Pagina:Columellae opera.djvu/418

E Wikisource
Fuit in emendando quaedam difficultas
412
L. J. M. COLUMELLÆ

                          
                          exiguo properant mitescere Persica malo. 410
                          Tempestiva madent quae maxima Gallia donat,
                          frigoribus pigro veniunt Asiatica fetu.
                          At gravis Arcturi sub sidere parturit arbos
                          Livia, Chalcidicis et caunis aemula Chiis,
                          purpureaeque Chelidoniae pinguesque Mariscae 415
                          et callistruthis, roseo quae semine ridet,
                          albaque, quae servat flavae cognomina cerae,
                          scissa Libyssa simul, picto quoque Lydia tergo.
                          Quin et Tardipedi sacris iam rite solutis
                          nube nova seritur, caeli pendentibus undis, 420
                          gongylis, inlustri mittit quam Nursia campo,
                          quaeque Amiterninis defertur bunias arvis.
                          Sed iam maturis nos flagitat anxius uvis
                          Euhius excultosque iubet claudamus ut hortos.
                          Claudimus imperioque tuo paremus agrestes, 425
                          ac metimus laeti tua munera, dulcis Iacche,
                          inter lascivos Satyros Panasque biformes,
                          brachia iactantes vetulo marcentia vino.
                          Et te Maenalium, te Bacchum teque Lyaeum
                          Lenaeumque patrem canimus sub tecta vocantes, 430
                          ferveat ut lacus et multo completa Falerno
                          exundent pingui spumantia dolia musto.
                          Hactenus hortorum cultus, Silvine, docebam,
                          siderei vatis referens praecepta Maronis,
                          qui primus veteres ausus recludere fontis 435
                          Ascraeum cecinit Romana per oppida carmen.