SVENONIS AGGONIS Fir.II LEX CASTRENSJS 75
��ternis excessibus inobsequentem notauerit, el lesipiscere detrec- laueiil, exlremum eum omnium locandum slalueiunt. Imo decreuerunl, iit qiiilibel conuiclorum ossa in cuni pro iirhilrio suo iactaret, nec quisquam proplerea temeritalis aut pelulanlie 5 argueretur. Insuper, ul, illi in polu el cibo nemine communi- cante, suo solus calino conlenlus esset el poculo. Al uero, si cuiuspiam perlinacie adeo palrocinari uellel regis clemenlia, ut eum sibi collateralem conslituendo in prima sede locarel, ex principis hoc indulgentia ei concedendum putarunl, hac 10 tamen adiecta conditione, ut ab omni commilitonum segre- gatus adminiculo a prioris iuris obligatione exceptus esset.
��CAP. VI.
DE MVTVA FAVORIS EXHIBITIONE ET STIPENDIORVM
SOLVTIONE.
Oed eum de multis lex esset statuenda negotiis, Kanutus rex a principali dignitate eiusdem inchoanda duxit primordia. Voluit elenim clementie et mansuetudinis temperamento ita
15 se ad militum arbitrium accomodare, quomodo ipse illis obse- quendi formå m necessitatemque prescriberel. Placuit ergo, ul rex seu quilibet princeps, qui exercitus comitatu gloriari uelit, quemque decet tali honore potiri, fidelitatem, quam a suis hominibus exigit, iisdem uicissim prestaret, uultus hilarilatem
20 exiberet comitatisque et affabilitatis gratiam non denegaret. Opere quoque pretium duxit statuere, ut rex siue princeps slipendia militibus suis, ubi usus uel necessitas postularet, sine mora omnique contradictione remota subministraret, ut illi, censu stipendiario percepto, benignilatis uicem dominis
25 suis reddentes omnimodis fideles existerent eorumque iussis parati obtemperarent preceptisque parere non supersederent. Frustra namque exigit, qui, quod debet, non impendit.
Åd S. 4. petulantiæ, cfr. Saxo p. 86, 7 sq. a. i. 14. clemen- tiæ . . temperamente, cfr. Saxo p. 527, 9 sq.
�� �
