Pagina:The poems of Gaius Valerius Catullus - Francis Warre Cornish.djvu/142

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

[26 C, Valeri Catulli Liber

sed tu horum magnos vicisti sola furores, , 3 o ut semel es flavo conciliata viro. «jo

aut nihil aut paulo cui turn concedere digna lux mea se nostrum contulit in grcmium, quam circumcursans hinc illinc saepe Cupido fulgcbat crocina candidus in tunica, i ; ; quae tamenetsi uno non est contenta Catullo, 95 rara verecundae furta feremus erae, ne nimium simus stultorum more molesti.

saepe etiam Iuno, maxima caelicolum, coniugis in culpa flagrantem concoquit iram, i^o noscens omnivoli plurima facta Iovis. 100

fatque nee divis homines componier aequumst,

  • * * *

ingratum tremuli tolle parentis onus, nee tamen ilia mihi dextra deducta paterna fragrantem Assyrio venit odore domum, 145 sed furtiva dedit *muta munuscula nocte, 105

ipsius ex ipso dempta viri gremio. quare illud satis est, si nobis is datur unis,

quern lapide ilia, dies, candidiore notat. hoc tibi, quod potui, confectum carmine munus 1.-0 pro multis, Alii, redditur officiis, no

ne vestrum scabra tangat rubigine nomen

haec atque ilia dies atque alia atque alia, hue addent divi quam plurima, quae Themis olim antiquis solitast munera ferre piis : 155 sitis felices et tu simul et tua vita 115

et domus [ilia], in qua lusimus, et domina, et qui principio nobis t terrain dedit aufert,"f

a qu<> sunt primo *'mi omnia nata bona. et longe ante omnes mihi quae me carior ipsost, " ,0 lux mea, qua viva vivere dulce mihist. 1:0

�� �