De amore coniugali/2.9

E Wikisource

Naenia secunda ad vagitum sedandum nutrix canit

2.9

 2.8 2.10 


IX.
Naenia secunda
ad vagitum sedandum
nutrix canit
 

Ne vagi, ne, blande puer, ne, parvule, vagi;
blanda rogat blandum Lucia Luciolum.
Ne vagi, ne lacrimulis corrumpe misellis
turgidulosque oculos turgidulasque genas.
5
Ecce tibi balbo ore sonat, blaeso ore susurrat
Eugenia et dulces garrit in aure jocos;
ecce tibi mollem inflectens Aurelia vocem
fabellas bellas, carmina bella canit.
Ne vagi, mellite puer; tibi Luscula ludit,
10
gestit et ad cunas blanda catella tuas;
Curtiolus tibi subsultans en se erigit, en se
jactitat, en teneri cruscula lambi heri.
An lingis, lascive, genas? Ah, curtule Curti,
ipsa tibi irascar, curtule Curtiole.
15
Tune genas, tune ora? Meus puer, improbe Curti,
Luciolus meus est, improbe Curtiole.
Curtiole, anne audes? Ah risit Lucius, ah se
jecit in amplexus Lucius ipse meos.
En pectus, formose, tuum; mihi dulcia junge
20
oscula, et in solito molle quiesce sinu.