HEU! misera in nimios hominum petulantia census ',
Cæcus inutilium quo ruit ardor opum?
Auri dira fames et non expleta libido
Ferali pretio vendat ut omne nefas.
Sic latebras Eriphyla viri patefecit, ubi aurum
Accepit turpis materiam sceleris.
Sic quondam Acrisiæ in gremium per claustra puellæ
Corruptore auro fluxit adulterium.
O quam mendose votum insaturabile habendi
Imbuit infami pectora nostra malo!
Quamlibet immenso dives vigil incubet auro,
Æstuat augendæ dira cupido rei.
Heu mala paupertas nunquam locupletis avari!
Dum struere immodices, quod tenet, optat, eget.
Quis metus hic legum, quæve est reverentia veri,
Crescenti nummo si mage cura subest?
Cognatorum animas promptum est, patrumque cruorem
Fundier: affectus vincit avara fames.
Divitis est semper fragiles male quærere gazas;
Nulla huic in lucro cura pudoris erit.
Istud templorum damno exitioque requirit;
Hoc cœlo jubeas ut petat, inde petet.
Mirum, ni pulchras artes Romana juventus
Discat, et egregio sudet in eloquio;
Ut post jurisonæ famosa stipendia linguæ,
Barbaricæ ingeniis anteferantur opes.
Atqui sunt, quos propter, honestum rumpere fœdus
Audeat illicite pallida avaritia.
Romani sermonis egens, ridendaque verba
Frangit ad horrificos turbida lingua sonos.
Sed tamen ex vultu appetitur spes grata nepotum:
Saltem istud nostri forsan honoris habent.
Ambusti torris species, exesaque sæclo
Abduntur priscis corpora de tumulis.
Perplexi crines, frons improba, tempora pressa,
Exstantes mala deficiente genæ.
Simatæque jacent pando sinuamine nares:
Territat os nudum, cæsaque labra tument.
Defossum in ventrem propulso pondere tergum
Frangitur, et vacuo crure tument genua.
Decolor, immanis species, ac turpius illud,
Quod cutis obscure pallet in invidiam.
De cupiditate
De cupiditate
saeculo IV
editio: Poetae minores Sabinus, Calpurnius, Gratius Faliscus, Nemesianus, Valerius ... De Cabaret-Dupaty, 1842
fons: liber