De gloria paradisi

E Wikisource
 EPUB   MOBI   PDF   RTF   TXT
De gloria paradisi
Saeculo XI
editio: incognita
fons: incognitus
DE GLORIA PARADISI.




Ad perennis vitæ fontem mens sitivit arida,
Claustra carnis præsto frangi clausa quærit anima,
Gliscit, ambit, eluctatur exul fui patriâ,
Dam pressuris et ærumnis se gemit obnoxiam;
Quam amisit cum deliquit contemplatur gloriam,
Præsens malum auget boni perditi memoriam.


Nam quis promat, summæ pacis quanta sit lætitia,
Ubi vivis margaritis surgunt ædificia?
Auro celsa micant tecta, radiant triclinia;
Solis gemmis pretiosis hæc structura nectitur:
Anro mundo tanquam vitro urbis via sternitur
Abest limas, deest fimus, lues nulla cernitur.


Hyems horrens, æstas torrens illic nunqnam sæviunt,
Flos purpureus rosarum ver agit perpetuum;
Candent lilia, rubescit crocus, sudat balsamum,
Virent prata, vernant sata, rivi mellis influunt;
Pigmentorum spirat odor, liquor et aromatum,
Pendent poma floridorum non lapsura nemorum.

Non alternat Luna vices, Sol vel cursus siderum,

Agnus est felicis urbis lumen inocciduum;
Nox et tempus desunt ei, diem fert continuum,
Nam et Sancti quique velut Sol præclarus rutilant;
Post triumphum coronati mutuo conjubilant,
Et prostrati pugnas hostis jam securi numerant.


Omni labe defæcati, carnis bella nesciunt;
Caro facta spiritalis, et mens unum sentiunt;
Pace multâ perfruentes, scandala non perferunt;
Mutabilibus exuti repetunt originem,
Et præsentem veritatis contemplantur speciem;
Hint vitalem vivi fontis hauriunt dulcedinem.


Inde statum semper iidem exeuntes capiunt,
Clari, vividi, jocundi nullis patent casibus:
Absunt morbi semper sanis, senectus juvenibus;
Hinc perenne tenent esse, ham transire transiit;
Inde vigent, virent, florent, corruptela corruit;
Immortalitatis vigor, morris jus absorbuit.


Qui scientem cuncta sciunt, qui nescire nequeunt,—
Nam et pectoris arcana penetrant alterutrum,—
Unum volunt, unum nolunt, unitas est mentium;
Licet cuique sit diversum pro labore præmium,
Charitas hoc suum facit quod amat in altero;
Proprium sic singulorum commune fit omnium.


Ubi corpus, illie jure congregantur aquilæ,

Quo cam Angelis et Sanctæ recreentur animæ,
Uno pane vivunt civis utriusque patriæ.
Avidi et semper pleni, qued habent desiderant;
Non satietas fastidit, neque fames cruciat,
Inhiantes semper edunt, et edentes inhiant.


Novas semper harmonias vox meloda concrepat,
Et in jubilum prolata mulcent aures organa;
Digna per quem sunt victores, Regi dant præconia.
Felix cœli quæ præsentem Regem cernit anima,
Et sub sede spectat alta, orbis volvi machinam,
Solere, Lunam, et globosa cum planetis sidera.


Christe, palma bellatorum, hoc in municipium
Introduc me post solutum militare cingulum;
Fac consortem donativi beatorum civium;
Probe vires inexhausto laboranti prœlio;
Ut quietem post procinctum debeas emerito,
Teque merear potiri sine fine præmio. Amen.