Migne Patrologia Latina Tomus 105
EugIi.Decret10 105 Eugenius II Parisiis J. P. Migne 1831 early modern edition, no apparatus this file was encoded in TEI xml for the University of Zurich's Corpus Corporum project (www.mlat.uzh.ch) by Ph. Roelli in 2013 Classical Latin orthography latin
I. Qui excommunicato, donec ab eo qui eum excommunicaverat, vel ab alio auctoritate sedis apostolicae absolvatur, scienter communicare praesumpserit, excommunicationis sententia ipsum teneri censemus.
II. Praecipimus observari ut qui in ordine subdiaconatus, aut supra, uxorem duxerint, aut concubinas habuerint, officio ecclesiastico et beneficio careant.
III. Statuimus ut sanctimoniales, et mulieres quae canonicae nominantur et irregulariter vivunt, juxta beatorum Benedicti et Augustini Regulam vitam suam in melius corrigant et emendent, superfluitatemque vestium et inhonestatem deserant. Quod si non impleverint, si qua ipsarum mortua fuerit, Christianorum careat sepultura. Prohibemus etiam ne in earumdem collegiis aliqua, nisi quae regulariter fuerit victura, recipiatur.
IV. Decrevimus ut laici ecclesiastica negotia terminare non praesumant.
V. Auctoritate apostolica prohibemus ut nullus advocatus praeter jus et beneficium antiquitus aliquid sibi arripere vel usurpare praesumat. Quod si quis contra hoc attentaverit, Christianorum careat sepultura.
VI. Nullus in decanum vel archidiaconum, nisi diaconus vel presbyter, ordinetur. Qui si ordinari contempserint, honore suscepto priventur.
VII. Temerariam multorum audaciam, qui ad detestabiles nundinas ex condito venire solent, ad ostentationem virium suarum, omnino et sub anathemate fieri prohibemus. Quod si quis ibidem mortuus fuerit, poenitentia et viaticum ei non negetur, ecclesiastica tamen careat sepultura.
VIII. Decrevimus ut si quis in clericum vel in monachum violentas manus injecerit, anathemati subjaceat, et nullus episcoporum illum praesumat absolvere, nisi mortis urgente periculo, donec apostolico praesentetur aspectui.
IX. Innovamus ut si quis pro vindicta vel odio ignem apposuerit, vel apponi fecerit, non absolvatur, nisi damno, cui intulerit, secundum facultatem suam resarcito, juret se ulterius ignem non appositurum: et poenitentia ei detur, ut Hierosolymis, aut in Hispania, in servitio Dei per annum poeniteat.
X. Praecipimus ut pro chrismatis et olei sacri et sepulturae acceptione nullum pretium exigatur.
XI Praecipimus ne conductitiis presbyteris ecclesiae committantur.