Migne Patrologia Latina Tomus 63
TriPre.Episto72 63 Trifolius presbyter Parisiis J. P. Migne 1847 early modern edition, no apparatus this file was encoded in TEI xml for the University of Zurich's Corpus Corporum project (www.mlat.uzh.ch) by Ph. Roelli in 2013 Classical Latin orthography latin
OBSERVATIO PHILIPPI LABBE, S. J.
Qui Dioscori diaconi missam ad Romanum papam Hormisdam ab urbe CP. relationem de monachis Scythis, qui unum de Trinitate passum et crucifixum affirmabant, itemque Germani et Joannis episcoporum sequentes suggestionem, tum Hormisdae papae 66 aliasque multas deinceps ejusdem eam in rem epistolas attente perpenderit, is haud dubie non invitus leget ineditam hactenus Trifolii presbyteri de eodem argumento epistolam ad Faustum senatorem, quam inter schedas Sirmondi nostri delitescentem reperi, tibique nunc, lector, repraesento, ut de tota hac controversia certius judicium feras.
Mandare mihi dignatus es monachos Scythas a Constantinopoli advenisse, qui unum de Trinitate praedicant crucifixum, sperans a parvitate mea, si tale aliquid in doctrina Patrum repererim. Ista doctrina de fonte Arii prodivit, et est conveniens omnibus haeresibus. Vita quidquid quatuor synodi in definitione fidei non posuerunt, id est Nicaena, Constantinopolitana, Ephesina prima, et Chalcedonensis, et quod in epistolis sanctorum Patrum, quas quatuor sanctae synodi in auctoritate fidei esse voluerunt, id est Athanasii episcopi Alexandrini ad Epictetum episcopum, Cyrilli ad Nestorium una, et ad Joannem Antiochenum altera, et epistolis papae Leonis. Si quis addere, aut minuere, aut aliter interpretari voluerit, quam Patres in supra scriptis, aut in definitione sua non posuerunt synodi, quivis ille sit qui superponit, haereticus est. Nam Pater et Filius et Spiritus sanctus tres personae, unus Deus, vox et verbum et flatus. Vox Pater est, verbum Filius, flatus est Spiritus sanctus. Persona Patris et persona sancti Spiritus sine carne: persona vero Filii, quae semper cum Patre et Spiritu sancto fuit, in Trinitate est, id est Verbum Dei. Deus ingressus in utero Virginis Mariae assumpsit de ea naturam carnis, non personam. Ideo quod Dominus noster Jesus Christus duae naturae, una persona Verbum, id est Filius Dei Deus immortalis, invisibilis, impassibilis. Caro istius verbi mortalis, visibilis, passibilis. Pater non est Pater Trinitatis, sed Filii, et Filius non est Trinitatis, sed Patris, et Spiritus sanctus non procedit de Trinitate, sed de Patre et Filio. Non sunt tres Dii, neque tres Patres, neque tres Filii, neque tres Spiritus sancti. Qui unum de Trinitate dicunt passum, si Ariani non sunt, dicant de quibus tribus unus passus est. De tribus Patribus, aut de tribus Filiis, aut de tribus Spiritibus sanctis, aut certe de tribus Diis, sicut dicit Arius. Unus Deus creator, impassibilis, immortalis. Alter vero Deus creatus, passibilis, et mortalis, aut sicut Sabellius dicit, quia tres personas esse negat, sed tantum dici putat. Ideo unum de Trinitate Patrem dixit incarnatum et passum. Apollinaris vero negat Christum animam et intellectum habuisse et pro anima et intellectu, inquit, Deus ei fuit. Ideo dicit unum de Trinitate passum in carne, Si unus de Trinitate passus est in carne, caro mansit impassibilis: qui unum de Trinitate Filium dicunt passum, duos aut tres Filios colunt, ex quibus unus passus est, duo manent impassibiles. Si vero de Trinitate est Filius, non est de Patre secundum deitatem, neque de matre secundum carnem, sed de Trinitate Trinitas, et unus de Trinitate quatuor fiunt, sicut dicit Nestorius, Filius Mariae associatus est Filio Dei, et factus est communis Trinitati, et passus est unus de Trinitate. Arius unum Deum dividit in duos Deos. Nestorius addendo alterum Filium secundum carnem Trinitati, facit quatuor personas. Eutyches duas naturas unici Filii Dei commiscet, sicut pistor farinam et aquam; jam nec farinam nec aquam, sed tertium id est panem. Sicut et Eutyches commiscet naturas Dei et hominis, et jam nec Deus, nec homo, nec Pater, nec Filius, nec Spiritus sanctus est, sed est ille unus de Trinitate. Quomodo isti synodum Chalcedonensem se dicunt sequi, et praedicant quae illi non receperunt! Nam in quarto secretario synodi Chalcedonensis ad finem requisiti sunt a judicibus Carosus et Dorotheus archimandritae taliter: Eutyches corpus Domini nostri Jesu Christi dixit non esse nostrae substantiae, vos de hoc quomodo confitemini? Dorotheus archimandrita dixit, in nomine Patris et Spiritus sancti baptizati sumus, confitentes Salvatorem nostrum Jesum Christum, qui descendit et incarnatus est a sancta Virgine Maria et hominem indutus est, et crucifixus, unum de Trinitate esse passum. Talia dicentes suprascripti archimandritae acceperunt damnationem cum Eutychete, et omnes haeretici. In epistola, inquiunt, Procli scriptum est, unus de Trinitate passus est. Si epistolas Patrum Athanasii, Cyrilli, et Leonis, quae per universales sanctas synodos relectae et confirmatae sunt, haeretici frauda verunt, quanto magis epistolas Procli quae nec in unius synodi definitione posita est? Semper haeretici male interpretando dicta Patrum haereses suas confirmare conantur, sicut dicit S. Cyrillus episcopus Alexandrinus ad Joannem Antiochenum inter alia: Quando autem quidam eorum qui recta pervertere solent, meas voces in sibimet placitum mutant, non admiretur hoc tua sanctitas, sciens quoniam omnes haeretici de Scripturis divinitus inspiratis sui colligant erroris occasiones. Et post pauca: Quoniam vero adjicimus quod epistolam opinabilis patris nostri Athanasii, ad beatissimum Epictetum destinatam, recte habentem corrumpentes quidam ediderunt, ut per hoc plurimi nocerentur. Item papa Leo ad Marcianum imperatorem (Epist. 75), inter alia: Quia vero quorumdam haereticorum versuta nequitia, ad conturbandam nostrorum simplicitatem, epistolam meam, quam ad beatae memoriae Flavianum dedi, falsasse perhibetur, ut commutatis quibusdam verbis vel syllabis, receptorem me Nestoriani erroris assereret. Si quid tale in dictis sanctorum Patrum invenitur, quod non convenit sanctis epistolis, aut definitioni synodi Chalcedonensis, apparet illud ab haereticis fraudatum esse. Iniquitas semper dicitur, et nunquam cedit. Quid est dicere unum de Trinitate passum, nisi ostendere et alterum de Trinitate impassibilem, sicut Arius? aut quid est dicere unum de Trinitate passum carne, nisi ostendere et alterum impassibilem, sicut Nestorius? Sedes vero apostolica Romana super fidem synodi Chalcedonensis nunquam permisit unam syllabam aut unum apicem addi aut minui. Videte ne quis vos decipiat per philosophiam et manem fallaciam. Suprascripta fides synodi ipsa est quae convenit Evangelio et apostolis, dicente Salvatore: Sic oportebat Christum pati et resurgere secundum Scripturas (Luc. XXIV, 46). Ait Petrus apostolus: Christo igitur passo carne, et vos igitur eadem cogitatione armamini (I Pet. IV, 1). Paulus apostolus dicit: Nos Christum praedicamus et hunc crucifixum (I Cor. I, 19). Et iterum dicit: Quicunque vobis aliud praedicaverit praeter quod a nobis praedicatum est, anathema sit. . . . . . Caetera videntur in ms. desiderari.
OBSERVATIO P. ANTONII PAGI AD ANN. CHRISTI 533, NUM. 4. Cum propositio haec, Unus de Trinitate passus est carne, in varios sensus distrahi possit, de quibus agit Lupus in notis ad synodum Ephesinam, inde ob eamdem tot tragoediae excitatae. Trifolius presbyter in epistola ad Faustum senatorem, eam sinistro prorsus interpretamento excepit, aitque: Ista doctrina de fonte Arii prodivit, et est conveniens omnibus haeresibus, etc. Verum is error presbytero isti condonandus, qui a Fausto senatore de hac propositione interrogatus per epistolam, nec certior factus de fide et doctrina Scytharum monachorum: sed de turbis duntaxat ab ipsis Constantinopoli et Romae excitatis, facile sibi persuasit eos propositionem illam haeretico sensu asserere maxime cum et legatos Hormisdae pontificis Romani adversarios haberent, et ipsummet pontificem. Praeterea nec ipsa propositio Scytharum fideliter ad Trifolium relata est, ut liquet ex epistolae ejus initio. Quaesivit enim ab eo Faustus senator, quid de illa propositione sentiret: Unus de Trinitate crucifixus est: et tamen propositio monachorum Scytharum haec erat: Unus de Trinitate crucifixus est carne. Omnia Trifolii dubia resolvit Natalis Alex. in Diss. saeculi sexti Ecclesiae, diss. 1.