Jump to content

Evangelium (Eusebius Vercellensis)/3

Checked
E Wikisource
SECUNDUM LUCAM.
Saeculo IV

editio: Migne 1844
fons: Corpus Corporum


 JOHANNEM. MARCUM 




Incipit Evangelium secundum Lucanum. Amen.

[recensere]

Capitula Evangelii Lucani sunt LXXVIII. Capitula Evangelii Lucani explicit.

EUSEBII VERCELLENSIS EVANGELIUM CUM VARIIS CODICIBUS VERSIONIS ITALICAE COLLATUM. Pars secunda. INCIPIT ARGUMENTUM. Est quidem Lucas Antiochensis Syrus, arte medicus, discipulus apostolorum, postea vero Paulum seculus est usque ad confessionem ejus, serviens Domino sine crimine. Uxorem numquam habuit, filios numquam procreavit; LXXIV anno obiit plenus sancto Spiritu. Igitur, cum jam descripta essent Evangelia, per Matthaeum quidem in Judaea, per Marcum in Italia, sancto instigatus Spiritu in Achaiae partibus, hoc descripsit Evangelium, significans per principium, ante suum alia esse descripta: sed et sibi maximam necessitatem incumbere, Graecis fidelibus cum summa diligentia omnem dispositionem narratione sua exponere. Propterea ne Judaicis fabulis desiderio teneretur, neve haereticis fabulis, et stultis . . . . . sollicitationibus seducti excederent a veritate. perquam necessariam statim in principio sumpsit a Joannis nativitate. quae est initium Evangelii praemissus Domini nostri Jesu Christi, et fuit socius ad perfectionem populi, item inductionem baptismi atque passionis. Sed ejus profecto dispositionis exemplum meminit Malachiel Propheta ultimus de duodecim.

Postmodum Joannes apostolus scripsit Apocalypsim in insula Pathmo, deinde Evangelium in Asia. Item Lucas scripsit Actus Apostolorum.

INCIPIT EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM. - CODEX VERCELLENSIS.

[recensere]

CAPUT PRIMUM. 1. Quoniam quidem multi tem. . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 4. noscas eorum sermonum. . . . . . ibus. . . . . . tu. .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 6. datis, et justificationibus Domini.. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 9. censum poneret ingres-. . . . . . . . tem-. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 13. niam ecce exaudita est oratio tua: et uxor tua Elisabet pariet tibi filium, et vocavis nomen ejus Johannem: 14. eritque gaudium tibi, et exultatio, et multi in nativitate ejus gaudebunt: 15. erit enim magnus in conspectu Domini: et vinum, et sicera non bibet; et Sp. . . . . Sancto inplebitur adhuc ex utero matris 16. suae; et multos filiorum Istrahel convertet ad Dominum Deum ipsorum; 17. et ipse praeibit in conspectu ejus in spiritu, et virtute Heliae: ad convertenda corda Patrum ad filios, et incredibiles ad prudentiam justorum, parare Domino populum perfectum. 18. Et ait Zacha. .- as ad Angelum: Unde hoc sciam? ego enim senex sum, et uxor mea processit in diebus suis. 19. Et respondens Angelus dixit ei: Ego sum Gabriel, qui adsisto in conspectu Dei: et missus sum loqui ad te, et veni nuntiare tibi 20. haec. Et ecce eris tacens, et non poteris loqui us-. . ue in diem,. . . o fiant haec, quoniam non credidisti verbis meis, qua. . . mplebuntur tempore suo. 21. Et erat populus expectans Zachariam: et mirabantur, quod moram faceret in templo. 22. Egressus autem non poterat loqui ad eos, et cognoverunt quia visionem vidit in templo. Et ipse erat. . nuens illis, et permansit mutus. 23. Et factum est, ut inpleti sunt dies Sacerdotii ejus, abiit in domum 24. suam. Post istos autem dies concepit Elisabet uxor ejus, et occultabat se mensibus quinque, dicens: 25. Quid ita mihi fecit Dominus in diebus, quibus respexit au-. . erre obpro-. . rium meum inter homines. 26. Eodem. . . tem tem. .- re mi. . . . . . Angelus Gabriel a Deo in ci. . . . . . Galile. . . . . nom. . . . - zare. . . . . . 27. gine. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . de d. . . . .- vi. . . . . . . . Vir. . . . . . . . 28. ria. E. . . . . . . - sus. . . . . . . . ben. . . . . . . eam, d. . . . . . Habe g. . . . . plena. . . . . . . tecum. . . . - dicta tu inter mu. . . . . . . 29. . . sa aute. ., ut vidit. .- ta est in. . . . .- itu ejus, et erat. . . . . ns, quod. . . . . . . bene- 30. . . . . . . . . Et. . . . . Ange-. . . . . . . . time-. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . ce 31. . . . . . . cip-. . . . . . . ero,. . . . . es Fil-. . . . . . . ca-. . . . . . . en 32. . . . . Jesum. Hic. . . . magnus. . . . us Altis-. . . i voca-. . tur, et. . . . . .. . . ei Dominus. . dem Da-. . . Patris. . . s, et regnavit in domum Jacob in saecula, 33. et regni ejus non erit finis. 34. Et ait illi Maria: Quomodo erit hoc, quoniam non novi virum? 35. Et respondens Angelus, dixit ei: Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi inumb . .- vit tibi. Ide. . - que quod. . . cetur ex. . . . . . - tum, vocavitur Filius 36. Dei. Et ecce Elisabet cognata tua, et ipsa concepit Filium in senecta sua: et hic mensis sextus est ei, quae vocatur sterilis, 37. quia non est inpossibile aput Deum omne v. . bum. 38. Et dixit Maria: Ecce Ancilla D. . . . . . fiat m . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 39. Maria in diebus illis, et abiit in montanam cum festina. . . - ne, in ci . . . tem Ju . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . .. .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . 42. et exclamavit voce magna, et ait: Benedicta tu inter mulieres, et be-. . . ictus. . . . tus ven-. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 45. ta es, quae credidisti quod erit consummatio eorum, quae tibi dicta sunt a Domino. 46. Et ait Elisabet +: Magnificat anima mea 47. Dominum: et exultavit spiritus. . . - us in D. . . . - lutare meo. 48. . . . a respexit humi. . .- tatem ancil-. . e suae:. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 49. potens est: et sanctum est nomen ejus. 50. Et misericordia ejus in saecula saeculorum saecula timentibus eum. 51. Fecit potestatem in brachio suo: dissipavit superbos mente, et corda eorum. 52. Deposuit potentes de sede, . .. . xalta . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 53. divites dimisit inanes. 54. Suscepit Istrahel puerum suum, re . . . . . . . . . . . misericordiae 55. . . . . . . Ocutus e . . . . . . . . Patres nostros Ab . . ham, et sem . . . ejus in . . - ternu . . . 56. Mansit autem Maria cum ea mensib . . . + tribus: et re-. . . . rsa est . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 57. perit Filium. 58. Et audierunt vicini, et cognati ejus qu . . mag-. . . . . . .vit. . . . mise-. . cordiam suam cum e . . . . congratulabantur 59. ei. Et factum est . . . octavo . . . venerunt circumcidere. . . . . . . rum. . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 60. dens Mater ipsius, dixit: Non, sed vocabitur Johannes. 61. Et dixerunt ad eam: Nemo est in cognatione tua, qui vocetur nomine isto. 62. Adnuebant etiam Patri ejus, quem vellet vocari 63. eum. Et, accepto pu-. . . . . . . .. . . . . . . . men ejus. 64. Et confestim soluta est lingua ejus, + et mirati sunt omnes. Apertum est autem os ejus, et loquebatur, benedicens 65. Deum. Et. . . ctus est su-. . r omnes. . mor, qui cir-. . um illos ha-. . itabant, .. n omni montana + Judeae divulgabantur om-. . . a haec ver- 66. . . . . . posue-. . . . omnes,. . . . audie-. . in nt co. . - de suo, dicentes: Quid nam puer iste erit?. . . . . . . . nus . . . . . . cum 67. illo. Et Zac. . . . . . . ater ejus inpletus est Spiritu Sancto, et p . . - phetavit, . . - cens: 68. Benedictus Deus Istrahel,. . . a visita-. . . t, et fecit redemptione. . popu- 69. lo . . . . . . corn. . . . . . . . .. . . . nobis, in. . . o Da . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . ,. . . . . . . . 70. tus est per os Sanctorum P . . . h . . . rum su . . . m, qui. . saeculo sunt. . . . . . . .. . . . . . . 71. micis nos-. . ris, et de ma-. . . omnium,. . . nos oderunt. 72. Facere misericordiam cum Patribus n . . - tris; et . . . . - ra . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 73. trum pare 74. nobis: ut sine timore de manu inimicorum nostrorum liberatos servire ipsi. 75. In castitate, et justi . . . in consp . . tu ejus omnes dies . . .- tros. 76. Et tu puer, . . .- pheta Alt . . . simi vocaberis: praeibis enim . .- te faci . . . Domini p . . . . vias ejus . . . 77. . . andam . . .- entiam salutis populo ejus: in remissionem peccatorum 78. ipsorum. Per viscera misericordiae Dei nostri, in quibus visitavit nos, oriens ex alto: 79. inluminare i in tenebris, et umbra mortis sedentes: ad dirigendos pedes nostros in viam 80. pacis. Puer autem crescebat, et confirmabatur in spiritu: et erat in desertis usque in diem ostensionis suae ad Istrahel. CAPUT II. 1. Factum est autem in illis diebus, exiit edictum a Caesare A . .- gusto, ut profiteretur per universum o . . bem. 2. Haec . . . ma fac . . . . . . profes. . . . . aeside Syria . . Cyr . . no: 3. et ibant omnes profi. . . ri unus-. . . . que in. . . m civi-. . . . . m. 4. Ascendit autem et Joseph a Galilaea de civitate Nazaret in terram Judeam in civitatem David, quae vocatur Bethlem: eo quod esset de domo, et patria 5. David, profiter. . um Mari. . . . . re s . . . . regnan. . . 6. Factum est autem,. . m ibi essent, inpleti sunt dies ut . . . . . 7. ret. Et pe . . . rit Fili . . . suum primogenitum, et pannis eum involuvit, et conlocavit eum in praesepio; quoniam non erat locus in diversorio. 8. Pastores autem + erant in illa regione, vigilantes et custodientes vigilias noctis super gregem 9. suum. Et ecce Angelus Domini stetit super eos, et majestas Domini circumluxit eos, et timuerunt timore magno. 10. Dixitque eis Angelus: Nolite timere; ecce enim evangelizo vobis gaudium magnum, quod erit omni 11. populo: quia natus est vobis hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in civitate David. 12. Et hujus hoc vobis signum istut: invenietis infantem pannis involutum, positum in praesepio. 13. Et subito facta est cum illis Angelorum multitudo exercitus caelestis laudantium Deum, et dicentium: 14. Gloria in ex- c. . sis Deo, et super terram pax hominibus bonae voluntatis. 15. Et factum est, ut abierunt. . . . n caelum Angeli, pastores loquebantur ad invicem, et dixerunt: Pertranseamus usque Bethlem, et videamus hoc verbum quod factum est, sicut Dominus ostendit nobis. 16. Et venerunt festinantes; e. . . nvenerunt Mariam, et Josef, et infantem positum in praesepio. 17. Videntes autem, et cogno.. . . . . de ver. . . , quod eis dictum erat de 18. puero; et omnes, qui audierunt, mirati sunt de iis +, quae ad eos locuti sunt pastores. 19. Maria vero conservabat omnia verba ista, committens in corde suo. 20. Et reversi sunt pastores magnificantes, et laudantes Deum in omnibus, quae audierunt, et viderunt sicut dicta sunt ad eos. 21. Et, cum inpleti sunt dies octo, ut eum circumciderent, vocatum est nomen ejus Jesum, quod vocatum erat ab Angelo priusquam conciperetur 22. in utero. Et, cum expleti essent dies purgationis ejus secundum legem Moysi, duxerunt eum in Hierusalem, ut offerrent eum Domino, 23. sicut scriptum est in lege Domini: Quia omne masculinum, quod aperit volvam, sanctum Domino vocabitur. 24. Et, ut darent hostias secundum quod dictum est in lege Domini, par turturum, vel duos pullos columbarum. 25. Et ecce erat homo in Hierusalem, cui nomen Symeon, et homo iste justus, et timoratus, expectans exortationem Istrahel, et Spiritus Santus erat super 26. eum. Et erat ei responsum a Spiritu Sancto, non visurum eum mortem, priusquam videret Christum Domini. 27. Et venit in spiritu in templum. Et, cum inducerent parentes puerum Jesum, ut facerent de illo secundum consuetudinem legis; 28. et ipse accepit eum in amplexum, et benedixit Deum, et ait: 29. Nunc dimittis servum tuum Domine, secundum verbum tuum in pace: 30. quia viderunt oculi mei salutare tuum, 31. quod praeparasti secundum omnium faciem populorum. 32. Lumen revelatione gentium, et gloriam populi tui Israhel. 33. Et erat Joseph, et Mater ejus + mirantes in his, quae dicebantur 34. de eo. Et benedixit illos + Symeon, et ait ad Mariam Matrem ejus: Ecce hic positus est in ruinam, et resurrectionem multorum in Israhel, et in signum, quod contra- 35. dicitur. Et tuam vero ipsius animam pertransiit gladius, uti revelentur multorum cordium + cogitationes. 36. Et erat Anna Prop . . . issa, filia P. . . nuel de trib. . Aseri: haec processerat in diebus multis, quae vixerat cum viro annis VII. a virginitate sua. 37. Et haec vidua annorum + LXXXIIII. quae non descendebat de templo, in jejuniis, et orationibus serviens nocte, 38. ac die. Et haec, stans ipsa hora, c. . nfitebatur Deum. . . . et lo. . ebatur.. . . . . omn. . bus expectantibus redemptionem Istrahel. 39. Et, ut perfecerunt omn . . quem . . . . . . dum legem Domini, regressi sunt in Galileam in civitatem suam Nazaret, sicut dictum est per Prophetam: qu . . . . Nazoreus vocabitur. 40. Puer autem crescebat, et confortabatur repletus in sapientia: et gratia Dei erat super 41. eum. Et ibant Joseph, et Maria per omnes annos in Hierusalem, die sollemni Paschae. 42. Et cum essent illi anni duodecim, et ascenderunt in Hierosolyma secundum consuetudinem diei solemnis azymorum. 43. Et eum consummassent dies, revertentibus illis, remansit Jesus in Hierusalem, et nescierunt parentes ejus. 44. Arbitrati enim esse eum in comitatu, venerunt iter diei, et quaerebant eum inter cognatos, et notos. 45. Et non invenientes eum, reversi sunt Hierusalem, q . . erentes + eum. 46. Et factum est, post dies tres invenerunt eum et in templ . . sedentem in medio docentium. . dientem illos, ed interrogantem. 47. Stupe-. . . . . . utem omnes, qui audiebant eum, super sapientia, et responsis 48. ejus. Et videntes eum, expaverunt. Et ait ad illum Mater ejus: Fili, quid ita fecisti nobis? dolentes, et tristes quaerebamus te. 49. Et ait ad illos: Quid e . . quod me qu . . erebatis? nescitis + qu . . in . . . Patris mei oportet me 50. esse? Et. . . non . . . . . . lexeru . . verbum, quod locutus est illis. 51. Et descendit cum illis, et venit Nazaret, et erat subjectus illis. Et Mater ejus conservabat verba ejus omnia in corde suo. 52. Et Jesus proficiebat aetate, et sapientia, et gratia aput Deum, et homines. CAPUT III. 1. In anno autem quintodecimo imperii Tiberi Caesaris, procurante Pontio Pilato Judaeae, Tetrarcha autem Galilaeae Herode, Philippo autem fratre ejus Tetrarcha Iture, et Drachonitidis regionibus, et Lysaniae Abilianae Tetrarcha, 2. sub Principibus Sacerdotum + Anna, et Caipha, factum est verbum Dei + super Johannem filium Zachariae in deserto. 3. Et venit in totam regionem Jordanis, praedicans baptismum paenitentiae, 4. sicut scriptum et in libro sermonum Esaeiae Prophaetae Vox clamantis in deserto: Parate viam Domino, rectas facite semitas 5. ejus: omnis vallis inplebitur, et omnis mons, et collis humiliabitur: et erunt prava in directa, et aspera in vias planas: 6. et videbit omnis caro salutarem Dei. 7. Dicebat ergo procedentibus turbis, ut ab eo baptizarentur: Progenies viperarum, quis ostendit vobis fugere ab ira ventura? 8. Facite itaque fructus dignos paenitentiae: ne vellitis dicere: Patrem habemus Abraham. Dico enim vobis, quia potens est Deus de lapidibus istis suscitare filios Abraha. . 9. Jam quid enim securis ad radicem arborum posita est. Omnis itaque arbor non faciens fructum, excidetur, et in ignem mittetur. 10. Et interrogabant eum turbae, dicentes: Quid ergo faciemus? 11. Respondens autem, dixit illis: Qui habet duas tunicas, det non habenti: et qui habent escas, similiter faciant. 12. Venerunt autem et publicani similiter ut baptizarentur, et dixerunt ad eum: Magister, quid 13. faciemus? Quibus ipse ait: Nihil plus exegeritis, quam quod constitutum est vobis. 14. Interrogabant autem eum et milites, dicentes: Et nos quid faciemus? Et ait illis: Neminem concusseritis, neque calumniam feceritis: et sufficientes estote stipendiis vestris. 15. Arbitrante autem populo, et cogitantibus omnibus in cordibus suis de Johannen, ne forte ipse esset Christus, 16. respondit omnibus, dicens: Ego quidem vos aqua baptizabo in paenitentiam +: venit autem fortior me.. . . us non sum dignus calciamenta portare; ipse vos baptizabit in Spiritu Sancto, et igni: 17. habens ventilabrum in manu sua, ad purgandam aream suam; et congregat triticum in horeum suum, paleas vero comburet igni inextinguibili. 18. Multa quidem, et alia hortatus, populum + evangelizab.. . 19. Erodes autem Tetrarchas, cum argueretur ab eo de Herodiade uxore fratris sui, et de omnibus malis, quae fecit Herodes, 20. adjecit hoc super omnia, et inclusit Johannen in carcerem. 21. Factum est autem, cum baptizatus esset omnis populus, et Jesu baptizato, et orante, apertum est caelum, 22. et descendit Spiritus Sanctus c. . rporali specie, sicut columbam, in eum, et vox de caelo facta est: Filius meus es tu, ego hodie genui te + 23. Et ipse Jesus erat fere annorum XXX. incipiens, Filius. ut existimabatur, Joseph, qui fuit Heli, qui fuit Mattheae, 24. qui Levi, quibus Melchi, qui Anne, qui Joseph, 25. qui Naum, qui Seddi, qui Nance, 26. qui Mattathiae, qui Semeja, qui Joseph, qui Juda, 27. qui Johanna, qui Resae . . .. . . . a . . . babel, qui S. . . . atiel, qui Neri, 28. qui Melchi, qui Ad . . , qui Cosan, qui Elmadan, qui 29. Er, qui Jesu, qui Eliezer, qui Jorim, qui Matthatae, 30. qui Levi, qui Simeon, qui Juda, qui Joseph, qui Jona, qui Eliacim, 31. qui Enam. . . . Matthatha +, qui Nathan, 32. qui David, qui Jessae, qui Obeth, qui Boos, qui Salmon, qui Na . . . son, 33. qui Aminadab, qui Aram, qui Esrom, qui Fares, qui 34. Judae, qui Jacob, qui Isac, qui Abraham, qui Thara, qui 35. Nachor, qui Seruch +, qui Ragau, qui Faleg, qui Eber, qui Sale, qui 36. Cainan, qui Arfaxad, qui Sem, qui Noe, qui 37. Lameci, qui Mathus . . . qui Enoc, qui Jaret, qui Maleel, qui C . . . nan, 38. qui Enos, qui Set, qui Adam, qui Dei. CAPUT IV. 1. Jesus autem plenus Spiritu Sancto reversus est ab Jordanen, et ferebatur a spiritu in deserto + 2. diebus XXXX. cum temptaretur a Diabulo, et non ed . . quicquam in diebus illis, et consummatis eis, esuriit. 3. Dixit autem illi diabolus: Si Filius Dei es, dic lapidibus. . . . . fiant pan . . . . 4. Et respondit ad illum Jesus, et dixit +: Scriptum est: Quia non in pane solo vivet homo, sed in omni verbo Dei. 5. Adduxit eum Hierusalem, et statuit eum supra pinnam templi, et ostendit illi omnia regna orbis terrarum in momento temporis, 6. et dixit ad illum diabolus: Tibi dabo potestatem hanc omnem, et gloriam ipsorum: quoniam mi . . i tradita est, et, cuicumque volo, do illan. 7. Tu ergo, si procidens adoraveris ante me, erunt tua omnia. 8. Et respondens dixit illi Jesus: Scriptum est +: Diliges Dominum Deum tuum, et ipsi soli servies. 9. Et adduxit illum in Hie-. . . . alem, et statuit illum super pinnam templi, et dixi illi: Si Filius Dei es, mitte 10. te hinc. Scriptum est enim, quoniam Angelis suis mandavit de te, ut custodiant 11. te: super manus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum, 12. Et respondens, dixit illi Jesus: Quia scriptum est: Non temptabis Dominum Deum tuum. 13. Et consummata omni temptatione, diabolus discessit ab eo, usque in tempore. 14. Et reversus est Jesus in virtute Spiritus in Galilaeam, et fama exiit per omnem finitimam regionem 15. de illo. Et ipse docebat in Synagogis +, honorem accipiens ab omnibus. 16. Et venit in + Nazaret, ubi erat nutritus, et intravit secundum consuetudinem die sabbato in Synagoga, et surrexit legere. 17. Et porrectus est illi liber Prophaetae Eseiae, et revolvens librum, invenit locum, ubi erat scriptum: 18. Spiritus Domini super me: propter quod unxit me, evangelizare humilibus mi- 19. sit me, praedicare + captivis remissionem, et caecis visum, dimittere confractos in requiem, praedicare annum Domini acceptum, et diem redemptionis. 20. Et revolvens librum, et reddens ministro, sedet. Et omnium in Synagoga oculi erant intuentes 21. in eum. Coepit autem dicere ad illos: Quoniam hodie inpleta est Scriptura haec in auribus vestris. 22. Et omnes testimonium dabant illi, et mirabantur in verbis gratiae quae prodibant de ore illius, et dicebant: Nonne Filius Joseph 23. hic? Et dixit ad illos: Forsitam dicetis mihi parabolam hanc: Medice cura te ipsum: quaecumque audivimus facta in Capharnaum, fac et hic in patria tua. 24. Dixit autem: Amen dico vobis, quia nullus Propheta acceptus est in patria 25. sua. In veritate dico vobis: Multae viduae erant in diebus Heliae, quando clausum est caelum per triennium, et menses sex: quomodo facta est famis magna super omnem terram; 26. et ad nullam earum missus est Helias, nisi in Sarepta Sidonia, ad mulierem viduam. 27. Et multi leprosi erant in Israhel sub Heliseo Propheta: set nullus eorum purgatus est, nisi Ineman Surus. 28. Et repleti sunt omnes ira in Synagoga audientes 29. h. . c. Et surgentes, eiciebant illum extra civitatem; et adduxerunt eum usque ad supercilium montis, super quem civitas aedificata erat ipsorum. 30. Et praeteriens permedio illorum, ibat. 31. Et devenit in Capharnaum civitatem Galilaeae, et erat docens illos sabbatis. 32. Et stupebant in doctrina ejus, quoniam in potestate erat verbum illius. 33. Et erat in Synagoga homo habens daemonium inmundum, et exclamavit voce magna, 34. dicens: Quid nobis est, et tibi Jesu Nazarene? venisti perdere nos? scio te qui sis, Sanctus Dei. 35. Et objurgavit illum Jesus, dicens: Ommutesce, et exi ab illo. Et, cum projecisset illum daemonium, exiit ab illo, nihil nocens illum. 36. Et factus est pavor super omnes, et conloquebantur ad alterutrum, dicentes: Quod est hoc verbum, quia in potestate, et virtute imperat immundis spiritibus, et exeunt? 37. Et exibat fama de eo in omnem finitimam Regionem. 38. Surgens autem + de Synagoga, intravit in domum Simonis. Socrus autem Simonis detinebatur febre magna: et rogaverunt illum pro ea. 39. Et adstans super eam, imperavit febri: et reliquid eam. Confestim autem surgens, ministrabat his. 40. Occidente autem sole, omnes, quodquod habebant aegros languoribus variis, adducebant illos ad eum. Qui unicuique eorum manibus inpositis curabat illos. 41. Exibant autem et daemonia a multis exclamantia, et dicentia: Tu es Filius Dei: et objurgans, non sinebat ea loqui; quoniam sciebant Christum illum esse. 42. Orta autem die, egressus abiit in desertum locum, et turbae requirebant illum, et venerunt usque ad eum, et detinebant illum, ne discederet ab ipsis. 43. Qui dixit ad illos: Quoniam et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei: quia ob hoc missus 44. sum. Et erat praedicans in Synagogis Galilaeae. CAPUT V. 1. Factum est autem, dum turba incumbit ei ad audiendum verbum Dei, et ipse erat stans juxta stagnum Gennesaret +. 2. Vidit naviculas duas stantes ad litus; de quibus piscatores egressi, lababant retias suas. 3. Ascendens autem in unam naviculam, quae erat Simonis, rogavit eum, ut producerent terra quantulumcumque. Sedens autem, docebat de navicula 4. turbas. Cumque desiit loqui, dixit ad Simonem: Leva in alto, et expandite retias vestras ad capiendum. 5. Et respondens Simon, dixit illi: Magister, per totam noctem laborantes, nihil cepimus: sed in verbo tuo expandam retiam. 6. Et, cum hoc fecissent, concluserunt piscium multitudinem magnam: rumpebantur autem retiae eorum. 7. Et adnuebant sociis in alia navic . . . . . t ve . . . nt, et adjuvarent eos. Et venerunt, et repleverunt ambas naves, ita ut mergerentur 8. +. Hoc viso, Simon + procidit genibus Jesu, dicens: Exi a me, quia vir peccator sum, Domine. 9. Pavor enim adprehenderat eum, et omnes qui cum illo erant, in captura piscium, quae 10. ceperant: similiter Jacobus, et Joannes filii Zebedei, qui erant socii Simonis. Et dixit ad Simonem Jesus: Noli timere: jam amodo eris vivificans homines. 11. Et, deductis naviculis ad terram, relictis omnibus secuti sunt eum. 12. Et factum est, dum esset ipse in una civitatium, et ecce vir plenus lepra, et ipse prostratus in faciem, orabat illum, dicens: Quoniam, si vis, potes me mundare. 13. Et extendens manum, tetigit illum, dicens: Volo mundare. Et protinus lepra discessit 14. ab illo; et ipse praecepit ei nemini diceret: sed: Vade, et ostende te Sacerdoti, et offers pro purgatione tua, sicut praecepit Moyses, ut sit in testimonium hoc vobis. + 15. Divulgabatur autem magis fama de eo; et conveniebant turbae multae audire, et curari a languoribus 16. suis. Ipse autem erat secedens in desertis, et orans. 17. Et factum est in una dierum, et ipse erat + docens. Et er . . . . . arisae. . . . . ente. . . . . . . . doctores, qui convenerat ex omni municipio Galileae, et de Judaea, et Hierusalem: et virtus erat Domini ad sanandum eos. 18. Et ecce viri adferentes super lectum hominem, qui erat paralyticus: et quaerebant inferre illum, et ponere ante eum. 19. Et, cum non. . . . . . issent. . . . . erre. . . . . . . propter turbam, ascenderunt super tectum, et per tegulas dimiserunt eum cum lectulo in conspectu Jesu. 20. Et, visa fide illorum, dixit homini: Remissa sunt tibi peccata 21. tua. Et coeperunt cogitare Scribae, et Pharisaei, dicentes: Quis Qest, qui loquitur blasphemias? Quis poterit dimittere peccata, nisi unus 22. Deus? Cognitis. . . . . Jesus cogitationibus eorum, dixit + ad illos: Quid cogitatis in cordibus 23. vestris? Quid est facilius dicere: Remittuntur tibi peccata tua: aut dicere: Surge, et ambula? 24. Ut sciatis autem quia potestatem habet Filius hominis in terra remittendi peccata, ait paralytico: Tibi dico, surge, et tolle lectu-. . . tuum, et vade in domum tuam. 25. Et confestim surgens coram omnibus, sustulit grabattum suum, in quo jacebat . . abiit in domum suam honorificans Deum. 26. Et pavor adprehendit omnes. Et inpleti sunt timore, dicentes: Quoniam vid . . . . . . rifi . . . . . . . 27. Et . . . . . . . exiit, et intuitus est publicanum. . . ine Levi sedentem ad theloneum, et dixit illi: Sequere 28. me. Et, relictis omnibus, surgens sequebatur illum. 29. Et fecit illi cenam magnam Levi in domo sua: et erat turba ingens publicanorum, et aliorum, qui. . rant cum illis d. . cum 30. b. . . . . Et m. . . uraverunt Pharisaei, et Scribae eorum, dicentes ad discipulos illius: Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat, et bibit +. 31. Et responden Jesus, dixit ad illos: Non egent sani medicos, sed qui se male habent. 32. Non veni vocare justos, sed peccatores in paenitentiam. 33. Qui dixerunt ad illum: Quare discipuli Johannis jejunant frequenter, et Pharisaeorum (et) orationes faciunt: tui autem manducant, et bibent? 34. Qui dixit ad illos: Numquid possunt fili sponsi, quandiu sponsus cum illis est, jejunare? 35. + Venient dies; et cum ablatus fuerit ab illis sponsus, tunc jejunabunt in illis diebus. 36. Dixit autem et parabolam ad eos: Quia nemo insumentum tunicae rudis adsuit panno veteri: alioquin et novum scindet, et veteri non conveniet insumentum a novo. 37. Et nemo mittit vinum novum in utres veteres: alioquin rumpet vinum n . . vum utres, et ipse effunditur, et utres peribunt. 38. Sed vinum in utres novos mittunt +, et ambo servan- CAPUT VI. 1. tur. Et factum est in sabbato secundo primo, cum transiret per sata et vellerent di . . cipuli illius spicas, manibus conterentes, et edebant. 2. Quidam autem Phari-. . . orum. . . . . ant: Quid . . . . . . . . . sabbatis, quod non licet? 3. Et respondens, dixit illis Jesus: Nec hoc legistis, quod fecit David, cum esuriit ipse, et qui cum 4. eo erant? Quomodo intravit in domum Dei, et panes propositionis accepit, et manducavit, et dedit eis qui secum erant; quos non licet ede . . . . - si so. . . + . . acer- 5. dotibus? Et diceb. . illis: Quoniam Dominus est Filius hominis etiam sabbati. 6. Factum est autem in alio sabbato intrare illum in Synagoga, et docere. Et erat ibi homo, et manus illius dextra erat arida. 7. Observabant autem Scribae, et Pharisa.. . . sabbato + . . ur. . ret. . . . . . nir. . . . t et ac. . . arent 8. illum. Ipse autem sciebat cogitationes illorum. Dixit autem homini, qui habebat manum aridam: Surge, et sta in medio +. Et surgens, stetit. 9. Dixit autem Jesus ad illos: Interrogabo vos, si licet sabbatis be-. . . acere,. . . . ale. . . . . . . . .. . . . . . . . .. . . . . . . . .. . . . . . . . . 10. Circumspiciens omnes illos + esse in ira, + dixit homini: Extende manum tuam. Et extendit: et restituta est manus illius. 11. Ipsi autem inpleti sunt stupore, et conloquebantur ad invicem quidnam facerent J. . u. 12. Factum. . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . rat pernoctans in oratione 13. Dei. Et cum dies horta est, vocavit discipulos suos, et eligens ex eis duodecim, quos et Apostolos nominavit. 14. Simonem, quem et cognominavit Petrum, et Andream fratrem ejus, et + Jacobum, et Johannen, et Philippum,. . Ba. . . . . 15. . . . . . et Ma. . heum, et Thoman, et Jacobum Alphei +, et Simonem qui appellatur 16. Zelotes, et Judan Jacobi, et Judan, qui erat proditor. 17. Et descendens cum illis, stetit in loco campense, et turba discipulorum ejus, et multitudo ingens populi ab omni Judea, et Hierusalem, et trans fretum, et maritima Tyri, et Sidonis, 18. qui venerant audire illum, et curari a languoribus suis. Et qui vexabantur ab spiritibus immundis, curabantur. 19. Et omnis turba quaerebat tangere eum; quoniam virtus ab illo exibat, et sanabat omnes. 20. Et ipse adlevans oculos in discentes suos, dicebat: Beati pauperes spiritu; quoniam vestrum est regnum Dei. 21. Beati, qui esuritis nunc, et sititis; quoniam saturi eritis. Beati, qui ploratis nunc; quoniam ridebitis. 22. Beati estis, cum odierint vos homines, et cum segregaverint vos, et cum ejecerint vos, et cum exprobraverint nomen vestrum, tamquam nequam. causam Fili hominis. 23. Gaudete in illa hora, et exultamini; ecce enim merces vestra copiosa est in caelo: similiter faciebant Profetis Patres illorum. 24. Verumtamen vae vobis divitibus, quoniam habetis consolationem vestram. 25. Vae vobis saturis; quia esurietis. Vae vobis, qui ridetis nunc; quia lugebitis, et 26. flebitis. Vae, cum bene vobis dixerint omnes homines: similiter faciebant Pseudoprophetis Patres eorum. 27. Sed vobis dico audientibus: Diligite inimicos vestros, benefacite eis, qui oderunt vos. 28. Benedicite maledicentes + vos, orate + pro his, qui calumniantur 29. vos. Percutienti te in maxilla, preve ei + alteram. Et ab eo, qui auferet vestimentum tuum, et palleum vetare 30. noli. Omni autem poscenti te, da: et ab eo qui tollit tua, repetere 31. noli. Et, quemadmodum vultis ut faciant vobis homines, sic facite eis. 32. Et, si diligites eos, qui vos diligunt, quae vobis gratia est? nam et peccatores, eos, qui se diligent, diligunt. 33. Et, si benefeceritis, qui bene faciunt vobis, quae gratia est vobis? etenim peccatores hoc 34. faciunt. Et, si feneretis eis, a quibus speratis recipere, quae gratia est vobis? etenim peccatores peccatoribus fenerant, ut recipiant +. 35. Verumtamen diligite inimicos vestros, et benefacite, et fenerate, nihil desperantes +: et erit merces vestra multa in caelo, et eritis fili Excelsi; quoniam ipse suavis est super ingratos, et nequas. 36. Estote + misericordes, sicut et Pater vester miseretur. 37. Nolite judicare, ne judicemini: nolite condemnare, ut non condemnemini. Dimittite, et dimittemini. 38. Date, et dabitur vobis; mensuram bonam, agitatam, cumulatam, superfluentem + dabunt in sinu vestro. Eadem mensuram, qua metitis, remetietur vobis. 39. Dicebat autem et parabolam illis: Numquid potest caecus caecum ducere? nonne utrique in foveam 40. incident? Non est discens super magistrum: consumatus autem omnis erit, si sit sicut magister illius. 41. Quid autem vides festucam in oculo fratris tui, trabem autem, quae in oculo tuo est, non consideras? 42. Aut quomodo potes dicere fratri tuo: sine + eiciam festucam de oculo tuo: et ecce in oculo tuo trabes subiacet +? Hypocrita, eice primum trabem de oculo tuo; et tunc perspicies eicere festucam de oculo fratris 43. tui. Non est arbor bona, faciens fructus malos: nec arbor mala, faciens fructus 44. bonos. Unaquaeque arbor ex fructu suo dinoscitur. Neque legunt de spinis + ficus; sed nec de rubo vindemiant uvam. 45. Bonus enim homo, de bono thensauro cordis sui profert bonum; et nequa +. de malo profert malum. Ex abundantia cordis os illius + loquitur. 46. Quid autem me vocatis, Domine, Domine; et non facitis quae 47. dico? Omnis, qui venit ad me et, audit verba mea, et facit illa, demonstrabo vobis cui sit similis: 48. similis est homini aedificanti domum, qui fodit in altum, et posuit fundamenta super petram; tempestate horta, impulit + flumen domui illi, nec valuit movere illam: fundata enim erat supra petram. 49. Qui autem audit, et non facit, similis est homini aedificanti domum supra terram sine fundamento: inpulit flumen domui illi, et cecidit, et facta est ruina domus illius magna. CAPUT VII. 1. Factum est autem, cum inplesset + omnia verba in auribus populi, intravit in Capharnaum. 2. Centurionis autem cujusdam servus male habens, incipiebat mori, qui erat ei carus. 3. Audiens autem de Jesu, misit seniores Judaeorum rogans illum, ut veniret, et sanaret servum illius. 4. Qui, cum venissent, rogabant Jesum sollicite, dicentes: Quoniam dignus est, ut illi praestes 5. hoc; diligit enim gentem nostram, et Synagogam ipse aedificavit 6. nobis. Ibat autem cum illis Jesus. Cumque jam non longe abesset a domo, misit ad illum Centurio amicos, dicens ei: Domine, noli vexare te: non sum enim dignus, ut sub tectum meum intres; sed dic + verbo, et sanabitur puer meus. 8. Nam et ego homo sum potestati subjectus: habeo sub me milites: dico huic vade, et vadit: et alio veni, et venit: et servo meo fac hoc, et facit. 9. His auditis, Jesus miratus est: et conversus sequenti se turbae, dixit: Amen dico vobis, in nullo tantam fidem inveni in Istrahel. 10. Et reversi sunt domum, qui missiserant, et invenerunt servum sanum. 11. Et factum est, deinceps ibat Jesus in civitatem, quae appellatur Nain; et comitabantur cum illo discipuli sui, et turba magna. 12. Factum est autem cum adpropinquaret + portae civitatis; et + ecce efferebatur mortuus filius unicus matris suae; et haec erat vidua, et turba civitatis magna 13. cum illa. Et visam eam Dominus, misertus est ei, et dixit ei: Noli flere. 14. Et accedens, tetigit loculum, (et qui portabant, steterunt) et ait: Adulescens, adulescens, tibi dico, surge. 15. Et consedit mortuus, et coepit loqui. Et dedit eum matri suae. 16. Adprehendit autem timor omnes, et honorificabant Deum, dicentes: Quoniam Propheta magnus surrexit in nobis; et quia visitavit Deus populum suum in bono. 17. Et exibit verbum hoc in tota Judaea, de illo, et in omni finitima regione. 18. Et renuntiaverunt Johanni discipuli 19. sui. Et, convocatis duobus quibusdam ex discipulis suis, Johannes misit ad Dominum, dicens: Tu es, qui venturus es, an alium expectamus? 20. Et venerunt viri ad eum, et dixerunt: Johannes Baptista misit nos, dicens: Tu es, qui venturus es, an alium expectamus? 21. Eadem hora curabat + multos a languoribus, et verberibus, et spiritibus malignis; et caecis multis donavit 22. visum. Et respondens, dixit illis: Euntes renuntiate Johanni, quae vidistis, et audistis: Caeci vident, clodi ambulant, leprosi purgantur, surdi audiunt, mortui resurgent, pauperes evangelizantur: 23. et, beatus erit, quicumque non scandalizabitur in me. 24. Cumque discessissent nuntii Johannis, coepit dicere de Johannen ad turbas: Quid existis in deserto videre? harundinem a vento moveri? 25. Sed quid existis videre? hominem mollibus vestimentis indutum? Ecce, qui in veste praetiosa et in deliciis superabundant, in domibus regum sunt. 26. Sed quid existis videre? Prophetam? Etiam dico vobis: Nemo major in natis mulierum, amplior est Johannen Baptista, et amplius quam Propheta. 27. Hic est, de quo scriptum est: Ecce mitto Angelum meum ante faciem tuam, qui praeparavit viam tuam. 28. Dico autem vobis: Major in natis mulierum Johannen Baptista nemo est. Et qui minimus est in regno Dei, major illo 29. est. Et omnis populus cum audissent, et publicani justificaverunt Deum, baptizati baptismum + Johannis. 30. Pharisaei autem, et legis doctores consilium. . ei spreverunt in se, cum non. . . . nt bap-. . . ati. 31. Cu. . + ergo adsimilabo homines gentis hujus? et cui sunt similes? 32. Similes sunt infantibus in foro sedentibus, qui clamant ad alterutrum, dicentes +: Cantavimus vobis, et non saltastis: lamentavimus vobis, et non planxistis. 33. Venit Johannis. . aptista ne. . . cans, ne. . . . bibens +, e. . . . . citis: Daem. .nium habet. 34. Venit Filiu hominis manducans, et bibens, et dicitis: Ecce homo devorator, et bibens vinum, amicus publicanorum. 35. Et justificata est sapientia ab omnibus filiis suis. 36 Rogavit + autem eum qui dam Pharisaeus, ut cibum caperet secum. Et ingressus in domum Pharisaei, discubuit 37. . . t ecce mulier in civitate, quae erat + peccatrix, cognito eo accumbere in domo Pharisaei, adferebat ampullam unguenti: 38. et stans. a retro pedes illius, flens lacrimis inrigabat, + et capillis capitis sui extergebat, et osculabatur pedes illius, et ungebat unguento. 39. Videns autem Pharisaeus, qui invitaverat eum, dixit intra se dicens: Hic, si erat Propheta, sciret utique quae, et qualis est mulier, quae tangit illum; quoniam peccatrix est. 40. Et respondens Jesus, dixit ad illum: Simon, habeo tibi aliquid dicere. Qui ait: Dic, Magister. 41. Duo debitores erant cuidam feneratori: unus debebat denarios quingentos, et alius denarios quinquaginta. 42. Non habentibus illis unde redderent, utrisque donavit. Quis ergo illum amplius diliget? 43. Respondens autem Simon, dixit: Aestimo, quod is, cui amplius redonavit. Qui dixit ei: Recte judicasti. 44. Et conversus ad mulierem, dixit Simoni: Vides hanc mulierem? Intravi in domum tuam, aquam in pedibus mihi non dedisti: haec autem lacrimis inrigavit mihi pedes, et capillis suis extersit. 45. Osculum mihi non dedisti: haec autem, ex quo intravit, non desiit osculando pedes meos. 46. Oleo non unxisti pedes meos: haec autem unguento unxit 47. +. Qua ex causa tibi dico: Remittuntur ei peccata multa, quoniam dilexit multum. Cui autem minus dimittitur, minus diligit. 48. Et ait ad illam Jesus: Remittuntur tibi peccata. 49. Et coeperunt, qui discumbebant, pariter dicere intra se: Quis est hic qui peccata remittit? 50. Dixit autem ad mulierem: Fides tua te salvam fecit: vade in pace. CAPUT VIII. 1. Et factum est deinceps, et ipse circuibat per civitates et vicos, praedicans, et adnuntians regnum Dei: et duodecim discipuli cum illo, 2. Et mulieres quaedam, quae erant curatae ab spiritibus inmundis: Maria, quae cognominatur Magdalene, ex qua daemonia septem exierant, et Johanna uxor Chuza procuratoris Erodis, et Susanna, et aliae conplures, quae et ministrabant illi de facultatibus suis. 4. Conveniente autem turba magna, et eorum, qui ex civitatibus adveniebant, dixit parabolam: 5. Ecce exiit, qui seminat, seminare semen suum: dum seminat, quoddam cecidit juxta viam, et conculcatum est, et volucres + comederunt illud. 6. Et aliud cecidit super petram, et enatum exaruit, propter quod non haberet umorem. 7. Et aliut cecidit inter spinas, et creverunt spinae, et suffocaverunt illud. Et aliud cecidit super terram optimam, et bonam, et ortum fecit fructum centies tantum. Et haec dicens, clamabat: Qui habet aures audiendi, audiat. 9. Interrogabant autem illum discipuli, quidnam esset haec 10. parabola. Qui dixit: Vobis traditum est mysterium regni Dei: ceteris autem in parabolis, ut videntes non videant, et audientes non intellegant. 11. Est autem haec parabola: Semen, est verbum 12. Dei. Qui autem secus viam, hi sunt, qui audiunt; venit autem diabolus, et tollet de corde eorum verbum, ne credentes salvi fiant. 13. Qui autem super petram, hi sunt, qui, cum audierint, cum gaudio recipient verbum: et ipsi radices non habent; qui ad tempus credunt, et in tempore temptationis discedunt. 14. Quod autem in spinas cecidit, hi sunt, qui audiunt verbum, et a sollicitudinibus, et divitiis, et luxuriis saeculi ingredientes, suffocantur, et non dant fructum. 15. Quod autem in terram bonam: hi sunt, qui in corde bono + audientes verbum, retinent, et fructum dant in patientia. 16. Nemo autem lucernam accensam operiet illam vase, aut suptus lectum ponit, sed supra candelabrum ponit, ut omnes intrantes, videant lumen. 17. Nihil enim est occultum, quod non palam fiat: sed nec absconsum, nisi ut cognoscatur, et in palam veniat. 18. Videte, quomodo audiatis? Quisque enim habuerit, dabitur illi: et qui non habuerit, et quod putat se habere, auferetur ab eo. 19. Venerunt autem ad illum mater, et fratres illius, set non poterant conloqui ei propter 20. turbam. Nuntiatum est autem illi: Quoniam + mater tua, et fratres tui stant foris, volentes te videre. 21. Qui respondens, dixit ad illos: Mater mea, et fratres mei, illi sunt, qui verbum Dei audiunt, et faciunt. 22. Factum est autem in una dierum: et ipse ascendit in naviculam, et discipuli ejus, et dixit ad illos: Transfretemus stagnum. Et sustuleru. . . + 23. Navigantibus autem eis, condormiit, et descendit turbo in stagnum venti, et conplebantur, et periculabantur. 24. Accidentes autem discipuli, suscitaverunt illum, dicentes: Magister, perimus. Tunc surgens, imperavit vento, et tempestati aquae, et destiterunt: + et facta est tranquillitas. 25. Dixit autem illis: Ubi est fides vestra?. . mentes autem mirati sunt ad alis alium, dicentes: quisnam, ut hic, est, qui et ventis imperat, et aquae, et obaudiunt illi? 26. Enavigaverunt autem in regionem Gerasenorum, quae et trans fretum Galilaeae. 27. Gresso autem illo, occurrit illi vir, qui daemonem habebat ex temporibus multis, et vestimentum non induebatur, nec in domo manebat, sed in monumentis. 28. Videns autem Jesum, prostravit se, et, exclamans voce magna, dixit: Quid mihi est tecum Jesu Fili Dei Summi? oro te, ne me torqueas. 29. Praecepiebat enim spiritui inmundo exire de homine. Multis enim temporibus arripuerat illum; alligabatur enim + catenis, et conpedibus, ut custodiretur; et, erumpens vincula, fugabatur a daemone in desertis. 30. Interrogavit autem illum Jesus +: Quod tibi nomen est? Qui dixit: Legio: quoniam daemonia multa erant 31. in eo. Et rogabant i . . um, ne imperaret eis in abyssum ire. 32. Erat autem ibi grex porcorum magna, quae pascebatur; et rogaverunt illum, ut in eis intrarent. + Et permisit illis. 33. Et, cum exissent daemonia ab homine, intraverunt in porcos; et inpetum fecit grex per praeceps. in mare, et suf- 34. focata est. Vident. . s autem pastores, fugerunt, et renuntiaverunt quod factum est in civitatem, et in agros. 35. Exierunt autem videre quod factum est, et venerunt ad Jesum, et invenerunt sedentem hominem, a quo daemonia exierant, vestitum, et constantem mente ante pedes Jesu, et timuerunt. 36. Adnuntiaverunt autem illis, qui + viderant, quomodo sanatus est is, qui a daemoniis + erat vexatus. 37. Rogavit autem illum omnis multitudo regionis Gerasenorum, ut discederet ab eis; quoniam timore magno detinebantur. Ipse autem ascendens in nave, reversus 38. est. Rogabat autem eum ille vir, a quo exierant daemonia, ut esset secum. Dimisit autem Jesus illum, dicens: 39. Revertere domi aput te, et enarra quanta tibi fecerit Deus. Et abiit per totam civitatem praedicans quanta Jesus fecisset illi. 40. Factum est autem, dum reverteretur Jesus, et excepit. . . um tur . . . . erant eni . . . . . . s expectantes eum. 41. Et ecce venit vir nomine Jairus, et hic erat Princeps Synagogae: et, prostratus ad pedes Jesu, rogabat illum, ut intraret in domum suam 42. Quia filia unica erat illi fere annorum duodecim, et haec moriebatur. Et factum est, dum iret turba. . . . . at et con . . . . . . me-. . . . . . . . ita ut suffocarent 43. eum. Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis ab annis duodecim, quae in medicis consumpserat omnem substantiam suam, nec potuit ab aliquo 44. curari, accedens de retro, tetigit vestimentum ejus, et protinus stetit fluxus sanguinis ejus. 45. Jesus autem, sciens quod exierit ab eo virtus, dixit: Qui tetigit me? Negantibus autem omnibus, ait Petrus, et qui cum illo erant: Magister, turbae tam magnae conprimunt te, et dicis: Quis tetigit me? 46. Qui dixit: Tetigit me aliquis; ego enim cognovi virtutem exisse a me. 47. Ut vidit autem mulier, se non latuisse, venit tremens, et procidens ante pedes illius; et ob quam causam tetigit eum, indicavit coram omni populo; et quomodo sanata est confestim. 48. Qui dicit ei: Filia, fides tua te salvam fecit: vade in pace. 49. Adhuc loquente eo, venit a Principe Synagogae +, dicens ei. . . ortua est filia tua, noli vexare illum. 50. Jesus autem, cum audisset.. . . . . . dixit. . . at. . . i puellae: Noli timere: tantum crede, et vivet. 51. Cumque venisset domi, non est passus intrare secum quemquam, nisi Petrum, et Johannen, et Jacobum, et patrem, et matrem puellae. 52. Pl. . rabant autem omnes, et plangebant eam. Qui dixit: Nolite flere, no. . . nim mo. . . a est +, s. . . d dormit. 53. Et. . . ridebant eum, scientes eam mortuam esse. 54. Ipse autem, adpraehensa manu ejus exclamavit, dicens: Puella, 55. surge. Et reversus est spiritus ejus, et surrexit statim. Et jussit dari ei manducare. 56. Obstupuerunt autem parentes ejus, praecepitque illis, ut nemini dicerent quod factum CAPUT IX. 1. est. Convocatis autem duodecim Apostolis, dedit illis virtutem, et potestatem super omnia daemonia, et languores curandi. 2. Et misit illos praedicare regnum Dei, et sanare 3. aegrotos. Et dixit ad illos: Nihil tollatis in via, neque virgam, neque pera. . . neque calciamenta, neque panem, neque pecuniam, neque duas tunicas habeatis. 4. In quamcumque domum intraveritis, ibi manete, et inde exite. 5. Et quicumque non receperint vos, exeuntes de civitate illa, pulverem vestrum de pedibus excutite . . n testimonium illis. 6. Exeuntes autem, circuib. . . r muni.. . . evangeli. . ntes, et curantes ubique. 7. Audiit autem Herodes Tetrarcha omnia, quae fiebant, et stupebat, eo quod diceretur 8. a quibusdam: Quia Johannes surrexit a mortuis: a quibusdam autem: Quia Helias apparu-. . . ab aliis autem: Quia Propheta de antiquis surrexit. 9. Dixit au. . . +. . .. . . . . . . . Joha . . nem. . . . . collavi. Quis autem est hic, de quo audio ego talia? Et quaerebat videre illum. 10. Et reversi Apostoli, narraverunt illi quaecumque fecerunt: et adsumens eos, secessit seorsum in locum desertum, qui vocabatur Be- 11. t. . da. . . Turbae autem, cum cognovissent, secutae sunt eum: et, excipiens illos, loquebatur illis de regno Dei, eos. . . . necesse habebant curari, sanabat. 12. Dies autem coeperat declinare. Accedentes autem duodecim, dixerunt illi: Dimitte turbam +, ut, euntes adjacentes vicos, et agros, reficiant se, et inveniant escas: quoniam hic in deserto loco sumus. 13. Dixit autem ad illos: Date eis manducare. Qui dixerunt: Non sunt nobis plusquam quinque panes, et pisces duo: nisi nos, euntes, emamus in omnem populum hunc 14. escas. Erant autem viri fere quinque milia. Dixit autem ad discipulos suos: Facite illos recumbere per con-. . . . . . . . quin . . . . . . . . . no . . . . . . . . . runt 15. . . . . . . . recu . . . . . . . . nt omnes. 16. Acceptis autem quinque panibus, et duobus piscibus, respiciens in caelum, benedixit super illos +; et confregit, et dabat discipulis +, ut adponerent turbis. 17. Et manducaverunt, et satiati sunt. Et sublatum est, quod superfuit illis, fragmentorum cophin . . . . . . decim. 18. E . . . . . um est,. . . . . esset in. . . . reto, aderant illi discipuli sui, et interrogavit eos, dicens: Quem me dicunt turbae 19. esse? Qui respondentes, dixerunt: Johannem Baptistam; alii autem Heliam; aliqui vero, quia Profeta unus de prioribus 20. surrexit. Dixit autem illis: Vos autem quem me dicitis esse? Respondens autem Petrus, dixit: 21. Christum. Qui, cum obiurgasset illos, praecepit ne cui dicerent hoc, 22. dicens: Quoniam oportet Filium hominis multa pati, et reprobari a Senioribus, et Pontificibus, et Scribis, et interfici, et post tertium diem resurgere. 23. Dicebat autem ad omnes: Si quis vult post me venire, abneget se ipsum, et sequatur me. 24. Quisque enim voluerit animam suam salvam facere, perdet illam: et, qui perdiderit animam suam causa mei, salvabit illam. 25. Qu . . . enim pro . . . . homini lucrari mundum totum, se autem ipsum perdere, aut jacturam faciat. 26. + Quisqu . . enim confusus fuer . . me, et m . . . hunc Fil . . . homin . . . . . fundet . . . . cum ven . .- rit in gl . .- ria sua, et . .- tris, et San . .- torum Angelorum. 27. . . . co autem vo-. . . vere: sunt. . . dam hic. . . ntes, qui non gustabunt mortem,. . onec vide-. . nt regnum. . ei. Fac- 28. . . um est autem. . ost haec ver-. . a, circiter. . ost dies oc-. . o adsumptis . . . m Petro,. . . ohanne, et. . . . bo, + ascen-. . . in mon-. . . m, ut ora- 29. . . . t. Et factum. . st, dum o-. . at ipse, et facta est efigies vultus ejus alia, et vestis ejus candida, praefulgens. 30. Et ecce viri duo conloquebantur ei. Erat autem Moyses, et Helias, 31. apparentes in gloriam: dicebant consummationem illius, quam inpleturus erat in Hierusalem. 32. Petrus autem, et qui cum eo erant, gravati sunt somno. Evigilantes autem, viderunt gloriam ejus, et duos viros adsistentes ei. 33. Et factum est dum discerent ab illo, dixit Petrus: Magister, bonum est nos hic esse; et faciamus tabernacula tria, unum Tibi, et unum Moysi, et unum Heliae: nesciens quid diceret. 34. Haec autem eo dicente, facta est nubs, et obumbrabat illos: timuerunt autem, dum illi intrarent 35. in nubem. Et vox facta est de nub. . . icens.. . . . . t Filius. . . s electus; ipsum audite. 36. Et, cum facta est vox, inventus est Jesus solus. Et ipsi tacuerunt, et nemini indicaverunt in illis diebus quidquam ex iis, quae viderant. 37. Factum est au-. . . per diem +, descendentibus eis de monte, occurrit illis turba magna. 38. Et ecce vir de. . . rba ex- c. . . avit, dicens: Magister, oro te, respicias in filium meum, quia unicus 39. mihi est: et ecce spiritus arripit illum subito, et concidit, et discarpit illum cum spuma, et vix recedi.. ab illo, contribulans 40. eum: et p. . .- catus sum discipulos tuos, ut eicerent illum, et non potuerunt. 41. Respondens autem Jesus, dixit: O generatio incredibilis; quousque ero aput vos, et sufferam vos? Adduc hoc filium 42. tuum. Adhuc autem + accedente illo, adlisit illum ille spiritus malus, et concarp- 43. sit. Imperavit autem Jesus spiritui + inmundo, et sanavit puerum, et reddidit illum patri suo. 44. Stupebant autem omnes in magnalia Dei: omnibus autem mirantibus, de omnibus, quae faciebat, dixit ad discipulos: Ponite vos in auribus vestris verba haec: Filius enim hominis incipit tradi in manibus hominum. 45. Ad illi ignorabant verbum hoc; et erat occultum ab eis, ne intellegerent, et timebant interrogare eum de verbo 46. hoc. I . . travit autem cogitatio in eis +, quis nam esset major illorum. 47. Jesus autem, visa cogitatione cordis illorum, adprehensum infantem, statuit apud 48. se, et dixit +: quicumque me recipit, non me recipit, sed eum, qui me misit. Qui enim minimus in omnibus vobis est, hic est magnus. 49. Resp . . ndens autem Johannes, dixit: Magister, vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia, et prohibebamus illum; quoniam non sequitur nobiscum. 50. Dixit autem ad illum Jesus: Sinite illum, et nolite prohibere; qui enim non est adversus vos, pro vobis est: nemo est enim, qui non faciat virtutem in nomine meo, et poterit male loqui de me. 51. Factum est autem, dum conplerentur dies receptionis ejus, et ipse direxit faciem suam ire in Hierusalem. 52. Et misit nuntios ante conspectum suum, et euntes, intraverunt in civitate Samaritanorum, tanquam paraturi 53. illi. Et non receperunt eum, quoniam facies illius erat tendens in Hierusalem. 54. Videntes autem discipuli ejus Jacobus, et Johannes, dixerunt: Domine, vis, dicimus ut ignis de caelo descendat super illos, et consumat eos, sicut Helias fecit? 55. Et conversus, objurgavit illos, dicens: Nescitis cujus spiritus estis. 56. Filius hominis non venit animas hominum + perdere, sed salvare. Et abierunt in aliut cas- 57. tellum. Et factum est, euntibus illis in via, dixit quidam ad eum: Sequar te quocumque 58. ieris. Et + dixit ei Jesus: Vulpes cubilia habent, et volucres caeli nidos, ubi requiescant; Filius autem hominis non habet, ubi capud 59. reclinet. Dixit autem ad illum: Sequere me. Qui dixit: Domine, permitte mihi prius ire, et sepelire patrem 60. meum. Dixit autem + illi: Sine mortuos sepelire + mortuos suos: tu autem vade; adnuntia regnum Dei. 61. Dixit autem et alius: Sequar te Dne; prius autem permitte mihi ire, et nuntiare eis, qui in domo sunt. 62. Dixit autem ad illum Jesus: Nemo retro respiciens, et extendens manum super aratrum, + aptus est reg- CAPUT X. 1. no Dei. Elegit + autem et alios LXXII. et misit illos binos ante faciem suam, in omnem locum, et civitatem +, ubi intraturus 2. erat. + Dicebat autem illis: Messis copiosa; operarii autem pauci. Praecamini ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam. 3. Ecce mitto vos tamquam agnos in medio luporum +. 4. Nolite portare sacculum; non peram, nec calciamentum: et neminem circa viam salutaveritis. 5. In quamcumque primum domum intraveritis, dicite: Pax huic domui. 6. Si ibi fuerit filius pacis, requie . . . cet super illum pax vestra; sin autem, super vos + revertetur. 7. In eadem domo manete, edentes, et bibentes quae ab illis apponuntur vobis; dignus est enim operarius mercedem suam. Nolite migrare de domo in domum. 8. Et in quacumqu. . . vitate intraveritis, et receperint vos, manducate quae adponuntur vobis, 9. et curate, qui in ea sunt, infirmos, et dicite illis: Adpropinquavit in vos regnum Dei. 10. In quacumque autem civitate intraveritis, et non receperint vos, exeuntes in platea ejus, 11. dic . . e: Etiam pulv . . . . qui ad . . . . . nobis de civitate vestra in pedes +, excutimus super vos: adtamen scitote adpropinquasse regnum 12. Dei, Dico autem vobis; Sodomis in regno + remissius erit, quam civitati illi. 13. Vae tibi Corozain, et Bed . . . da +; quia, si in Tyro, et Sidone factae fuissent virtutes, quae factae sunt in vobis, olim fors in cinere, et cilicio sedentes, paenitentiam 14. egissent. Verumtamen Tyro, et Sidoni in judicio remissius erit, quam vobis. 15. Et tu Capharnaum, numquit usque ad caelum exaltaveris?. . usque ad inferos demergeris. 16. + Qui audit vos, me audit; et qui spernit vos, me spernit, et eum +, qui me misit. Qui autem me audit, audit eum, qui me misit +. 17. Reversi sunt autem Septuaginta et duo cum gaudio, dicentes: Domine, etiam daemones subiacent nobis in nomine 18. tuo. Dixit autem illis: Vi- . . bam Satanam, tanquam fulgur de caelo ca . . ntem. 19. Ecce. . . . . . .. . . . . . . statem calcandi super viperas, et scorpiones, et super omnem viam inimici: nihil vos nocebit. + 20. Verum in hoc nolite gaudere, quod spiritus vobis obaudiunt: gaudete autem, quia nomina vestra scripta sunt in caelo +. 21. In illa hora exultavit in + Spiritu Sancto, et dix . . . Confiteo. . . . . . . Domine . . . . et terrae, quoniam abscondisti haec a sapientibus, et sensatis, et revelasti ea parvolis. Ita Pater; quia sic placuit ante te. 22. Omnia mihi tradita sunt a Patre. Et nemo nobit quis est Pater, nisi Filius; et cuicumque voluerit Filius, revelavit. 23. Et conversus ad discipulos +, dixit: Beati oculi, qui videtis, quae vos videtis. 24. Dico enim vobis, quia multi Prophetae voluerunt videre, quae vos videtis, et non viderunt. 25. Et ecce quidam Legis doctor surrexit, temptans illum, . . dicens: Magister, quid faciens vitam aeternam possidebo? 26. Et dixit ad illum: In lege, quid scriptum est? quomodo 27. legis? Qui respondens, dixit: Diliges Dominum Deum tuum in + toto corde tuo, et in tota anima tua, et ex totis viribus tuis +: et diliges proximum tuum, tanquam te ipsum. 28. Dixit autem + illi: Recte respondisti: hoc fac, et vibes. 29. Qui, cum se vellet justificare, dixit ad Jesum: Et quis est mihi proximus? 30 Suscipiens autem Jesus, dixit: Homo quidam descendebat ab Hierusalem in Hierico, et hic incidit in latrones qui, expoliantes eum, et plagis impositis, abierunt, semivivo eo 31. relicto. Fortuito Sacerdos quidam descendebat per viam illam, et viso illo, praeteriit. 32. Similiter autem et Levites, cum transiret per eodem loco, et vidisset illum pertransiit. 33. Samaritanus autem quidam iter faciens, venit per eum, et videns eum, misertus est. 34. Et conligavit vulnera ejus, infundens oleum, adque vinum; et inpositum eum in suo jumento, duxit in stabulo, et curam habuit ejus. 35. Et in crastinum diem protulit duos denarios, et dedit stabulario, et dixit illi: Diligenter curam illius habe; et quodcumque amplius erogaveris, ego revertens, reddam tibi. 36. Quis horum videtur proximus fuisse ejus, qui inciderat in latrones? 37. Ad ille dixit: Qui fecit misericordiam in illo. Dixit autem illi Jesus: Recte respondisti: vade, et tu fac similiter. 38. Factum est autem, dum irent, ipse intravit in vicum quendam; mulier autem quaedam nomine Martha excepit illum in domo sua: 39. et huic erat soror, quae, vocabatur Maria; quae, cum consedisset ad pedes Domini, audiebat verbum 40. ejus. Martha autem turbabatur circa plurimum ministerium. Adstans autem, dixit: Domine, non adtinet at te, quod soror mea reliquid me solam ministrare? dic ergo ei, ut adjuvet 41. me. Respondens autem, dixit ei Dominus: Martha, Martha, 42. Maria optimam partem sibi elegit, quae non auferetur CAPUT XI. ei. Et factum 1. est cum esset ipse + in quodam loco orans; et +, ut quievit, dixit quidam ex discentibus ejus: Domine, doce nos orare, sicut Johannes docuit discipulos suos. 2. Dixit autem illis: Cum orabitis, dicite: Pater Sancte, qui es in caelis +, sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas 3. tua +. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie. 4. Et dimitte nobis peccata nostra, sicut et ipsi dimittimus omni debitori nostro. Et ne ind . . cas. . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 6. adponam illi, et ille de . . . tro resp . . dens, di . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 8. gens, dabit il-. . . quantos de-. . . . rat. 9.. . . . . vobis. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 11. si + petierit piscem, numquid pro pisce serpen-. . . m illi por- 12. . . . . . . . si pe-. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 26. et adsumit + adhuc alios septem spiritus nequiores se, et intrantes, inhabitant. Et fiunt nobissima hominis illius pejora priorum. 27. Factum est autem, cum diceret haec ipse, levata voce quaedam mulier dixit illi: Beatus venter, qui te portavit, et ubera, quae suxisti: 28. Qui ait illi: Beati, qui audiunt verbum Dei, et custodiunt +. 29. Turba autem conveniente, coepit dicere: Gens haec, gens nequa est: signum quaerit; et non dabitur ei, nisi signum Jonae. 30. Sicut enim fuit Jonas signum Ninevitis; sic erit et Filius hominis huic generationi: et sicut Jonas in ventre coeti fuit; sic erit et Filius hominis in terram. 31. Regina Austri surget in judicio cum viris generationis hujus, et condemnavit eos; quoniam venit de finibus terrae audire sapientiam Solomonis: et ecce hic plus Solomone. 32. Viri Ninevitae + surgent in judicio cum gent. . hac, et condemnabunt eam; quia paenitentiam egerunt in praedicatione Jonae: et ecce hic plus quam Jona. 33. Nemo lucernam accensam in occulto ponit, neque sub modium, sed super candelabrum, ut intrantes, lumen videant. 34. Lucerna corporis tui est oc. . .. . . tuus. Si oculu . . . . . simplex fuerit, totum corpus tuum lucidum est: si vero oculus tuus nequa fuerit, et corpus tuum tenebrosum 35. erit. Si ergo lumen, quod est in te, tenebrae sunt, tenebrae rese-. . . . ntae sunt +? 37. Loquente autem eo, rogavit eum quidam Pharisaeus, ut pranderet secum. Ingressus autem. . cubuit. 38. Pharisaeus autem coepit, recogitans intra se, dicere; quod non prius baptizatus esset. 39. Dixit autem Dominus ad illum: Nunc vos Pharisaei, utrum ne exteriorem partem calicis, et catini, mundatis: quod autem intus est vestrum, plenum est rapina, et nequitia? 40. Stulti, nonne qui fecit interiora, et exteriora 41. fecit? Verum, quod superest, date elemosynam: et ecce omnia munda vobis erunt. 42. Sed vae vobis Pharisaeis, quoniam decimatis mentam, et rutam, et omnem olus, et praeteristis judicium, et caritatem Dei. Haec oportet fieri, et illa non relinquere. 43. Vae vobis Pharisaei +, quoniam diligitis primos consessus in Synagogis, et salutationes in foro. 44. Vae vobis, quoniam estis monumenta + ignobilia, et homines ambulantes supra, ignorant 45. Respondens autem quidam ex Legis doctoribus, dixit ei: Magister, haec dicens, et nobis contumeliam 46. facis. Qui dixit: Et vobis Legis doctoribus vae, quia honeratis homines sarcinas inportabiles, et ipsi uno digitorum vestrorum non attingitis ea. 47. Vae vobis, quoniam aedificatis monumenta Prophetarum: nam Patres vestri occiderunt 48. illos. Ergo testimonium perhibetis, non consentientes + operibus Patrum vestrorum; quoniam illi quidem occiderunt eos, vos autem aedificatis +. 49. Ideo + et sapientia Dei dicit: Mittam in illis Prophetas, et Apostolos; et ex illis occident, et persequentur: 50. ut exquiratur sanguis omnium Prophetarum, qui effusus est ab origine mundi, usque in gente hac, 51. a sanguine Abel, usque ad sanguinem Zachariae, quem occiderunt inter altarium, et aedem. Ita dico vobis: exquiretur a gente hac. 52. Vae vobis Legis doctoribus, quoniam abscondistis + clavem scientiae, et + ipsi non intratis, et introeuntes, prohibuistis. 53. Dicente autem illo haec coram omni populo, coeperunt tam Scribae, quam et Legis doctores male se habere, et comminare illi de pluribus, 54. quaerentes occansonem aliquam invenire ab illo, ut accusarent eum.

CAPUT XII. 1. Multa autem turba. . . . . tinen. . . . . um in. . . . . . t ita, ut. . . . .alium.. . . . . . .- culcarent, coepit dicere ad discentes: Primum cavete a fermento Pharisaeorum, quod est adfectatio. 2. Nihil enim opertum est, quod non revelabitur, et occultum, quod non co. . . . cat. . . 3. Qua. . . . n tenebris.. . . ritis, in lu. . . . raet.. buntur; et quod ad aurem locu. . fueritis. . cubiculis, praedicabitur supra 4. t. . . a. Dico vobis, quasi amicis: nolite terreri ab his, qui occidunt, et post haec non habent amplius, quod faciant. 5. Demonstrabo autem vobis, quem timeatis: eum, qui, postquam occiderit, habet potestatem mittendi in gehennam. Dico vobis, hunc timete. 6. Nonne quinque passeres depondio veniunt? et unus eorum non est in oblivione in conspectu 7. Dei. Sed et capilli capitis vestri omnes numerati sunt. Nolite timere; multo vos passeribus differtis. 8. Dico vobis: Omnis, quicumque confessus fuerit me coram hominibus, et Filius hominis confitebitur eum coram Angelis Dei: 9. qui autem negaverit me coram hominibus, abnegabitur coram Angelis 10. Dei. Et omnis, qui dixerit verbum in Filium hominis, remittetur illi: qui autem blasphemaverit Spiritum Sanctum, non remittetur illi. 11. Cum autem adducent vos ad Synagogas, et Principes, et Potestates, nolite solliciti esse, quomodo rationem reddatis, aut quid dicatis: 12. Sanctus enim Spiritus docebit vos eadem hora, quae + oporteat dicere. 13. Dixit autem illi quidam de turba: Magister, dic fratri meo, ut partiatur mecum hereditatem. 14. Qui dixit ei: Homo, quis. . . . . . uit. . . . . . r vos. . . . . m? 15. . . . . . . . autem. . . . . . . .. . . . . . cavete ab omni avaritia; quia non in superando alicui, vita ipsius est, de facultate 16. sua. Dixit autem parabolam ad illos, dicens: Hominis cujusdam divitis uberes fructus attulit 17. ager: et recogitabat intra se, dicens: Quid faciam, quod non habeo ubi congeram fructus meos? Et cogitans, dixit: 18. Hoc faciam: deponam horrea; et majora aedificabo; et ibi congeram omnes fructus 19. meos, et dic . . . animae meae: Habes multa bona +; aepulare. 20. Dixit autem illi Deus: Stulte, hac nocte animam tuam reposcunt a te: quae ergo parasti, cujus erunt? 22. Dixit autem ad discipulos suos: Propterea vobis dico: nolite solliciti esse de anima vestra, quid edatis; neque de corpore vestro, quid induami- 23. ni. Anima, pluris est, quam esca; et corpus, plus quam vestitus. 24. Considerate corvos, quia non . . . . . . . , nequ . . . . . nt; qui . . . . n est cel . . . . . m, n . - q . . . . . . . . . . et Deus p . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . 25. . . . test . . . . - cere sta . . . . . suae cubitum 26. unum? + Et de ceteris, quid solliciti estis? 27. Considerate lilia agri, quomodo non texunt, + neque neunt: dico vobis, nec Solomon in omni gloria. . . . . tus er . . . tanquam unum ex istis. 28. Quod si faenum. . . . . hodie . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . um. . . . . . ur . .. . vestit; quanto magis vos parvae 29. fidei? Et vos nolite quaerere quid edatis, aut quid bibatis: nolite solliciti esse: 30. haec enim omnia gentes saeculi quaerunt. Scit enim Pater vester, quia haec omnia opus sunt 31. vobis. Quaerite autem regnum + ejus; et haec adicientur vobis. 32. Nolite timere minima grex; quoniam placuit Patri vestro dare vobis regnum. 33. Vendite bona vestra; et date elemosynam. Facite vobis sacculos, qui non veterescunt, thensaurum non deficientem incaelis, ubi fur non accedit, nec tinea consumit. 34. Ubi enim fuerit thensaurus vester, ibi erit et cor vestrum. 35. Et sint lumbi vestri succinti, et lucernae ardentes; 36. et vos similes hominibus expectantibus Dominum suum, quando revertatur a nuptiis: et cum venerit, et pulsaverit, confestim aperiant illi. 37. Beati servi illi, quos, cum venerit Dominus, invenerit vigilantes. Amen dico vobis, quoniam su . . . . - get se, et. . .- cumbere faciet illos; et transiens,. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . CAPUT XIII. 1. Venerunt autem quidam eodem tempore, nuntiantes ei de Galilaeis, quorum sanguinem Pilatus miscuit cum victimis 2. suis. Et respondens, dixit illis: Putatis, quoniam isti Galilaei prae omnibus Galilaeis fuerunt peccato.. . . quoniam perpessi sunt talia? 3. Non, dico vobis: nisi paenitentiam egeritis, omnes similiter perietis. 4. Sicut et illi decem et octo, super quos cecidit turris in Siloa, et occidit eos; putatis, quia ipsi debitores fuerunt prae omnibus hominibus inhabitantibus in Hierusalem? 5. Non, dico vobis: sed, nisi paenitentiam egeritis omnes, similiter perietis. 6. Dicebat autem parabolam illis: Arborem ficus habebat quidam plantatam in vinea sua; et venit, quaerens fructum in ea, et non invenit. 7. Dixit autem ad cultorem vineae: ecce triennium est, ex quo venio, quaerens fructum in ficu hac, et non invenio: excide ergo illam: ut quod et terram occupet? 8. Qui. . . . . .. . . . . . . . di-. . . Domine, si. . eam et hunc annum, donec fodiam circa illam, et mittam cophinum stercoris +: 9. et, si quidem fecerit fructum ce. . . .- oquin in futurum excides. . . . 10. Erat au. . m docens in S. .- nagog. . . . . . 11. batis. Et ecce mulier, quae spiritum habuit languoris. . . . . .. . . . . . . .. . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . nem. 12. Quam, cum vidisset Jesus, vocavit eam, et dixit ei: Mulier, absoluta es ab infirmitate tua. 13. Et inposuit. . . nus; et subito erec-. . . est, et hono-. . bat Deum. 14. . . . . . en. . . autem Archisynagogus, indignans dicebat turbae, quod sabbato curaret.. . Sex die. . . nt, in quibus oportet operari: in his ergo, venientes curamini, et non die sabbati. 15. Respondens autem ad illum Dominus, dixit: Hypocritae, unusquisque vestrum sabbato non solvet bovem suum, aut asinum a praesepio, et ducit, et adaquat? 16. Hanc autem, cum sit filia Abrahae, quam alligavit Satanas, ecce XVIII. anni, non oportebat solvi a vinculo hoc die sabbati? 17. Haec dicente eo, confundebantur omnes, qui adversabantur ei; et omnis populus gaudebat in omnibus mirificis, quae fiebant ab illo. 18. Dicebat ergo: Cui simile est regnum Dei? et cui adsimilabo illud? 19. Simile est grano sinapis; quo accepto, homo misit in orto suo; et crevit, et Facta est arbor +, et volucres caeli requieverunt in ramis ejus. 20. Et iterum dixit: Cui est simile regnum Dei? et cui adsimila. . ? 21. Simile est fermento, quod acceptum mulier abscondit in farina +, donec fermentaretur. 22. Et cuircuibat per Civitates, et Vicos, docens Hierosolymis. 23. Dixit autem quidam illi: Domine, si pauci sunt, qui salvi futuri sunt? Qui dixit ad illos: 24. Intrate per angustum ostium; quoniam multi, dico vobis, quaerent, nec poterunt introire. 25. Cum autem intraverit Paterfamilias, et adcluserit ostium, et incipietis foris stare, dicentes: Domine, aperi nobis: et respondens, dicet: Nescio vos unde sitis: 26. tunc incipietis dicere: Manducavimus coram te, et bibimus; et in plataeis nostris docuisti. 27. Et dicet vobis: Nescio vos unde sitis: discedite a me omnes operarii iniquitatis. 28. Illic erit fletus, et stridor dentium: cum videritis Abraham, et Isac, et Jacob, et omnes Prophetas Dei introeuntes in regno Dei, vos autem proici foris. 29. Et venient ab Oriente, et Occidente, et ab Aquilone, et Austro; et discumbent in regno 30. Dei. Et ecce sunt novissimi, qui erunt primi; et sunt primi, qui fuerunt novissimi. 31. Eadem die accesserunt quidam Pharisaeorum, dicentes illi: Discede, et vade hinc; quoniam Herodes vult te 32. occidere. Ipse autem dixit eis: Euntes, indicate vulpi huic: Ecce eicio daemonia, et sanitates perficio hodie, et cras, et die tertia consummor. 33. Sed oportet me hodie, et cras, et in futurum; quoniam non oportet Prophetam perire extra Hierusalem. 34. Hierusalem, Hierusalem, quae occidis Prophetas, et lapidas eos, qui missi sunt at te; saepius volui congregare filios tuos, quemadmodum gallina nidum suum sub alas suas, et noluistis! 35. Ecce relinquitur vobis domus vestra deserta. Dico enim vobis, quia non videbitis me, donec veniat dies, quando dicatis: Benedictus, qui venit in nomine Domini. CAPUT XIV. 1. Et factum est, cum intrasset in domum cujusdam Principis Pharisaeorum sabbato manducare panem, et ibi erant observantes illum. 2. Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum. 3. Et respondens, dixit Jesus ad Legis doctores, et Pharisaeos: si licet sabbatis curare? 4. Ad illi tacuerunt. Ipse itaque adprehendens manum illius, curatum eum dimisit. 5. Et dixit + ad illos: Cujus vestrum, asinus, aut bos si ceciderit in puteum sabbato, non continuo extrahet illum in die 6. sabbati? Et non poterant ei respondere ad haec. 7. Dicebat autem et ad invitatos parabolam, denotans eos quomodo primos discubitos eligerent, dicens ad eos: 8. Cum invitatus fuerit aliquis ad nuptias, non discumbat in primo loco, ne forte honoratior te aliquis sit in- 9. vitatus, et veniens, qui te, et illum invitavit, dicat tibi: Da huic locum; et tunc incipies cum confusione nobissimum locum detinere. 10. Sed cum invitatus fueris, vade, et discumbe in novissimo loco; ut, cum venerit, qui te invitavit, dicat: Amice, accede superius. Tunc erit gloria tibi coram discumbentibus; 11. quoniam omnis, qui exaltat se, humiliabitur, et qui se humiliaberit, exaltabitur. 12. Dicebat autem et invitatori: Cum facies prandium, et cenam, noli invitare amicos, neque fratres tuos, sed nec vicinos, nec + divites; ne forte et ipsi te invitent, et fiat redditio tibi: 13. sed, cum facies prandium, invita pauperes, debiles,. .odos, 14. et caecos: et beatus eris, quia non habent unde reddere tibi; reddetur enim tibi in resurrectione justorum. 15. Audiens autem quidam ex discumbentibus haec, dixit illi: Beatus, qui manducaverit panem in regno Dei. 16. Qui dixit +: Homo quidam fecit cenam magnam, et invitavit multos; 17. et misit servum suum hora cenae, dicere invitatis: venite +, quoniam omnia praeparata 18. sunt. Et coeperunt omnes si. . . excusare se. Prior ait +: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te, habe me excusatum. 19. Et alius dixit: Juga buum conparavi paria quinque, et vado experimentum accipere illorum; et propter hoc venire non possum +. 20. Et alius dixit: Uxorem duxi; et non possum venire. 21. Et reversus servus, renuntiavit Domino suo haec. Tunc iratus Paterfamilias dixit servo suo: Exi celerius in . . .- toa . . . . . cos. . . . . . tis; et pauperes, et deb . . es, et caeco . . . t clodos in . . .- 22. duc hoc.. . . . . ser. . us D. . . . os. . : Domine, factum est, sicut praecepisti, et adhuc locutus 23. est. Et dixit Dominus servo suo +: Exi circa vias, et saepes; et coge intrare quoscumque inveneris, ut impleatur domus 24. mea. . . co enim. . obis, quoniam nu. . us virorum illorum, qui. . ocati sunt, et non venerunt, gustabunt de cena mea. 25. Comitabatur autem cum eo turba; et conversus dixit ad illos: 26. Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, aut matrem, aut uxorem, aut filios, aut fratres, et sorores, insuper et animam suam, non potest meus discipulus 27. esse. Et qui non portat crucem suam, et venit post me, non potest discipulus meus esse. 28. Quis ex vestrum volens turrem aedificare, nonne prius sedens computavit inpendia, si habeat quae opus sunt ad consummandum eam? 29. ne, si posito fundamento non valuerit consummare, omnes, qui vident, 30. dicent +: Hic homo coepit aedificare, nec valuit consummare. 31. Aut quis Rex iturus committere cum alio Rege bellum, nonne sedens prius cogitavit, si potens est cum decem milibus obviare ei, qui cum viginti milibus venturus est ad illum? 32. Alioquin, dum adhuc cum longe est, legationem mittens, rogat pacem. 33. Sic ergo omnis ex vobis, qui non renuntiat omnibus facultatibus suis, non potest esse meus discipulus. 34. Bonum est sal: quod si et sal infatuatum fuerit, in quo 35. condietur? Neque in terra, neque in stercore utile est, nisi ut foris proiciatur. Qui habet aures audien- CAPUT XV. 1. di, audiat. Erant autem accedentes ad eum omnes publicani, et peccatores, audire 2. eum. Et murmurati sunt Pharisaei, et Scribae, dicentes: Quare hic peccatores recipit, et vescitur cum eis? 3. Dixit autem ad eos parabolam hanc, dicens: 4. Quis ex vestris homo, qui habet oves centum, et si perierit una ex eis, nonne relinquit XCVIIII. in deserto, et vadit ad illam, quae perit, quaerens, donec inveniat illam? 5. Et cum invenerit, inponit illam super umeros suos, gaudens: 6. et cum venerit domum, convocat amicos, et vicinos, dicens illis: Congratulamini mihi, quoniam inveni ovem meam, quae perierat. 7. Dico vobis, quoniam sic gaudium erit in caelo super unum peccatorem paenitentiam agentem, quam super XCXIIII. justos, quibus non est necessaria paenitentia. 8. Aut quae mulier, habens drachmas X. et si perdididerit unam + ex illis, nonne accendit lucernam, et scopis commundat domum, et quaerit diligenter, quoadusque inveniat? 9. Et, cum invenerit eam, vocat amicas suas, et vicinas, dicens: Congratulamini mihi; quoniam inveni dracmam, quam perdideram. 10. Sic dico vobis, gaudium erit coram Angelos Dei super unum peccatorem paenitentiam agentem. 11. Dixit ergo: Homo quidam habebat duos 12. filios, et dixit illi adulescentior: Pater, da mihi portionem substantiae, quae me contingit. Et divisit illis substantiam. 13. Et non post multos dies, collectis omnibus, adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam; et ibi dissipavit substantiam suam, vivens luxuriose. 14. Cumque consumpsisset omnia, facta est famis valida per regionem illam; et ipse coepit 15. egeri. Et abiit, et conjunxit se uni de municipibus regionis illius: qui misit illum in agro suo, ut pasceret porcos. 16. Et cupiebat saturare ventrem suum de siliquis, quas porci edebant; nec quisquam 17. dabat illi. In se autem conversus, dixit: Quanti mercenarii patris mei abundant pane; ego autem hic fame 18. pereo. Surgens, ibo ad patrem meum, et dicam illi: Pater, peccavi in caelum, et coram 19. te; jam non sum dignus vocari filius tuus: fac me, sicut unum ex mercennariis 20. tuis. Et surgens, venit usque ad patrem suum. Cumque adhuc longe esset, vidit illum pater ipsius; et misericordia motus est, et procurrens, incubuit super collum ipsius, et osculatus est eum. 21. Dixit autem illi filius: Pater, peccavi in caelum, et coram te; jam non sum dignus vocari filius tuus. 22. Dixit autem pater ad pueros suos: Celerius proferte stolam priorem, et induite illum, et date anulum in manu illius, et calciamenta in pedibus 23. ejus, et adducite vitulum illum saginatum, et occidite, et manducemus, et aepulemur; 24. quoniam hic filius meus mortuus fuerat, et revixit; perierat, et inventus est. Et coeperunt aepulare. 25. Erat autem filius illius senior in agro: et cum veniret, adpropinquavit domui, et audiit symphonias, et 26. chorum; et vocavit unum de pueris, et interrogavit, quidnam essent haec? 27. Qui ait illi: quoniam + frater tuus venit, et occidit pater tuus vitulum illum saginatum; quoniam incolume illum 28. recepit. Iratus est autem, et noluit intrare. Egressus autem + pater illius, coepit rogare eum. 29. Ipse autem respondens, ait patri suo: Ecce tot annis servio tibi, et numquam mandatum tuum praeteribi, et numquam dedisti mihi haedum, ut cum amicis meis aepularer. 30. Cum autem filius tuus hic, qui comedit omnem facultatem suam vivens cum fornicariis, venit, et occidisti vitulum illum saginatum. 31. Ipse autem dixit illi: tu mecum fuisti semper, et es; et omnia mea, tua 32. sunt: aepulari autem nos oportebat, et gaudere, quoniam hic frater tuus mortuus fuerat, et revixit, perierat, et inventus est. CAPUT XVI. 1. Dicebat autem et ad discipulos suos: Homo quidam erat dives, qui habebat vilicum; et hic diffamatus fuerat aput illum, tanquam dissiparet bona ipsius. 2. Et vocabit eum dominus suus, et ait illi: Quid hoc audio de te? redde rationem vilicationis tuae: jam enim non poteris amplius actum meum administrare. 3. Dixit autem ille vilicus intra se: Quid faciam, quoniam dominus meus auferet vilicationem meam a me? fodere non valeo; mendicare confundor. 4. Cognovi + quid faciam; ut, cum amotus fuero de vilicatione, recipiant me in domus suas. 5. Et, convocato unoquoque ex debitoribus domini sui, dicebat priori: Quantum debes domino 6. meo? Qui dixit: Centum vatos ol. .i. . Dixit autem illi: Accipe cautionem tuam; et sedens, celerius scribe quinquaginta. 7. Deinde alii dixit: Tu autem quantum debes domino meo? Qui dixit: Centum coros tritici. Dixit autem et + huic: Accipe cautionem tuam, et scribe octoginta. 8. Et laudavit dominus vilicum iniquitatis, qu. . . . prudenter fecerit, Dixit autem ad. . . . pu. . s. . . . . dico vobis.. . . li hujus saeculi pru. . entiores sunt super filios lucis in gente hac. 9. Et ego dico vobis: Facite vobis amicos de iniquo mamona +; ut, cum defecerit vobis, recipiant vos in aeterna tabernacula. 10. Qui fidelis est in minimo, et in multo fidelis est: et qui in minimo iniquus est, et in magno iniquus est. 11. Si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis, quod vobiscum est, quis dabit 12 vobis? Et, si in alieno fideles non fuistis, quod vestrum est, quis credet vobis? 13. Nemo potest servus duobus dominis servire. Aut enim unum odiet, et alium diliget; aut unum patietur, et alium contemnet. Non potestis Deo servire, et mamonae. 14. Haec omnia cum audissent Pharisaei, qui erant amatores pecuniae, inridebant eum. 15. Et dixit eis: Vos estis, qui justificatis vos coram hominibus: Deus autem scit corda vestra; quoniam, quod aput homines sublime est, abominatio est ante conspectum Dei. 16. Lex, et Prophaetae usque ad Johannen; ex quo regnum Dei evangelizantur, et omnes in illum festinant. 17. Facilius est autem caelum, et terram transire, quam de lege unum apicem excedere. 18. Omnis, qui dimittit uxorem suam, et nubit aliam, adulterium facit: et quit dimissam a marito ducit, moecatur. 19. Homo quidam erat dives, qui vestiebatur purpuram, et byssum; et aepulabantur cotidie splendide. 20. Pauper autem + quidam, nomine Lazarus, jacebat ad januam divitis illius, ulceribus plenus; 21. et cupiebat satiari de micis, quae cadebant de mensa divitis +: sed et canes venientes, lambebant vulnera ejus. 22. Factum est autem ut moreretur pauper, et portaretur ab Angelis in sinu Abrahae. Mortuus est autem et dives, et sepultus est aput inferos. 23. Et de inferno elevans oculos suos, cum esset in tormentis, videt Abraham a longe, et Lazarum in sinu ejus; 24. et ipse exclamans, dixit: Pater Abraham, miserere mihi, et mitte Lazarum, ut intingat extremum digiti sui in aquam, et + refrigeret linguam meam; quoniam crucior in hac 25. flamma. Dixit autem illi Abraham: Fili, memor esto quoniam recepisti bona in vita tua, et Lazarus similiter mala: nunc autem hic consolatur, tu autem cruciaris. 26. Et super omnibus istis inter nos, et vos hiatus terrae magnus confirmatus est; ut hi, qui veniunt hoc, transire non possint ad vos, neque inde hoc transmeare. 27. Dixit autem illi: Rogo ergo te Pater, ut mittas in domum Patris 28. mei. Habeo enim quinque fratres, ut testificetur illis, ne et ipsi veniant in hunc locum cruciatus. 29. Dixit autem illi Habraham: Habent Moysen, et Prophetas: audiant 30. illos. Qui dixit: Non, Pater Abraham; sed, si quis ex mortuis surrexerit, paenitentiam agent. 31. Dixit autem illi: Si Moysen, et Prophetas non audiunt; nec si quis ex mortuis ad illos ierit, credent. CAPUT XVII. 1. Dixit autem + ad discipulos suos: Difficile est, ut non veniant scandala: verumtamen vae illi, per quem 2. veniunt. Utilius est autem illi ne nasceretur +, aut lapis molaris inpositus fuisset collo illius, et projectus esset in marem; quam ut scandalizet unum de pusillis istis. 3. Attendite vobis: si peccaverit frater + tuus, corripe illum: et si paenitentiam egerit, remitte 4. illi. Et si septiens peccaverit in die in te, et septies conversus fuerit at te, dicens: Ago paenitentiam: remitte illi. 5. Et dixerunt Apostoli Domino: Auge nobis 6. fidem. Quibus ille dixit: Si habueritis fidem, tanquam granum sinapis, dicetis muro huic: Eradicare, et plantare in mare: et obaudisset vobis. 7. Quis autem vestrum, habens servum arantem, aut pascentem oves +, qui, regresso eo de agro, statim dicet + illi: Transi, et 8. recumbe: sed dicet + illi: Praepara mihi, quod cenem, et succinctus ministra mihi, donec manducem, et bibam, et postea tu manducabis, et 9. bibes? Numquid aget gratias servo +; quoniam fecit, quae praecepta sunt 10. ei? + Sic et vos, cum feceritis +, quae praecepta sunt, dicitis +: Servi inutiles sumus: quod debuimus facere, fecimus. 11. Et factum est dum iret in Hierusalem, et ipse transiebat per mediam Samariam, et Galileam, et Jericho. 12. Ingrediens autem in quendam vicum, et ecce decem viri leprosi steterunt 13. a longe; et levaverunt vocem suam, dicentes: Jesu Magister, miserere nobis. 14. Et, cum audisset illos, dixit illis: Euntes, ostendite vos Sacerdotibus. Et factum est, dum irent, emundati 15. sunt. Unus autem ex eis, cum vidisset quia sanus est, reversus est, cum voce magna honorificans Deum; 16. et procidit in faciem ad pedes illius, grati . . agens; et ipse erat Samarites. 17. Respondens autem Jesus, dixit: Hi + decem mundati sunt: novem ubi sunt? 18. Ex his non est inventus, qui reversus honorem daret Deo, nisi hic alienigena. 19. Et dixit illi: Surge, et vade; quoniam fides tua te salvum fecit. 20. Interrogatus autem a Pharisaeis, quando venturum. . . t regnum Dei, Dixit eis: Non venit regnum cum observatione: 21. sed nec dicent: Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est. 22. Dixit autem ad discipulos suos: Venient dies, ut concupiscatis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis. 23. Et dicent vobis: Ecce hic, aut ecce illic. Nolite ire, nec sequi. 24. Sicut enim fulgul coruscans, sic erit Filius hominis 25. +. Prius autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac. 26. Et sicut factum est in diebus Noe, sic erit et in diebus Filii hominis. 27. Edebant, bibebant, nubebant, nubebantur, usque in diem quo introiret Noe in arcam, et venit dilubium, et perdidit omnes. 28. Similiter et factum est et in diebus Lot: Edebant, bibebant, emebant, vendebant, plantabant, aedificabant: 29. qua die exiit Lot a Sodomis, pluit ignem de caelo, et perdidit omnes: 30. Similiter erit in die, qua Filius hominis revelabitur. 31. In illa hora, qui erit super tectum, et vasa illius in domo, non descendat tollere ea: et qui in agro, similiter non revertatur retro. 32. Memores estote uxoris Lot. 33. Quicumque ergo quaesierit animam suam salvam facere, perdet illam; et qui perdiderit, salvam eam 34. faciet. Dico enim vobis, hac nocte erunt duo in lecto uno; unus adsumetur, et alius relinquetur: 35. erunt duae molentes in unum; una relinquetur, et alia adsumetur: duo in agro; unus adsumetur, et alius relinquetur. 36. Et respondentes, dixerunt illi: Ubi Domine? 37. Qui dixit illis: Ubicumque fuerit corpus, illuc conveniunt aquilae. CAPUT XVIII. 1. Dicebat autem parabolam illis, ob hoc quod deberent semper orare, et non 2. deficere, dicens: Judex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat, sed nec hominem reverebatur. 3. Vidua autem quaedam erat in eadem civitate, et veniebat ad illum, dicens: Vindica me de adversario 4. meo. Et nolebat per tempus. Post haec autem dixit intra se: Si Deum non timeo, nec hominem revereor: 5. attamen quia molesta est mihi vidua haec, vindicabo illam, ne per tempore veniens, suggillet me. 6. Dixit autem Dominus: Audite quid judex iniquitatis 7. dicet: Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium die, ac nocte, patientiam habens + 8. in illis? Dico vobis, quia faciet vindictam illorum celeriter. Attamen Filius hominis veniens, inveniet putas fidem super terram? 9. Dixit autem et ad quosdam fidentes sibi, quasi sint + justi, et spernentes ceteros, parobolam hanc: 10. Duo homines ascenderunt in templo orare, unus Publicanus, et alius, Pharisaeus. 11. Stans itaque Pharisaeus, intra se haec orabat: Deus, gratias ago tibi, quia non sum, sicut ceteri hominum, raptores, injusti, adulteri, velut hic Publicanus: 12. jejuno bis in sabbato: decimas dono omnium, quaecumque possideo. 13. Et Publicanus a longe stans, nolebat nec quidem oculos suos in caelum adlevare; set percutiebat pectus suum, dicens: Deus propitius esto mihi peccatori. 14. Dico vobis, quia descendit hic justificatus in domo sua prae illum Pharisaeum: quoniam omnis, qui se exaltat, humiliabitur; et qui se humiliat, exaltabitur. 15. Offerebant autem ei infantes, ut illos tangeret. Videntes autem discipuli, objurgabant eos. 16. Jesus autem imperavit eis, dicens: Sinite infantes venire ad me, et nolite prohibere illos; talium est enim regnum caelorum. 17. Amen dico vobis: Quisque non acceperit regnum Dei, tanquam infans, non intrabit in illut. 18. Interrogavit autem eum quidam, dicens: Magister bone, quid faciens vitam aeternam possidebo? 19. Dixit autem illi Jesus: Quid me dicis bonum? nemo est bonus, nisi unus 20. Deus. Mandata nosti. Ait: Quae? Non homicidium facies: Non adulterabis: Non furtum facies: Non falsum testimonium dices: Honora patrem tuum, et matrem tuam +, 21. Qui dixit: Haec omnia custodivi a juventute mea. 22. Quod cum audisset Jesus, dixit ei: Adhuc unum tibi deest: omnia quaecumque habes, vende ea pauperibus, et habebis thensaurum in caelis; et veni, sequere 23. me. Qui, cum audisset haec, tristis factus est: erat enim dives valde. 24. Quem cum vidisset Jesus contristatum, dixit: Quam difficile, qui pecunias habent, in regno Dei intrabunt! 25. Facilius est enim camellum per foramen acus transire, quam divitem in regnum Dei. 26. Dixerunt autem qui audiebant: Et quis poterit salvus 27. fieri? Dixit autem illis: Quae inpossibilia sunt aput homines, possibilia vero aput Deum sunt. 28. Dixit autem Petrus: Ecce nos, relictis omnibus nostris, secuti sumus 29. te. Qui dixit eis: Amen dico vobis, nemo est, qui reliquerit domum, aut parentes. aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum 30. Dei, qui non accipiet septies tantum + in tempore isto; et in futuro saeculo vitam aeternam possidebit. 31. Convocatis autem duodecim discipulis, dixit ad illos +: Ecce ascendimus in Hierosolyma, et consummabuntur omnia, quae scripta sunt per Prophetas de filio hominis. 32. Tradetur enim gentibus, et inludetur, et conspuetur 33. +; et flagellatum occident illum, et die tertia 34. resurget. Et ipsi nihil horum intellexerunt: sed erat verbum + absconsum ab eis; et non intellexerunt, quae dicebantur ad eos. 35. Factum est autem, dum adpropinquaret in Jericho, quidam caecus sedebat secus viam, mendicans. 36. Qui, cum audisset turbam praetereuntem, interrogabat, quidnam 37. hoc esset. Indicaverunt autem ei, quia Jesus Nazarenus 38. transit +. Et exclamavit, dicens: Jesu Fili David, miserere 39. mei. Et, qui praeteribant, increpabant eum, ut taceret. Ad ille multo magis clamabat: Fili David, miserere mei. 40. Stans autem Jesus, jussit illum adduci. Cumque adpropinqua . . . interrogavit 41. illum, dicens: Quid tibi vis faciam? Qui dixit: Ut videam. 42. Et respondens +, dixit illi Jesus: Respice, fides tua te salvum fecit. 43. Et confestim videre coepit; et sequebatur eum, honorificans Deum. Et omnis populus, cum vidisset, dederunt laudem Deo. CAPUT XIX. 1. Et ingressus, circuibat 2 Hiericho. Et ecce vir nomine Zaccheus: et hic erat Princeps Publicanorum: et ipse erat 3. locuples, et quaerebat videre Jesum, qui esset; et non poterat prae turba, quoniam statura brevi 4. erat. Et procurrens. ascendit in arborem Sycomori, ut videret illum; quoniam per illa parte transiturus erat. 5. Et factum est dum transiret + Jesus, vidit illum; et respiciens, dixit ei: Zacchaee, festinans descende, quoniam hodie in domo tua oportet me manere. 6. Et festinans descendit, et excepit illum gaudens. 7. Et cum vidissent omnes, murmurati sunt, quod aput virum peccatorem introisset manere. 8. Stans autem Zaccheus, dixit ad Dominum: Ecce dimidiam partem bonorum meorum, Domine, do pauperibus; et, si cui quid fraudavi, quadruplum reddam. 9. Dixit autem + Jesus ad illos: Quia hodie salus domni huic facta est; quoniam quidem et hic filius est 10. Abrahae. Venit enim Filius hominis salvum facere, et quaerere perditum. 11. Audientibus autem haec illis. addidit, dicens parabolam; eo quod esset juxta Hierusalem, et quod putabant, quia confestim regnum Dei manifestaretur. 12. Dixit ergo: Homo quidam pater familias profectus est in regionem longinquam, accipere regnum, et reverti. 13. Vocatis autem decem servis suis, dedit illis decem mnas, et dixit ad eos: Negotiamini, donec venio. 14. Cives autem + illius odibant eum; et miserunt legationem post illum, dicentes: Quia nolumus hunc regnare super nos. 15. Et factum est, revertente illo accepto regno, jussit vocari servos suos, quibus dederat pecuniam; ut sciret, quis quid negotiatus fuisset. 16. Venit autem prior, dicens: Domine, mna tua decem adquisivit 17. mnas. Et dixit illi: Tanto melior bone serve; quia in minimo fidelis fuisti, eris potestatem habens supra decem civitates. 18. Et venit alius, dicens: Domine, mna tua fecit alias quinque 19. mnas. Dixit et huic: Et tu, esto supra quinque civitates potestatem habens. 20. Et alius venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habebam repositam in 21. sudario: quoniam timebam te, quia homo austeris es; tollis, quod non posuisti; et metes, quod non seminasti. 22. Ait illi: Ex ore tuo judicabo te, infidelis serve et male: sciebas me, quia homo austeris sum, tollo +, quod non posui, et meto +, quod non seminavi; 23. et + quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, et ego, cum venissem, cum usuris exegissem eam? 24. Circumstantibus autem dixit: Auferte ab illo, et date ei, qui decem mnas 25. habet. Et dixerunt illi: Domine, habet decem mnas. 26. Dico vobis: Omni, qui habuerit, dabitur illi; ab eo autem qui non habet, et quod habet, auferetur ab eo. 27. Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite hoc, et jugulate in conspectu meo. 28. Et his dictis, ibat Hierosolymis ascendens. 29. Et factum est cum adpropinquasset Betphage, et Bethaniae ad montem, qui appellatur Oliveti, misit duos ex discipulis 30. suis, dicens: Ite in vicum contra; in quo ingredientes, invenietis asinam, cum pullum alligatum, super quem nullus sedit: solvite illam, et adducite. 31. Et, siquis vos interrogaverit: Quare solvitis? dicetis illi: Quoniam Dominus operam ejus desiderat. 32. Abierunt autem, qui missi erant, et sicut dixerat illis, invenerunt asinam stantem. 33. Et solventibus eis asinam cum pullo, dixerunt Domini illius ad illos: Quid solvitis 34. pullum? dixerunt: Quia Domino suo necessarius est. 35. Et adduxerunt illum ad Jesum. Et substernentes vestimenta sua super pullum, inposuerunt Jesum. 36. Euntem autem illo, substernebant ei vestimenta sua in via. 37. Adpropinquante autem eo ad discensum montis Oliveti, coepit omnis multitudo gaudens conlaudare Deum voce magna de quibus videbant omnibus virtutibus, 38. dicentes: Benedictus, qui venit in nomine Domini: benedictus Rex: pax in caelo, et gloria. 39. Et quidam Pharisaeorum de turba dixerunt ad illum: Magister, objurga 40. illos. Qui dixit eis: Dico vobis, si isti tacuerint, lapides clamabunt. 41. Et cum adpropinquasset, visa civitate, flevit super eam, dicens: 42. Quoniam si scires tu; quamquam in hac tua die, quae ad pacem tuam, absconsa essent ab 43. oculis: quoniam venient dies super te, et inicient inimici tui saepem, et circumdabunt te, et continebunt te undique, 44. et pavimentabunt te, et natos tuos, qui in te sunt, et non relinquent lapidem supra lapidem in te; ob hoc, quod ignorasti tempus visitationis tuae. 45. Et ingressus in templo, coepit eicere vendentes in illo, et ementes; et mensas nummulariorum evertit, et cathedras vendentium columbas, 46. dicens eis: Scriptum est: Domus mea domus orationis est. Vos autem illam fecistis speluncam latronum. 47. Et erat docens cottidie in templo. Pontifices autem, et Scribae, et Principes populi quaerebant illum 48. perdere; et non inveniebant quid facerent. Populus enim omnis suspensus erat, audiens eum. CAPUT XX. 1. Et factum est autem in una dierum, docente illo populum in templo, et adnuntiante, adstiterunt Pontifices, et Scribae, cum Senioribus 2. dicentes: Dic nobis, in qua potestate haec facis? Et: Quis est, qui dedit tibi hanc potestatem? 3. Respondens autem, dixit ad illos: Interrogabo vos et ego; 4. et respondite mihi: Baptismum Johannis de caelo erat, an ex hominibus? 5. Ad illi cogitabant intra se, dicentes: Quia si dixerimus: De caelo: dicet nobis: Quare ergo non credidistis 6. Illi? Et si dixerimus: Ab hominibus: omnis populus lapidabit nos; sciunt enim, Johannen Prophetam 7. fuisse. Et responderunt, se nescire 8. unde. Et dixit illis Jesus: Nec ego dico vobis, in qua potestate haec 9. facio. Coepit autem dicere parabolam hanc: Vineam plantavit homo, et locavit illam colonis, et ipse peregrinatus est temporibus multis. 10. Et tempore quodam misit ad illos colonos servum, ut ex fructuum vineae darent illi. Et caesum illum, dimiserunt 11. vacuum. Et adposuit alium mittere servum. Quoque et illum caesum, dimiserunt vacuum. 12. Et adposuit tertium mittere. Et illum vulneratum projecerunt. 13. Dixit autem Dominus vineae: Quid faciam? Mittam filium meum carissimum: forsitan hunc reverebuntur. 14. Quem ut viderunt coloni, cogitaverunt inter se, dicentes: Hic est heres; occidamus eum, ut nostra fiat hereditas. 15. Et projectum illum extra vineam, occiderunt, Quid ergo faciet Dominus vineae? 16. Veniet, et perdet colonos istos, et tradet vineam aliis. Qui, cum audissent, dixerunt: Absit. 17 Quique intuens eos, dixit: Quid ergo scriptum est? Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in capite anguli. 18. Omnis, qui offendiderit super illum lapidem, conquassabitur; super quem ceciderit autem, comminuet illum. 19. Et quaesierunt Pontifices, et Scribae inicere illi manus eadem hora, et timuerunt populum; scierunt enim, quod ad illos dixisset parabolam hanc. 20. Et, cum discessissent, submiserunt suborfingentes ( sic ) se, ut caperent sermones illius, ut traderent eum potestati Praesidis. 21. Et interrogaverunt illum, dicentes: Magister, scimus, quoniam dicis vera, et non accipis personam hominum, sed in veritate viam Dei 22. doces. Licet nobis tributum dare Caesari, aut non? 23. Quorum visa nequitia, dixit ad illos: Quid me temptatis? 24. Ostendite mihi denarium. Cujus habet imaginem, et inscriptionem? Respondentes, dixerunt: 25. Caesaris. Qui dicit: Reddite (Caesari) quae sunt Caesaris, Caesari; et quae Dei sunt, Deo. 26. Et non potuerunt sermonem ejus capere coram populo: et mirati in responso ejus, tacuerunt. 27. Accedentes. autem quidam Sadduceorum, qui contradicunt resurrectionem non esse, interrogabant 28. illum, dicentes: Magister, Moyses scripsit nobis, si unius frater mortuus fuerit, habens uxorem, et hic filios non habuerit, ut accipiat frater illius uxorem ejus, et resuscitet fratri suo semen. 29. Septem fratres erant; et prior accepit uxorem, et decessit sine 31. filiis. Et sequens accepit eam, et ipse decessit sine 31. filiis. Tertius similiter, (autem) et septem; et non reliquerunt filium, et defuncti sunt. 32. Sed et mulier 33.. In resurrectione, cujus eorum erit uxor? Septem enim habuerunt illam uxorem. 34. Dixit illis Jesus: Filii hujus saeculi generant, et generantur, nubunt, et nubuntur; 35. qui autem digni fuerint saeculum illum attingere in resurrectionem a mortuis, non nubunt, nec nubuntur: 36. nec enim jam morituri sunt; aequales enim Angelis sunt Dei, resurrectionis filii cum sint. 37. Quia autem surgunt mortui, Moyses demonstravit vobis: dicit de rubo: Dominum Deum Abraham, Deum Isac, et Deum Jacob. 38. Non est Deus mortuorum, sed viventium: omnes enim illi vivent. 39. Respondentes autem quidam de Scribis, dixerunt: Magister, bene dixisti. 40. Nec amplius audebant interrogare eum quicquam. 41. Dixit autem ad eos: Quomodo dicunt, Christum Filium David esse 42. Et ipse David dicit in libro Psalmorum: Dicit Dominus Domino meo, sede ad dexteram meam, 43. donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis. 44. David, Dominum illum vocat: et quomodo Filius illius 45. est? Audiente autem omni populo, dixit ad discipulos suos: 46. Cavete a Scribis, qui volunt ambulare in stolis, et amant salutationes in foro, et primos consessus in Synagogis, et primos discubitos in conviviis. 47. Qui comedunt domos viduarum, fingentes longam orationem. Hi accipient amplius poenae. CAPUT XXI. 1. Respiciens autem Jesus, vidit mittentes dona in altario, divites. 2. Vidit etiam quandam viduam pauperculam, mittentem duos quadrantes. 3. Et dixit: Vere dico vobis, quia vidua paupera haec plus omnium 4. misit. Omnes enim isti, de quo super illis fuit, miserunt in dona Dei: haec autem de exiguitate sua omnem facultatem suam, quam habebat, misit. 5. Et quibusdam, dicentibus de templo quod lapidibus optimis et bonis extructum esset, dixit: 6. Haec videtis: venient dies, in quibus non relinquetur lapis super lapidem in pariete hic, qui non destruatur. 7. Interrogaverunt autem eum, dicentes: Magister, quando haec erunt? et quod signum, cum haec incipient 8. fieri? Ad ille dixit: Videte, ne seducamini: multi enim venient in nomine meo, dicentes, quia ego sum, et tempus adpropinquavit: nolite sequi post illos. 9. Cum autem audieritis bella, et separationes; nolite terreri: oportet enim haec fieri primum, sed nondum erit finis in 10. illis. Surget enim gens super gentem, et regnum super regnum: 11. terrimotus quoque magni per loca, et pestes, et fames erunt; formidinesque de caelo, et signa magna erunt, 12. et hiemes. Ante haec autem omnia inmittent super vos manus suas, et persequentur, et tradent vos in Synagogis, et carceribus; et ducemini ad Reges causa nominis 13. mei, ut sit in testimonio vobis. 14. Ponite ergo in cordibus vestris, non prius meditare quomodo rationem 15. reddatis: ego enim dabo vobis os, et sapientiam, cui non poterunt resistere, qui adversantur vobis. 16. Trademini autem et a parentibus, et cognatis, et amicis: et morti adficient ex vobis; 17. et eritis odio omnibus causa nominis mei; 18. et capillus de capite vestro non periet. 19. In tolerantia vestra possidebitis animas vestras. 20. Cum autem videritis circumdatam ab exercitibus Hierusalem, tunc scitote, quoniam adpropinquavit . . . olatio 21. ejus. Tunc qui sunt in Judaea, fugiant in montibus; et, qui in medio ejus, secedant; et, qui in regionibus, ne intrent in eam: 22. quoniam dies judicii hi sunt; ut inpleantur omnia, quae scripta sunt. 23. Vae praegnantibus, et lactantibus in illis diebus: erit necessitas magna super terram, et ira populo 24. huic: et cadent in ore gladii, et captivi ducentur in gentes universas, et Hierusalem erit in conculcationem nationum, donec repleantur tempora gentium. 25. Et erunt signa in sole, et luna, et stellis, super terram conpressio gentium in stupore sonus maris, 26. et undis, a refrigescentibus hominibus a timore, et expectatione supervenientium orbi Terrarum: virtutes enim, quae sunt in caelo, movebuntur. 27. Tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna, et gloria. 28. Incipientibus autem his fieri, respicite, et levate capita vestra; quoniam adpropinquat liberatio vestra. 29. Et dixit parabolam illis: Videte ficum, et omnes arbores; 30. cum florient a se, scitis in proximo esse aestatem. 31. Sic et vos, cum videritis haec, scitote, quoniam in proximo est regnum Dei. 32. Amen dico vobis, quia non transiet gens illa, donec omnia 33. fiant. Caelum, et terra transiet; verba autem mea non praeteribunt. 34. Attendite autem vobis, ne quando graventur corda vestra gratulatione, et ebrietatibus, et sollicitudinibus saecularibus; et instet super vos repentaneus dies 35. ille: tanquam laqueus intrabit enim super omnes, qui sedent super faciem totius Terrae. 36. Vigilate autem, in omni tempore orantes, ut digni habeamini effugere + omnia haec, quae futura sunt; et stabitis + ante Filium hominis. 37. Erat autem per dies in templo docens; noctibus vero egrediebatur, et demorabatur in monte, qui dicitur Olivetum. 38. Et omnis populus de luce vigilabant ad eum in templo, audire illum. CAPUT XXII. 1. Adpropinquabat autem dies festus Adzymorum, qui dicitur 2. Pascha: et quaerebant Pontifices, et Scribae quomodo interficerent illum +; timebant enim populum. 3. Intravit autem Satanas, in Judam, qui cognominatur Iscarioth +, unum de numero 4. XII. et abiit, et conlocutus est Pontificibus, et Scribis, quemadmodum traderet illum. 5. Et gavisi sunt, et polliciti sunt se pecuniam daturos. 6. Et quaerebat opportunitatem tradendi illum sine turba. 7. Venit autem dies Paschae +: 8. et misit Petrum et Johannem, dicens: Euntes, parate nobis Pascha manducare. 9. Qui dixerunt ei: Ubi vis paremus? 10. Dixit autem ad eos: Ecce, intrantibus vobis in civitatem, occurret vobis homo + amporam aquae portans: sequimini illum in domo, qua ingreditur; 11. et dicetis Patrifamiliae domui: Dicit tibi Magister: Ubi est refectio, ubi Pascha cum discipulis meis 12. edam? Et ille vobis ostendet maedianum + stratum magnum: ibi parate. 13. Euntes autem, invenerunt, sicut dixerat illis, et paraverunt Pascha. 14. Et, cum facta est hora, discubuit; et Apostoli cum 15. illo. Et dixit ad eos: Desiderio cupivi hoc Pascha manducare vobiscum, antequam 16. patiar. Dico enim vobis, quoniam non edam illud, donec inpleatur in regno Dei. 17. Et, accepto calice, gratias egit, dicens: Sumite hoc +, et partimini in vobis. 18. Dico enim vobis, quoniam non bibam de fructu vineae, donec regnum Dei veniat. 19. Et, accepto pane, gratias egit, et confregit et dedit illis, dicens: Hoc est 21. Corpus meum + Attamen ecce manus proditoris mei mecum + super mensam. 22. Filius quidem hominis secundum quod definitum est, vadit. Verum vae homini illi, per quem 23. traditur. Et ipsi inquirebant inter se, quisnam esset +, qui hoc facturus esset. 24. Facta est autem contentio inter illos, quisnam + esset major. 25. Ad ille dixit eis: Reges gentium dominantur eorum; et qui potestatem in eos exercunt, beneficiorum largitores dicuntur. 26. Vos autem non ita; sed, qui major est in vobis, fiat sicut minor, et qui praeest, ut qui ministrat. 27. Quis enim major est, qui recumbit, aut qui ministrat? In gentibus quidem, qui recumbit; in vobis autem non sic, sed qui ministrat. Ego autem sum in medio vestrum, sicut qui ministrat. 28. Vos autem estis, qui permansistis mecum in temptationibus meis: 29. et ego dispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, 30. ut edatis, et bibatis super mensam meam in regno meo, et sedeatis in XII. sedibus, judicantes XII. Tribus Israel. 31. Dixit autem Dominus Petro: Simon, Simon, ecce Satanas postulavit vos, ut scribraret tamquam triticum. 32. Ego autem rogavi pro te, ne deficeret fides tua: et tu tandem conversus, confirma fratres tuos: et rogate, ne intretis in temptatione. 33. Dixit autem ei Petrus: Domine, tecum paratus sum et in carcerem, et in mortem 34. ire. Qui a . . . Dico tibi Petre, non cantabit hodie gallus, donec tu me ter abneges. 35. Et dixit eis: Quando misi vos sine sacculo, et pera, et calciamentis, numquid aliquid defuit 36. vobis? ad illi dixerunt: Nihil. Dixit ergo: Sed nunc, qui habet sacculum, tollat similiter et peram; et qui non habet, vendat tunicam suam, et emat gladium. 37. Dico enim vobis, quoniam adhuc hoc, quod scribtum est, oportet inpleri in me: Quod et cum injustis deputatus est. Et, de me quae sunt, finem 38. habent. Ad ille dixit: Domine, ecce gladii duo hic. Qui dixit ei: Sat 39. est. Et egressus, abiit secundum consuetudinem in montem Oliveti. Secuti sunt autem illum et discipuli 40. ejus +. Et, cum, esset in eo loco, dixit illis. Orate, ne intretis in temptationem. 41. Et ipse abolsus est ab illis, tamquam lapidis ictus; et, positis genibus, 42. orabat, dicens: Pater, non voluntas mea, sed tua fiat: transfer calicem hunc a me. 43. Apparuit autem illi Angelus de caelo, confortians eum. Et factus est in agonia; et prolixius 44. orabat. Et factus est sudor illius, quasi guttae sanguinis decurrentis super terram. 45. Et, surgens ab oratione, venit ad discipulos suos, et invenit illos dormientes a maerore. 46. Et dixit eis: Quid dormitis? surgite, orate, ne intretis in temptationem. 47. Et, adhuc eo loquente, ecce turba, et qui vocabatur Judas, unus de duodecim, praecedebat illos: et accedens, osculatus est 48. Jesum. Dixit autem Jesus: Juda, osculo Filium hominis tradis? 49. Videntes autem qui erant circa illum, quod futurum esset, dixerunt illi: Domine, si percutiemus in 50. gladio? Et percussit unus quidam ex illis servum Pontificis, et abscidit aurem illius 51. dextram. Dixit autem illi Jesus: Sine usque hoc. Et extendens manum suam, tetigit eum; et reintegrata est auris ejus. 52. Dixit autem Jesus ad eos, qui venerant ad se, Pontifices, et Antistites templi, et Seniores: Tamquam ad latronem existis cum gladiis, et fustibus? 53. Cum cottidie essem vobiscum in templo, non extendebatis manus super me: sed haec est vestra hora, et potestas tenebrarum. 54. Conprehensum autem eum adduxerunt in domum Pontificis. Petrus autem sequebatur a longe. 55. Incenso autem igne in medio atrio, et consedentibus, sedebat + Petrus in medio illorum. 56. Quem cum vidisset quaedam ancilla, intuens eum, dixit: Et hic ex illis est, qui cum eo 57. erant. Ad ille negavit +, dicens: Mulier, non novi 58. eum. Et egressum illum ad januam vidit alia; et ait . . . . . . . . . erant: Et hic fuit cum Jesu Nazareno. Et rursus negavit cum jurejurando. 59. Quem paulo post cum vidisset quidam, dixit: Vere et hic cum Jesu erat; nam et Galilaeus est. 60. Dixit autem Petrus: Homo, nescio quid dicis. Et protinus, adhuc loquente illo, gallus cantavit. 61. Et conversus Dominus, respexit Petrum. Et rememoratus est Petrus verbum Domini sicut dixit illi +: Ante quam gallus cantet, ter me negabis te scire. 63. Et viri, qui continebant illum, deridebant eum. 64. Et, cooperientes faciem illius, percutiebant; et interrogabant illum, dicentes: Profetiza, quis est qui percussit te? 65. Et alia multa blasfemantes dicebant 66. ad eum. Et, cum dies horta est, convenerunt Seniores populi, Pontifices, et Scribae; et deduxerunt illum in Concilium suum; et interrogabant eum, dicentes: Si tu es Christus, dic nobis? 67. Dixit autem illis: Si vobis dixero, non 68. creditis +: si interrogavero, non respondebitis, sed nec dimittetis 69. me. Amodo autem erit Filius hominis sedens ad dextram virtutis Dei. 70. Dixerunt autem ei omnes: Tu es Filius Dei? Dixit autem illis: Vos dicitis, quia ego sum. 71. Qui dixerunt: Quid adhuc egemus testimonio? audivimus + enim de ore illius. CAPUT XXIII. 1. Et surgens universa multitudo eorum, adduxerunt illum ad Pilatum. 2. Coeperunt autem accusare illum, dicentes: Hunc invenimus evertentem gentem. . . . . . tribu-. . dare Caesari, dicentem, se Christum Regem esse. 3. Pilatus autem interrogavit eum, dicens: Tu es Rex Judaeorum? Qui respondit illi: Tu dicis. 4. Pilatus autem ait ad Pontifices, et turbam: Nullam invenio culpam in homine hoc. 5. Ad illi invalescebant. dicentes: Commovet populum, docens per totam Judaeam, inchoans a Galilaea, usque huc. 6. Pilatus autem ut audiit Galilaeam, interrogavit, an a Galilaea homo iste 7. esset. Et, cum cognovisset, eum de Herodis potestatem esse, remisit illum ad Herodem, qui erat et ipse Hierosolymis in his diebus. 8. Herodes autem, viso Jesu, gavisus est valde: erat enim cupiens videre illum, propterea quod audiret frequenter de illo; et sperabat aliquod signum videre ab illo fieri. 9. Interrogabat autem illum verbis pluribus. Ipse vero nihil respon- 10. debat illi. Stabant autem Pontifices, vehementer accusantes 11. eum. Spernens autem illum et Herodes cum exercitu suo, et delusum induens veste candida, remisit Pilato. 12. Facti sunt autem in amicitiam Herodes, et Pilatus eadem hora: praeerant enim in inimicitiam. 13. Pilatus autem, convocans Pontifices, et Principes 14. populi, dixit ad illos: Detulistis mihi hominem hunc, tanquam avertentem populum; et ecce ego coram vobis interrogans, nihil inveni dignum in homine hoc de iis, quae accusatis 15. eum. Sed nec Herodes: remisi enim vos ad illum, et ecce nihil dignum morte gestum 16. est illi. Castigatum ergo illum dimittam. 18. Exclamabant autem totus populus, dicentes: Tolle hunc, dimitte autem nobis Barabban, 19. qui erat, propter seditionem quandam factam in civitatem, conjectus in carcerem, quia homicidium fecerat. 20. Rursus autem Pilatus adlocutus est eis, volens dimittere 21. Jesum. Qui proclamabant, dicentes: Crucifige 22. illum. Qui tertio dixit ad illos: Quid enim mali fecit hic? nihil dignum mortis inveni in illo. Castigatum ergo illum dimittam. 23. Qui imminebant vocibus magnis, postulantes: crucifige illum: et invalescebant voces illorum. 24. Et Pilatus decrevit fieri petitionem 25. illorum. Dimisit autem eum, qui propter homicidium, et seditionem conjectus erat in carcerem; Jesum autem tradidit voluntati ipsorum. 26. Et, cum deducerent eum, Simonem quendam Cyreneum venientem a villa adprehendentes, inposuerunt illi crucem ferre post 27. Jesum. Sequebatur autem eum multitudo ingens populi +, et mulierum, quae plangebant se, et lamentabant. 28. Ad quas conversus, dixit: Filiae Hierusalem, nolite flere me; verum vos flete, et natos + vestros; 29. quoniam venient dies, in quibus dicent: Felices steriles, et ventres, qui non genuerunt, et ubera, quae non educaverunt. 30. Tunc incipient dicere montibus: Cadite super nos: et collibus: Tegite 31. nos quoniam, si in umido ligno haec faciunt, in arido quid fiet? 32. Ducebantur autem et alii duo latrones cum illo interfici. 33. Et, cum venissent ad locum, qui appellatur Calvariae, crucifixerunt eum et latrones, unum quidem ad dextram, et alium ad sinistram. 34. Et, dividentes + vestimenta ipsius, mittebant sortes. 35. Et stabat populus exspectans. Subsannabant autem eum Principes, intra se dicentes: Alios salvos fecit; se salvum faciat, si hic est Christus Dei electus. 36. Inridebant autem eum et milites, accedentes, acetum offerentes 37. ei, et dicentes: Tu es Rex Judaeorum? salva te ipsum. 38. Erat autem et inscriptio scripta super eum: Rex Judaeorum hic. 39. Unus autem ex iis, qui suspensi erant malefici, blasphemabat eum, dicens: Nonne tu es Christus? libera te, et nos. 40. Respondens autem alius, objurgabat eum, dicens: Nec times Deum, quoniam in eodem judicio 41. es? Et nos quidem juste; digna enim, quorum gessimus, recepimus: hic autem nihil mali fecit. 42. Et dicebat ad Jesum: Memento mei, cum veneris in regno tuo. 43. Et dixit illi Jesus: Amen dico tibi, hodie mecum eris in Paradiso. 44. Et erat circiter hora sexta; et tenebrae factae sunt super omnem terram; et usque horam nonam 45. intenebricatus est Sol; et velum templi scissum est medium. 46. Et, exclamans voce magna Jesus: Pater, in manibus tuis commendo spiritum meum. Et emisit spiritum. 47. Quod cum vidisset Centurio, honorificavit Deum, dicens: Vere homo hic justus 48. erat. Et omnes. quae convenerant, turbae ad spectaculum hoc, videntes ea, quae fiebant, percutentes ( sic ) pectora sua, revertebantur. 49. Stabant autem omnes noti illius a longe, et mulieres, quae secutae fuerant illum a Galilaea, videntes haec. 50. Et ecce vir nomine Joseph, qui erat Decurio, bonus +, et justus 51. (Hic non consenserat consilio, et operae illorum), ab Arimathia + civitate Judeorum qui expectabat regnum + 52. Dei. Hic accessit ad Pilatum, et petit corpus 53. Jesu; et depositum, involvit eum in + sindonem, et posuit illum in monumento sculptili, ubi nondum aliquis erat 54. positus. Et dies erat cenae purae, et sabbatum inlu- 55. cescebat. Consecutae duae + mulieres; quae secutae fuerant illum de Galilaea, viderunt monimentum, et quomodo positum est corpus illius. 56. Reversae autem, paraverunt aromata, et unguenta; et sabbato quidem quieverunt secundum mandatum. CAPUT XXIV. 1. Prima autem die sabbatorum venerunt ante lucem valde ad monumentum, adferentes quae paraverunt: 2. invenerunt autem lapidem revolutum a monumento. 3. Ingressae autem +, non invenerunt corpus +. 4. Et factum est, dum stuperent de hoc, ecce viri duo adstiterunt juxta illas in veste fulgenti. 5. Timore autem adprehensae, inclinantes faciem ad terram, dixerunt ad illas: Quid quaeritis vivum cum mortuis +? 6. Memoramini, sicut locutus est vobis, dum adhuc esset in Galilaea, 7. dicens: Quoniam Filium hominis oportet tradi, et tertia die resurgere. 8. Et memoratae sunt verborum horum. 9. Et reversae +, renuntiaverunt haec omnia illis undecim, et ceteris omnibus. 10. Erat autem Magdalena, et Maria Jacobi, et Johanna, et reliquae cum eis, quae dicebant ad Apostolos 11. haec. Et visa sunt illis, tanquam delira, verba haec; et non credebant + eis +. 13. Et ecce duo erant ex illis, euntes in municipium, stadios habentem LX. ab Hierusalem, cui nomen Ammaus +. 14. Et ipsi tractabant de omnibus, quae his contigerant. 15. Et factum est dum tractarent ipsi, et Jesus ascendens comitabatur 16. cum illis: oculi autem eorum tenebantur, ne agnoscerent illum. 17. Dixit autem ad eos: Quae sunt verba ista, quae tractatis ad alterutrum, et estis tristes? 18. Respondens autem unus ex eis, cui nomen est Cleophas, dixit ad illum: Tu solus peregrinus es in Hierusalem? nescis, quae gesta sunt in illa in diebus istis? 19. Qui ait illis: Quae? Et ipsi dixerunt: De Jesu Nazareno, qui fuit Propheta, potens in opere, et verbo, coram Deo, et omni populo; 20. quomodo hunc + tradiderunt Pontifices nostri in judicio mortis, et crucifixerunt 21. illum. Nos vero speravimus ipsum esse, qui redempturus esset + Istrahel: nunc tertia dies est hodie, ex quo facta sunt haec. 22. Et super his omnibus mulieres quaedam ex nostris exterruerunt nos, quae fuerunt mane ad monumentum; 23. et, cum non invenissent corpus ejus, venerunt, dicentes, etiam visionem Angelorum se vidisse, qui dicunt eum vivere. 24. Et abierunt quidam ex nostris ad monumentum, et invenerunt ita, ut mulieres dixerunt; ipsum autem non viderunt +. 25. Et ipse dixit ad illos: Insensati, et graves corde in credendo omnibus, quibus locuti sunt Prophetae. 26. Nonne haec oportebat pati Christum, et intrare in gloriam suam? 27. Et erat + inchoans a Moysen, et omnibus Prophetis, interpraetans eis in omnibus Scripturis de se. 28. Et adpropinquaverunt in vicum, quem ibant; et ipse adfectabat se longius 29. ire. Et coegerunt illum, dicentes: Mane nobiscum; quoniam ad vesperum jam declinavit dies +. Et intravit, ut cum eis maneret. 30. Et factum est, cum discubuisset cum illis, acceptum panem benedixit, et frangens, porrigebat illis. 31. Et adaperti sunt oculi eorum, et cognoverunt illum; et ipse nusquam conparuit ab illis. 32. Et dixerunt ad alterutrum: Nonne cor nostrum erat in nobis ardens in via, cum adaperiebat nobis Scripturas? 33. Et surgentes eadem hora, reversi sunt in Hierusalem; et invenerunt collectos XI. et eos, qui cum illis erant, 34. dicentes: Quoniam vere resurrexit Dominus, et visus est Simoni. 35. Et ipsi enarrabant, quae in via gesta erant; et sicut agnitus est illis in fractione 36. panis. Et, dum haec loquuntur, ipse + stetit in medio eorum. 37. Exterriti autem, et timore adprehensi, putabant se spiritum videre. 38. Qui dixit illis: Quid turbati estis? et quare + cogitationes ascendunt in corde vestro? 39. Videte manus meas, et pedes meos +; quoniam ego sum: ipsi tractate, et videte; quoniam spiritus carnem, et ossum non habet, sicut me videtis habentem +. 41. Adhuc autem non credentibus illis, et stupentibus prae gaudio, dixit: Habetis aliquid, quod edamus 42. hic? Qui porrexerunt illi piscis assi partem, et favum. 43. Et accipiens, manducavit coram 44. illis: et dixit eis: Haec verba, quae locutus sum aput vos, cum adhuc essem vobiscum: quoniam oportet inpleri omnia, quae scripta sunt in lege Moysi, et Prophetis, et Psalmis de 45. me. Tunc aperuit sensum illorum, ad intellgendum Scripturas. 46. Et dixit eis: Quoniam sic scriptum est +, Christum pati, et resurgere a mortuis tertia 47. die, et praedicari in nomine illius paenitentiam, et remissionem peccatorum in omnibus gentibus, incipiens ab Hierusalem. 48. Vos autem estis testes horum. 49. Et ego mittam repromissionem Patris super vos: vos autem sedete in civitatem, donec induamini virtutem + a summo. 50. Eduxit autem illos usque ad Bethaniam; et extollens manus suas, benedixit eos +. 51. Et factum est dum benediceret illos, discessit ab 52. eis +. Et ipsi reversi + sunt in Hierusalem cum gaudio. . . no. 53. Et erant semper in templo, conlaudantes + Deum. EVANGELIUM SECUNDUM LUCANUM EXPLICIT. INCIPIT SECUNDUM MARCUM +.

CODEX VERONENSIS. CAPUT PRIMUM. 1. Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem rerum, quae in nobis completae sunt, sicut 2. tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt, et ministri fuerunt sermonis; 3. placuit et mihi, et Spirituo Sancto +, adsecuto a principio omnibus + diligenter, ex ordine tibi scribere, optime Theophile, 4. ut cognoscas eorum verborum, de quibus eruditus es, veritatem. 5. Fuit in diebus Herodis Regis Judeae Sacerdos quidam nomine Zaccharias de vice Avia, et uxor illius de filiabus Aaron, et nomen ejus Elisabel. 6. Erant autem justi ambo ante Dominum, incedentes in omnibus mandatis, et justificationibus Dei sine quaerella, et non erat illis 7. filius, eo quod esset Elisabel sterilis, et ambo processi erant in diebus suis. 8. Factum est autem, cum Sacerdotio fungeretur Zaccharias in ordinem vicis suae ante Deum, secundum consuetudinem Sacerdotii, sorte exiit, ut incensum 9. poneret, ingressus in templum 10. Domini, et omnis multitudo orabat ora incensi. 11. Apparuit autem illi Angelus, stans a dextris altarii incensi: 12. et videns Zacharias, turbatus est, et timor cecidit super illum. 13. Et + ait ad illum Angelus, dicens: Ne timeas Zacharia, quoniam obsecratio tua exaudita est: et uxor tua Elisabel pariet tibi filium, et vocabis nomen ejus Johannen: 14. et erit gaudium tibi, et exultatio, et multi in nativitate ejus gaudebunt: 15. erit enim magnus coram Domino; et vinum, et siceram non bibet; et Spiritu Sancto replebitur ex utero matris suae; 16. et multos filios Istrahel convertet ad Dominum Deum 17. ipsorum; et ipse praecedet ante illum in spiritu, et virtute Heliae: ut convertat corda Patrum in filios, et incredibiles ad prudentiam justorum, parare Domino plebem perfectam. 18. Et dixit Zaccharias ad Angelum: Unde hoc sciam? ego enim senex sum, et uxor mea processior in diebus suis. 19. Et respondens Angelus dixit ei: Ego sum Gabriel, qui adsisto ante Dominum: et missum loqui at te, et haec tibi evangelizare. 20. Et ecce eris tacens, et non poteris loqui usque in diem, quo haec fiant, propter hoc, quia non credidisti verbis meis, quae implebuntur in tempore suo. 21. Et erat plebs expectans Zacchariam: et mirabantur, eo quod tardaret. . . templo. 22. Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem viderit in templo. Et ipse erat adnuens illis, et permansit mutus. 23. Et factum est, ut impleti sunt dies officii ejus, abiit in domum suam. 24. Post hos autem dies concepit Elisabel uxor ejus, et occultabat se mensibus quinque, 25. dicens: Quid mihi sic fecit Dominus in diebus quibus respexit auferre obprobrium meum inter homines. 26. Eodem autem tempore missus et Angelus Gabriel a Domino in civitatem Galileae, cui nomen Nazareth, 27. ad Virgine Maria desponsatam viro, cui nomen erat Joseph, de domo David, et nomen VIRGINIS MARIA. 28. Et ingressus Angelus, evangelizavit eam, et dixit illi: Dominus tecum: benedicta tu inter mulieres. 29. Ipsa autem, ut vidit eum, mota est in introitu ejus, et erat cogitans, quod sic benedixisset 30. eam. Et ait ei Angelus Domini: Ne timeas Maria, invenisti enim gratiam aput 31. Deum: et + ecce concipies in utero, et paries Filium, et vocabis nomen ejus 32. Jesum. Hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David Patris ejus, et regnabit in domo Jacob in 33. aeternum, et regni ejus non erit finis. 34. Dixit autem Maria: Ecce Ancilla Domini, contingat mihi secundum verbum tuum. 35. Et respondens angelus, dixit illi: Spiritus sanctus supervenit in te, et virtus Altissimi obumbravit te. Ideoque quod nascetur + Sanctus vocabitur Filius Dei. 36. Et ecce Elisabel cognata tua, et ipsa concepit Filium in senecta sua: et hic mensis est sextus illi, quae vocabatur sterilis, 37. quia non est impossibile Deo omne 38. verbum. Et discessit ab illa Angelus. 39. Exurgens autem Maria in diebus illis, abiit in montana cum festinatione in civitate Judeae: 40. Et intravit in domum Zachariae, et salutavit Elisabel. 41. Et factum est, ut audivit salutationem Mariae Elisabel, exultavit infans in utero ejus: et repleta est Spiritu Sancto 42. Elisabel, et exclamavit voce magna, dicens: Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris 43. tui. Et unde hoc mihi, ut veniat Mater Domini mei 44. ad me? Ecce enim, ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exultavit in gaudio infans in utero meo: 45. et beata, quae credidisti, quoniam perficientur ea, quae dicta sunt tibi a Domino. 46. Et ait Elisabel +: Magnificat anima mea Dominum: 47. et exultavit spiritus meus in Deo salutari meo. 48. Quia respexit humilitatem ancillae suae: ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes. 49. Quia fecit mihi magna qui potens est, et sanctum nomen ejus. 50. Et misericordia ejus in saecula saeculorum timentibus eum. 51. Fecit potentiam in bracchio suo: disparsit superbos mente corde ipsorum. 52. Deposuit potentes de sede, et exaltavit humiles. 53. Esurientes implevit bonis: et divites dimisit inanes. 54. Suscepit Istrahel puerum suum, memorari + misericordiae. 55. Sicut locutus est ad Patres nostros Abrahae, et semini ejus in saecula. 56. Mansit autem Maria cum illa mensibus + tribus: et reversa est domi suae. 57. Elisabel autem impletum est tempus gignendi, et genuit Filium. 58. Et audierunt vicini, et cognati ejus quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et congratulabantur ei. 59. Et factum est in die octaba, ut venirent, et circumciderent puerum, et vocaverunt eum in nomine Patris ejus Zachariam. 60. Et respondens Mater ejus, dixit: Non, sed vocabitur Johannes. 61. Et dixerunt ad illam: Nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine. 62. Adnuebant autem Patri ejus, quem vellet vocari eum. 63. Et accepit pugillarem, et scripsit, dicens: Johannes est nomen 64. ejus. Et continuo resoluta est lingua ejus +, et omnes mirati sunt. Apertum est autem os ejus, et loquebatur, benedicens 65. Deum. Et factus est timor magnus + super omnes vicinos eorum, et in universa montana + Judeae, et divulgabantur haec omnia 66. verba: et posuerunt omnes, qui audierant, in corde suo, dicentes: Quid utique erit puer iste? Etenim manus Domini cum illo 67. est. Et Zacharias impletus est Spiritu Sancto, et prophetabat, dicens: 68. Benedictus Deus Istrahel, quia visitavit, et fecit redemptionem plebis suae. 69. Et erexit cornum salutis nobis, in domo David pueri 70. sui: sicut locutus est per os Sanctorum suorum Prophetarum, qui ab aevo 71. sunt. Et liberavit nos ab inimicis nostris, et de manu omnium, qui nos oderunt. 72. Ad faciendam misericordiam cum Patribus nostris; et memorari testamenti sancti sui. 73. Jusjurandum, quod juravit ad Abraham Patrem nostrum, daturum se 74. nobis: ut sine timore de manus inimicorum nostrorum liberati serviamus 75. illi. In sanctitate, et justitia coram ipso omnibus diebus nostris. 76. Et tu puer, Propheta Altissimi vocaveris: praeibis enim ante faciem Domini parare vias ejus. 77. Ad dandam scientiam salutis plebi ejus: in remissionem peccatorum 78. eorum. Per viscera misericordiae Dei nostri, in quibus visitavit nos, oriens 79. ex alto: inluminare iis, qui in tenebris, et in umbra mortis sedent: ad dirigendos pedes nostros in viam pacis. 80. Puer autem crescebat, et confortabatur in spiritu: et erat in deserto usque in diem suum ad Istrahel. CAPUT II. 1. Factum est autem in diebus illis, exiit edictum a Caesare Augusto, ut profiteretur universus orbis terrarum . . . . . professio 2. prima a Praeside de Siriae Cyrino: et ibant 3. omnes, ut profiterentur singuli in suam civitatem. 4. Ascendit autem et Joseph a Galilaea de civitate Nazareth in Judaeam in civitatem David, quae vocatur Bethlem: eo quod esset de domo, et patria David, 5. ut profiteretur cum Maria uxore sua pregnante. 6. Factum est autem, cum esset ibi, impleti sunt dies ut 7. pareret. Et peperit Filium primogenitum, et pannis eum involvit, et posuit in praesepio; quia locus non erat in diversorio. 8. Pastores autem + erant in illa regione, vigilantes, et custodientes vigilias noctis supra graegem suum. 9. Et ecce Angelus Domini stetit juxta illos, et claritas + circumfulsit illos, et timuerunt timore magno. 10. Et dixit illis: Nolite timere; ecce enim evangelizo vobis gaudium magnum, quod erit omni plebi: 11. quia natus est vobis hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in civitate David. 12. Et hujus hoc vobis signum: invenietis infantem in pannis involutum, et positum in praesepio. 13. Et subito facta est multitudo exercitus caelestium laudantium Deum, et dicentium: 14. Gloria in altissimis Deo, et in terra pax hominibus bonae voluntatis. 15. Et factum est, ut discessit ab illis Angelus in caelum, pastores loquebantur ad invicem, et dixerunt: Transeamus usque Bethleem, et videamus hoc verbum, quod factum est, quod sic Dominus ostendit nobis. 16. Et venerunt festinantes; et invenerunt Mariam, et Joseph, et infantem positum in praesepio. 17. Et cogno verunt de verbo, quod dictum est illis de puero 18. hoc. Et omnes, qui audierunt, mirati sunt de his +, quae dicta erant a pastoribus ad ipsos. 19. Maria autem conserbabat omnia verba haec, conferens in corde 20. suo. Et reversi sunt pastores magnificantes, et laudantes. . . . in omnibus, quae audierant, et viderant sicut dicta sunt ad illos. 21. Et, postquam consummati sunt dies octo, ut circumcideretur, vocatum est nomen ejus Jesum, quod vocatum est ab Angelo priusquam in utero conci- 22. peretur. . . postquam impleti sunt dies purificationes ejus secundum legem Moysi, tulerunt illum in Hierusalem, uti sisterent eum Domino, 23. sicut scriptum est in lege Domini: Quia omne masculum adaperiens vulvam, sanctum Domino vocabitur. 24. Et, ut darent ostiam secundum quod dictum est in lege Domini, par turtures, et duos pullos columbarum. 25. Et ecce homo erat in Hierusalem, cui nomen erat Symaeon, et homo iste justus, et timoratus, erat expectans consolationem Istrahel, et Spiritus Sanctus erat in ipso. 26. Responsum autem + accepit ab Spiritu Sancto, non visurum mortem, nisi prius videret Christum Dominum. 27. Et venit in spiritu in templo. Et, cum inducerent puerum Jesum parentes ejus, ut facerent secundum consuetudinem l. . . . pro eo, 28. et ipse accepit eum in manibus, et benedixit Deum, et dixit: 29. Nunc dimitte servum tuum Domine, secundum verbum tuum in pace: 30. quia viderunt oculi mei salutarem 31. tuum, quod parasti ante faciem omnium populorum. 32. Lumen ad revelationem oculorum, et gloriam plebis tuae Istrahel. 33. Et erat Joseph, et Mater ejus + mirantes super his, quae dicebantur 34. de illo. Et benedixit illos + Symaeon, et dixit ad Mariam Matrem ejus: Ecce hic positus est in casum, et resurectionem multorum in Istrahel, et in signum, quod contradicetur. Et 35. tuam ipsius animam pertransiet gladius, ut revelentur multorum cordium + cogitationes. 36. Et + Anna Prophetissa, filia Fanuel de tribu Aser: haec processerat in diebus multis, et vixerat annos + cum viro suo VII. a virginitate 37. sua. Et haec vidua annorum + LXXXIIII. quae non discedebat de templo, jejuniis, et observationibus serviens nocte, ac die. 38. Et haec, ipsa hora stans, confitebatur Domino, et loquebatur de illo omnibus qui expectabant redemptionem Hierusalem. 39. Et, ut perfecerunt omnia secundum legem Domini, reversi sunt in Galilaeam in civitatem suam Nazareth. 40. Puer autem confortabatur, et crescebat, et implebatur sapientia: et gratia Dei erat cum illo. 41. Et ibant Joseph, et Maria per omnes annos in Hierusalem, in diem sollemni Paschae. 42. Et cum facti essent illi anni + XII. et ascendissent in Hierusolima secundum consuetudinem di 43. ei festi, consummatisque diebus, cum redirent, remansit Jesus puer in Hierusalem, et non cognovit Joseph, et Mater ejus +. 44. Existimantes illum esse in comitatu, venerunt iter diei, et requirebant eum inter cognatos, et notos. 45. Et non invenientes eum, regressi sunt in Hierusalem, quaerentes + eum. 46. Et factum est, post triduo invenerunt illum in templo sedentem in medio doctorum, audientem illum, et interrogantem eos. 47. Stupebant autem omnes, qui eum audiebant, super prudentiam, et responsis 48. ejus. Et viso illo, expaverunt. Et dixit Mater ejus ad illum: Fili, quid fecisti nobis sic? dolentes quaerebamus te. Et ait ad illos: Quid est quod me quaeritis? 49. nescitis + quia in propria Patris mei oportet me esse? 50. Et ipsi non intellexerunt verbum, quod locutus est ad 51. illos. Et venit Nazareth, et erat subditus illis. Et Mater ejus conservabat omnia verba haec in corde suo. 52. Et Jesus proficiebat aetate, et sapientia, et gratia aput Deum, et homines. CAPUT III. 1. Anno autem quintodecimo imperii Tiberi Caesaris, procurante Pontio Pilato Judaeae, Tetracha autem Galilaeae Herode, Philippo autem fratre ejus Tetracha Itureae, et Traconidis regionis, et Lysaniae Abilianae + tetrarchae, 2. sub Sacerdotum Principe + Anna, et Caipha, factum est verbum Dei + super Johannen Zachariae filium in deserto. 3. Et venit in omnem regionem Jordanes, praedicans baptismum paenitentiae, 4. sicut scriptum est in libro sermonum. . . . ae Prophetae: Vox clamantis in deserto: Parate viam Domini, rectas facite semitas ejus: omnes 5. vallis implebitur, et omnis collis humiliabitur: et erunt prava in directa, et aspera in vias planas: 6. et videbit omnis caro salutarem Dei. 7. Dicebat ergo ad turbas, quae exiebant, ut baptizarentur coram ipso +: Generatio viperarum, quis ostendit vobis fugere ab ira ventura? 8. Facite ergo fructos dignos paenitentiae; et ne coeperitis dicere: Patrem habemus Abraham. Dico autem vobis, quia potest Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae. 9. Jam autem + securis ad radicem arborum posita est. Omnis arbor non faciens fructum bonum, excidetur, et igne mittetur. 10. Et interrogaverunt + illum turbae, et dixerunt ei: Quid + faciemus, ut vivamus? 11. Respondens autem, dixit illis: Qui habet duas tunicas, det non habenti: et qui habet escas, similiter faciat. 12. Venerunt autem et publicani ut baptizarentur, et dixerunt ad illum: Magister. et nos quid faciemus? 13. Ille dixit: Nihil amplius exigatis, quam quod constitutum est vobis. 14. Interrogaverunt + autem illum et milites, dicentes: Quid faciemus et nos? Ait illis: Neminem concutiatis, neque calumniam faciatis: et contenti estote stipendiis vestris. 15. Existimante autem populo, et cogitantibus omnibus in cordibus suis de Johannen, ne forte ipse esset Christus, 16. respondens, ait omnibus: Ego quidem vos aqua baptizo in paenitentiam +: veniet autem fortior me, cujus non sum dignus calciamenta portare; ipse vos baptizavit in Spiritu Sancto, et igni: 17. habens ventilabrum in manu ejus, et purgavit aream suam, et congregavit triticum in horreum suum, paleas autem comburet igni inextinguibili. 18. Multa quidem, et alia exhortans, evangelizabat populum +. 19. Herodes autem Tetrarcha, cum corriperetur ab illo de Herodiade uxore fratris sui, et de omnibus malis, quae fecit Herodes, adjecit hoc super omnia, inclusit Johannen in carcere. 21. Factum est autem, cum baptizatus esset omnis populus, et Jesu baptizato, et orante, apertum 22. est caelum, et discendit Spiritus sanctus corporali specie, sicut columba, in ipsum, et vox de caelo facta est: Filius meus tu es, ego hodie genui te +. 23. Et ipse Jesus erat incipiens fere annorum . . . . quod videbatur, et dicebatur esse + 24. Filius Joseph, qui fuit Eli, qui fuit Matthei, qui fuit Levi, qui fuit Melchi, 25. qui fuit Jannae, qui fuit Joseph, qui fuit Naum, qui fuit Sedi, qui fuit Maggae, 26. qui fuit Mattathiae, qui fuit Semein, qui fuit Josech, qui fuit Judae, qui fuit Jonae, qui fuit Resae, qui fuit Zorobabel, qui fuit Salatiel, qui fuit Neri, qui fuit Melchi, 28. qui fuit Addi, qui fuit Cosae, qui fuit Hermadam, 29. qui fuit Er, qui fuit Jesu, qui fuit Eliezer, qui fuit Jorim, qui fuit Mattha, 30. qui fuit Symae, qui fuit Judae, qui fuit Joseph, 31. qui fuit Jonae, qui fuit Eliachim, qui fuit Enan, qui fuit Mattatha +, qui fuit Natan, qui fuit 32. David, qui fuit Jessae, qui fuit Obeth, qui fuit Boos, qui fuit Salmon, qui fuit Naasson, 33. qui fuit Aminadab, qui fuit Aram, qui fuit Joaram, qui Esron, 34. qui fuit Fares, qui fuit Judae, qui fuit Jacob, qui fuit Isac, qui fuit Abraham, qui fuit . . . . ., 35. qui fuit N . . . ., qui fuit Seruc +, qui fuit Ragau, qui fuit Phalec +, qui fuit Eber, 36. qui fuit Salec, qui fuit Cainan, qui fuit Arfaxat, qui fuit Sem, qui fuit Noe, 37. qui fuit Lamech, qui fuit Matusale, qui fuit Enoc, qui fuit Jareth, 38. qui fuit Malaleel, qui fuit Aenan, qui fuit Enos, qui fuit Seth, qui fuit Adam, qui fuit filius Dei. CAPUT IV. 1. Jesus autem plenus Spiritu Sancto reversus 2. est ab Jordanen, et agebatur in deserto + diebus XL, temptabatur a diabulo. et nihil manducabit diebus illis, et consummatis illis diebus esuriit. 3. Dixit autem illi diabolus: Si Filius Dei es, dic lapidi huic, ut fiat 4. panis. Et respondit ad illum Jesus, et dixit +: Scriptum est: Qui non in pane solo vivet homo, sed in omni verbo Dei. 9. Et duxit illum in Hierusalem, et statuit illum super pinnam templi, et dixit illi: Si Filius Dei es, mitte te hinc 10. deorsum. Scriptum est enim, quod Angelis suis mandabit de te, ut conservent te, et in manibus tollant te, 11. ne forte offendas ad lapidem pedem tuum. 12. Et respondens, dixit illi Jesus: Scriptum est +: Non tentabis Dominum Deum tuum. 5. Et duxit illum diabolus, et ostendit illi omnia regna orbis terrae in momento 6. temporis, et ait ad illum: Tibi dabo potestatem hanc universam, et gloriam illorum: quia mihi tradita sunt, et, cui voluero, do eam. 7. Tu ergo, si procidens adoraveris ante me, erunt omnia tua haec. 8. Et respondens, dixit illi Jesus: Vade post me Satanas +. Scriptum est enim + Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies. 13. Et consummata omni tempatione, diabolus recessit ab illo, usque ad tempus. 14. Et egressus est Jesus in virtute Spiritus in Galilaeam, et fama ejus exiit per universam regionem de illo. 15. Et ipse docebat in Synagogis +, et magnificabatur ab omnibus. 16. Et venit in + Nazareth, ubi erat nutritus, et intravit secundum consuetudinem suam die sabbati in Synagogam, et surrexit 17. legere. Et traditus est illi liber Prophetae Eseiae, et, ut revolvit librum, invenit locum, ubi scriptum erat: 18. Spiritus Domini super me: propterea u. . . . me, evangelizare pauperibus misit 19. me, praedicare + captivis remissionem, et caecis visum, remittere confractos in remissionem, praedicare annum Domini acceptum, et diem redditionis. 20. Et, cum plicuisset librum, reddidit ministros, et sedit. Et omnium in Synagoga erant oculi intendentes in eum. 21. Coepit autem dicere ad illos: Quia hodie impleta est haec Scriptura in auribus vestris. 22. Et omnes testimonium illi reddebant; et mirabantur in verbis gratiae, quae procedebant de ore ipsius, et dicebant: Nonne hic est Filius Joseph? 23. Et ait illis: Utique dicetis mihi hanc similitudinem: Medice cura te ipsum: quanta audivimus facta Cafarnaum, fac et hic in patria tua. 24. Dixit autem Jesus: Amen dico vobis, quod nemo Propheta acceptus est in patria sua. 25. In veritate dico vobis: Multae viduae fuerunt in diebus Eliae in Istrahel, quando clusum est caelum annis tribus, et mensibus sex: cum facta est f. . . magna in omni terra; 26. et ad nullam illarum missus est Elias, nisi Sarapta Sidoniae ad mulierem viduam. 27. Et multi leprosi erant in Istrahel sub Elisaeo Propheta: et nemo eorum mundatus est, nisi Naaman Syrus. 28. Et repleti. . . omnes in Synagoga ira haec audientes. 29. Et surrexerunt, et ejecerunt illum extra civitatem; et deduxerunt illum usque ad supercilium montis, super quem civitas eorum erat aedificata, ut praecipitarent 30. illum. + Ipse autem transiit per medium illorum, et abiit. 31. Et discendit in Cafarnaum civitatem Galileae, ibique docebat illos sabbatis. 32. Et stupebant in doctrina ejus, quia in potestate erat sermo ejus. 33. Et erat in Synagoga homo habens daemonium immundum, et exclamavit voce magna, dicens: 34. Quid nobis, et tibi Jesu Nazarene? quid ante tempus venisti perdere nos? scio te qui sis, tu es Sanctus Dei. 35. Et increpavit illum Jesus dicens: Ommutesce, et exi ab illo. Et cum projecisset. . . . daemonium, exiit ab illo, nihilque illum nocens. 36. Et factus est pavor magnus + in omnibus, et conloquebantur ad invicem, dicentes: Quod est hoc verbum, quod in potestate, et virtute imperat immundis spiritibus, et exeunt? 37. Et divulgabatur fama de illo in omnem locum Regionis illius. 38. Surgens autem + de Synagoga, intravit in domum Simonis, et Andreae +. Socrus autem Simonis tenebatur magnis febribus: et rogaverunt illum 39. pro ea. Et stans super illam, imperabit febri: et remisit illam. Et continuo surgens, ministrabat illis. 40. Cum sol autem occidisset, omnes, qui habebant infirmos magnis languoribus, ducebant illos ad eum. Ad ille singulis manum imponens curabat eos. 41. Exiebant autem daemonia multa + clamantia, et dicentia: Tu es Filius Dei: et increpans, non sinebat ea loqui; quia sciebant ipsum esse Christum. 42. Facta autem die, egressus ibat in desertum locum, et turbae requirebant eum, et ven . . . . . usque ad ipsum, et retinebant illum, ut ab ipsis non discederet. 43. Quibus ille ait: Quia et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei. quia ideo missus sum. 44. Et erat praedicans in Synagogis Galilaeae. CAPUT V. 1. Factum est autem, cum turbae inruerent in eum ut audirent verbum Dei, et ipse stabat secus stagnum Gennesaret +. 2. Vidit duas naves stare secus stagnum; piscatores autem descendebant, et lavabant retia. 3. Ascendens autem in unam navem, quae erat Simonis, rogavit eum, ut inducerent ad terram aliquantulum. Et sedens, docebat de navicula turbas. 4. Ut cessavit autem loqui, dixit ad Simonen: Duc in altum, et laxate retiam vestram in capturam. 5. Et respondens Simon, dixit illi: Praeceptor, per totam noctem laborantes, nihil coepimus: sed in verbo tuo laxabo retiam. 6. Et, cum hoc fecissent, concluserunt piscium multitudinem copiosam: rumpebatur autem retia 7. eorum. Et adnuerunt sociis, qui erant in alia navi, ut venirent, et adjuvarent eos. + Et impleverunt ambas naviculas, ita ut mergerentur +. 8. Quod cum videret Simon +, procidit ad genua Jesu, dicens: Exi a me Domine, quia homo peccator sum. 9. Miratio enim habebat. . . et omnes qui cum illo erant, in captura piscium, quam coeperant: 10. similiter autem Jacobus, et Johannes filii Zebedaei, qui erant socii Simonis. Et ait ad Simonem Jesus: Noli timere: ex hoc jam eris homines vivificans. 11. Et, subductis ad terram naviculis, relictis omnibus secuti sunt eum. 12. Et factum est, cum esset in una civitatium, ecce vir plenus lepra, et ipse procidens in faciem, rogabat eum, dicens: Domine, si vis, potes me mundare. 13. Et extendens manum, tetigit illum, dicens: Volo mundare. Et confestim lepra ejus disces- 14. sit ab illo; et ipse praecepit illi nemini diceret: sed: Vade, ostende te Sacerdotibus, et offers munus pro emundatione tua, sicut praecepit Moyses . . . . ut sit in testimonium. . . vobis +. 15. Perambulabat autem magis sermo de illo, et conveniebant turbae multae, ut audirent, et curarentur ab infirmitatibus suis. 16. Ipse autem secedebat in deserto, et orabat. 17. Et factum . . . . . una dierum, et ipse erat + docens. Et erant Pharisaei sedentes, et legisdoctores, qui venerant ex omni castello Galilaeae, et Judeae, et Hierusalem: et virtus erat Domini ad sanandum eos. 18. Et ecce viri portantes in lecto hominem, qui erat paralyticus: et quaerebant eum inferre, et ponere ante eum. 19. Et, non invenientes qua parte illum inferrent prae turba, ascenderunt supra tectum, et discoperuerunt tectum +, et summiserunt illum cum lecto in medio ante 20. Jesum. Quorum ut vidit fidem, dixit homini: Remissa sunt tibi peccata 21. tua. Et coeperunt cogitare Scribae, et Pharisaei in cordibus suis +, dicentes: Quis est hic, qui loquitur blasphemias? Quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus? 22. Ut cognovit autem Jesus cogitationes eorum, dixit + ad illos: Quid cogitatis in cordibus 23. vestris? Quid est facilius dicere: Dimissa sunt tibi peccata tua: aut dicere: Surge, et ambula? 24. Ut sciatis autem quia Filius hominis potestatem habet super terram dimittere peccata, ait paralytico, Tibi dico surge, et tolle lectum tuum, et vade in domum tuam. 25. Et confestim surgens coram illis, tulit lectum, in quo jacebat: et abiit in domum suam magnificans Deum. 26. Et stupor adpraehendit omnes, et magnificabant Deum. Et repleti sunt timore, dicentes: Quia vidimus mirabilia hodie. 27. Et post haec exiit Jesus, et vidit publicanum nomine Levi sedentem ad teloneum, et ait illi: Sequere me. 28. Et relictis omnibus, surgens secutus est eum. 29. Et fecit illi convivium magnum in domum suam; et erat turba multa publicanorum, et aliorum, qui cum illis erant discumbentes. 30. Et murmuraverunt Pharisaei, et Scribae eorum, dicentes ad discipulos ejus: Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat, et bibit +. 31. Et respondens Jesus, dixit ad illos: Non egent, qui sani sunt, medicum, sed qui male habent. 32. Non veni vocare justos, sed peccatores in paenitentiam. 33. Ad illi dixerunt ad eum: Quare discipuli Johannes jejunant frequenter, Pharisaeorum obsecrationes faciunt: tui autem discipuli + edunt, et bibunt? 34. Quibus ipse ait: Numquid possunt filii sponsi jejunare, quandiu + cum illis est 35. sponsus? Venient autem dies, cum auferetur ab illis sponsus, et tunc jejunabunt in illis diebus. 36. Dixit autem et similitudinem ad illos talem: Quia nemo commissuram a vestimento novo in vestimento veteri: alioquin et novum rumpit, et veteri non convenit commissura 37. a novo. Et nemo mittit vinum novum in utres veteres: alioquin rumpit vinum novum utres, et ipsum effundetur, et utres 38. peribunt. Sed vinum novum in utres novos mittunt, et utrique + conservantur. CAPUT VI. 1. Factum est autem in sabbato, cum transiret per segetes, et coepissent discipuli. . . . vellere + spicas, et manducarent, confricantes ea manibus suis: 2. aliqui autem ex Pharisaeorum dicebant ad eos: Quid facitis sabbatis, quod non licet? 3. Et respondens dixit illis Jesus: Nec hoc legistis, quid fecerit David, cum esuriret ipse, et qui cum eo erant? 4. Quomodo intravit in domum Dei, et panes propositiones sumpsit, et manducavit, et dedit eis, qui secum erant; quos non licebat + manducare, nisi solis + Sacerdotibus? 5. Et dicebat illis: Quia Dominus est Filius hominis etiam sabbati. 6. Factum est autem alio sabbato ut intraret in Synagogam, et doceret. Et erat homo manum habens aridam dexteram. 7. Observabant autem Scribae, et Pharisaei, si sabbato + curaret, ut invenirent quemadmodum accusarent illum. 8. Ipse autem sciens + cogitationes eorum ait + homini illi, qui habebat manum aridam. Surge, et sta in medio +. Et surgens, stetit. 9. Ait autem ad illos Jesus: Interroga. . . licet sa. . . . . . benefacere, an male: animam salvam facere, an perdere? 10. Et circumspectis illis + omnibus in ira +, dixit homini: Extende manum tuam. Et extendit: et restituta est manus ejus, sicut alia +. 11. Ipsi autem. . . . . ti sunt. . . . . . itate, et conloquebantur ad invicem quidnam facerent de Jesum. 12. Factum est autem in illis diebus exiit in monte orare, et erat pernoctans in oratione Dei. 13. Et cum dies factus esset, vocavit ad se discipulos suos, et elegit XII. ex ipsis, quos et Apostolos nominavit. 14. Simonem, quem cognominavit Petrum, et Andream fratrem ejus, et + Johannem, et Jacobum, et Philippum, et 15. Bartholomeum, et Matthaeum, et Thomam, et Jacobum Alphei +, et Simonem qui vocabatur Zelotes, 16. et Judam Jacobi, et Judam qui fuit proditor ejus. 17. Et discendit cum illis, et stetit in loco campestri, et turba discipulorum ejus, et multitudo copiosa plebis ab omni Judaea, et Hierusalem, et trans fretum, et ma-. . . . . . Tyrii, 18. et Sidonis, qui venerant ut audirent eum, et sanarentur a languoribus suis. Et qui vexabantur ab spiritibus immundis, curabantur. 19. Et omnes turba quaerebant eum tangere; quia virtus de illo exiebat, et sanabat omnes. . . . . . . . . . 20. elevatis oculis in discipulis suis, dicebat: Beati pauperes; quia vestrum est regnum Dei. 21. Beati, qui nunc esuriunt, et sitiunt; quia ipsi saturabuntur. Beati, qui nunc fletis; quoniam ridebitis. 22. Beati eritis, cum vos oderint homines, et cum separabunt vos, et cum eicient, et exprobrabunt nomen vestrum, tamquam malum, propter Filium hominis. 23. Gaudete in illa die, et exultate; ecce enim merces vestra copiosa est in caelo: secundum haec enim faciebant et Prophetis Patres eorum. 24. Verumtamen vae vobis divitibus; quia habetis consolationem vestram. 25. Vae vobis, qui saturati estis; quia esurietis. Vae vobis, qui deridetis; quia lugebitis, et flebitis: 26. Vae vobis, cum benedixerint omn. . . . . . . . . . - nes: secundum haec faciebant et Pseudoprophetis Patres eorum. 27. Sed vobis dico, qui auditis: Diligite inimicos vestros, bene facite his, qui odiunt 28. vos. Benedicite maledicentes + vos, orate + pro calumniantibus vos. 29. Et qui te percusserit in maxillam, praebe ei + et alteram. Et eum, qui auferet tibi tunicam, et palleum noli 30. prohibere. Omni petenti te, tribue: et qui auferet a te, quae tua sunt, noli prohibere. 31. Et, prout vultis ut faciant vobis homines, facite illis et vos similiter. 32. Et si diligitis eos, qui vos diligunt; quae vobis + gratia? nam et peccatores diligentes se, 33. diligunt. Et, si benefeceritis his, qui vobis benefaciunt, quae vobis erit gratia? nam et peccatores haec 34. faciunt. Et si mutuum dederitis his, a quibus speratis vos recipere, quae gratia est vobis? nonne et peccatores peccatoribus faenerant, ut recipiant +. 35. Veruntamen amate inimicos vestros, et benefacite, et mutuum date. nihil desperantes +: et erit merces vestra multa, et eritis fili altissimi; quia ipse benignus est super gratos, et malos. 36. Estote + misericordes, sicut et Pater vester miseretur. 37. Nolite judicare, et de vobis non judicabitur: nolite condemnare, et non condemnamini. Dimittite et dimittemini. 38. Date, et dabitur vobis: mensuram bonam. confersam, conmotam, supereffluentem + dabunt in sinum vestrum. Eadem mensuram, qua metitis, metietur + vobis. 39. Dicebat autem illis et similitudinem istam: Numquid potest caecus caeco ducatum praebere? nonne ambo in foveam cadent? 49. Non est discipulus super magistratum: perfectus autem erit, ut sit sicut magister ejus. 41. Quid autem vides festucam in oculo fratirs tui, trabem autem quae in oculo tuo est, non consideras? 42. Aut quomodo potes dicere fratri tuo sine + eiciam festucam de oculo tuo; et ecce in oculo tuo trabis subjacet +? Hypocrita, eice primum trabem de oculo tuo; et tunc respicies, ut educas festucam de oculo fratris tui. 43. Non est . . . . arbor bona, quae fecit fructus malos; neque iterum arbor mala, faciens fructos 44. bonos. Unaquaeque arbor ex fructu suo cognoscetur. Neque legunt de spinis + uvas; neque de rubo vindemiant uvam. 45. Bonus enim homo, de bono thensauro cordis sui profert bonum; et malus +, de malo thensauro proferet mala. Ex abundantia enim cordis os ejus + loquitur. 46. Quid autem vocatis me, Domine, Domine; et non facitis quae dico? 47. Omnis, qui venit ad me, et audit sermones meos hos, et facit eos, ostendam vobis cui simile 48. est: similis est homini aedificanti domum, qui fodit in altum, et posuit fundamenta supra petram; innundantia autem facta, allisit + flumen domui illi, et non potuit eam movere: fundata enim erat super petram. 49. Nam qui audit, et non facit, similis est homini aedificanti domum suam supra arenam sine fundamento: allisit flumen domui illi, et continuo concidit, et facta est ruina domus. . . . . . magna. CAPUT VII. 1. Et factum est, cum implesset + omnia verba in aures plebis, intravit Catarnaum. 2. Centurionis autem cujusdam servus male habens, erat moriturus, qui illi erat praetiosus. 3. Et, cum audisset de Jesu. misit se. . . . Judaeorum, rogans eum, ut veniens salvaret servum ejus. 4. Ad illi, venientes ad Jesum, rogabant eum solicite, dicentes: Quia dignus est, ut hoc illi 5. praestes: diligit enim gentem nostram, et Synagogam ipse aedificabit nobis. 6. Jesus autem abiit cum eis. Et, cum jam non longe esset a domo, misit ad illum Centurio amicos suos, dicens: Domine noli te vexare: non enim dignus sum, ut sub tecto meo 7. intres; sed dic + verbo, et sanabitur puer meus. 8. Nam et ego homo sum sub potestate constitutus, habens sub me milites: et dico huic vade, et vadit: et alio veni, et venit: et servo meo fac hoc, et facit. 9. Audiens autem haec Jesus, miratus est: et conversus sequentibus se, dixit: Dico vobis, in nullo tantam fidem. . . . in Istrahel. 10. Et reversi domum, qui missi fuerant, invenerunt servum sanum. 11. Et factum est, deinceps ibat in civitatem, quae vocatur Naim; et ibant cum illo discipuli ejus multi +, et turba co- 12. piosa. Et factum. . . . m adpropinquaret + portae civitatis; et + ecce efferebatur defunctus filius unicus matris suae; et haec vidua erat, et turba multa + cum illa. 13. Quem cum videret Dominus, misertus est super eam, et dixit illi: Noli flere. 14. Et accessit, et tetigit loculum, (Hi autem, qui portabant, steterunt) et ait: Adulescens, tibi dico, surge. 15. Et resedit, qui erat mortuus, et coepit loqui. Et dedit illum matri ejus. 16. Accepit autem timor magnus omnes, et magnificabant Deum dicentes: Quod Propheta magnus surrexit in nobis; et quia visitavit Deus plebem suam in bono. 17. Et exiit hic sermo in universa Judaea, Et omni confinio regionis illius + de eo. 18. Et nuntiaverunt Johanni discipuli ejus de omnibus his. 19. Et convocavit duos Johannes de discipulis suis. . . . ad Jesum. . . . Tu es, qui venturus es, an alium expectamus? 20. Advenientes. autem ad eum viri, dixerunt: Johannes misit nos Baptista ad te, dicens: Tu es, qui venturus es, an alium expectamus? 21. In ipsa hora curabat + multos a languoribus, et plagis, et spiritibus immundis; et caecis multis donavit visum. 22. Et respondens, dixit illis: Ite, nuntiate Johanni, quae vidistis, et audistis: Caeci vident, clodi ambulant, leprosi mundantur, mortui resurgunt, pauperes evangelizantur: 23. et, beatus est, qui in me non fuerit scandalizatus. 24. Et, cum discessissent nuntii illi Johannis, coepit dicere ad turbas de Johanne: Quid existis in desertum videre? arundinem a vento moveri? 25. Sed quid existis videre? hominem mollibus vestimentis indutum? Ecce, qui in veste praetiosa sunt, et in delitiis, in domibus regum sunt. 26. Sed quid existis videre; Prophetam? Utique dico vobis, et plusquam Prophetam. 27. Hic est enim +, de quo scriptum est: Ecce. . . . Ange. . . . ante faciem tuam, qui praeparavit viam tuam ante te. 28. Dico autem vobis: Major inter natos mulierum Johanne Baptista nemo est. Nam, qui minor est in regno Dei, major est illo. 29. Et omnis populus audiens, et publicani. . . . averunt Deum baptizati baptismum + Johannis. 30. Pharisaei autem, et Legisperiti consilium Dei spraeverunt in semetipsos non baptizati. 31. Cui + similes dicam ergo homines hujus generationes? 32. Similes sunt pueris sedentibus in foro, et loquentes ad invicem, dicentes +: Cantavimus vobis, et non saltastis: lamentavimus vobis, et non 33. plorastis. Venit enim Johannes Baptista, neque manducans, neque bibens +, et dicitis: Daemonium habet. 34. Venit Filius hominis manducans, et bibens, et dicitis: Ecce homo devorator, et bibens vinum, publicanorum, et peccatorum amicus. 35. Et justificata est sapientia ab omnibus filiis suis. 36. Rogavit + autem illum quidam Pharisaeus, ut manducaret cum. . . . . Et ingre. . . . . domum Pharisaei dicubuit. 37. Et ecce mulier in civitate, quae erat + peccatrix, ut cognovit, quod recubuit in domo Pharisaei, attulit alabastrum unguenti: 38. et stans retro secus pedes ejus, lacrymis rigabat + pedes. . . . . et capillis capitis sui tergebat, et osculabatur pedes ejus, et unguebat unguento. 39. Videns autem Pharisaeus, qui vocaverat eum, ait intra se, dicens: Hic, si esset Propheta, sciret utique quae, et qualis mulier est, quae tangit eum; quia peccatrix est. 40. Et respondens Jesus, dixit ad illum: Simon, habeo tibi aliquid dicere. Ad ille ait: Magister, dic. Dixit ergo Jesus +: 41. Erant duo debitores cuidam faeneratori: unus debebat denarios D. alius L. 42. Non habentibus autem + illis unde redderent, donavit utrisque. Quis ergo eum plus dilexit? 43. Respondens Simon dixit: Aestimo, quia is, cui plus donavit. Ad ille dixit ei: Recte judicasti. 44. Et conversus ad mulierem, dixit Simoni: Vides hanc mulierem? Intravi in domum tuam, aquam . . . . - dibus meis non dedisti: haec autem lacrymis suis rigavit pedes meos, et capillis suis 45. tersit. Osculum mihi non dedisti: haec autem, ex quo intravi, non cessavit osculari pedes 46. meos. Oleo non unexisti caput meum: haec autem unguento unexit +. 47. Propter quod dico tibi: Remissa sunt tibi peccata multa, quia dilexit multum. Cui autem minus dimittitur minus diligit. 48. Dixit autem Jesus ad eam: Mulier, remissa sunt tibi peccata. 49. Et coepit, qui simul recumbebant, dicere intra se: Quis est, qui etiam peccata remittit? 50. Dixit Jesus ad mulierem: Fides tua te salvam fecit: vade in pace. CAPUT VIII. 1. Et factum est deinceps, et ipse iter faciebat per civitates, et castella, praedicans, et evangelizans regnum Dei: et XII. discipuli cum illo, 2. Et mulieres, quae erant curatae ab spiritibus immundis, et infirmitatibus: Maria, quae vocabatur Magdalene, a qua daemonia VII. exierant, 3. et Johanna uxor Chusae procuratoris Herodis, et Susannae, et aliae multae, quae ministrabant ei de facultatibus suis. 4. Cum ergo turba convenisset, et de civitatibus advenirent +, dixit similitudinem ad illos talem +: 5. Ecce exiit, qui seminat, seminare semen suum: et dum seminat, aliut cecidit secus viam, et conculcatum est, et volucres + illud comederunt. 6. Et aliud cecidit supra terram, et natum aruit, quia non habebat humorem. 7. Et aliut cecidit inter spinas, et simul exhortae spinae suffocaverunt 8. illut. Et aliud cecidit. in terram bonam, et natum fecit fructum centuplum. Haec dicens, clamabat: Qui habet aures audiendi, audiat. 9. Interrogaverunt autem eum discipuli, quae esset haec parabola. 10. Quibus ipse dixit: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei: ceteris autem in parabolis loquor, ut videntes non videant, et audientes non intellegant. 11. Est autem haec parabola talis; Semen, est verbum Dei 12. Qui autem secus viam seminati sunt, hi sunt, qui audiunt verbum Dei; venit autem diabolus, et tollit . . . . . de illorum. . . . . . verbum, ne credentes salvi fiant. 13. Nam qui supra petram, hi sunt, qui, cum audierint verbum, cum gaudio recipiunt illud: et hi radices? non habent; quia ad tempus credunt, et in tempore temptationis recedunt. 14. Quod autem in spinis cecidit, hi sunt, qui audiunt, et a solicitudinibus, et divitiis et voluptatibus vitae euntes, simul suffocantur, et non referunt fructum. 15. Quod autem in bonam terram: hi sunt, qui in corde bono + audientes, verbum retinent, et fructum adferent per patientiam. 16. Nemo autem accendit lucernam, et ponit sub modio, sed supra candelabrum ponit, ut intrantes videant lumen. 17. Non enim est occultum, quod non manifestetur: et nec absconsum, nisi cognoscatur, et in palam veniat. 18. Videte, quomodo audiatis? Qui enim habet, dabitur illi: et quicumque non habet, etiam quod putat se habere, auferetur ab illo. 19. Venerunt autem ad illum mater, et fratres ejus, et non poterant adire ad eum prae. . . . . . Nunciatum. . . autem illi: 20. Quia + mater tua, et fratres tui stant foris, volentes te videre. 21. Qui respondens, dixit ad eos: Mater, et fratres mei, hi sunt, qui verbum Dei audiunt, et faciunt. 22. Factum est autem in una dierum: et ipse ascendit in naviculam, et discipuli ejus, et ait ad illos: Transfretemus trans stagnum. Et levaberunt +. 23. Navigantibus autem illis, obdormiit, et discendit procella venti, et implebatur a fluctibus navicula +, et periclitabantur. 24. Accedentes autem suscitaverunt eum, dicentes: Praeceptor, perimus. Ad ille surgens, imperavit vento, et tempestati aquae, et cessaverunt +: et facta est tranquillitas magna +. 25. Dixit autem illis: Ubi est fides vestra? Et timentes, mirati sunt ad invicem, dicentes: quis est hic, quod mari, et ventis imperat, et obediunt imperio ejus? 26. Et navigaverunt ad regionem Gerasenorum, quae est contra Galilaeam. 27. Et, cum egressus esset ad terram, occurrit illi vir quidam de civitate + . . . . habebat daemonium temporibus multis, et vestimentum non induebatur, neque in domo manebat, sed in monumentis. 28. Is, ut vidit Jesum, procidit ante illum, et exclamans voce magna, dixit: Quid mihi, et tibi Jesu + Fili Dei Altissimi? obsecro te, ne me torqueas. 29. Praecipiebat enim spiritui immundo, ut exiret ab homine. Multis enim temporibus ruperat illum; nam + vinctus catenis, et compedibus custodiebatur, et, ruptis vinculis, agebatur a daemonio in loca deserta. 30. Interrogavit autem illum Jesus +: Quod tibi nomen est? Ad ille dixit: Legio: quia multi sumus +. 31. Et rogabant illum, ne imperaret illis, ut in abissum irent. 32. Erat autem ibi grex porcorum multorum pascentium, et rogaverunt illum, ut in illos irent + Et permisit illis. 33. Exierunt ergo daemonia ab homine, et intraverunt in porcos; et impetu abiit grex per praeceps in stagnum, et suffocati sunt. 34. Videntes antem qui pascebant, quod factum est +, fugerunt, et nuntiaverunt in civitatem, et in villas. 35. Exierunt autem videre quod factum est, et venerunt ad Jesum, et invenerunt hominem sedentem, a quo daemonia exierant, vestitum, ac sanae mentis, ad pedes ejus, et timuerunt valde. 36. Nuntiaverunt autem illi, qui + viderant, quomodo salvus factus est, qui a daemoniis + vexabatur. 37. Et rogaverunt illum omnis multitudo regionis Gerasenorum, ut discederet ab ipsis; quia timore magno tenebantur. Ipse autem ascendens navem, reversus est. 38. Et rogabat illum vir, a quo daemonia exierant, ut cum ipso esset. Dimisit autem illum, dicens +: 39. Redi domum, et narra quanta tibi Dominus fecerit. Et abiit per universam civitatem praedicans quanta Jesus fecit illi. 40. Factum est autem, cum redisset Jesus, excepit illum turba: erant enim omnes expectantes 41. illum. Et ecce venit vir, cui nomen Jairus, et ipse Princeps Sinagogae erat, et cecidit ad pedes Jesu, rogans eum, ut intraret in domum ejus, 42. qu . . . . unica erat. . li fere annorum XII. et haec moriebatur. Et contigit, dum iret Jesus, praemebat eum populus. + 43. Et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab annis XII. quae in medicos erogaverat omnem substantiam suam, nec ab ullo potuit curari: 44. accessit retro, et tetigit vestimenti ejus fimbriam, et confestim stetit fluxus sanguinis ejus. 45. Et ait Jesus: Quis est qui me tetigit? Negantibus autem omnibus, dixit Petrus, et qui cum illo erant: Praeceptor, turbae te conpriment tam magnae, et dicis: Quis me tetigit? 46. Ad Jesus dixit: Tetigit me aliquis; nam et ego cognovi virtutem de me exisse. 47. Videns autem mulier, quia non latuit illum, venit timens, et procidit ante pedes illius: et ob quam causam tetigerit illum, indicabit coram omnibus; et quemadmodum confestim sanata est. 48. Ad ipse dixit illi: Filia, fides tua te salvam fecit: vade in pace. 49. Adhuc illo loquente, venit a Principe Synagogae +, dicens ei: Quia mortua est filia. . . . . noli vexare. 50. Jesus autem, audito hoc verbo, ait patri puellae: Noli timere, crede tantum, et salva erit. 51. Et cum venisset domum. non permisit intrare secum quemquam, nisi Petrum, et Johannen, et Jacobum, et patrem, et matrem puellae. 52. Flebant autem omnes, et plangebant illam. Ad ille dixit: Nolite flere, non est mortua +, sed dormit. 53. Et deridebant eum, scientes quod mortua esset. 54. Ipse autem, tenens manum ejus, clamavit, dicens: Puella, 55. surge. Et convertit spiritum ejus +, et surrexit continuo. Et jussit illi dari manducare. 56. Et stupuerunt parentes ejus: quibus praecepit, ne alicui dicerent, quod factum est. CAPUT IX. 1. Convocatis autem XII. discipulis suis +, dedit illis virtutem, et potestatem super omnia daemonia, et ut languores curarent. 2. Et misit illos praedicare regnum Dei, et sanare infirmos. 3. Et ait ad illos: Nihil tuleritis in via, neque virgam, neque peram, neque calciamenta, neque panem, neque pecuniam, neque duas tunicas.. . . . is. 4. Et in quamcumque domum intraveritis, ibi manete, et inde proficiscimini +. 5. Et quicumque non receperint vos, exeuntes de civitate illa, etiam pulverem vestrum de pedibus excutite in testimonium supra illos. 6. . . . . . . . autem. . . . . . . . . . . per castella, et civitates evangelizantes, et curantes. 7. Audivit autem Herodes Tetrarcha omnia, quaecumque erant facta, et consternebatur, eo quod diceretur 8. a quibusdam: Quod Johannes surrexit a mortuis: a qui busdam autem: Quod Helias apparuit: ab aliis autem: Quod Propheta unus de antiquis surrexit. 9. Ait autem + Herodes: Johannen ego decollavi. Hic, quis est, de quo ego audio talia? Et quaerebat illum videre. 10. Et reversi Apostoli, narraverunt illi quaecumque fecerant: et, adsumptis illis, secessit seorsum in locum desertum, quod est Betsaida. 11. Quod, cum cognovissent turbae, secuti + sunt illum: et excepit illos, et loquebatur illis de regno Dei, et eos, qui cura indi . . . . 12. sanabat . . . . . autem coeperat declinare. Et accesserunt ad eum + XII. discipuli, et dixerunt illi: Dimitte turbam +, ut eant circa castella, et villas, et reficiant se, et inveniant escas: quia hic in loco deserto sumus 13. . . . . . autem ad . . . . Date illis manducare vos. Ad illi dixerunt: Non sunt nobis plusquam quinque panes, et duo pisces: nisi nos eamus, et emamus in omnem hanc turbam 14 escas. Erant enim + fere viri quinque milia. Ait autem ad discipulos: Facite illos discumbere per convivia quinquagenos. 15. Et ita fecerunt. Et discubuerunt omnes. 16. Acceptis autem Jesus quinque panibus, et duobus piscibus, respexit in caelum, et benedixit super illos +; et fregit, et distribuit discipulis +, ut ponerent ante turbas. 17. Et manducaverunt, et saturati sunt. Et sublatum est, quod superfuit illis, fragmentorum cophinos XII. 18. Et factum est, cum solus esset orans, erant autem et cum illo discipuli, et interrogavit i . . . . . Quem. . . . dicunt esse turbae? 19. Ad illi responderunt ei, et dixerunt: Johannen Baptistam; alii autem Helian; alii, quia Propheta unus de prioribus ressurexit. 20. Dixit autem illis: Vos autem me quem dicitis esse? Respondens.. . . Petrus . . . . .. . . . Dei . . . . . . 21. Ille, increpans illos, praecepit ne cui haec dicerent, 22. dicens: Quod opportet Filium hominis multa pati, et reprobari a Principibus Sacerdotum, et Scribis, et occidi, et post dies tres resurgere. 23. Dicebat autem ad omnes: Si quis vult ad me venire, abneget se ipsum, et, sublata cruce sua, sequatur 24. me. Qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet illam: nam, qui perdiderit aninam suam propter me, ille + salvam faciet illam. 25. + Quid enim prodeest homini, si lucretur universum mundum, se autem perdat, et detrimentum faciat? + 26. Nam qui me erubuerit, et meos sermones, hunc Filius hominis erubescet, cum venerit in majestate sua, et Pa. . . . . . . Sanctorum Angelorum. 27. Dico autem vobis vere: aliqui sunt hic stantes, qui non gustabunt mortem, donec videant regnum Dei. 28. Factum est autem post haec verba, fere post dies octo adsumpsit Petrum, et Johannen, et Jacobum +, et ascendit in monte, ut oraret. 29. Et dum orat, facta est species adspectus ejus albus, refulgens. 30. Et ecce duo viri loquebantur cum illo. Erant autem Moyses, et Helias, 31. visi in majestate: et dicebant excessum ejus, quem completurus erat in Hierusalem. 32. Petrus vero, et qui cum illo, erant grabati + a somno. Et evigilantes, viderunt majestatem ejus, et duos viros, qui stabant cum illo. 33. Et factum est cum discederent ab illo, ait Petrus: Magister, bonum est nos hic esse: et faciamus tabernacula tria, unum tibi, et unum Moysi, et unum Heliae: nesciens quid diceret. 34. Haec autem illo loquente, facta est nubs, et inumbrabavit eos: et timuerunt. Et, intrantibus illis in nube, v. . . . . . . est 35. de. . . . . Hic est Filius meus dilectus, ipsum 36. audite. Et, dum fit vox, inventus est Jesus solus. Et ipsi tacuerunt, et nemini nihil + dixerunt in illis diebus ex his, quae viderant. 37. Factum est autem per diem +, descendentibus illis de monte, occurrit illi turba multa, 38. Et ecce vir de turba exclamavit dicens: Magister, obsecro te, respice in filium meum, quia unicus 39. est mihi: et ecce spiritus adprehendit illum, et subito clamat, et elidit, et dissipat eum cum spuma, et vix discedit, dilanians eum: 40. et rogavi discipulos tuos, ut eicerent illum, et non potuerunt. 41. Respondens autem Jesus, dixit: O generatio infidelis, et perversa, usquequo . . ero aput vos? [usquequo. . ero] vobiscum, et patiar vos? Adduc huc filium tuum. 42. Adhuc autem + veniente ipso, elisit illum daemonium, et discipavit. 43. Et increpavit Jesus spiritui + immundo, et sanavit puerum, et reddidit illum patri suo. 44. Stupebant autem omnes in magnitudine. . . . . omnibus . . .- rantibus super omnibus, quae faciebat. Dixit autem Jesus ad discipulos suos: Ponite sermones hos in auribus vestris: nam Filius hominis tradetur in manibus hominum. 45. Ad illi ignorabant verbum istut; et erat. . . . . . m ante eos, ut non sentirent, et timebant interrogare illum de hoc verbo. 46. Intravit autem cogitatio in eis, + quis eorum major esset. 47. Ad Jesus, videns cogitationes cordis illorum, adprehendens puerum, statuit secus se, et 48. ait: + Quicumque acceperit puerum istum in nomine meo, me recipit: et quicumque me receperit, non me recipit, sed eum, qui me misit. Nam, qui minor est inter omnes vos, hic major est. 49. Respondens autem Johannes, dixit: Praeceptor, vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia, et prohibebamus eum; quia non sequitur te nobiscum. 50. Et ait ad illos Jesus: Nolite prohibere: qui enim non est adversus vos, pro vobis est: nemo est enim, qui . . . . . . . at vir . . . . . in nomine meo, et poterit male loqui de me. 51. Factum est autem, dum complerentur dies adsumptionis ejus, et ipse faciem suam firmavit ut iret Hierusalem. 52. Et misit nuntios ante conspectum suum;. . euntes intraverunt in civitate Samaritanorum, quasi paraturi 53. illi. Et non receperunt illum, quia facies ejus erat euntis Hierusalem. 54. Cum vidissent autem discipuli ejus Jacobus, et Johannes, dixerunt: Domine, vis dicimus, ut ignis discendat de caelo super illos, et consumat illos, sicut Helias fecit? 55. Et conversus, increpavit illos, et dixit +: Nescitis cujus spiritus estis: 56. quia Filius hominis non venit animas hominum + perdere, sed salvare. Et habierunt in aliam civitatem. 57. Factum est autem euntibus illis in via, dixit quidam ad illum: Domine, + sequar te quocumque ieris. 58. Et + ait illi Jesus: Volpes, foveas habeant, et volucres caeli nidos, ubi requiescant: nam Filius hominis non habet, ubi caput suum 59. reclinet. Et ait ad alterum: Sequere me. Ille autem dixit: Domine, permitte mihi primum ire, et sepelire patrem meum. 60. Dixit autem + ei Jesus: Sine mortuos sepelire + mortuos suos: tu autem vade, nuntia regnum Dei. 61. Et ait alter: Seq . . . . Domine. . . . primum permitte mihi nuntiare his, qui domi sunt +. 62. Ait ad illum Jesus: Nemo respiciens retro, mittit manum in aratrum +, aptus est regno Dei. CAPUT X. 1. Dessignavit + autem Jesus et alios LXX. et misit illos binos ante faciem suam in omnem locum, et civitatem +, quo erat venturus +. 2. Et dicebat illis: Messis quidem copiosa est, operarii autem pauci. Rogate ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam. 3. Et ecce ego mitto vos, sicut agnos in medio luporum +. 4. Nolite portare sacculum, neque peram, neque calciamenta; et neminem per viam salutaveritis. 5. In quamcumque domum primum intraberitis, dicite: Pax huic domui: et si ibi fuerit filius pacis, requiescet super i . . . . . . vestra; sin autem, super vos + revertetur. 7. In eadem autem domo manete, edentes, et bibentes quae aput illos sunt; dignus est enim operarius mercede sua. Nolite transire de domo in domum. 8. Et in quacumque civitate intraveritis, et acceperint vos, manducate ea, quae aput vos ponuntur, 9. et curate infirmos, quae in illa sunt, et dicite illis: Adpropiavit in vos regnum Dei. 10. In quacumque autem civitate intraberitis, et non receperint vos, exeuntes in plateis ejus, dicite: 11. Etiam pulverem, qui adhaesit nobis de civitate vestra in pedibus, + extergimus in vos: tamen hoc scitote, quia adpropiavit regnum Dei. 12. Dico vobis, Sodomis in regno + tolerabilius erit, quam illi civitati. 13. Vae tibi Corozain, et Betsaida +; quia, si Tyro, et Sidone factae fuissent, quae in vobis factae sunt, olim in cilicio, et cinere sedentes paenitentiam egissent. 14. Verumtamen Tyro, et Sidoni in juditio tolerabilius erit, quam vobis. 15. Et tu Cafarna . . . quid us . . . . . . . in caelum exaltaberis, aut usque in infernum demergeris +. 16. Qui vos audit, me audit: qui vos spernit, me spernit, et eum, + qui me misit. Qui autem me audit, audit eum, qui me misit +. 17. Reversi sunt autem LXX. cum gaudio, dicentes: Domine, etiam daemonia in nomine tuo nos audiunt. 18. Et ait illis: Videbam Satanam, sicut fulgur de caelo cadentem. 19. Et ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes, et scorpiones, et supra omnem virtutem inimici: et nihil vos nocebit. + 20. Verumtamen in hoc nolite gaudere, quia spiritus maligni vobis subjecti sunt: gaudete autem, quod nomina vestra scripta sunt in caelo +. 21. In ipsa hora exultavit in + Spiritu Sancto, et dixit: Confiteor tibi Pater, Domine caeli, et terrae, quod abscondisti a sapientibus haec, et prudentibus, et revelasti ea parvolis. Ita Pater: quia sic bona voluntas fuit ante te +. 22. Omnia mihi tradita sunt a Patre meo. Et nemo novit Patrem, nisi Filius: et que . . . . . bit Fili . . . . . . . nisi Pater . . . . . . . . voluerit Filius revelare. 23. Et conversus ad discipulos +, dixit: Beati itaque oculi qui vident, quae 24. videtis +. Dico enim vobis, quod multi Prophetae, et justi voluerunt videre, quae vos videtis, et non viderunt; et audire, quae vos + audistis, et non audierunt. 25. Haec eo dicente, ecce quidam Legis peritus surrexit, temptans illum, et dicens: Magister, quid faciendo vitam aeternam possidebo? 26. Ad ille dixit ad eum: In lege quid scriptum est? quomodo legis? 27. Ille respondens, dixit: Diliges Dominum Deum tuum in + toto corde tuo, et in tota anima tua, et in omnibus viribus tuis +: et proximum tuum, sicut te ipsum. 28. Dixit autem + illi: Recte respondisti: hoc fac, et vives. 29. Ille autem volens justificare se ipsum, dixit ad Jesum: Et quis est meus proximus? 30. Suspiciens autem Jesus, dixit: Homo descendebat ab Hierusalem in Hiericho, et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt illum, et plagis impositis,. . . .- vivo. . . . abierunt. 31. Sacerdos quidam discendebat per eadem via, et viso illo, praeteriit. 32. Similiter et Levita, cum esset secus locum, et videret eum, pertransiit. 33. Samaritanus autem quidam iter faciens, venit . . . . . eum, et videns, misericordia motus est. 34. Et alligavi vulnera ejus, et infundens oleum, et vinum, et imponens illum in jumento suo, duxit ad stabulum, et curam ejus egit. 35. Et altera die protulit duos denarios, et dedit stabulario, et ait: Curam ejus habe; et quodcumque supererogaveris, ego revertens, reddam tibi. 36. Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse ei, qui incidit in latrones? 37. Ad ille dixit: Qui fecit misericordiam in eum. Et ait illi Jesus: Vade, et tu fac similiter. 38. Factum est autem, cum irent, et ipse intravit in quoddam castello; et mulier quaedam Martha nomine excepit illum in domum 39. suam: et huic erat soror nomine Maria; quae etiam sedens secus pedes Jesu +, audiebat verbum illius. 40. Martha autem satagebat circa ministerium: quae stetit, et ait: Non est tibi cura, eo quod soror mea reliquid me solam ministrare? dic ergo illi, ut me adjuvet. 41. Et respondens, dixit illi Jesus +: Martha, Martha, 42. Maria optimam partem elegit sibi, quae non auferetur illi. CAPUT XI. 1. Et factum est cum esset ipse + in quodam loco orans; et +, ut cessavit, dixit unus ex discipulis ejus ad eum: Domine, doce nos orare, sicut Johannes docuit discipulos 2. suos. Et ait illis: Cum oratis, dicite: Pater noster, qui es in caelis +, sanctificetur nomen tuum. Veniat regnum tuum. Fiat voluntas tua in caelo, et in terra +. 3. Panem nostrum cottidianum da nobis hodie. 4. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris +. Et ne nos inducas in temptationem: sed libera nos a malo +. 5. Et dixit ad eos: Quis vestrum habet amicum, et abiit ad illum media nocte, et dicet illi: Amice, commoda mihi 6. tres panes, quoniam amicus meus . . . . . . de via, et non habeo quod ponam 7. ante illum, et ille de intus respondens, dicet +: Noli mihi molestus esse; jam osteum clausum est, et pueri in cubiculo mecum sunt; non possum surgere, et dare tibi. 8. Dico + vobis quo . . . . . surgens. . . . illi, eo quod amicus ejus est, propter improbitatem ejus surget, et dabit illi quantos desiderat. 9. Et ego vobis dico: Petite, et dabitur vobis: quaerite, et invenietis: pulsate, et aperietur 10. vobis. Omnis enim qui petit, accipit; et qui quaerit, invenit; et pulsanti, aperietur. 11. A quo autem ex vobis petet filius ejus panem, numquid lapidem porriget ei? Aut, si + piscem petit +, numquid pro pisce serpentem porrigit 12. ei? Aut si petierit ovum, numquid scorpionem porrigit 13. illi? Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bonos datos dare vestris filiis: quanto magis Pater vester de caelo dabit bonum datum + petentibus se. 14. Et erat eiciens daemonium, et illud erat mutum. Et, cum eiceret a muto daemonium +, omnes turbae obstupebant. 15. Quidam autem ex Pharisaeis, dixerunt: In Belzebul Principem daemoniorum eicit daemonia. 16. Et alii temptantes, signum ab eo quaerebant de caelo. 17. Ipse autem, ut vidit cogitationes eorum, dixit: Omne regnum in se divisum, desolatur +; et domus supra domum posita, cadit 18. +. Sic et Satanas, si in se ipsum divisus est, quomodo stabit regnum ejus? quia dicitis, quoniam ego in Belzebul Principem daemoniorum eicio daemonia. 19. Si ego in Belzebul eicio daemonia, filii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi judices erunt vestri. 20. Sed, si in digito Dei eicio daemonia, praevenit in vos regnum Dei. 21. Cum fortis armatus custodit atrium suum, in pace sunt ea, quae possidet. 22. Si autem fortior illo superveniens, vicerit eum, universa arma ejus auferet, in quibus confidebat, et spolia distribuet. 23. Qui non est mecum, adversum me est; et qui non colligit mecum, dispargit. 24. Cum autem + immundus spiritus exierit ab homine, ambulat per loca, quae non habent aquam, quaerens requiem; et non inveniens, tunc dicet: Revertar in domum, unde exivi. 25. Et cum venerit, inveniet eam scopis mundatam, et 25. ornatam. Et tunc vadit, et adsumit + septem alios spiritus nequiores se, et ingressus, inhabitat. Et fit ejusmodi hominis vita multo pejor prioris. 27. Factum est autem, cum haec diceret, extollens vocem quaedam mulier, dixit illi: Beatus venter, qui te portavit, et ubera, quae suxisti. 28. Ad ille dixit ad eos: Beati, qui audiunt verbum Dei, et custodiunt +. 29. Turbis autem concurrentibus, coepit dicere: Generatio haec, generatio pessima: signum quaerit; et signum non dabitur illi, nisi signum 30. Jonae. Nam sicut fuit Jonas signum Ninevitis; ita erit et Filius hominis generationi huic. 31. Regina ab Austro surget in judicio cum viris generationis hujus, et condemnabit illos; quia venit a finibus terrae audire sapientiam Solomonis: et ecce plus hic, quam Solomon. 32. Viri Ninevitae + surgent in judicio cum generatione hac, et condemnabunt illam, quia paenitentiam egerunt in praedicatione Jonae: et ecce plus hic, quam Jonas. 33. Nemo autem + lucernam accendit, et in absconso ponit, neque sub modio, sed supra candelabrum, ut, qui ingrediuntur, lumen videant. 34. Lucerna corporis tui est oculus tuus. Cum fuerit oculus tuus simplex, totum corpus tuum lucidum erit: cum autem nequa fuerit, etiam corpus tuum obscurum erit. 35. Si ergo lumen, quod in te est, tenebrae sunt, ipse tenebrae quantae sunt +? 37. In eo autem cum loqueretur ipse +, Pharisaeus quidam rogavit illum, ut cum eo + pranderet. Et ingressus, 38. recubuit. Pharisaeus autem coepit intra se reputans, dicere: Quare non primum baptizatus est, prius quam manducaret? 39. Et ait Dominus ad illum: Nunc vos Pharisaei hypocritae +, prius, quod de foris est calicis, aut catini, mundatis; quod autem intus est vestrum, plenum est rapina, et iniquitate. 40. Stulti, nonne qui fecit, quod deforis est, etiam id, quod deintus est 41. fecit? Tamen quae sunt +, date elemosynam: et ecce omnia munda sunt vobis: haec enim oportebat facere, et illa non omittere. 42. Sed vae vobis Scribae, et Pharisaei, qui decimatis mentam, et rutam, et omne holus, et praeteritis juditium, et caritatem Dei. 43. Vae vobis Pharisaei +, quia diligitis primas catedras in Synagogis, et salutationes in foro, et primos discubitos in conviviis +. 44. Vae vobis Scribae, et Pharisaei hypocritae +, quia monumenta + estis, quae non parent, et homines ambulantes supra illa, nesciunt. 45. Respondens autem quidam ex Legisperitis, ait illi: Magister, haec dicens, etiam nobis contumeliam facis. 46. Ad ipse ait: Et vobis Legisperitis vae, quia oneratis homines oneribus, quae non possunt portare, et ipsi uno digito vestro non tangitis. 47. Vae vobis, quia aedificatis monumenta Prophetarum: Patres autem vestri occiderunt 48. illos. Ergo testimonium perhibetis, non consentientes + operibus Patrum vestrorum; quoniam illi quidem occiderunt eos, vos autem aedificatis +. 49. Ideo + mitto in illos Prophetas, et Apostolos; et ex illis occident, et persequentur: 50. ut inquiratur sanguis omnium Prophetarum, qui effusus est a constitutione mundi, usque ad + generationem 51. istam +, a sanguine Abel, usque ad sanguinem Zacchariae, qui periit inter altare, et aedem. Ita dico vobis: requiretur ab hac generatione. 52. Vae vobis Legisperitis, quia absconditis + clavem scientiae, et + ipsi non introitis, et eos, qui introibant, prohibuistis. 53. Cum ad illos diceret coram omni plebe, + coeperunt Pharisaei, et Legisperiti male habere, et committere 54. cum illo, quaerentes de multis occansionem aliquam invenire de illo +, ut eum accusarent. CAPUT XII. 1. Multis autem turbis circumstantibus, ita ut se invicem conculcarent, ita coepit dicere ad discipulos suos: Attendite vobis + a fermento Pharisaeorum, quae est hypocrisis. 2. Nihil autem opertum est, quod non reveletur, neque occultum, quod non sciatur. 3. Quoniam quae in tenebris dixistis, in lumine dicentur; et quod in aure locuti estis, praedicabitur super tecta, nec non et in plateis. 4. Dico autem vobis amicis meis: videte ne terreamini ab his, qui occidunt corpus, et post haec non habent amplius, quod faciant. 5. Ostendam autem vobis, quem timeatis: timete eum, qui postquam occidit, habet potestatem mittere in gehennam. Etiam dico vobis, hunc timete. 6. Nonne duo passeres asse veniunt? et unum ex illis non cadit sine voluntate 7. Dei. Sed et capilli capitis vestri omnes numerati sunt. Nolite timere: multis passeribus plures estis +. 8. Dico vobis: omnes, quicumque me confessus fuerit coram hominibus, et Filius hominis confitebitur illum coram Angelis Dei: 9. qui autem negaverit me coram hominibus, negabo et ego eum coram Patre meo, qui est in caelis. 10. Et omnes, qui dicit verbum in Filium hominis, remittetur ei: qui autem in Spiritu Sancto . . . . . 11. non remittetur ei. Cum autem ducent + vos in Synagogis, et ad Magistratus, et Potestates, nolite solliciti esse, qualiter + respondeatis, aut 12. dicatis: Spiritus enim Sanctus docebit vos in ipsa hora, quae + oporteat dicere. 13. Et ait quidam de turba: Magister, dic fratri meo, ut dividat mecum hereditatem. 14. Ad ille dixit ei: O homo, quis me constituit judicem, aut dispensatorem super vos? 15. Dixit autem ad eos: Videte, et cavete ab omni avaritia; quia non in abundantia cujusquam, vita ejus est ex his, quae possidet. 16. Dixit autem similitudinem ad illos, dicens: Hominis cujusdam divitis uberes fructus attufit possessio: 17. et cogitavit intra se, dicens: Quid faciam, quod non habeo, quo congregem fructus meos? 18. Et dixit . . . . . . Destruam horrea mea, et majora faciam; et illuc congraegabo omnia, quae nata sunt 19. mihi +; et dicam animae meae: Habes multa bona +; aepulare. 20. Dixit autem illi Deus: Stulte, hac nocte animam tuam repetunt a te.. . . . . autem. . . . ti, cujus erunt? 22. Dixit autem ad discipulos suos: Propterea vobis dico, nolite solliciti esse animae +, quid manducetis; neque corpori, quid induamini. 23. Anima enim +, plus est, quam esca; et corpus, plus quam vestimentum. 24. Considerate corvos, quia non seminant, neque metunt, quibus non est cellarium, neque horreum, et Deus pascit illos: quanto magis vos plures estis avibus +? 25. Quis autem vestrum cogitando, potest adicere ad statum suum cubitum unum? + 26. Et de ceteris, ut quid solliciti estis? 27. Considerate lilia agri, quomodo crescunt: non laborant, neque neunt, neque texunt +: dico autem vobis, quoniam + nec Solomon in omni illa gloria sua vestiebatur, sicut unus ex istis. 28. Aut videte faenum. . . d ho. . . . . agro est. . cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit; quanto magis vos modicae fidei? 29. Et vos nolite quaerere quid manducetis, aut quid bibatis; et nolite soliciti 30. esse: haec enim gentes hujus mundi quaerunt. Scit . . . . . . Pater vester, quoniam horum omnium + indigetis. 31. Verumtamen quaerite regnum Dei +; et haec omnia adicientur vobis. 32. Nolite timere pusillus grex; quia conplacuit Patri vestro dare vobis regnum. 33. Vendite, quae possidetis; et date elemosynam: et facite vobis saculos, qui non veterescant, thensaurum indeficientem in caelis, quo fur non adpropiat, neque tinea corrumpit, et ubi fures non effodiunt, et 34. furantur. Nam, ubi thensaurus vester est, ibi erit et cor vestrum. 35. Sint autem lumbi vestri praecincti, et lucernae ardentes; 36. et vos similes hominibus expectantibus Dominum suum, quando revertatur a nuptiis; ut, cum venerit, et pulsaverit, confestim aperiant ei. 37. Beati servi illi, quos, cum benerit Dominus, invenerit vigilantes. Amen dico vobis, quod praecinget se, et jubet illos discumbere; et transiet, et ministravit illis. 38. Et si venerit vespertina + vigilia, et ita invenerit; beati sunt: quoniam jubebit illos discumbere, et ministrabit illis. 39. Hoc autem scitote, quia, si sciret paterfamilias, qua hora fur venit, vigilaret, et non sineret perfodiri domum suam. 40. Et vos estote parati: qua hora non putatis, Filius hominis venturus est. 41. Dixit autem Petrus: Domine, ad nos dicens hanc similitudinem, an et ad omnes? 42. Dixit autem Jesus: Quis est fidelis dispensator, et prudens, quem constituit Dominus super familiam suam, ut det illis in tempore tritici mensuram? 43. Beatus servus ille, quem, cum venerit Dominus ejus, inveniet + ita facientem. 44. Vere dico vobis, supra + omnia, quae possidet, constituet illum. 45. Quod si dixerit servus ille in corde suo, dicens. Moram facit Dominus meus venire: et coeperit percutere pueros, et ancillas, et edere, et bibere, et inebriari; 46. veniet. . . . . . . servi illius in die, qua non sperat, et hora, qua nescit; et dividet eum, partemque ejus cum infidelibus ponet. 47. Ille servus, qui cognovit Domini sui voluntatem, et non paraverit + ad voluntatem ejus. . . . . . .- vit mul. . .- 48. Qui autem non sciens, fecerit, vapulavit paucas. Omni autem, cui multum datum fuerit, multum quaeretur ab eo: et cui commenda verit multum, plus petet ab eo. 49. Nescitis, quoniam ignem veni mittere in terram: et quid volo, si accendatur? 50. Baptisma + autem habeo baptizari; et quomodo turbor, usque dum perficiatur? 51. Putatis, quoniam pacem veni mittere in terram? Non, dico vobis; sed separationem. 52. Erunt enim quinque in domo una divisi; tres in duo, et duo in tres dividentur; mater in filia, et filia in matrem: 53. pater in filium, et filius in patrem suum dividetur: socrus in sponsam suam, et sponsa in socrum suam. 54. Dicebat autem et ad turbas: Cum. . . . . .- tis nu. . . . . oriente. . . . occasum, statim dicitis, nimbus venit, et ita fiet. 55. Et cum videritis austrum flantem, dicitis, quod aestus erit, et ita fiet. 56. Hypocritae, faciet quidem + caeli, et terrae nostis probare; hoc autem tempus. . . . . . 57. proba. . . . vobis ipsis non judicatis, quod justum est? 58. Dum enim vadis cum adversario tuo ad Magistratum + in via da operam liberari ab illo, ne forte condemnet + te apud judicem, et judex tradat te exactori, et exactor mittat te in carcerem. 59. Dico tibi, non exies inde, donec etiam reddas novissimum quadrantem. CAPUT XIII. 1. Venerunt autem quidam ipso in tempore, nuntiantes illi de Galilaeis, quorum sanguinem Pilatus miscuit cum sacrificiis eorum. 2. Et respondens, dixit illis: Putatis. . . . . Galilaei prae omnibus Galilaeis fuerunt peccatores, qui talia passi sunt? 3. Non, dico vobis: nisi paenitentiam habeatis, similiter omnes peribitis. 4. Sicut illi XVIII. super quos cecidit turris. in Siloae, et occi-. . . .s puta-. . . . . . . . niam ipsi debitores fuerunt praeter omnes homines, qui sedebant in Hierusalem? 5. Non, dico vobis, sed, si non credideritis, omnes homines peribitis. 6. Dicebat autem hanc similitudinem: Arborem ficus. . . quidam plantatam in vineam; et venit, quaerens fructum in illa, et non invenit. 7. Dixit autem ad cultorem vineae: Ecce anni tres sunt, ex quo venio, quaerens fructum in ficulnea hac, et non invenio: succide ergo illam: ut quid etiam terram evacuat? 8. Ad ille respondens, ait illi: Domine, remitte illam et hoc anno, usque dum fodiam circa illam, et mittam cophinum stercoris +: 9. et, si quidem fecerit fructum: sin autem in futurum succides illam. 10. Erat autem docens in una Synagogarum + sabbatis. 11. Et ecce mulier, quae habebat spiritum infirmitatis annis XVIII. et erat inclinata, nec omnino poterat susum respicere. 12. Quam cum videret, vocavit eam ad se, et ait illi: Mulier, dimissa es ab infirmitate tua. 13. Et imposuit illi. . . . . et confestim erecta est, et magnificabat 14. Deum. Respondens autem Arcisynagogus, indignans quod sabbato curaret Jesus, dicebat turbae: Sex dies sunt, in quibus oportet operari: in his ergo venite, et. . . . . . . mini. et. . . . in die sabbati. 15. Respondit + autem ad illum Dominus, et dixit: Hypocrite, unusquisque vestrum sabbato non solvit bovem suum, aut asinum a praesepio, et ducit adaquare? 16. Hanc autem filiam Abrahae, quam alligavit Satanas, ecce X. et VIII. annis, non oportuit solvi a vinculo die sabbati? 17. Et, cum haec diceret, erubescebant adversarii ejus; et omnes populus gaudebat in praeclariis, quae viderant fieri ab ipso +. 18. Dicebat ergo: Cui simile est regnum Dei? et cui simile illud esse existimabo? 19. Simile est grano sinapis; quod acceptum homo misit in ortum suum; et crevit, et facta est arbor + illa, ut volucres caeli requiescerent in ramis ejus. 20. Et iterum dixit: Cui simile aestimabo regnum. . .? 21. Simile est fermento, quod acceptum mulier abscondit in farina +, donec fermentatum est totum. 22. Et ibat per Civitates, et Castella, docens, et iter faciens in Hierusalem. 23. Et ait illi quidam: Domine, si pauci sunt qui salvi. . . . . . . . .? Ipse autem dixit ad illos: 24. Contendite intrare per angustam portam; quia, dico vobis, multi quaerent, et non poterunt. 25. Ex quo surrexerit + Paterfamilias, et cluserit ostium, et incipietis foris stare, et pulsare +, dicentes: Domine, Domine +, aperi nobis: et respondens, dicet: Nescio vos unde sitis: 26. tunc incipietis dicere: Manducavimus coram te, et bibimus; et, in plateis nostris docuisti. 27. Et dicet vobis: Nescio unde estis: discedite a me omnes operarii 28. iniquitatis. Ibi erit fletus, et stridor dentium: cum videritis Abraham, et Isac, et Jacob, et omnes Prophetas introeuntes in regno Dei, vos autem expelli 29. foras. Et venient ab Oriente, et Occidente, et Aquilone, et Austro; et recumbent in regno Dei. 30. Et ecce sunt novissimi, qui erunt primi; et sunt primi, qui erunt novissimi. 31. In ipsa autem die accesserunt quidam Pharisaeorum, dicentes illi: Exi, et vade hinc; quia Herodes vult te occidere. 32. Et ait illis Jesus: Ite, dicite vulpi illi: Ecce eicio daemonia, et sanitates perficio hodie, et cras, et tertia die consummor. 33. Abite; quia non oportet Prophetam perire extra Hierusalem. 34. Hierusalem, Hierusalem, quae occidis Prophetas, et lapidas eos, qui ad te mittuntur; quotiens volui congregare filios tuos, quemadmodum gallina nidum suum sub pinnis, et noluisti! 35. Ecce relinquetur vobis domus vestra deserta. Dico vobis + non me videbitis, donec veniat dies, cum dicetis: Benedictus, qui venit in nomine Domini. CAPUT XIV. 1. Et factum est, ut intraret in domum cujusdam Principis Pharisaeorum sabbato manducare panem, et ipsi observabant 2. eum. Et ecce homo + hydropicus erat ante illum. 3. Et respondens Jesus. ad Legis peritos, et Pharisaeos,. . . . . . Si licet sabbato curare, an 4. non +? Ad illi tacuerunt. Ipse vero adprehensum eum sanavit, ac dimisit eum. 5. Et dixit + ad illos: Cujus vestrum asinus, aut bos in puteum cadens, et non continuo extrahit illum die sabbati? 6. Et non poterant ad haec respondere 7. illi. Dicebat autem ad invitatos, intendens quomodo primos acubitos eligebant, dicens ad illos: 8. Cum invitatus fueris ab aliquo +, noli discumbere in primo loco; ne forte honoratior te sit 9. vocatus, et veniat, qui te, et illum vocavit, et dicat tibi: Da huic locum; et incipies cum rubore novissimum locum tenere. 10. Sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in nobissimo loco; ut cum venerit, qui te invitavit, dicat tibi: Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria cum simul recumbentibus; 11. quia omnis, quia se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur. 12. Dicebat autem et invitatori: Cum facis prandium aut cenam, noli invitare amicos tuos, neque fratres, neque cognatos, neque vicinos, neque + divites; ne forte et ipsi te reinvitent, et erit tibi retributio: 13. sed, cum facis convivium, voca pauperes, debiles, clodos, 14. caecos: et beatus erit, quod non habent retribuere tibi; retribuetur enim tibi in resurrectione justorum. 15. Haec cum audissent quidam de simul discumbentibus, dixerunt illi: Beatus, qui manducabit panem in regno Dei. 16. Ad ipse dixit +: Homo quidam fecit cenam magnam, et vocavit 17. multos; et misit servum suum hora cenae, ut diceret invitatis: venite +, jam paratum est. 18. Et coeperunt simul omnes excusare se. Primus dixit +: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te, habe me excusatum. 19. Et alter dixit: Juga boum emi quinque, et eo probare illa; et devenire non possum +. 20. Et alius dixit: Uxorem duxi; et non possum venire. 21. Et reversus servus, nuntiavit Domino suo. Tunc iratus Paterfamilias dixit servo suo: Exi cito in plateis, et vicis civitatis; et pauperes, ac debiles, et caecos, et clodos introduc huc. 22. Et ait servus: Factum est Domine, sicut imperasti; et adhuc locus est. 23. Et ait Dominus servo suo +: Exi in via, et circa sepes; et compelle intrent, ut impleatur domus mea. 24. Dico autem vobis, quod nemo virorum illorum. qui vocati sunt, gustabunt cenam meam. 25. Ibant autem cum illo turbae +; et conversus dixit ad illos: 26. Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, etiam et animam suam, non potest meus discipulus esse. 27. Et qui non bajulat crucem suam, et venit post me, non potest esse meus discipulus. 28. Quis ex vobis volens turrem aedificare, non prius sedens computavit sumptus, qui necessarii sunt, si habet ad consummandum? 29. ne posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit consummare, omnes, qui videbunt, 30. dicent +: Hic homo coepit aedificare, et non potuit consummare. 31. Aut quis Rex iturus committere bellum adversus alium Regem, non prius sedens cogitabit, si potuerit cum X. milibus obviare ei, qui cum XX. milibus venit adversus 32. se? Alioquin, adhuc illo longe agente, legationem mittet, rogans pacem. 33. Sic ergo ex vobis, qui non renuntiat omnibus, quae possidet, non potest meus discipulus esse. 34. Bonum est sal: sed si sal quoque + evanuerit, in quo condietur? 35. Neque in terram, neque in sterculinio utile est; sed foris mittent eum +. Qui habent aures audiendi, audiat. CAPUT XV. 1. Erant autem adpleciti illi publicani, et peccatores, ut audirent 2. illum. Et murmurabant Pharisaei, et Scribae; quod hic peccatores reciperet, et manducaret cum illis. 3. Et ait ad illos similitudinem hanc: 4. Quis ex vobis homo, qui habet centum oves, et si erraverit una ex eis, non dimmitteret XCVIIII. in deserto, et abit ad illam, quae erravit, donec inveniat 5. eam? Et cum invenerit eam,. . . . . . . eam in humeros 6. suos, et veniens domum, convocat amicos, et vicinos, dicens illis: Congratulamini mecum, quia inventa est ovis mea, quae perierat. 7. Dico vobis, quod ita gaudium erit in caelo . . . . . peccatore . . . . . . paenitentiam habenti, quam in XCVIIII. justis, qui non indigent paenitentiam. 8. Aut quae mulier, habens dracmas decem, si perdiderit unam +, nonne accendit lucernam, et scopis mundavit domum, et quaerit diligenter, donec inveniat? 9. Et, cum invenerit, convocat amicas, et vicinas, dicens: Congratulamini mihi; quod inveni dracmam. 10. Ita dico vobis, sic gaudium erit coram Angelis Dei in peccatore paenitentiam agenti. 11. Et ait: Homo quidam habuit duos 12. filios, et dixit illi adulescentior: Pater, da mihi portionem substantiae, quae me contingit. Et divisit illius substantiam. 13. Et non post multos dies, congraegatis omnibus, adulescentior filius peregre profectus est in regionem longinquam; et ibi dissipavit substantiam suam, vivendo luxuriose. 14. Et postquam omnia consumpsit, facta est fames per regionem illam; et coepit et ipse egere 15. victum. Et abiit, et adplicuit se cuidam civium regionis illius. Et is misit illum in villa sua, ut pasceret porcos. 16. Et cupiebat implere ventrem suum de siliquis, quae porci manducabant; et nemo illi dabat. 17. In se autem conversus, dixit: Quanti mercenarii patris mei abundant panibus; ego autem hic fame pereo. 18. Surgam, et ibo ad patrem meum, et dicam illi: Pater, peccavi in caelum, et coram te; 19. jam non sum dignus vocari filius tuus: sed fac me, sicut unum mercennariorum tuorum 20. +. Et surgens, venit ad patrem suum. Cum autem adhuc longe abesset +, vidit illum pater ipsius; et misericordia motus est, et adcurrens, cecidit supra collum ejus, et osculatus est illum. 21. Dixit autem ei filius ejus: Pater, peccavi in caelum, et in te; jam non sum dignus vocari filius tuus. 22. Dixit autem pater ejus ad servos suos: Cito proferte mihi stolam illam primam, et induite illum, et date anulum in manu ejus, et calciamenta in pedibus 23. ejus, et adducite vitulum illum saginatum, et occidite eum, et manducemus, et aepulemur, 24. quia hic filius meus mortuus fuerat, et revixit; perierat, et inventus est. Et coeperunt aepulari. 25. Erat autem filius ejus senior in agro: et factum est, cum veniret, et adpropiaret domui, audiit symphoniam, et choros; 26. et vocavit unum de servis, et interrogavit, quaenam haec essent. 27. Isque dixit ei: Quia + frater tuus venit, et occidit pater tuus vitulum illum saginatum; quia salvum illum recepit. 28. Indignatus est autem, et nolebat intrare. Pater vero + illius egressus, coepit rogare 29. illum. Ad ille respondens, dixit patri suo: Ecce tot annis servio tibi, et numquam mandatum tuum praeteribi: et numquam dedisti mihi.. . . . . . . ut cum amicis meis aepularer. 30. Sed postquam filius tuus hic, qui devoravit substantiam cum meretricibus, venit, et occidisti illi vitulum illum saginatum. 31. Et ipse dixit illi: Fili, tu mecum semper fuisti, et es; et omnia mea, tua sunt: 32. aepulari autem nos, et gaudere oportet, quod frater tuus hic mortuus fuerat, et revixit, perierat, et inventus est. CAPUT XVI. 1. Dicebat autem ad discipulos suos: Homo quidam erat dives, qui habebat vilicum; et hic diffamatus erat aput illum, quasi dissipasset bona ejus. 2. Et vocavit illum ad se, et ait illi: Quid hoc audio de te? redde rationem vilicationis tuae: jam enim non poteris vilicare. 3. Ait autem vilicus intra se: Quid faciam, quia dominus meus auferet a me vilicationem. fodere non valeo; memdicare erubesco. 4. Cognovi + quid faciam; ut, cum amotus fuero a vilicatione, recipiant me in domos suas. 5. Convocatis itaque singulis debitoribus domini sui, dicebat primo: Quantum debes domino 6. meo? Ad ille dixit: Centum vathos olei. Dixit autem illi: Accipe litteras tuas +, et sede; cito scribe quinquaginta. 7. Deinde alio dixit: Tu quantum debes? Ait: Centum choros tritici. Ait et + illi: Accipe litteras tuas, et scribe 8. LXXX. Et laudavit dominus vilicum iniquitatis, eo quod prudenter fecerit. Dixit autem ad discipulos suos: Fili + hujus saeculi prudentiores sunt quam fili lucis in hac generatione. 9. Et ego vobis dico: Facite vobis amicos de mamona + iniquitatis; ut, cum defeceritis, recipiant vos in aeterna tabernacula sua. 10. Qui fidelis est in minimo, et in majus fidelis est: et qui in modico inicus est, et in majus inicus est. 11. Si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis, quod verum est, quis dabit vobis? 13. Nemo servus potest duobus dominis servire. Aut unum odiet, et alterum amavit; aut unum patietur, et alterum contemnet. Non potestis Deo servire, et mamonae. 14. Audiebant autem haec omnia Pharisaei, qui erant avari, et deridebant illum. 15. Et ait illis: Vos estis, qui justificatis vos coram hominibus: Deus autem novit corda vestra; quia, quod in + hominibus sublime est, abominatio ejus ante Deum. 16. Lex, et Prophetae usque ad Johannen; ex quo regnum Dei evangelizatur, et omnis in illut vim facit. 17. Facilius est autem caelum, et terram praeterire, quam de lege unum apicem cadere. 18. Omnis, qui dimittit uxorem suam, et ducit alteram, moechatur: et qui dimissam a viro ducit, moechatur. 19. Homo autem quidam erat dives, qui induebatur purpuram, et aepulabatur cottidie splendide. 20. Erat autem + quidam mendicus, nomine Lazarus, qui jacebat ad januam ejus, ulceribus plenus, 21. cupiens saturari ex his, quae cadebant de mensa divitis +: sed et canes veniebant, et lingebant ulcera ejus. 22. Factum est autem ut moreretur Lazarus mendicus, et portaretur ab Angelis in sinum. . . . . . . Mortuus est autem dives, et sepultus est. Et in 23. inferno elevans + oculos suos, cum esset in tormentis, vidit Abraham a longe, et Lazarum in sinu ejus requiescentem +: 24. et ipse exclamans, dixit: Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum, ut intingat extremum digiti sui in aquam, et + refrigeret linguam meam; quia crucior in hac flamma. 25. Et dixit illi Abraham: Fili, recordare quia recepisti tu + bona in vitu tua, et Lazarus similiter mala; nunc autem hic consolatur, tu vero cruciaris. 26. Et in his omnibus inter vos, et nos Chaos magnus stabilitus est; ut hi, qui venient hoc, transire non possint ad vos, neque inde huc transmeare. 27. Dixit autem: Rogo ergo te Pater, ut mittas in domum Patris mei. 28. Habeo enim quinque fratres, ut testetur illis, ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum. 29. Et ait illi Abraham: Habent Moysen, et Prophetas: audiant illos. 30. Ad ille dixit: Non, Pater Abraham: sed si quis ex mortuis resurrexerit, persuadebit illis. 31. Ait autem illi: Si Moysen, et Prophetas non audiunt; neque si quis ex mortuis ad illos abierint, credent. CAPUT XVII. 1. Dixit autem + ad discipulos suos: Impossibile est, ut non veniant scandala: verumtamen vae illi, per quem venient. 2. Utilius autem fuerat illi ne nasceretur +, aut lapis molaris imponatur circa collum illius, et proiciatur in mare; quam ut scandalizet unum de pusillis istis. 3. Attendite vobis: si peccaverit frater + tuus increpa illum: et si paenitentiam habuerit, dimitte 4. illi. Et si septies in die peccaverit in te, et si septies conversus fuerit ad te, dicens: Paeniteor: dimitte illi. 5. Et dixerunt illi Apostoli: Domine, adauge nobis 6. fidem. Et dixit illis +: Si habueritis fidem, sicut granum sinapis, diceretis huic arbori moro: Eradicare, et transplantare in mare: utique obaudisset + vobis, 7. Quis autem habens servum arautem, aut O. . .+. . . centem. . . . . . . . regredienti de agro, dicet + illi: Transi, recumbe: sed dicet + illi: Para mihi, quod cenem; et praecinge te, et ministra mihi, donec manducem, et bibam: et sic tu manducabis et 9. bibes. Numquid gratiam habet servo +, quod fecit, quae sibi imperata sunt +? 10. Non puto. Et vos, cum feceritis + quae praecepta sunt, dicitis +: Servi inutiles sumus: quod debuimus facere, fecimus. 11. Et factum est, dum Hierusalem iret, transibat per mediam Samariam, et Galileam, et Hiericho. 12. Et ingredienti ei in quodam castello, et ecce decem viri leprosi steterunt 13. a longe; et levaverunt vocem, dicentes: Jesu Praeceptor, miserere nobis. 14. Quos ut vidit, dixit: Ite, ostendite vos Sacerdotibus. Et factum est, dum vadunt, mundati sunt. 15. Unus autem ex illis, ut vidit quia mundatus est, regressus est, cum magna voce magnificans Deum; 16. Et cecidit in faciem ante pedes ejus, gratias agens ei +: et hic erat Samaritanus. 17. Respondens autem. . . . . dixit: Hi + X. mundati sunt: novem ubi sunt? 18. Ex illis non est qui rediret, et gratias agaret Deo, nisi hic alienigena. 19. Et ait illi: Surge, vade; quia fides tua te salvum fecit. 20. Interrogatus autem a Pharisaeis: Quando venit regnum Dei?. . . . . . . . ille dixit eis: Non venit regnum Dei cum observatione: 21. neque dicent: Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est. 22. Et ait ad discipulos suos: Venient dies, ut desideretis videre unum diem Filii hominis, et non videbitis. 23. Et dicent vobis: Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini. 24. Nam, sicut fulgur fulgurans de caelo lucet in his quae sub caelo sunt, ita erit et + Filius hominis +. 25. Primum autem oportet illum multa pati, et reprobari a generatione hac. 26. Et, sicut factum est in diebus Noe, ita erit in diebus Filii hominis. 27. Edebant, et bibebant, uxores ducebant, nubebant usque in diem, qua intravit Noe in arcam, et venit diluvium, et perdidit omnes. 28. Similiter factum est in diebus Loth. Edebant, et bibebant, emebant, et vendebant, plantabant, et aedificabant: 29. qua die autem exiit Loth a Sodomis, pluit ignem de caelo, et omnes perdidit: 30. secundum haec erit dies Filii hominis, qua revelabitur. 31. In illa hora, qui fuerit in tecto. . . . . a ejus in domo, ne descendat tollere illa; et qui in agro, non redeat similiter retro. 32. Memores estote uxoris Loth. 33. Quicumque autem quaesierit animam suam liberare, perdet illam, et quicumque perdiderit illam propter me +, salvam faciet illam. 34. Dico vobis, illa nocte erunt duo in lecto uno; unus adsumetur, et alter relinquetur: 35. duae molentes in unum; una adsumetur, et una relinquetur: duo in agro; unus adsumetur, et unus relinquetur. 36. Respondentes autem, dixerunt illi: Ubi 37. Domine? Quibus ipse dixit: Ubicumque fuerit corpus, illic congraegabuntur et aquilae. CAPUT XVIII. 1. Dicebat autem parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare, et non 2. deficere, dicens: Judex quidam erat in quadam civitate, qui. . . . . . . non timebat, nec hominem reverebatur. 3. Vidua autem quaedam erat in civitate, quae venit ad illum, dicens: Vindica me de adversario meo. 4. Et nolebat per multum tempus. Post haec dixit intra. . . Si Deum. . . timeo, nec hominem 5. revereor: tamen, quia molesta est mihi haec vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniendo constringat me. 6. Ait autem Dominus: Audite, quid judex iniquitatis dixerit. 7. Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium die, ac nocte, patientiam habens + in illis? 8. Dico vobis: faciet + cito vindictam illorum. Tamen Filius hominis veniens, numquid inveniet fidem super terram? 9. Dixit autem ad quosdam, qui sibi confidebant, tamquam justi essent +, et spernebant ceteros, similitudinem istam. 10. Duo homines ascenderunt in templum, ut orarent, 11. unus Publicanus, et alter Pharisaeus. Stans itaque Pharisaeus, sic orabat: Deus, gratias ago tibi, quia non sum, sicut ceteri homines, raptores, injusti, adulteri, velut etiam sicut + hic Publicanus: 12. jejuno bis in sabbato: decimas do omnium, quae possideo. 13. Et Publicanus a longe stans, nolebat nec oculos suos sursum levare ad caelum; sed tantum percutiebat pectus suum, dicens: Domine Deus, repropitiare mihi peccatori. 14. Dico itaque vobis, quia discendit hic Publicanus justificatus magis in domum suam, quam ille Pharisaeus +: quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur; et, qui se hu miliat, exaltabitur. 15. Adferebant autem ad illum infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos. 16. Jesus autem, convocans illos, dixit: Sinite pueros venire ad me; et nolite eos vetare: talium est enim regnum caelorum. 17. Amen dico vobis: Quicumque non acceperit regnum Dei, sicut puer, non intravit in illut. 18. Interrogavit autem eum quidam dicens: Magister bone, quid faciendo vitam aeternam possidebo? 19. Dixit autem ei Jesus:. . . . . . dicis bonum? nemo bonus, nisi unus 20. Deus. Mandata nosti. Non occides: Non adulterium admittes: Non furtum facies: Non falsum testimonium dices: Honora patrem tuum, et matrem tuam +. 21. Ait ille: Haec omnia custodivi a juventute mea. 22. Quod ( sic ) audito, Jesus ait: Adhuc unum tibi deest: omnia quaecumque habes, vende, et da pauperibus, et habebis thensaurum in caelo, et veni, sequere me. 23. His ille auditis, contristatus est; quia dives erat valde. 24. Videns autem illum tristem factum, dixit Jesus: Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt. 25. Facilius est camellum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regno Dei. 26. Et dixerunt qui audiebant: Et quis potest salvus fieri? 27. Ait illis Jesus: Quae impossibilia sunt aput homines, haec omnia possibilia sunt aput Deum. 28. Ait autem Petrus: Ecce nos, relictis retibus nostris +, secuti sumus te. 29. Quibus ipse dixit: Amen dico vobis, nemo est, qui reliquid domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum Dei, 30. nisi ut recipiat septies tantum + et in hoc tempore; et in saeculo venturo vitam aeternam possidebit. 31. Adsumpsit autem XII. discipulos suos, et ait ad illos + . . . . ascendimus Hierosolyma, et consummabuntur omnia, quae scripta sunt per Prophetas de Filio hominis. 32 Tradetur enim gentibus, et inludetur, et inspuetur 33. +; et flagellatum occident illum; et tertia die resurget. 34. Et ipsi nihil horum intellexerunt: sed erat verbum + absconsum ab eis; et non intellexerunt, quod dicebatur ab eo. 35. Factum est autem cum adpropinquaret Hiericho, caecus quidam sedebat secus viam mendicus. 36. Et, cum audiret turbam praetereuntem, interrogabat, quid hoc esset. 37. Dixerunt autem illi, quod Jesus Nazoreus transit +. 38. Et clamavit, dicens: Jesu Fili David, miserere mihi. 40. Stans autem Jesus, jussit illum adduci ad se. Et, cum adpropinquasset, interrogavit 41. illum, dicens: Quid tibi vis faciam? Ad ille dixit: Ut videam Domine. 42. Et respondens +, dixit illi Jesus: Respice, fides tua te salvum fecit. 43. Et confestim vidit, et sequebatur illum, magnificans Deum. Et omnis plebs, ut vidit, dedit laudem Deo. CAPUT XIX. 1. Et ingressus, perambulabat Hiericho. 2. Et ecce vir nomine Zaccheus: et hic erat Princeps Publicanorum, et ipse dives; 3. et quaerebat videre Jesum, quis esset; et non poterat prae turba, quia statura pusillus erat. 4. Et praecurrens, ascendit in arborem Sycomorum, ut videret illum; quia illa parte erat transiturus. 5. Et factum est cum transiret + Jesus, vidit illum respicientem, et dixit ad eum: Zacchaee, festinans descende, quia hodie in domo tua oportet me 6. manere. Et festinans, descendit; et excepit illum gaudens. 7. Et, cum viderent omnes, murmuraverunt, dicentes; quia ad hominem peccatorem devertit. 8. Stans autem Zaccheus, dixit ad Dominum: Ecce dimidium bonorum meorum do pauperibus, Domine; et si quid alicui. . . . . . . - li fraude, reddo quadruplum. 9. Ait autem + Jesus ad illos: Quod hodie salus domui huic facta est; eo quod et ipse sit filius Abrahae. 10. Venit enim Filius hominis quaerere, et salvum facere, quod perierat. 11. Haec illis audientibus. . . . . ens, dixit similitudinem: eo quod esset prope Hierusalem, et quia existimarent, quod confestim regnum Dei manifestaretur. 12. Dixit ergo: Homo quidam erat dives. Is abiit in regionem longe +, accipere regnum, et reverti. 13. Et vocavit decem servos, et dedit illis decem talenta, et ait ad illos: Negotiamini, dum venio. 14. Cives autem + oderant illum; et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare supra nos. 15. Et factum est, ut rediret accepto regno, et jussit vocari servos, quibus dedit pecuniam; ut sciret, quantum quisque negotiatus esset. 16. Venit autem primus dicens: Domine, talentum tuum X. talenta adquisivit. 17. Et ait illi: Euge bone serve; quia in modico fidelis fuisti, eris potestatem habens supra decem civitates. 18. Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque talenta. 19. Ait et huic: Et tu esto supra quinque civitates. 20. Et alter venit, dicens: Domine, ecce talentum tuum, quod habui repositum in sudario: 21. quia + timui te, quod homo austeris es; tollis, quod non posuisti; et metis, quod non seminasti. 22. Et + dixit ei: De ore tuo te judico, crudelis serve: sciebas, quod ego homo austeris sum, tollo +, quod non posui, et meto +, quod non seminavi; 23. et + quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, et ego, veniens, cum usuris utique exegissem illum? 24. Et adstantibus dixit: Auferte ab illo talentum, et date illi, qui decem talenta habet. 26. Dico autem vobis: Quoniam. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . ., . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . arbores, 30. cum producant jam + ex se fructum, scitis quoniam jam prope est aestas. 31. Ita et, haec cum videritis fieri, scitote quod prope est regnum Dei. 32. Amen dico vobis, quia non praeteribit generatio haec, donec omnia fiant. 33. Caelum, et terra transient; verba autem mea non transient. 34. Attendite autem vobis, ne forte graventur corda vestra in crapula, et ebrietate, et cogitationibus secularibus; et superveniat in vos repentina. .. . . . . . : 35. tanquam laqueus superveniet enim in omnes, qui sedent super faciem omnis Terrae. 36. Vigilate itaque, omni tempore orantes, ut digni habeamini effugere + ista omnia, quae futura sunt; et stabitis + ante Filium hominis. 37. Erat autem inter die docens in templo; noctibus vero exiens, avocabatur in monte, qui vocabatur Olibeti. 38. Et omnis populus manicabat in templo, audire eum. CAPUT XXII. 1. Adpropiavit + autem dies Azimorum, quae dicitur Pascha: 2 et quaerebant Principes Sacerdotum, et Scribae, quomodo eum + interficerent; timebant vero plebem. 3. Intravit aute Satanas in Judam, qui cognominabatur Scarioth +, unus de XII. 4. et abiit, et locutus est cum Principibus Sacerdotum, et Scribis, quemadmodum . . . . . traderet eis. 5. Et pacti sunt pecuniam illi dare. 6. Et quaerebat opportunitatem, ut traderet illum sine turba eis +. 7. Venit autem dies Paschae +, in qua necesse erat occidi 8. Pascha: et misit Petrum, et Joannen. . . . . . Euntes, parate nobis Pascha, ut manducemus. 9. Ad illi dixerunt: Ubi bis paremus? 10. Et dixit ad illos; Ecce, introeuntibus vobis in civitate, occurret vobis homo + anphoram aquae portans: sequimini eum in domum, in quam intrat; 11. et dicetis Patrifamiliae: Dicet tibi Magister: Ubi est diversorium, ubi Pascha cum discipulis meis manducem? 12. Et ille vobis ostendet pede plano locum stratum magnum +: ibi parate. 13. Euntes autem, invenerunt, sicut dixit illis, et paraverunt Pascha. 14. Et, cum facta esset hora, discubuit; et Apostoli cum illo. 15. Et ait illis: Desiderio desideravi hoc Pascha manducare vobiscum, antequam patiar. 16. Dico enim vobis, quia ex hoc non manducabo illud, donec. . . . . . . . in regno Dei. 19. Et, accepto pane, gratias egit, et fregit, et dedit illis, 17. dicens: Hoc est Corpus meum +. Et, accepto calice, gratias egit, et dixit: Accipite hoc +, et dividite inter vos. 18. Dico enim vobis, quod non bibam de generatione hac vitis hujus +, donec regnum Dei veniat. 21. Verumtamen ecce manus tradentis me mecum + in 22. mensa. Et quidem Filius hominis, secumdum quod scriptum est, vadit. Verumtamen vae homini illi, per quem Filius hominis traditur. 23. Et ipsi conquirebant inter se, quis esset + hoc facturus. 24. Facta est autem contentio inter illos, quisnam + major videretur. 25. Ad ipse dixit eis: Reges gentium dominantur eorum; et qui potestatem in eos exercunt, benefitiorum largiores dicuntur. 26. Vos autem non ita; sed, qui major est in vobis, efficiatur ut adulescentior +, et qui praeest, ut qui ministrat. 27. Quis enim major est, qui recumbit, aut qui ministrat? Nonne qui recumbit. Ego autem sum in medio vestrum, sicut qui ministrat. 28. Vos estis, qui permansistis mecum in temptatio . . . . 29. ei . . . . dispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, 30. ut edatis, et bibatis in meam mensam, et in regno meo; et sedebitis in XII. sedibus +, judicantes XII. Tribus Istrahel. 31. Ait autem Dominus: Simon, Simon, ecce Satanas . . .. . . . ivit, ut . . . . . let sicut triticum. 32. Ego autem rogavi pro te, ut non deficiat fides tua: et tu aliquando conversus, confirma fratres tuos: et rogate, ne intretis in temptationem. 33. Dixit autem. . . . . . . . Petrus: Domine, tecum paratus sum et in carcere, et in morte 34. ire. Et ille dixit: Dico tibi Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter me abneges. 35. Et dixit eis: Quando misi vos sine saccellum, et peram, et calciamentis, numquid alicujus 36. egistis +? Et dixerunt: Nullius. Dixit ergo: Sed nunc, qui habet saccellum, tollat similiter et peram; et qui non habet, vendat vestimentum suum, et emat gladium. 37. Dico enim, quia, quod + scriptum est, oportet impleri in me: Et cum sceleratis deputatus sum +. Quod + etiam. . . . . . . finem ha . . . . 38. Qui dixerunt ei: Domine, ecce gladia duo hic. Qui dixit eis: Sufficit. 39. Et egressus, ibat secundum consuetudinem suam in montem Olibeti. Secuti sunt autem illum et discipuli ejus +. 40. Et, cum pervenisset loco, dixit illis: Orate, ne intretis in temptationem. 41. Et ipse avolsus est ab eis, quantum jactum lapidis; et, positis genibus, orabat: 42. Pater, si vis, transfer calicem hunc a me: verum non mea voluntas, sed tua fiat. 43. Apparuit autem illi Angelus de caelo, confortans illum. Et factus est in agonia; et prolixius 44. orabat. Et factus est sudor ejus, sicut guttae sanguinis decurrentes in terram. 45. Et factum est, cum surrexisset ab oratione, et venisset ad discipulos suos, invenit illos dormientes prae tristitia. 46. Et ait illis: Quid dormitis? Surgite, orate, ne intretis in temptationem. 47. Adhuc autem + illo loquente, ecce turbae, et qui vocabatur Judas, unus de XII. antecedebat eos. Et adpropians, osculatus est Jesum: hoc enim signum. . . . . . . eis, dicens: Quemcumque osculatus fuero, hic est, tenete eum +. 48. Dixit autem illi Jesus: Juda, osculo Filium hominis tradis? 49. Quod cum viderent eum hi, qui circa ipsum erant, dixerunt ei: Domine, vis, percutiemus eum 50. in gladio? Et percussit . . .. . s unus ex illis servum Principis Sacerdotum, et amputavit auriculam ejus dextram. 51. Respondens autem Jesus, dixit: Dimitte eum. Et tetigit aurem ejus, et sanavit eum. 52. Ait autem Jesus: Sine usque hoc. Et ad eos, qui ad se venerant, dixit, Principibus Sacerdotum, et Magistratibus templi, et Senioribus: Quasi ad latronem existis cum gladiis, et fustibus? 53. Cum cotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis in me manus: sed haec hora est vestra, et potestas tenebrarum. 54. Et conprehensum illum duxerunt in domum Principis Sacerdotum. Petrus vero sequebatur illum + a longe. 55. Accenso autem igni in medio atrio, et circumsedentibus, sedebat et + Petrus in medio eorum. 56. Quem cum vidit ancilla sedentem ad lumen, intuens illum, dixit: Et hic de eis est, qui cum ipso erant semper. 57. Ad ille negavit +, dicens: Mulier, non novi illum. 58. Et iterum post pusillum videns eum alia, dixit: Homo, et tu cum . . . . . . . . . eras semper. Qui respondit: Non sum ego. 59. Et, intervallo facto horae unius, alius contendens, dixit: Vere et hic cum illo erat, nam et Galilaeus est. 60. Et ait Petrus: Homo, nescio quid dicas. Et continuo, adhuc illo loquente, gallus cantavit. 61. Et conversus Dominus, respexit Petrum. Et rememoratus est Petrus verbum Domini, sicut dixit illi +: Priusquam gallus cantet, ter me negabis hodie nosse +. 63. Et viri, qui tenebant eum, inludebant eum, dicentes: Prophetiza nobis, quis est qui te 65. percussit? et alia multa blasphemantes, et dicentes in eum. 66. Et, ut factus est dies, convenit Presbiterium + plebis, et Principes Sacerdotum, et Scribae: et duxerunt illum in Concilium suum; et interrogabant eum, dicentes: Si tu es Christus, dic nobis? 67. Ait illis: Si vobis dixero, non cre- 68. ditis +: si interrogavero, non respondetis mihi, neque dimittetis. 69. Ex hoc autem Filius erit hominis sedens a dextris virtutis Dei. 70. Et dixerunt omnes: Tu ergo es Filius Dei? Ait autem illis +: Vos dicitis, quod ego sum. 71. Ad illi dixerunt: Quid adhuc desideramus testimonium? audivimus + enim de ore ipsius. CAPUT XXIII. 1. Et exurgens omnis multitudo illorum, duxerunt illum ad Pilatum. 2. Coeperunt autem accusare illum, dicentes: Hunc invenimus subvertentem gentem nostram, et solventem legem nostram, et Prophetas +, et prohibentem tributa dari Caesari, et dicentem, se Christum Regem esse. 3. Pilatus autem audiens, interrogavit eum, dicens: Tu es Rex Judaeorum? Ad ille respondens, ait: Tu dicis. 4. Ait autem Pilatus ad Principes Sacerdotum, et turbas: Nihil invenio causae in hoc hominem. 5. Ad illi invalescebant, dicentes: Commovet populum + per universam Judaeam, incipiens a Galilaea, usque huc. 6. Pilatus autem audiens Galilaeam, interrogavit, si a Galilaea 7. homo esset. Et, ut cognovit quod de Herodis potestate est, misit illum ad Heroden, qui in Hierosolymis erat in illis diebus. 8. Herodes autem, viso Jesu, gavisus est valde: erat enim cupiens illum videre ex multo tempore, eo quod audiret multa de illo; et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri. 9. Interrogabat autem eum multis sermonibus. Ad ipse nihil ei respondebat. 10. Stabant etiam Principes Sacerdotum, et Scribae, constanter accusantes eum. 11. Sprevit autem illum Herodes cum exercitibus + suis, et inlusit, et, indutum illum + veste alba, remisit illum + ad 12. Pilatum. Tunc amici facti sunt Herodes, et Pilatus ipsa die: nam ante inimici fuerant ad invicem. 13. Pilatus autem, convocatis Principibus Sacerdotum, et Magistratibus 14. plebis, dixit ad illos: Optulistis mihi hunc hominem, quasi avertentem populum: et ecce ego coram vobis interrogans, nullam causam invenio in hoc homine ex his, quibus eum accusatis. 15. Sed neque Herodes: nam misi vos ad illum, et ecce nihil dignum morte actum 16. est illi. Emendabo ergo eum, et dimittam. 17. Necesse autem habuit dimittere illis, secundum consuetudinem, unum. 18. Exclamavit autem simul universa turba, dicens: Tolle hunc, et dimitte nobis Barabbam: 19. qui erat, propter seditionem quandam factam in civitate, et homicidium, missus in carcerem. 20. Iterum autem Pilatus locutus est ad illos, volens dimittere 21. Jesum. Ad illi succlamabant, dicentes: Crucifige illum. 22. Ille autem tertio dixit ad illos: Quid enim mali fecit iste? nullam enim causam mortis invenio in eo. Corripiam ergo illum, et dimittam. 23. Ad illi instabant vocibus magnis, postulantes, ut crucifigeretur: et invalescebant voces eorum. 24. Et Pilatus adjudicavit fieri petitionem ipsorum. 25. Dimisit autem illis eum, qui propter homicidium, et seditionem missus fuerat in carcerem; Jesum vero tradidit voluntati eorum. 26. Et, cum ducerent eum, Simonem quemdam Cyrenensem venientem de villa adprehenderunt, et imposuerunt illi crucem portare post Jesum. 27. Sequebatur autem illum multitudo populi +, et mulierum, quae plangebant, et lamentabant. 28. Conversus autem ad illas Jesus dixit: Filiae Istrahel, tacete: nolite flere me sed vos ipsas flete, et filios + 29. vestros; quoniam venient dies, in quibus dicent: Beatae steriles, et ventres quae non genuerunt, et ubera, quae non nutrierunt. 30. Tunc incipient dicere montibus: Cadite super nos: et collibus: Operite nos: 31. quia, si in udo ligno haec fiunt, in arido quid fiet? 32. Ducebantur autem alii duo latrones cum illo, ut crucifigerentur. 33. Et, postquam venerunt in locum, qui vocatur Calvariae, ibi crucifixerunt eum, et latrones duos, unum ad dextram, et alium ad sinistram. Dividentes + etiam vestimenta ejus, miserunt sortem +. 35. Et stabat populus expectans. Et deridebant illum Principes, dicentes: Alios salvos fecit; nunc se salvum faciat; si hic est Christus Dei electus. 36. Deludebant autem eum et milites accedentes, et acetum offerebant illi, + dicentes: 37. Si tu es Rex Judaeorum.. . . va 38. te. Et erat superscriptio inscripta super illum litteris Graecis, Latinis, et Haebreicis: Hic est Rex Judaeorum. 39. Unus etiam de pendentibus latronibus blasphemabat eum, dicens: Nonne tu es Christus? salva temetipsum, et nos. 40. Respondens autem alter increpabat illum dicens: Nec times Deum tu, quod in eamdem damnationem es? 41. Et nos quidem juste haec patimur; nam digna factis nostris recepimus: hic vero nihil mali 42. gessit. Et dixit ad Jesum: Memor esto mei Domine, quando venies in regno tuo. 43. Et dixit ei Jesus: Amen dico tibi, quia hodie mecum eris in Paradiso. 44. Et erat fere hora sexta diei; et tenebrae factae sunt in universa terra usque in nonam horam: 45. obscuratus est Sol; et velum templi scissum est medium. 46. Clamans voce magna Jesus. Pater, in manus tuas commendo spiritum meum: Et hoc dicens, emisit spiritum. 47. Videns autem Centurio quod fiebat, magnificat Deum dicens: Vere homo hic justus erat. 48. Et omnis turba . . . . . simul aderant ad spectaculum istud, qui videbant +, quae fiebant, percutientes pectora sua, revertebantur. 49. Stabant autem omnes noti ejus a longe, et mulieres, quae secutae fuerant illum a Galilaea, haec videntes. 50. Et ecce vir nomine Joseph, qui erat Decurio, bonus +, 51. et justus (Hic non consenserat consilio, et actibus eorum), ab Arimatia + civitate Judeae, qui expectabat regnum + 52. Dei. Hic accessit ad Pilatum, et petit corpus Jesu; 53. et depositum, illut + involvit in + syndone novam, et posuit eum in monumento exciso, in quo nondum quisquam positus fuerat. 54. Et dies erat cenae purae, et sabbatum inlucescebat. 55. Subsecutae autem duae + mulieres, quae cum ipso venerant de Galilaea, viderunt monumentum, et quemadmodum positum erat corpus ejus. 56. Et revertentes, paraverunt aromata, et unguenta; et sabbato quidem siluerunt secundum mandatum. CAPUT XXIV. 1. Una autem sabbati venerunt valde tempore ad monumentum, portantes quae paraverant: et invenerunt lapidem revolutum. 3. Ingressae autem +, non invenerunt corpus +. 4. Et factum est, dum mente consternatae essent de facto, et + ecce duo viri steterunt secus illas in veste fulgente. 5. Cum timerent autem, et declinarent vultum in terram, dixerunt ad illas: Quid quaeritis viventem cum mor- 6. tuis +? Rememoramini, qualiter locutus est vobiscum, cum adhuc in Galilaea esset, dicens: 7. Quia oportet Filium hominis tradi in manus hominum +, et crucifigi, et die tertia resurgere. 8. Et rememoratae sunt verborum horum. 9. Et regressae +, renuntiaverunt haec omnia illis XI. et ceteris 10. omnibus. Erat autem Maria Magdalenae, et Johanna, et Maria Jacobi, et ceterae, quae cum ipsis fuerant: haec dicebant + ad Apostolos. 11. Et visa sunt ante illos, sicut deliramentum, verba ista, et non credebant + illis +. Et 13. ecce duo ex illis ibant in + ipsa die in castellum, quod aberat + stadia sexaginta ab Hierusalem, nomine Cleofas, et Ammaus 14. +. Et ipsi fabulabantur ex his omnibus, quae acciderant. 15. Et factum est dum fabulabantur, et ipse Jesus supervenit, et ibat cum 16. illis: oculi autem eorum tenebantur, ne eum adgnoscerent. 17. Et ait ad illos: Qui sunt hi sermones, quos confertis ad invicem, et estis tristes? 18. Respondit + unus ex ipsis, nomine Cleofas, et dixit illi: Tu solus peregrinus es in Hierusalem, non cognovisti, quae facta sunt in illa in his 19. diebus? Quibus ille dixit: Quae? Et dixerunt: De Jesu Nazareo, qui fuit Propheta, potens in opere, et sermone, coram Deo, et omni plebe; 20. quomodo hunc + tradiderunt Principes Sacerdotum, et omnes populus in damnationem mortis, et cruci eum 21. fixerunt. Nos vero sperabamus ipsum esse, qui redempturus esset + Istrahel: et nunc tertia dies est hodie, quod haec facta 22. sunt. Et in his omnibus mulieres quaedam ex nostris terruerunt nos, quae ante lucem fuerunt ad monumentum; 23. et, non invento corpore ejus, venerunt, dicentes, se etiam visionem Angelorum vidisse, qui dicunt eum 24. vivere. Et abierunt quidam ex nostris ad monumentum, et ita invenerunt, sicut mulieres dixerunt; ipsum vero non viderunt +. 25. Et ipse dixit ad eos: O stulti, et tardi corde ad credendum in omnibus, quae locuti sunt Prophetae. 26. Nonne haec oportuit pati Christum, et ita intrare in gloriam suam? 27. Et erat + incipiens a Moyse, et omnibus Prophetis, interpraetans illis in omnibus Scripturis, quae de ipso erant. 28. Et adpropiaverunt castello, quo ibant; et ipse finxit se longius ire. 29. Et coegerunt illum, dicentes: Mane nobiscum; quoniam ad vesperum jam declinavit dies +. Et intravit cum illis, et mansit +. 30. Et factum est, dum recumbit cum illis, accepit panem, et benedixit, ac fregit, et porrigebat 31. illis. Et aperti sunt oculi eorum, et cognoverunt eum; et invisus factus est + 32. eis. Et dixerunt ad invicem: Nonne cor nostrum erat in nobis ardens in via, cum aperiret nobis Scripturas? 33. Et surrexerunt ipsa hora, et regressi sunt in Hierusalem; et invenerunt congregatos undecim, et eos, qui cum illis erant, 34. dicentes: Quod surrexerit Dominus, et visus est a Simone. 35. Et ipsi narrabant, quae gesta erant in via; et quomodo cognoverunt eum in fractione panis. 36. Dum haec autem locuntur illi +, ipse stetit in medio eorum. 37. Conturbatique, et conterriti, existimabant se spiritum videre. 38. Dixit autem + ad illos: Quid turbati estis? et quare + cogitationes ascenderunt in corde 39. vestro? Videte, ecce manus meas, et pedes meos +; quia ego sum ipse: palpate, et videte; quia spiritus carnem, et ossa non habet, sicut me videtis habere + 41. Adhuc autem illis non credentibus, et mirantibus prae gaudio, dixit: Habetis aliquid hic, quod manducetur? 42. Ad illi optulerunt ei partem piscis assam, et 43. de fabo +. Et manducans coram ipsis, dixit ad eos: 44. Haec sunt verba, quae locutus sum ad vos, cum adhuc essem vobiscum: quoniam necesse est suppleri omnia, quae scripta sunt in lege Moysi, et Prophetis, et Psalmis de me. 45. Tunc aperuit illis sensum, ut intellegerent ea, quae scripta sunt. 46. Et dixit eis: quoniam sic scriptum est +, Christum pati, et resurgere a mortuis, 47. et praedicari in nomine ejus paenitentiam, et remissa peccatorum in omni gente, incipientibus ab Hierosolyma. 48. Vos autem estis testes 49. horum. Et ego mitto promissa Patris mei in vobis: vos autem sedete in civitate, quoadusque induamini virtutem + 50. ab alto. Eduxit autem eos foris in Bethaniam; et elevatis manibus suis, benedixit eos +. 51. Et factum est dum benedicit illos, recessit ab eis +. 52. Et ipsi regressi + sunt in Hierusalem cum gaudio magno. 53. Et erant semper in templo, laudantes +. SECUNDUM LUCAN EXPLICIT. INCIPIT SECUNDUM MARCUM +.

CODEX BRIXIANUS. Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem rerum quae in nobis completae sunt. sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt. et ministri fuerunt verbi placuit et mihi adsecuto a principio. omnibus + diligenter ex ordine tibi scribere. optime Theofile ut cognoscas. eorum verborum. de quibus eruditus es veritatem Fuit in diebus Herodis Regis Judae. Sacerdos quidam nomine Zaccharias. de vice Abia. et uxor illius. ex filiabus Aaron. et nomen ejus. Elisabeth. Erant autem justi ambo. in conspectu Dei. incedentes in omnibus praeceptis. et justificationibus Domini. sine quaerella. et non erat illis filius. eo quod esset Elisabeth sterilis. et ambo progressi essent in diebus suis. Factum est autem. cum Sacerdotio fungeretur. Zaccharias. in ordine vicis suae ante Deum. secundum consuetudinem Sacerdotii. sors exivit. ut incensum poneret. ingressus in templum Domini et omnis multitudo populi. erat orans foris. hora incensi. Apparuit autem illi Angelus Domini. stans a dextris altaris incensi. Et videns Zaccharias, turbatus est. et timor cecidit super eum. Dixit autem ad illum Angelus. Ne timeas Zaccharia. quoniam exaudita est deprecatio tua. et uxor tua Elisabeth. pariet. tibi filium. et vocabis nomen ejus Joannes. et erit gaudium tibi. et exultatio. et multi in nativitate ejus gaudebunt erit autem magnus coram Domino et vinum et sicera. non bibet. et Spiritu Sancto replebitur. adhuc ex utero matris suae. et multos filiorum Sdrahel. convertet ad Dominum Deum ipsorum. et ipse praecedet ante illum. in spiritu et virtute Heliae. ut convertat corda Patrum in filios, et ineruditos ad prudentiam justorum. parare Domino plebem perfectam. Et dixit Zaccharias ad Angelum. Unde hoc cognoscam. ego enim sum senes. et uxor mea. processit in diebus suis. Et respondens Angelus dixit ei. Ego sum Gabrihel. qui adsisto in conspectu Dei. et missus sum loqui ad te. haec tibi evangelizare. Et ecce eris tacens. et non poteris loqui. usque in diem quo haec fiant pro eo quod non credidisti verbis meis, quae implebuntur in tempore suo. Et erat plebs. expectans Zacchariam. et mirabantur. quod tardaret ipse in templo. Egressus autem. non poterat loqui ad illos. et cognoverunt. quod visionem vidisset in templo Et ipse erat innuens illis. et permansit mutus. Et factum est. ut impleti sunt dies officii ejus. abiit in domum suam. Post hos autem dies. concepit Elisabeth. uxor ejus. et occultabat se. mensibus quinque dicens. Quia sic mihi fecit Dominus. in diebus quibus respexit. auferre obprobrium meum inter homines. In mense autem sexto missus est Angelus Gabriel a Deo in civitatem Galileae. cui nomen Nazareth. ad Virginem desponsatam viro. cui nomen erat Joseph. de domo David. et nomen Virginis Maria. Et ingressus ad eam Angelus. dixit Habe gratia plena. Dominus tecum benedicta tu in mulieribus. Ipsa autem ut vidit eum. turbata est in verbo ejus. et cogitabat qualis esset haec salutatio quod sic benedixisset eam. Et ait ei Angelus. Ne timueris Maria invenisti enim gratiam apud Deum et + ecce concipies in utero et paries Filium et vocavis nomen ejus Jesum. Hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur et dabit illi Dominus Deus. sedem David Patris ejus. et regnabit super domum Jacob in aeternum. et regni ejus. non erit finis. Dixit autem Maria ad Angelum. Quomodo erit hoc. quoniam virum non cognosco. Et respondens Angelus dixit ei. Spiritus sanctus superveniet in te. et virtus Altissimi. obumbrabit tibi. Ideoque. et quod nascetur + Sanctum vocabitur Filius Dei. Et ecce Elisabeth cognata tua. et ipsa concepit Filium in senectute sua. et hic mensis sextus est ei. quae vocatur sterilis. quia non est impossibile apud Deum. omne verbum. Dixit autem Maria. Ecce Ancilla Domini. fiat mihi secundum verbum tuum. Et discessit ab illa Angelus. Exurgens autem Maria in diebus illis. abiit in montana cum festinatione. in civitatem Judae. Et intravit in domum Zacchariae. et salutavit Elisabeth. Et factum est. ut audivit salutationem Mariae. Elisabeth. exultavit infans in utero ejus et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth. et exclamavit voce magna. et dixit. Benedicta tu in mulieribus et benedictus fructus ventris tui. Et unde hoc mihi. ut veniret Mater Domini mei ad me. Ecce enim. ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis. exultavit in gaudio infans in utero meo. et beata es quae credidisti. quoniam perficientur ea quae dicta sunt tibi a Domino. Et dixit Maria. Magnificat anima mea Dominum. et exultavit spiritus meus. in Deo salutari meo. Quia respexit humilitatem ancillae suae. ecce enim. ex hoc beatificant me omnes generationes. Quia fecit mihi magna. qui potens est. et sanctum nomen ejus. Et misericordia ejus. in progeniem et progeniem timentibus eum. Fecit potentiam in brachio suo. dispersit superbos mente cordis ipsorum. Deposuit potentes de sedibus. et exaltavit humiles. Esurientes saturavit bonis. et divites dimisit inanes. Protexit Sdrahel puerum suum memorari + misericordiae suae. Sicut locutus est ad Patres nostros Abraham. et semini ejus in saecula. Mansit autem Maria cum illa. quasi mensibus tribus. et reversa est in domum suam Et Elisabeth. impletum est tempus. ut pareret et peperit Filium Et audierunt vicini. et cognati ejus. quia magnificavit Dominus. misericordiam suam cum illa. et congratulabantur ei. Et factum est in die octavo. venerunt circumcidere puerum et vocaverunt eum. nomine Patris ejus. Zacchariam. Et respondens Mater ejus dixit. Non sed vocabitur Johannes Et dixerunt ad illam. Quia nemo est in cognatione tua. qui vocatur hoc nomine. Innuebant autem et Patri ejus. quomodo vellet vocari eum. Et postulans pugillarem scribsit dicens. Johannes est nomen ejus.

Et mirati sunt omnes. Apertum est autem illico. os ejus. et lingua ejus. et loquebatur. benedicens Deum. Et factus est timor. super omnes vicinos eorum. et in universa montana + Judae. divulgabantur omnia verba haec. et posuerunt omnes qui audierunt. in corde suo. dicentes. Quid putas erit puer iste. Etenim manus Domini erat cum illo. Et Zaccharias pater ejus. repletus est Spiritu Sancto. et prophetavit dicens. Benedictus Dominus Deus Sdrahel. quia visitavit. et fecit redemtionem plebis suae. Et erexit cornum salutis nobis. in domo David pueri sui. sicut locutus est. per os Sanctorum Prophetarum suorum. quae a saeculo sunt. Dare salutem ex inimicis nostris. et de manu omnium. qui nos oderunt. Ad faciendam misericordiam. cum Patribus nostris et memorari testamenti sui sancti. Jus jusjurandum quod juravit Abrahae Patri nostro. daturum se nobis. ut sine timore. de manu inimicorum nostrorum liberati. serviamus illi. In sanctitate et justitia. coram ipso. omnibus diebus nostris. Et tu puer. Propheta Altissimi vocaberis. praeibis enim ante faciem Domini. parare vias ejus. Ad dandam scientiam salutis plebi ejus. in remissionem peccatorum eorum. Per viscera misericordiae Dei nostri. in quibus visitavit nos oriens ex alto. inluminare his qui in tenebris et in umbra mortis sedent. ad dirigendos pedes nostros in viam pacis. Puer autem crescebat. et confortabatur spiritu. et erat in desertis. usque in diem ostensionis suae ad Sdrahel. Factum est autem in diebus illis. exiit edictum a Caesare Augusto. ut describeretur universus orbis. Haec describtio prima facta est. Praeside Syriae Cyrino. et ibant omnes ut scriberentur singuli. in suam civitatem. Ascendit autem. et Joseph a Galilea. de civitate Nazareht. in Judaeam. civitatem David. quae vocatur Bethleem. eo quod esset de domo et patria David ut profiteretur cum Maria desponsata sibi. quae erat pregnans. Factum est autem cum essent ibi. impleti sunt dies ut pareret. Et peperit filium suum primogenitum. et pannis eum involvit. et posuit eum in praesepio. quia non erat eis locus in diversorio. Pastores autem + erant in eadem regione vigilantes et custodientes vigilias noctis supra gressum suum. Et ecce Angelus Domini. adstitit illis et claritas Domini circumfulsit illos. et timuerunt timore magno. Et dixit illis Angelus. Nolite timere. ecce enim adnuncio vobis gaudium magnum. quod erit omni populo. quia natus est vobis hodie Salvator qui est Christus Dominus in civitate David. Et hoc vobis signum invenietis infantem pannis involutum. et positum in praesepio. Et subito facta est cum Angelo multitudo militiae caelestis. laudantium Deum et dicentium. Gloria in excelsis Deo. et in terra pax. hominibus bonae voluntatis. Et factum est. ut discesserunt ab eis Angeli in caelum. pastores loquebantur ad invicem. Transeamus usque Bethleem. et videamus hoc verbum. quod factum est. quod Dominus ostendit nobis. Et venerunt festinantes. et invenerunt Mariam et Joseph. et infantem positum in praesepio. Videntes autem cognoverunt de verbo quod dictum erat illis de puero. Et omnes qui audierunt mirabantur de his + quae dicebantur a pastoribus ad ipsos. Maria autem conservabat omnia verba haec conferens in corde suo. Et reversi sunt pastores magnificantes et laudantes Deum. in omnibus quae audierant et viderant. sicut dictum est ad illos. Et postquam consummati sunt dies octo. ut circumcideretur. vocatum est nomen ejus Jesus quod dictum est ab Angelo. priusquam in utero conciperetur. Et postquam impleti sunt dies purgationis ejus secundum legem Moysi. adduxerunt eum in Hierosolyma. ut sisterent eum coram Domino. sicut scribtum est in lege Domini. Quia omne masculinum adaperiens vulvam sanctum Domino vocabitur. Et ut offerrent pro eo sacrificium Domino. secundum quod dictum est in lege Domini par turturum aut duos pullos columbarum. Et ecce homo erat in Hierusalem. nomine Symeon. et homo iste justus. et timoratus. expectans consolationem Isdrahel. et Spiritus Sanctus erat in eo. Et responsum acceperat ab Spiritu Sancto non visurum se mortem nisi prius videret Christum Domini. Et venit in spiritu in templum. Et cum inducerent puerum Jesum. parentes ejus. ut facerent secundum consuetudinem legis pro eo. et ipse accepit eum in manus suas. et benedixit Deum et dixit. Nunc dimittis servum tuum Domine. secundum verbum tuum in pace. quia viderunt oculi mei salutare tuum. quod praeparasti in conspectu omnium populorum. Lumen ad revelationem gentium et gloriam populi tui Isdrahel. Et erat Joseph. et Mater ejus + mirantes de his quae dicebantur de illo. Et benedixit illos + Symeon. et dixit ad Mariam Matrem ejus. Ecce hic positus est in ruinam. et resurrectionem. multorum in Isdrahel. et in signum quod contradicetur. Et tuam ipsius animam. pertransiet gladius. ut revelentur ex multis cordibus cogitationes. Et erat Anna Profetissa. filia Fanuel de tribu Aser. haec processerat in diebus multis. quae vixerat cum viro suo annis septem a virginitate sua. Et haec vidua. usque ad annos octoginta quattuor. quae non discedebat de templo. jejuniis. et obsecrationibus serviens nocte ac die. Et haec ipsa ora. stans confitebatur Domino. et loquebatur de illo. omnibus qui expectabant redemptionem Hierusalem. Et cum perfecissent omnia. secundum legem Domini. reversi sunt in Galileam in civitatem suam Nazareth. Puer autem crescebat. et confortabatur spiritu. et inplebatur sapientia. et gratia Dei erat in illo Et ibant parentes ejus per omnes annos in Hierusalem. in die solemni Pascae. Et cum factus esset annorum duodecim. ascendentibus illis in Hierosolyma secundum consuetudinem diei festi. et consummatis diebus cum jam redirent. remansit puer Jesus in Hierusalem. et nescierunt Joseph. et Mater ejus. + existimantes illum esse in comitatu et venerunt iter diei. et requirebant eum. inter cognatos et inter notos. Et non invenientes eum. reversi sunt in Hierusalem requirentes eum. Et factum est post triduum invenerunt illum in templo. sedentem in medio doctorum. audientem et interrogantem illos. Stupebant autem omnes qui eum audiebant. super prudentiam et responsis ejus. Et videntes eum. admirati sunt.

Et dixit ad eum Mater ejus Fili. quid fecisti nobis sic. ecce Pater tuus et ego dolentes quaerebamus te. Et ait ad illos. Quid est quod me quaerebatis. nescitis +. quia in his quae Patris mei sunt oportet me esse. Et ipsi. non intellexerunt verbum quod locutus est ad illos. Et descendit cum eis. Et venit Nazareth. Et erat subditus illis. Et Mater ejus. conservabat omnia verba haec in corde suo. Et Jesus. proficiebat sapientia. et aetate. et gratia aput Deum et homines. Anno autem quintodecimo imperii Tiberii Caesaris. procurante Pontio Pilato Judaeam. et Tetrarcha Galileae Herode. Philippo autem fratre ejus Tetrarcha Itureae. et Traconitidis regionis. et Lisaniae Abiliane + Tetrarcha sub Principibus Sacerdotum. Anna et Caipha factum est verbum Dei + ad Johannen Zacchariae filium in deserto. Et venit in omnem regionem Jordanis. praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum. sicut scribtum est in libro sermonum Esaiae Prophetae dicentis. Vox clamantis in deserto. Parate viam Domini. rectas facite semitas ejus. omnis vallis implebitur. et omnis mons et collis humiliabitur. et erunt prava in directum et aspera in vias planas. et videbit omnis caro salutare Dei. Dicebat autem ad turbas quae veniebant ut baptizarentur ab eo. Progenies viperarum. quis ostendit vobis fugere ab ira ventura. Facite ergo fructus dignos paenitentiae et ne incipiatis dicere intra vos Patrem habemus Abrahaam. Dico enim vobis. quia potens est Deus de lapidibus istis suscitare filios Abrahae Jam enim securis. ad radices arborum posita est Omnis ergo arbor non faciens fructum bonum excidetur et in ignem mittetur. Et interrogabant eum turbae dicentes. Quid ergo faciemus. Respondens autem dicebat illis. Qui habet duas tunicas. det non habenti. et qui habet escas. similiter faciat. Venerunt autem et publicani. ut baptizarentur. et dixerunt ad illum Magister. quid faciemus. Ad ille dixit eis. Nihil amplius. quam quod constitutum est vobis exigatis. Interrogabant autem eum. et milites dicentes. Quid faciemus et nos. Et ait illis Neminem concutiatis neque calumniam faciatis. sed contenti estote stipendiis vestris.

Sperante autem populo. et cogitantibus omnibus in cordibus suis de Johanne. ne forte ipse esset Christus.

respondit Johannes dicens omnibus. Ego quidem baptizo vos aqua. venit autem fortior me. cujus non sum dignus solvere corrigiam calciamentorum ejus. ipse vos baptizavit in Spiritu Sancto et igni.

habens ventilabrum in manu sua. et purgavit aream suam. et congregavit triticum in horreum suum paleas autem comburet igni inextinguibili. Multa quidem et alia exhortans evangelizabat populo.

Herodes autem Tetrarcha. cum argueretur ab eo de Herodiade uxore fratris sui. et de omnibus malis. quibus fecit Herodes adjecit. et hoc supra omnia. et inclusit Johannen in carcere. Factum est autem cum baptizatus esset omnis populus. et Jesu baptizato et orante apertum est caelum. et descendit Spiritus Sanctus corporali specie sicut columba super ipsum. et vox de caelo facta est dicens Tu es Filius meus dilectus in quo bene complacui.

Et ipse Jesus erat fere annorum triginta. sicut extimabatur Filius Joseph

1 filii Heli filii Mathi filii Levi filii Melchi filii Janne filii Jose filii Matthatiae filii Amos filii Naum filii Eslim filii Nagges filii Mahat filii Matthatiu

2 filii Semei filii Joseph filii Judae filii Johanna filii Resa filii Zorobabel filii Salatiel filii Nerim filii Melchi filii Addi filii Cosam filii Elmodam filii Her

3 filii. filii Jesu filii Heliezer filii Joram filii Matthat filii Levvi filii Symeon filii Judae filii Josef filii Jonae filii Eliachim filii Mele filii Mainan Matthata +

4 filii Nathan filii David filii Jesse filii Obed filii Booz filii Salmon filii Naasson filii Aminadab filii Aram filii Esrom filii Fares filii Judae filii Jacob

5

6 filii. filii. filii Isaac filii Abrahae filii Thare filii Nacor Seruch + filii Ragau Falech + filii Eber filii Sale filii Cainan filii Arfaxad filii Sem filii Noe filii Lamech filii Matusale filii Enoc filii Jared filii Maleleel filii Cainan filii Enos filii Seth filii Adam filii Dei

Jesus autem plenus Spiritu Sancto regressus est ab Jordane et agebatur in spiritu in desertum diebus quadraginta. et tentabatur a diabolo. et nihil manducavit in diebus illis. et consummatis illis diebus postea esuriit. Dixit autem illi diabolus. Si Filius Dei es dic lapidi huic. ut panis fiat. Et respondit ad illum Jesus dicens. + Scribtum est. Quia non in pane solo vivet homo. sed in omni verbo Dei. Deinde duxit illum in Hierusalem. et statuit eum super pinnam templi. et dixit illi Si Filius Dei es mitte te hinc deorsum Scribtum est enim. quod Angelis suis mandavit de te ut conservent te. et quia in manibus tollent te. ne forte offendas ad lapidem pedem tuum. Et respondens Jesus ait illi. Scribtum est +. Non temptabis Dominum Deum tuum. Et duxit illum diabolus iterum in montem excelsum. et ostendit illi omnia regna mundi. in momento temporis. et ait ei. Tibi dabo potestatem hanc universam. et gloriam illorum. quia mihi tradita sunt et cui volo do illa Tu ergo si procidens adoraveris me. erunt tua omnia. Et respondens Jesus dixit illi. Scribtum est Dominum Deum tuum adoravis et illi soli servies. Et consummata omni temptione. diabolus recessit ab illo usque ad tempus. Et regressus est Jesus in virtute Spiritus in Galileam. et fama exiit per universam regione de illo. Et ipse docebat in Synagogis eorum. et magnificabatur ab omnibus. Et venit Nazareth ubi erat nutritus. et intravit secundum consuetudinem suam die sabbatho in Synagogam. et surrexit legere. Et traditus est illi liber Hesaiae Prophetae. et ut revolvit librum invenit locum. ubi scribtum erat. Spiritus Domini super me propter quod unxit me evangelizare pauperibus misit me sanare contritos corde praedicare captivis remissionem. et caecis visum. dimittere confractos in requiem. praedicare annum Domini acceptum et diem retributionis. Et cum plicasset librum reddidit ministro et sedit. Et omnium in Synagoga oculi. erant intendentes in eum. Coepit autem dicere ad illos. Quia hodie impleta est haec Scribtura. in auribus vestris Et omnes testimonium perhibebant illi. et mirabantur in verbis gratiae quae procedebant de ore ipsius. et dicebant. Nonne hic est Filius Joseph.

Et ait illis. Utique dicetis mihi hanc similitudinem Medice cura te ipsum. quanta audivimus facta in Capharnaum. fac et hic in patria tua. Ait autem Amen dico vobis quia nemo Propheta acceptus est in patria sua. Veritatem autem dico vobis. Quia multae viduae fuerunt in diebus Heliae in Israhel quando clausum est caelum annis tribus et mensibus sex. cum facta esset famis magna in omni terra et ad nullam earum missus est Helias nisi in Sarepta Sidoniae ad mulierem viduam. Et multi leprosi erant in Israhel sub Elisseo Propheta. et nemo eorum mundatus est nisi Neaeman Syrus. Et repleti sunt omnes furore in Synagoga audientes haec. Et exsurgentes ejecerunt illum extra civitatem et duxerunt illum usque ad supercilium montis. supra quem civitas illorum erat aedificata ut praecipitarent eum. Ipse autem transiens per medium illorum ibat. Et descendit in Capharnaum in civitatem Galileae et erat docens eos sabbatis. Et mirabantur in doctrina ejus quia in potestate erat sermo ipsius. Et erat in Synagoga homo habens daemonium immundum. et exclamavit voce magna dicens. Quid nobis et tibi Jesus Nazarene venisti perdere nos scio te qui sis Sanctus Dei. Et comminatus est ei Jesus. dicens. Ommutesce et exi ab illo. Et jactans illum daemonium in medium exiit ab illo. nihil illum nocens. Et factus est pavor in omnibus et conloquebantur ad invicem dicentes. Quod est hoc verbum. quia in potestate et virtute imperat inmundis spiritibus et exeunt. Et divulgabatur fama de illo in omnem locum Regionis. Surgens autem + de Synagoga introivit in domum Simonis.

Socrus autem Simonis tenebatur magnis febribus. et rogaverunt illum pro ea. Et stans super illam increpavit febri. et dimisit illam. Et confestim surgens ministrabat illis. Cum autem sol occidisset. omnes qui habebant infirmos. variis languoribus ducebant illos ad eum Ille autem singulis manus imponens curabat eos. Exiebant autem et daemonia a multis clamantia et dicentia Quia tu es Christus Filius Dei. et increpans eos. non sinebat ea loqui quia sciebant eum Christum esse. Facta autem die. egressus ibat in desertum locum, et turbae requirebant eum et venerunt usque ad ipsum et detinebant eum, ne discederet ab eis. Ille autem dixit eis. Quia et aliis civitatibus oportet me evangelizare regnum Dei. quia ad hoc missus sum. Et erat praedicans in Synagogis Galileae. Factum est autem cum turbae inruerent in eum. ut audirent, verbum Dei. et ipse stabat secus stagnum Gennesar. Et vidit duas naviculas stantes secus stagnum. piscatores autem descendentes de eis lababant retia. Ascendens autem in unam naviculam. qui erat Simonis jussit eum a terra reducere pusillum. Et sedens docebat de navicula turbas.

Ut autem cessavit loqui dixit ad Simonem. Duc in altum. et laxate retia vestra in capturam. Et respondens Simon dixit illi. Praeceptor per totam noctem laborantes. nihil cepimus. sed in verbo tuo laxabo rete. Et cum hoc fecissent concluserunt piscium copiosam multitudinem, ita ut rumperentur retiae eorum. Et annuerunt sociis qui erant in alia nave. ut venirent et adjuvarent eos. et venerunt. et impleverunt ambas naviculas. ita ut mergerentur +. Quod cum videret Simon Petrus procidit ad genua Jesu dicens. Rogo te exi a me. quia homo peccator sum Domine Pavor enim detinebat eum et omnes qui cum illo erant in captura piscium quam ceperant. similiter autem Jacobum et Johannem filios Zebedei. qui erant socii Simonis.

Et ait ad Simonem Jesus. Noli timere. ex hoc jam hominum eritis captores.

Et subductis ad terram navibus relictis omnibus secuti sunt eum.

Et factum est cum esset in una civitatum. et ecce vir plenus lepra. cum vidisset Jesum procidens infaciem. rogavit eum dicens. Domine si vis potes me mundare. Et extendens manum tetigit illum dicens. Volo mundare. Et confestum lepra discessit ab eo. et ipse praecepit illi. ut nemini diceret. sed Vade ostende te Sacerdoti, et offer illi pro mundatione tua sicut praecepit Moyses in testimonium illis.

Et divulgabatur magis sermo de illo. et conveniebant turbae multae ut audirent et curarentur ab infirmitatibus suis.

Ipse autem secedebat in deserto. et orabat. Et factum est in una dierum. et ipse erat + docens et erant Pharisaei sedentes. et legisdoctores qui venerant ex omni castello Galileae et Judeae et Hierusalem et virtus erat Domini. ad sanandum eos. Et ecce viri portantes in lecto hominem qui erat paralyticus. et quaerebant quomodo eum inferre et ponere ante eum. Et non invenientes qua parte illum inferrent prae turba. ascenderunt supra tectum et per tegulas submiserunt eum cum lecto in medio ante Jesum. Et videns fidem eorum dixit paralytico. Homo dimissa sunt tibi peccata tua. Et coeperunt cogitare Scribae et Pharisaei dicentes. Quis est hic qui loquitur blasphemias. Quis potest dimittere peccata nisi solus Deus. Ut cognovit autem Jesus cogitationes eorum respondens dixit ad illos. Quid cogitatis in cordibus vestris. Quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata. an dicere Surge et ambula. Ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem habet super terram dimittendi peccata. ait paralytico Tibi dico surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam. Et confestim surgens coram illis tulit in quo jacebat. et abiit in domum suam. magnificans Deum. Et stupor adpraehendit omnes. et magnificabant Deum. Et repleti sunt timore dicentes. Quia vidimus mirabilia hodie. Et post haec exiit et vidit publicanum nomine Levi. sedentem ad theloneum. et ait illi Sequere me. Et relictis omnibus surgens secutus est eum. Et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua. et erat turba multa publicanorum. et aliorum qui simul erant discumbentes. Et murmurabant Pharisaei et Scribae dicentes. ad discipulos ejus. Quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit +. Et respondens Jesus dixit eis. Non egent sani medicum sed qui male habent. Non enim veni vocare justos. sed peccatores in paenitentiam. Illi autem dixerunt ad eum. Quare discipuli Johannis jejunant frequenter. et obsecrationes faciunt similiter et Pharisaeorum tui autem discipuli + manducant et bibunt. Jesus autem dixit eis. Non potestis filios sponsi. quamdiu sponsus cum illis est facere jejunare. Venient autem dies. cum auferetur ab eis sponsus. et tunc jejunabunt in illis diebus. Dixit autem et parabolam ad illos. Quia nemo commissuram vestimenti novi immittit in vestimentum vetus. alioquin et novum rumpit. et veteri non convenit commissura a novo. Et nemo mittit vinum novum in utres veteres. alioquin rumpit vinum novum utres. et vinum effundetur. et utres peribunt. Sed vinum novum. in utres novos mittunt. et utraque + conservantur. Et nemo bibens vetus. statim vult novum. dicit enim Vetus melius est.

Factum est autem in sabbato secundo a primo cum transiret per segetem. vellebant discipuli ejus spicas et confricantes manibus manducabant. Quidam autem pharisaeorum. dicebant illis. Quid facitis sabbatis quod non licet. Et respondens Jesus dixit illis. Nec hoc legistis quid fecit David cum esurisset ipse et qui cum eo erant Quomodo intravit in domum Dei. et panes propositionis sumpsit et manducavit et dedit his qui cum ipso erant. quos non licebat + manducare. nisi solis + Sacerdotibus. Et dicebat illis Quia Dominus est Filius hominis etiam sabbati. Factum est autem in alio sabbato ut intraret in Synagogam et doceret. Et erat illic homo habens dexteram manum aridam Observabant autem Scribae et Pharisaei. si in sabbato curaret. ut invenirent occasionem accusandi illum Ipse vere sciens cogitationes eorum ait + homini qui habebat manum aridam. Surge et sta in medio + Et surgens stetit. Ait autem ad illos Jesus. Interrogo vos. si licet sabbatis benefacere. an male. animam salvam facere an perdere. Et circumspiciens eos omnes dixit homini. Extende manum tuam Et extendit. et restituta est manus ejus sicut altera +. Ipsi autem repleti sunt iniquitatem et conloquebantur ad invicem quid nam facerent Jesu. Factum est autem in illis diebus. exiit Jesus in montem orare. et erat pernoctans in oratione Dei. Et cum dies factus esset convocavit discipulos suos. et elegit ex eis duodecim quos et Apostolos nominavit. Simonem. quem cognominavit Petrum et Andream fratrem ejus Jacobum et Johannem Philippum et Bartholomeum. Mattheum. et Thomam. Jacobum Alphei et Simonem qui vocatur Zelotes. Judam Jacobi. et Judam Scarioth. qui fuit traditor ejus. Et descendens cum illis stetit in loco plano et turba discipulorum ejus et multitudo ingens populi ex omni Judaea. et Hierusalem et maritima Tyri el Sidonis qui venerunt audire eum et sanari a languoribus suis. Et qui vexabantur a spiritibus inmundis curabantur. Et omnis turba quaerebant eum tangere. quia virtus de illo exiebat. et sanabat omnes. Et ipse elevatis oculis in discipulos suos dicebat. Beati pauperes spiritu. quia vestrum est regnum caelorum. Beati qui esuritis nunc quia saturabimini. Beati qui nunc fletis quia ridebitis. Beati eritis cum vos odio habuerint homines. et cum separaverint vos. et exprobraverint. et ejecerint nomen vestrum tamquam malum. propter Filium hominis. Gaudete et exultate in illa die. ecce enim merces vestra multa in caelis. secundum haec enim faciebant et Prophetis Patres eorum. Verumtamen. vae vobis divitibus quia jam habetis consolationem vestram. Vae vobis qui saturati estis nunc quia esurietis. Vae vobis qui ridetis nunc quia lugebitis et flebitis. Vae cum bene vobis dixerint omnes homines secundum haec faciebant et Prophetis Patres eorum. Sed vobis dico qui auditis Diligite inimicos vestros benefacite his qui vos oderunt. Benedicite maledicentibus vobis. orate + pro calumniantibus vobis. et qui te percusserit in maxillam, praebe illi + et alteram. Et eum qui auferet tibi vestimentum etiam tunicam noli prohibere. Omnia autem petenti te tribue, et ab eo qui auferet quae tua sunt ne repetas. Et sicut vultis ut faciant vobis homines. et vos facite illis similiter. Si enim diligitis eos qui vos diligunt. quae vobis retributio est. etenim peccatores diligentes se diligunt. Et si benefeceritis his qui vobis benefaciunt. quae vobis retributio est. nam et peccatores haec faciunt. Et si mutuum dederitis his. a quibus speratis recipere quae vobis retributio est nam et peccatores. peccatoribus fenerantur ut recipiant aequalia. Verumtamen, diligite inimicos vestros. et benefacite et mutuum date. nihil desperantes. + et erit merces vestra multa. et eritis filii Altissimi. quia ipse benignus est super ingratos et malos Estote ergo misericordes, sicut et Pater vester misericors est. Nolite judicare. ne judicemini. nolite condemnare et non condemnabimini. Dimititte et dimittitemini. Date et davitur vobis mensuram bonam comulatam et coagitatam. et super effundentem dabunt in sinum vestrum Eadem enim mensura qua mensi fueritis remetietur vobis.

Dicebat autem illis et similitudinem. Nunquid potest caecus caecum ducere. nonne ambo in foveam cadent. Non est discipulus super magistrum perfectus autem omnis erit. si sit sicut magister ejus. Quid autem vides festucam in oculo fratris tui. trabem autem in tuo oculo non consideras. Aut quomodo potes dicere fratri tuo. Frater sine eiciam festucam quae est in oculo tuo. ipse in oculo tuo trabem non videns Ypocrita. eice primum trabem de oculo tuo, et tunc perspicies eicere festucam de oculo fratris tui. Non est enim arbor bona quae facit fructus malos neque arbor mala faciens fructus bonos. Unaquaeque enim arbor ex fructu suo cognoscitur. Non enim de spinis colligunt ficus neque de rubo vindemiant uvam. Bonus enim homo de bono thensoro cordis sui profert bonum et malus homo de malo thensauro cordis sui profert malum. Ex abundantia enim cordis. os ejus + loquitur. Quid autem vocatis me Domine Domine. et non facitis. quae dico.

Omnis qui venit ad me. et audit verba mea et facit ea. ostendam vobis cui similis est. similis est homini aedificanti domum qui fodiit in altum. et posuit fundamentum supra petram. inundatione autem facta inlisum est flumen domui illi. et non potuit eam movere fundata enim erat supra petram. Qui autem audivit et non fecit. similis est homini aedificanti domum suam supra terram sine fundamento in quam inlisus est fluvius. et continuo cecidit et facta est ruina domus illius magna. Cum autem implesset omnia verba sua in auribus plebis. intravit Capharnaum. Centurionis autem cujusdam servus male habens. erat moriturus. qui erat illi praetiosus. Qui cum audisset de Jesu misit ad eum seniores Judaeorum rogans eum ut veniret et salvaret servum ejus At illi venientes ad Jesum rogabant eum sollicite dicentes ei Quia dignus est ut hoc illi praestes diligit enim gentem nostram. et Synagogam ipse aedificavit nobis. Jesus autem ibat cum illis. Et cum jam non longe esset a domo. misit ad eum Centurio amicos dicens ei. Domine noli te vexare. quia non sum dignus ut sub tectum meum intres. propter quod nec me ipsum dignus arbitratus sum ad te venire. sed dic verbo et sanabitur puer meus Nam et ego homo sum sub potestate constitutus habens sub me milites. et dico huic vade. et vadit. et alio veni. et venit et servo meo fac hoc et facit. His auditis Jesus miseratus est. et conversus sequentibus se turbis dixit. Amen dico vobis nec in Isdrahel tantam fidem inveni. Et reversi qui missi fuerant domum invenerunt servum qui languebat sanum. Et factum est in sequenti die ibat in civitatem quae vocatur Naim. et ibant cum illo discipuli ejus et turba copiosa. Ut autem adpropinquavit portae civitatis et + ecce defunctus efferrebatur filius unicus matri suae. et haec erat vidua. et turba civitatis multa cum illa. Quam cum vidisset Jesus misericordia motus superea, dixit illi. Noli flere Et accessit et tetigit loculum Hi autem qui portabant. steterunt. et ait Jesus. Adulescens tibi dico surge. Et resedit protinus qui erat mortuus et coepit loqui. Et reddidit illum matri suae. Adprehendit autem omnes timor. et magnificabant Deum dicentes. Quia Propheta magnus surrexit in nobis. et quia visitavit Deus plebem suam. Et exiit hic sermo in universam Judaeam de eo. et in omnem regionem.

Et nuntiaverunt Johanni discipuli ejus de his omnibus et convocavit duos de discipulis suis Johannes. et misit ad Jesum dicens. Tu es qui venturus es. an alium expectamus. Cum autem venissent ad eum viri dixerunt. Johannes Baptista misit nos ad te dicens. Tu es qui venturus es. an alium expectamus. Eadem autem hora curavit multos a languoribus et plagis. et spiritibus malis. et caecis multis donavit visum. Et respondens Jesus dixit illis. Euntes nuntiate Johanni quae vidistis. et audistis. quia caeci vident. clodi ambulant. leprosi mundantur. surdi audiunt. mortui resurgunt. pauperes evangelizantur et beatus est quicunque non fuerit scandalizatus in me. Cum autem discessi essent nuncii Johannis coepit dicere Jesus de Johanne ad turbas. Quid existis in desertum videre harundinem a vento moveri. Sed quid existis videre hominem mollibus vestimentis indutum Ecce qui in veste pretiosa sunt et deliciis in domibus regum sunt. Sed quid existis videre Prophetam. Ita dico vobis etiam plusquam Propheta Hic est de quo scribtum est. Ecce mitto Angelum meum ante faciem tuam qui praeparavit viam tuam ante te. Dico enim vobis. Major inter natos mulierum Propheta Johannes Baptista. nemo est. Qui autem minor est. in regno Dei major est illo. Et omnis populus audiens et publicani justificaverunt Deum baptizati baptismo Johannis. Pharisaei autem et Legisperiti. consilium Dei spreverunt in semetipsos non baptizati ab eo. tunc ergo Jesus dixit. Cui + ergo adsimilabo homines generationis hujus et cui similes sunt. Similes sunt. pueris. sedentib. in foro. et clamantib. ad invicem et dicentib. Cantavimus vobis et non saltastis. lamentavimus vobis et non plorastis. Venit enim Johannes Baptista non manducans panem neque bibens vinum et dicitis Daemonium habet. Venit filius hominis manducans et bibens et dicitis Ecce homo devorator et bibens vinum. amicus publicanorum et peccatorum Et justificata est sapientia ab omnibus filiis suis. Rogabit autem illum quidam ex Pharisaeis ut manducaret cum illo. Et ingressus in domum Pharisaei discubuit. Et ecce mulier quae erat in civitate peccatrix. ut cognovit. quia discubuit in domum Pharisaei. attulit alabastrum unguenti. et stans. retro ad pedes ejus flens lacrimis coepit rigare pedes ejus. et capillis capitis sui detergebat. et osculabatur pedes ejus et unguento unguebat. Videns autem Pharisaeus qui vocaverat eum. ait intra se dicens. Hic si esset propheta sciret utique quae et qualis mulier est quae tangit eum quia peccatrix est. Et respondens Jesus dixit ad Petrum Simon habeo tibi aliquid dicere. At ille ait. Magister dic. Dixit autem Jesus. + Duo debitores erant cuidam feneratori. unus debebat denarios quingentos et alius quinquaginta. Non habentibus autem + illis unde redderent omne debitum utrisque donavit. Quis ergo eorum plus illum diligit. Respondens autem Simon dixit Aestimo quia is. cui plus donavit. At ille dixit ei. Recte judicasti. Et conversus ad mulierem dixit Simoni Vides hanc mulierem. Introivi in domum tuam aquam pedibus meis non dedisti. haec autem lacrimis suis rigavit pedes meos et capillis suis detersit. Osculum mihi non dedisti. haec autem ex quo intravi non cessavit osculari pedes meos. Oleo caput meum non unxisti. haec autem unguento unxit pedes meos. Propter quod dico tibi Dimittuntur ei peccata multa quia dilexit multum. Cui autem minus dimittitur. minus diligit Dixit autem ad illam Jesus Dimissa sunt tibi peccata tua. Et coeperunt qui simul discumbebant dicere intra semetipsos Quis est hic qui etiam peccata dimittit Ipse autem dixit ad mulierem. Fides tua te salvam fecit vade in pace.

Et factum est deinceps. et ipse iter faciebat per civitates et castella praedicans et evangelizans regnum Dei. et duodecim discipuli cum illo.

Et mulieres quaedam quae fuerant curatae ab spiritibus inmundis et ab infirmitatibus. Maria quae vocatur Magdalene ex qua daemonia septem exierant. et Johanna uxor Cuzae procuratoris Herodis. et Susanna et aliae multae. quae ministrabant eis. de facultatibus suis.

Cum autem turba plurima convenisset. et de civitatibus advenirent + multi. dixit per similitudinem Exiit qui seminat seminare semen suum. et dum seminat aliud cecidit secus viam et conculcatum est. et volucres coeli comederunt illud Et aliud cecidit supra petram et natum aruit. quia non habebat umorem. Et aliud cecidit inter spinas. et simul exortae sunt spinae et suffocaverunt illud. Et aliud cecidit in terram bonam et germinavit. et fecit fructum centuplum Haec cum loqueretur dicebat. Qui habet aures audiendi audiat. Interrogaverunt autem eum discipuli ejus dicentes, quae est haec parabola. Quibus ille dixit Vobis datum est. nosse mysterium regni Dei.

ceteris autem in parabolis ut videntes non videant et audientes non intelligant.

Haec est autem parabola Semen est verbum Dei. Quod autem secus viam cecidit. hi sunt qui audiunt deinde venit diabolus. et tollit de corde illorum verbum. ne credentes salvi fiant. Nam qui supra petram hi sunt qui cum audierint. cum gaudio suscipiunt verbum. et hi radices non habent. quia ad tempus credunt, et in tempore temptationis recedunt Quod autem in spinis cecidit hi sunt. qui cum audierint verbum a sollicitudine divitiarum et voluptatibus vitae euntes suffocantur et non dant fructum Quod autem in terram bonam cecidit bi sunt qui in corde bono et benigno audientes verbum retinent. et fructum adferunt per patientiam. Nemo autem lucernam accendens operit eam vaso. aut subtus lectum ponit. sed supra candelabrum. ut intrantes videant lumen.

Non enim est occultum quod non reveletur, nec absconditum quod non cognoscatur. et in palam veniat. Videte ergo quomodo auditis. Qui enim habet davitur illi. et qui non habet. et id quod putat se habere auferetur ab illo.

Venerunt autem ad illum mater et fratres ejus. et non poterant adire ad eum prae turba. Et nuntiatum est ei. Quia + mater tua et fratres tui stant foris. volentes te videre. Ad ille respondens dixit ad eos Mater mea et fratres mei hi sunt qui verbum Dei audiunt et faciunt. Factum est autem in una dierum et ipse ascendit in naviculam et discipuli ejus. et ait ad illos. Transfretemus trans stagnum Et ascenderunt. Navigantibus autem illis obdormiit. et descendit procella venti in stagnum et navicula complebatur fluctibus + et periclitabantur. Accedentes autem suscitaverunt eum dicentes Praeceptor perimus. Ad ille surgens increpavit ventum et tempestate maris, et cessavit et facta est tranquillitas. . . Dixit autem illis Ubi est fides vestra. Timentes autem mirati sunt dicentes ad invicem. Quis putas hic est qui et ventis imperat et mari. et obaudiunt ei. Enavigaverunt autem ad regionem Gerasenorum quae est contra Galileam. Et cum engressus esset ad terram occurrit illi vir quidam de civitate + qui habebat daemonium jam temporibus multis et vestimentis non induebatur. neque in domo manebat sed in monumentis. Qui cum vidisset Jesum procidit ante illum et exclamans voce magna dixit Quid mihi et tibi est Jesu Fili Dei Altissimi obsecro te ne me torqueas. Praecipiebat enim spiritui inmundo ut exiret ab homine. Multis enim temporibus arripiebat eum. et ligabatur conpedibus et catenis. et disrumpens vincula agebatur a daemonio in deserto. Interrogavit autem illum Jesus dicens. Quid tibi nomen est. At ille dixit Legio. quia multa daemonia erant in illo. Et rogabant eum ne juberet eis in abyssum ire. Erat autem ibi. grex porcorum multorum pascentium in monte. et rogaverunt eum ut permitteret eos in illos ingredi Et permisit illos. Exierunt ergo daemonia ab homine et introierunt in porcos. et impetu abiit grex per praeceps in stagnum et suffocatus est. Videntes autem qui pascebant quod factum est + fugerunt. et nuntiaverunt in civitatem et in villas. Exierunt autem videre quod factum fuerat et venerunt ad Jesum et invenerunt hominem sedentem a quo daemonia exierunt. vestitum ac sana mente ad pedes Jesu et timuerunt. Narraverunt autem illis qui + viderant quomodo sanus factus esset a legione. Et rogaverunt eum omnis multitudo regionis Gerasenorum ut discederet ab ipsis quia timore magno tenebantur.

Ipse autem ascendens navem reversus est. Et rogabat illum vir a quo daemonia exierant ut cum eo esset. Dimisit autem eum Jesus dicens. Redi in domum tuam. et narra quanta tibi Deus fecit. Et abiit per universam civitatem praedicans quanta fecisset ei Jesus. Factum est autem cum redisset Jesus. excepit illum turba. erant enim omnes expectantes eum Et ecce venit vir cui nomen Jahirus. et hic erat Princeps Synagogae. et cecidit ad pedes Jesu rogans eum ut intraret in domum ejus quia filia unica erat illi fere annorum duodecim et haec moriebatur. Cumque iter ageret a turbis comprimebatur. Et mulier quaedam erat in fluxu sanguinis ab annis duodecim quae in medicis erogaverat omnem substantiam suam. et non potuit ab ullo curari. accedens retro. tetigit fimbriam vestimenti ejus. et confestim stetit fluxus sanguinis ejus. et ait Jesus Quis est qui me tetigit. Negantibus autem omnibus ait Petrus et qui cum illo erant. Praeceptor. turbae te circumdant et comprimunt. et dicis Quis me tetigit. Et Jesus ait Tetigit me aliquis. ego enim cognovi virtutem de me exisse. Videns autem mulier quia non latuit eum tremens, venit et procidit ante eum. et ob quam causam tetigerit eum indicavit coram omni populo et quemadmodum confestim sanata est. Ad ille dixit ei. Filia fides tua te salvam fecit vade in pace. Adhuc illo loquente venit quidam ad Principem Synagogae dicens ei Quia mortua est filia tua noli vexare eum. Jesus autem audito hoc verbo. ait patri puellae Noli timere tantum crede et salva erit. Et cum venisset in domum non permisit intrare secum quemquam. nisi Petrum et Johannem et Jacobum et patrem et matrem puellae. Flebant autem omnes et plangebant illam Ad ille dixit. Nolite flere non est enim mortua + sed dormit. Et deridebant eum scientes quod mortua esset. Ipse autem eiciens omnes foras. et tenens manum ejus clamavit dicens. Puella surge Et reversus est spiritus ejus et surrexit continuo Et jussit illi dare manducare. Et stupuerunt parentes ejus quibus praecepit ne alicui dicerent quod factum est.

Convocatis autem duodecim Apostolis. dedit illis virtutem et potestatem super omnia daemonia et ut languores sanarent Et misit illos praedicare regnum Dei. et sanare omnes infirmitates. Et ait ad illos. Nihil tuleritis in via neque virgam. neque peram neque panem neque pecuniam. neque duas tunicas habeatis. Et in quamcumque domum introieritis. ibi manete donec exeatis. Et quicumque non receperint vos exeuntes de civitate illa. excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis. Egressi autem circumibant per castella. evangelizantes et curantes ubique. Audivit autem Herodes Thetrarca omnia quae fiebant ab eo et hesitabat. eo quod diceretur a quibusdam Quia Johannes surrexit a mortuis. a quibusdam vero Quia Helias apparuit ab aliis autem Quia Propheta unus de antiquis surrexit. Ait autem + Herodes Johannem ego decollavi Quis autem est iste de quo audio talia. Et quaerebat videre eum. Et reversi Apostoli ad Jesum narraverunt illi omnia quae fecerunt. et adsumens illos secessit seorsum in locum desertum. qui dicitur Bethsaida Quod cum cognovissent turbae secuti + sunt illum et excepit eos. et loquebatur illis de regno Dei. et eos qui curam indigebant. sanabat. Dies autem jam coeperat declinare. Et accesserunt duodecim discipuli ejus ad eum + et dixerunt illi. Dimitte turbam + ut eant in castella et villas. quae in circuitu sunt et emant sibi escas quia hic in loco deserto sumus. Ait autem ad illos Jesus Date illis vos manducare. At illi dixerunt. Non sunt nobis plusquam quinque panes et duos pisces nisi forte nos eamus et emamus in omnem hanc turbam escas. Erant enim + viri fere quinque millia. Ait autem ad discipulos suos Facite illos discumbere per convivia quinquagenos. Et ita fecerunt Et discumbere fecerunt omnes. Acceptis autem quinque panibus. et duobus piscibus respexit in caelum et benedixit eos. et fregit et dedit discipulis + ut ponerent ante turbas. Et manducaverunt omnes et saturati sunt Et tulerunt quod superavit illis fragmentorum cophinos duodecim. Et factum est cum solus esset orans. occurrerunt ei discipuli ejus et interrogavit illos dicens Quem me dicunt esse turbae. At illi respondentes dixerunt. Johannem Baptistam. alii autem Heliam alii quia Propheta unus de prioribus surrexit. Dixit autem illis Vos autem quem me dicitis esse. Respondens autem Simon Petrus dixit. Tu es Christus Filius Dei. At ille increpans eos praecepit ne cui dicerent hoc dicens. Quia oportet Filium hominis multa pati et reprobari a Senioribus et Principibus Sacerdotum et Scribis. et occidi. et tertia die resurgere. Dicebat autem ad omnes. Si quis vult post me venire. abneget semetipsum. et tollat crucem suam cottidie et sequatur me. Qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam nam qui perdiderit animam suam propter me. salvam faciet eam. Quid enim prodest homini. si lucretur universum mundum. se autem ipsum perdat. et detrimentum sui faciat. Qui enim me confusus fuerit. aut meos sermones. hunc Filius hominis confundet eum cum venerit in majestate sua. et Patris et Sanctorum Angelorum. Dico autem vobis. vere sunt quidam de hic stantibus qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei. Factum est autem post haec verba. fere dies octo. et adsumpsit Petrum et Johannem et Jacobum + et ascendit in montem ut oraret. Et factum est dum oraret visa est species vultus ejus. altera. et vestitus ejus albus. refulgens. Et ecce duo viri loquebantur cum eo. Erant autem Moyses. et Helias. qui visi sunt in gloria et dicebant exitum ejus quem impleturus erat in Hierusalem. Petrus vero. et qui cum illo erant gravati erant somno. Evigilantes autem viderunt gloriam ejus et duos viros qui stabant cum illo. Et factum est cum discerent ab illo dixit Petrus ad Jesum Praeceptor bonum est nos hic esse. et faciamus tria tabernacula unum tibi. et unum Moysi et unum Haliae. nesciens quid diceret. Haec autem illo loquente facta est nubes et obumbravit eos et timuerunt Et intrantibus illis in nubem. vox facta est de nube dicens. Hic est Filius meus dilectus. ipsum audite Et dum fieret vox inventus est Jesus solus. Et ipsi tacuerunt. et nemini dixerunt in illis diebus quicquam. ex his quae viderant. Factum est autem in illa die descendentibus illis de monte. occurrit illi turba multa. Et ecce vir de turba. exclamavit dicens. Magister obsecro te. respice in filium meum quia unicus est mihi. et ecce spiritus inmundus adprehendit eum. et subito clamat et elidit et dissipat eum cum spuma. et vix discedit ab eo dilanians eum. et rogavi discipulos tuos ut eicerent illum et non potuerunt. Respondens autem Jesus dixit. O generatio incredula et perversa usquequo ero apud vos et patiar vos. Adduc huc filium tuum. Adhuc autem + veniente illo elisit illum daemonium et dissipavit eum. Et increpavit Jesum spiritum inmundum. et sanavit puerum. et reddidit eum patri ejus. Stupebant autem omnes et mirabantur in magnitudine Dei.

Omnibusque mirantibus in omnibus quae faciebat Jesus. dixit Petrus. Domine quare nos non potuimus eicere eum. Ad ille dixit Hoc genus non exiet nisi in orationibus et jejuniis.

Dixit autem ad discipulos suos. Ponite vos in auribus vestris sermones istos Filius enim hominis futurum est ut tradatur in manus hominum. Illi autem ignorabant hoc verbum et erat occultum eis. ut non intellegerent illud. et timebant interrogare eum de hoc verbo. Intravit autem cogitatio. in eis + quis eorum major esset. Et Jesus videns cogitationes cordis illorum adprehendens puerum statuit eum juxta se. et dixit eis. Quicumque susceperit puerum istum in nomine meo me recipit. et quicunque me recipit, recipit eum qui me misit. Qui enim minor est inter omnes vos hic major est. Respondens autem Johannes dixit. Praeceptor vidimus quemdam in nomine tuo eicientem daemonia et prohibuimus eum. quia non sequitur nobiscum. Et ait ad illum Jesus. Sinite eum. Et nolite prohibere. qui enim non est adversum vos pro vobis est. Factum est autem dum conplerentur dies adsumptionis ejus et ipse faciem suam firmavit ut iret in Hierusalem. Et misit nuntios ante conspectum suum et euntes. intraverunt in civitatem Samaritanorum ut pararent illi. Et non receperunt eum. quia facies ejus erat euntis in Hierusalem. Videntes autem discipuli ejus. Jacobus et Johannes dixerunt. Domine vis dicimus. ut ignis descendat de caelo. et consumat illos sicut et Helias fecit. Et conversus Jesus increpavit illos et dixit + ad eos Nescitis cujus spiritus estis. Filius enim hominis non venit animas hominum + perdere. sed salvare. Et abierunt in aliud castellum. Factum est autem ambulantibus illis in via dixit quidam ad illum. Sequar te quocunque ieris Domine + Et + ait illi Jesus. Vulpes foveas habent. et volucres caeli nidos ubi requiescant. Filius autem hominis non habet ubi caput reclinet. Ait autem ad alterum. Sequere me Ille autem dixit. Domine permitte mihi primum ire et sepelire patrem meum Dixit ei Jesus. Sine, mortuos sepelliant mortuos suos tu autem vade adnuntia regnum Dei. Dixit autem et alius. Sequar te Domine. Sed primum permitte mihi. renuntiare his qui in domo mea sunt Dixit autem ad illum Jesus. Nemo mittens manum suam super aratrum. et respiciens retro aptus est regno Dei. Post haec autem designavit Jesus et alios septuaginta. et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum + quo erat ipse venturus +. Et dicebat illis. Messis quidem multa. operarii autem pauci. Rogate ergo Dominum messis ut mittat operarios in messem suam. Ite ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum +.

Nolite portare sacculum neque peram. neque calciamenta. et neminem per viam salutaveritis. Et in quacumque domu introieritis primum dicite. Pax huic domui. et si ibi fuerit filius pacis. requiescet super illum pax vestra. sin autem ad vos revertetur. In eadem autem domo manete. edentes et bibentes quae aput illos sunt. dignus est enim operarius mercede sua. Nolite migrare de domo in domum. Et in quamcumque civitatem introieritis et susceperint vos manducate quae adponuntur vobis et curate infirmos qui in illa sunt et dicite illis Adpropinquavit in vos regnum Dei. In quacumque autem civitate intraveritis et non receperint vos. exeuntes in plateis ejus dicite Etiam pulverem qui adhesit nobis in pedibus nostris + de civitate vestra excutiemus in vos. tamen hoc scitote. Quia adpropinquavit in vos regnum Dei. Dico autem vobis. quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati. Vae tibi Corozain. vae tibi Bethsaida. quia si in Tyro et Sidone. factae essent virtutes quaefactae sunt in vobis. olim in cilicio et cinere sedentes paenitentiam egissent. Verumtamen. Tyro et Sidoni remissius erit in die judicii quam vobis. Et tu Capharnaum quae usque in caelum exaltata es usque ad infernum demergeris. Qui vos audit me audit. et qui vos spernit me spernit. et qui me spernit. spernit eum qui me misit. Reversi sunt autem Septuaginta cum gaudio magno dicentes Domine etiam daemonia subdita sunt nobis in nomine tuo. Et ait illis Videbam Satanan. sicut fulgur de caelo cadentem. Ecce dedi vobis potestatem calcandi super serpentes et scorpiones. et supra omnem virtutem inimici. et nihil vobis nocebit. Verumtamen in hoc nolite gaudere. quod daemonia vobis subdita sunt. gaudete autem quod nomina vestra scribta sunt in caelo +. In ipsa autem hora exultavit Spiritu Jesus et dixit Confiteor tibi Domine Pater caeli et terrae. quoniam abscondisti haec a sapientibus et prudentibus. et revelasti ea parvulis. Ita Pater. quia sic placuit ante te. Omnia mihi tradita sunt a Patre meo. Et nemo scit qui sit Filius. nisi Pater. et qui sit Pater nisi Filius et cui voluerit Filius revelare. Et conversus ad discipulos suos seorsum dixit. Beati oculi qui vident quae videtis + et aures quae audiunt. Dico autem vobis. quia multi Prophetae et Reges voluerunt videre quae vos videtis et non viderunt. et audire quae vos + auditis. et non audierunt. Et haec eo dicente ecce quidam Legis peritus surrexit, temptans illum et dicens Magister quid faciam ut vitam aeternam possideam Ad ille dixit ad eum In lege quid scriptum est. quomodo legis. Ille respondens dixit. Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo. et ex tota anima tua. et ex omni virtute tua. et ex omni mente tua. et proximum tuum sicut te ipsum. Et dixit illi Jesus. Recte respondisti. hoc fac et vives. Ille autem volens justificare se ipsum dixit ad Jesum Et quis est meus proximus. Respondens autem Jesus dixit. Homo quidam descendebat ab Hierusalem in Hiericho. et incidit in latrones. qui etiam despoliaverunt eum et plagis inpositis abierunt semivivo relicto Accidit autem ut Sacerdos quidam descenderet eadem via. et cum vidisset eum praeteriit. Similiter et Levita. cum venisset ad eundem locum. et vidisset eum pertransiit. Samaritanus autem quidam iter faciens. venit secus eum. et videns eum misericordia motus est. Et accedens. alligavit vulnera ejus. et superfundens oleum et vinum. et inponens illum in jumentum suum duxit ad stabulum. et curam illi adhibuit. Et altera die. protulit duos denarios. et dedit stabulario et dixit illi Curam illi adhibe. et quodcumque supererogaveris. ego revertens reddam tibi. Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse. illi qui incidit in latrones. Ad illedixit. Qui fecit misericordiam in illum. Et ait illi Jesus Vade et tu fac similiter. Factum est autem dum iter facerent. et ipse intravit in quoddam castellum. mulier autem quaedam nomine Martha. excepit eum in domum suam. et huic erat soror nomine Maria quae etiam sedens secus pedes Domini addiebat verbum ejus. Martha autem satagebat de multo ministerio quae stetit et ait. Domine non est tibi cura quod soror mea reliquit me solam ministrare. dic ergo illi ut me adjuvet. Respondens autem Jesus + dixit illi. Martha. Martha sollicita es. et turbaris in multis. Unum est autem opus. Maria autem optimam partem elegit quae non auferetur ab ea.

Et factum est cum esset in quodam loco orans ut cessavit. dixit unus ex discipulis ejus ad eum Domine doce nos orare. sicut Johannes docuit discipulos suos. Et ait illis Cum oratis dicite. Pater noster qui es in caelis +. sanctificetur nomen tuum Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua. sicut in caelo et in terra. + Panem nostrum cottidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis peccata nostra. sicut et nos dimittimus omnibus debitoribus nostris Et ne nos inducas in temtationem sed erue nos a malo. +

Et ait illis. Quis vestrum habet amicum. et ibit ad illum media nocte. et dicit illi. Amice. commoda mihi tres panes. quoniam amicus meus venit de via ad me. et non habeo quod ponam ante illum et ille de intus respondens dicat. Noli mihi molestus esse. jam ostium clausum est. et pueri mei mecum sunt in cubiculo. non possum surgere et dare tibi Dico + vobis. et si non surrexerit dare illi eo quod amicus ejus sit tamen propter inprobitatem ejus surget et dabit illi. quantos desiderat. Et ego dico vobis. Petite et davitur vobis. quaerite et invenietis. pulsate et aperietur vobis. Omnis enim qui petit accipit. et qui quaerit invenit. et pulsanti aperietur. Quem autem ex vobis patrem. si petierit filius ejus panem. numquid lapidem dabit ei. Aut si + piscem petierit. numquid pro pisce. serpentem dabit illi. Aut si petierit ovum. numquid dabit illi scorpionem. si ergo vos cum sitis mali nostis bona data dare filiis vestris. quanto magis Pater de caelo dabit Spiritum Sanctum petentibus se.

Cum autem haec dixisset adduxerunt ad eum. unum daemoniacum. et ejecit daemonium et illud erat mutum. Factum est autem cum ejecisset daemonium + locutus est mutus. et admiratae sunt turbae. Quidam autem ex eis dixerunt In Beelzebul Principe daemoniorum eicit daemonia. Alii autem temptantes signum de caelo quaerebant ab eo. Ipse autem ut vidit cogitationes eorum dixit eis. Omne regnum in semetipsum divisum desolatur +. et domus supra domum cadet. Si autem et Satanas Satanan eicit in se ipsum divisus est quomodo stabit regnum ejus. quia dicitis in Beelzebul eicere me daemonia. Quod si ego. in Beelzebul eicio daemonia. filii vestri in quo eiciunt. Ideo ipsi judices erunt vestri Si autem digito Dei eicio daemonia. profecto praevenit in vos regnum Dei. Cum fortis armatus custodit domum suam in pace sunt omnia quae possidet. Si autem fortior illo superveniens vicerit eum. universa arma ejus auferet in quibus confidebat et spolia ejus dividet. Qui non est mecum adversus me est. et qui non colligit mecum spargit. Cum inmundus spiritus exierit de homine. ambulat per loca arida quaerens requiem et non inveniens. dicit. Revertar in domum meam. unde exivi Et veniens invenerit vacantem scopis mundatam et ornatam. Tunc vadit et assumit + septem alios spiritus nequitiores se et ingressi habitant ibi Et erunt novissima hominis illius pejora prioribus. Factum est autem cum haec diceret. extollens vocem. quaedam mulier de turba dixit illi Beatus venter qui te portavit et ubera quae suxisti. Ad ille dixit. Beati qui audiunt verbum Dei. et custodiunt +. Turbis autem concurrentibus. coepit dicere Generatio haec generatio pessima est signum quaerit. et signum non dabitur ei. nisi signum Jonae Prophetae. Sicut enim fuit Jonas signum Ninevitis. ita erit Filius hominis in generatione hac. Regina Austri surget in judicio. cum viris generationis hujus et condemnavit eos. quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis. et ecce plus quam Salomone hic. Viri Ninevitae + surgent in judicio. cum generatione hac. et condemnabunt eam. quia paenitentiam egerunt. in praedicatione Jonae. et ecce plus quam Jona hic. Nemo autem + lucernam accendit. et in abscondito ponit. neque sub modio sed supra candelabrum. ut qui ingrediuntur lumen videant. Lucerna corporis tui est oculus tuus. Si oculus tuus fuerit simplex. totum corpus tuum lucidum erit. si autem nequam fuerit totum corpus tuum tenebrosum erit. Vide ergo ne lumen quod in te est tenebrae sint. Si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit. non habens partem aliquam tenebrarum erit lucidum totum. et sicut lucerna fulgoris inluminabit te. Si enim corpus quod in te est lucernam non habuerit lucentem tibi tenebrosa est. quanto magis autem lucerna tua fulgens lucebit tibi. Et cum haec loqueretur. rogavit eum quidam Pharisaeus. ut pranderet aput eum. Et ingressus discubuit. Pharisaeus autem videns admiratus est. eo quod non prius baptizatus est. priusquam manducaret. Et ait Dominus ad illum Nunc vos Pharisaei. quod de foris est calicis, et catini. mundatis. quod autem intus est vestrum. plenum est rapina et iniquitate. Stulti. nonne qui fecit quod deforis est. etiam id quod deintus est fecit. Verumtamen ex his quae habetis + date elemosynam. et ecce omnia munda sunt vobis. Sed vae vobis Pharisaeis quia decimatis mentam et rutam et omne holus et praeteritis judicium et caritatem Dei. Haec enim oportuit facere. et illa non omittere. Vae vobis Pharisaeis. quia diligitis primas cathedras in Synagogis. et salutationes in foro. Vae vobis Scribae et Pharisaei hypocritae + quia estis ut monumenta quae non parent et homines ambulantes supra nesciunt. Respondens autem quidam ex Legisperitis. ait illi. Magister haec dicens. etiam nobis contumeliam facis. Ad ille ait Et vobis Legisperitis. vae. quia oneratis homines oneribus quae portari non possunt et ipsi uno digito vestro non tangitis sarcinas ipsas. Vae vobis quia aedificatis monumenta Prophetarum. Patres autem vestri occiderunt illos. Ergo testimonium perhibetis consentientes operibus Patrum vestrorum. quoniam illi quidem occiderunt eos. vos autem aedificatis + eorum monumenta. Propterea et sapientia Dei dixit. Mittam ad illos Prophetas. et Apostolos. et ex illis occident et persequentur. ut inquiratur sanguis omnium Prophetarum qui effusus est a constitutione mundi a generatione ista. a sanguine Abel. usque ad sanguinem Zacchariae qui periit inter altare et aedem. Ita dico vobis requiretur ab hac generatione. Vae vobis Legisperitis. quia tulistis clavem scientiae ipsi non introistis. et eos qui introibant prohibuistis. Cum haec ad illos diceret coram omni populo coeperunt Pharisaei et Legisperiti contristari et altercari cum illo de multis interrogantes eum quaerentes capere aliquid ex ore ejus. ut occasionem invenirent accusare eum. Multis autem turbis congregatis. ita ut se invicem conculcarent. coepit dicere ad discipulos suos. primo Adtendite vobis + a fermento Pharisaeorum. quod est hypocrisis. Nihil autem opertum est. quod non reveletur. neque occultum quod non sciatur. Ideoque quae in tenebris dixistis in lumine audientur. et quod in aurem locuti estis in cubiculis. praedicabitur super tecta. Dico autem vobis amicis meis. Ne terreamini ab his qui occidunt corpus. et post haec. non habent amplius quod faciant. Ostendam autem vobis quem timeatis. timete eum. qui postquam occiderit. habet potestatem mittere in gehennam Ita dico vobis hunc timete. Nonne quinque passeres veneunt dipundio. et unus ex illis non est in oblivione coram Deo. Sed et capilli capitis vestri omnes numerati sunt. Nolite ergo timere multis passeribus excellentiores estis +. Dico autem vobis. omnis qui me confessus fuerit coram hominibus. et Filius hominis confitebitur illum coram Angelis Dei. qui autem negaverit me coram hominibus. denegavitur coram Angelis Dei. Et omnis qui dicit verbum in Filium hominis remittetur illi ei autem qui in Spiritum Sanctum blasphemaverit non remittetur. Cum autem inducent vos in Synagogis et ad Magistratus. et ad Potestates. nolite solliciti esse. qualiter aut quid respondeatis. aut quid dicatis. Spiritus enim Sanctus docebit vos in ipsa hora quae + oporteat dicere. Dicit ei quidam de turba. Magister dic fratri meo ut dividat mecum hereditatem Ad ille dixit ei. Homo quis me constituit judicem aut divisorem supra vos. Dixit autem ad illos. Videte et cavete vos ab omni avaritia. quia non ex abundantia cujusquam vita ejus est ex his quae possidet. Dixit autem similitudinem ad illos dicens. Hominis cujusdam divitis uberes fructus ager adtulit. et cogitabat intra se dicens. Quid faciam quia non habeo ubi congregem fructus meos. Et dixit. hoc faciam Destruam horrea mea et majora aedificabo. et ibi congregabo omnia quae nata sunt mihi et bona mea. et dicam animae meae. Anima habes multa bona posita in annos plurimos. requiesce comede, bibe et aepulare. Dicit autem illi Deus. Stulte. hac nocte animam tuam repetunt a te. quae autem parasti cujus erunt. Sic est qui sibi thensaurizat. et non est in Deo dives. Dixit autem ad discipulos suos. Ideo dico vobis. nolite solliciti esse animae + quid manducetis. neque corpori quid induamini. Anima plus est quam esca et corpus quam vestimentum. Considerate volatilia. quia non seminant neque metunt. quibus non est cellarium. neque horreum. et Deus pascit illa quanto magis vos meliores estis avibus +. Quis autem vestrum cogitando potest adicere ad staturam suam cubitum unum. Si ergo neque quod minimum est potestis quid de ceteris solliciti estis. Considerate lilia quomodo crescunt. non laborant. neque neunt dico autem vobis. quia + nec Salomon in omni gloria sua vestiebatur sicut unum ex istis. Si autem faenum quod hodie in agro est. et cras in clibanum mittitur. Deus sic vestit. quanto magis vos modicae fidei. Et vos nolite quaerere quid manducetis. aut quid bibatis neque solliciti esse. haec enim omnia gentes hujus mundi requirunt Scit autem Pater vester quoniam omnibus his indigetis. Verumtamen. quaerite regnum Dei +. et haec omnia adicientur vobis. Noli timere pusillus grex. quia conplacuit Patri vestro dare vobis regnum. Vendite quae possidetis. et date elemosynam. Facite vobis sacculos qui non veterescunt. thensaurum non deficientem in caelis. quo fur non adpropiat. neque tinea corrumpit. Ubi enim est thensaurus vester. ibi erit et cor vestrum. Sint autem lumbi vestri praecincti et lucernae ardentes. et vos similes hominibus expectantibus Dominum suum quando revertatur a nubtiis. ut cum venerit. et pulsaverit confestim aperiant ei. Beati servi illi quos cum venerit Dominus invenerit vigilantes. Amen dico vobis quod praecinget se. et jubet eos discumbere. et transiens ministrabit eis. Et si venerit in secunda vigilia. et si in tertia vigilia venerit et ita invenerit beati sunt servi illi. Hoc autem scitote. quia si sciret Paterfamilias qua hora fur venit. vigilaret utique et non siniret perfodiri domum suam. Et vos estote parati. quia qua hora non putatis Filius hominis venturus est. Ait autem ei Petrus. Domine ad nos dicis hanc parabolam. an ad omnes. Dixit autem Dominus Quis enim est fidelis dispensator et prudens. quem constituet Dominus super familiam suam. ut det illis in tempore tritici mensuram. Beatus ille servus. quem cum venerit Dominus inveniet + ita facientem Vere dico vobis quia super omnia quae possidet constituet illum. Quod si dixerit servus ille in corde suo Moram facit Dominus meus venire. et incipiat percutere servos et ancillas. et comedere et bibere et inebriari. veniet Dominus servi illius in die qua non sperat. et hora qua nescit. et dividet eum. partemque ejus cum infidelibus ponit. Ille autem servus qui cognovit voluntatem Domini sui et non praeparavit nec fecit secundum voluntatem ejus. vapulavit multis. Qui autem non cognovit et fecit. digna plagis vapulavit paucis Omni autem. cui multum datum est. multum inquiretur ab eo. et cui commendaverunt multum amplius petent ab eo.

Ignem veni mittere in terram. et quid volo ut accendatur. Baptisma + autem habeo baptizari. et quomodo cohartor donec perficiatur. Putatis. quia pacem veni in terram dare Non dico vobis. sed separationem. Erunt enim ex hoc. quinque in domo una divisi tres. adversum duos. et duo adversum tres dividentur. pater adversus filium. et filius adversus patrem suum. mater adversus filiam. et filia adversus matrem suam. socrus adversus nurum suam. et nurus adversus socrum suam. Dicebat autem et ad turbas Cum videritis nubem orientem ab occasu. statim dicitis. pluvia venit et ita fit. Et cum videritis austrum flantem, dicitis quia aestus erit. et ita fit Hypocritae. faciem caeli et terrae nostis probare. hoc autem tempus quomodo non probatis. Quare autem et vobis ipsis non judicatis. quod justum est. Cum autem vadis cum adversario tuo ad judicem + in via, da opera liberari ab illo. ne forte tradat te ad judicem. et judex tradat te exactori. et exactor mittat te in carcerem. Dico tibi. quia non exies inde. donec novissimum quadrantem reddas. Venerunt autem quidam in ipso tempore. nuntiantes illi de Galliaeis. quorum sanguinem Pilatus miscuit cum sacrificiis illorum. Et respondens Jesus dixit illis. Putatis quod hi Galilaei prae omnibus Galilaeis peccatores fuerunt. quia talia passi sunt Non dico vobis. sed nisi paenitentiam egeritis omnes similiter peribitis Aut illi decem et octo. supra quos cecidit turris in Siloam et occidit eos putatis. quia et ipsi debitores fuerunt prae omnibus hominibus habitantibus in Hierusalem Non dico vobis. sed nisi paenitentiam egeritis omnes similiter peribitis. Dicebat autem hanc similitudinem. Arborem ficus habuit quidam planctatam in vinea sua. et venit quaerens fructum in ea. et non invenit. Ait autem ad cultorem vineae. Ecce anni tres sunt ex quibus venio quaerens fructum in ficulnea hac et non invenio. succide ergo illam. ut quid etiam terram occupat. At ille respondens dixit illi. Domine dimitte illam et hoc anno donec fodiam circa eam et mittam cofinum stercoris + in circuitu. et siquidem fecerit fructum sin autem in futurum succides eam. Erat autem docens in quadam Synagoga + sabbatis. Et ecce mulier quae habebat spiritum infirmitatis annis decem et octo et erat incurvata. nec omnino poterat se erigere. Quam cum vidisset Jesus. vocavit ad se et ait illi Mulier. liberata es ab infirmitate tua. Et imposuit illi manus. et confestim erecta est et glorificabat Deum. Respondens autem Archisynagogus. indignatus est quod sabbato curaret Jesus. dicebat turbae Sex dies sunt in quibus oportet operari. in his ergo venite et curamini et non in die sabbati. Respondens autem Dominus ad eum dixit. Hypocrita. unusquisque vestrum sabbato non solvet bovem suum aut asinum a praesepio. et ducit adaquare Hanc autem filiam Abrahae quam alligavit Satanas. annis decem et octo non oportuit solvi a vinculis istis die sabbati.

Est cum haec diceret erubescebant omnes qui resistebant ei. et omnis populus gaudebat in universis praeclaris virtutibus quae videbantur fieri ab eo.

Dicebat ergo. Cui simile est regnum Dei. et cui simile esse existimabo illud. Simile est grano senapis. quod acceptum homo misit in hortum suum et crevit et facta est arbor + magna. et volucres caeli requieverunt in ramis ejus. Et iterum dixit Cui simile aestimabo regnum Dei Simile est. fermento. quod accepto mulier. abscondit in farinae mensuris tribus. donec fermentatum est totum.

Et ibat Jesus per Civitates et Castella. docens et iter faciens in Hierusalem. Et ait illi quidam. Domine si pauci sunt qui salvi fiunt Ipse autem dixit ad illos. Contendite. intrare per angustam portam dico vobis. quia multi quaerunt intrare et non poterunt. Cum autem intraverit Paterfamilias. et clauserit ostium. incipietis foris stare. et pulsare ostium. dicentes. Domine Domine + aperi nobis. et respondens dicet vobis. Nescio vos unde sitis. tunc incipietis dicere Manducavimus coram te et bibimus. et in plateis nostris docuisti. Et dicet vobis. Nescio vos unde sitis. discedite a me omnes qui operamini iniquitatem. Ibi erit fletus. et stridor dentium. cum videritis Abraham et Isaac. et Jacob. et omnes Prophetas in regno Dei. vos autem expelli foras. Et venient ab Oriente et Occidente. et ab Aquilone et Austro. et discumbent in regno Dei. Et ecce sunt in novissimis qui erunt primi. et qui sunt primi erunt novissimi. In ipsa autem die. accesserunt ad eum quidam ex Pharisaeis dicentes illi. Exi et vade hinc. quia Herodes vult te occidere Et ait illis Jesus. Ite et dicite vulpi illi. Ecce eicio daemonia. et sanitates perficio. hodie et cras. et tertia die consummabor Verumtamen oportet me. hodie et cras. et sequenti ambulare. quia non est possibile Prophetam perire extra. Hierusalem. Hierusalem. Hierusalem. quae occidis Prophetas. et lapidas eos qui mittuntur ad te. quotiens volui congregare filios tuos. quemadmodum gallina pullos suos sub pinnis suis et noluisti. Ecce relinquetur vobis domus vestra deserta Dico autem vobis. quia non videbitis me. donec veniat dies cum dicetis. Venedictus qui venit in nomine Domini. Et factum est dum introisset Jesus in domum cujusdam Principis Pharisaeorum. sabbato manducare panem. et ipsi erant observantes eum. Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum. Et respondens Jesus dixit ad Legis peritos et Pharisaeos Licet sabbato curare aut non +. Ad illi tacuerunt. Ipse vero adprehensum hominem sanavit eum. et dimisit. Et respondens dixit ad illos. Cujus vestrum filius. aut bus cadit in puteum. et non continuo levavit illum in die sabbato. Et non poterant ei respondere ad haec. Dicebat autem ad invitatos parabolam. intendens quemadmodum primos discubitos eligebant. dicens ad eos. Cum invitatus fueris ab aliquo + ad nuptias. noli discumbere in primo loco. ne forte honoratior te sit invitatus ab eo. et veniens is. qui te et illum invitavit. dicat tibi Da huic locum. et tunc incipies cum verecundia novissimum locum tenere. Sed cum vocatus fueris vade et discumbe in novissimo loco. ut cum venerit qui te invitavit dicat tibi. Amice accede superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus. quia omnis qui se exaltat humiliabitur. et qui se humiliat exaltabitur. Dicebat autem et ei qui invitaverat eum. Cum facis prandium aut cenam. noli vocare amicos tuos. neque fratres tuos. neque cognatos tuos. neque vicinos divites. ne forte et ipsi reinvitent te. et erit tibi retributio. sed cum feceris convivium. voca pauperes. deviles. clodos. caecos. et beatus eris quia non habent unde retribuere tibi. retribuetur autem tibi in resurrectione justorum. Audiens autem quidam de simul discumbentibus. dixit illi. Beatus qui manducaverit panem in regno Dei. Ad ipse dixit ei. Homo quidam fecit cenam magnam et vocavit multos. et misit servum suum hora cenae dicere invitatis. venite + quia jam parata sunt omnia. Et coeperunt simul omnes excusare. Primus dixit illi. Villam emi et necesse habeo exire et videre illam. rogote habe me excusatum. Et alius dixit. Juga boum emi quinque. et eo probare illa. rogo te habe me excusatum. Et alius dixit Uxorem duxi. et ideo non possum venire. Et reversus servus. nuntiavit haec Domino suo. Tunc iratus Paterfamilias dixit servo suo. Exi cito in plateas et vicos civitatis. et pauperes ac deviles. et caecos et clodos introduc huc Et ait servus. Domine factum est sicut praecepisti. et adhuc locus est. Et dixit Dominus servo. Exi ad vias. et circa saepes et compelle introire ut impleatur domus mea. Dico enim vobis. quia nemo virorum illorum qui vocati sunt gustabunt cenam meam. Ibant autem turbae multae cum eo et conversus dixit ad illos. Si quis venit ad me. et non odit patrem suum et matrem et uxorem. et filios. et fratres. et sorores. adhuc autem et animam suam non potest meus discipulus esse. Et qui non bajulat crucem suam et venit post me. non potest esse meus discipulus. Quis enim ex vobis volens turrem aedificare nonne prius sedens computat inpendia. si habet quae opus sunt ad perficiendum ne posteaquam posuerit fundamentum. et non potuerit perficere mneos qui viderint incipiant inridere illum dicentes. Quia hic homo coepit aedificare et non potuit perficere. Aut quis Rex iturus committere bellum adversus alium Regem. nonne prius sedens cogitavit si potest cum decem milibus occurrere ei. qui cum viginti milibus venit adversus eum. Si autem impossibilis est. adhuc illo longe agente legationem mittens rogat ea quae pacis sunt. Si ergo omnis ex vobis qui non renuntiat omnibus quae possidet non potest meus esse discipulus. Bonum est sal. quod si sal evanuerit in quo condietur. neque in terram. neque in sterculinum utile est. sed foras mittetur. qui habet aures audiendi audiat. Erant autem adpropinquantes ei. omnes publicani et peccatores. ut audirent illum Et murmurabant Pharisaei et Scribae dicentes. Quia hic peccatores recipit. et manducat cum illis. Et ait ad illos parabolam istam dicens. Quis ex vobis homo. qui habet centum oves. et si erraverit unam ex illis. nonne dimittit nonaginta et novem in deserto. et vadit quaerere eam quae erravit. donec inveniat eam. Et cum invenerit eam inponet in umeros suos gaudens. et veniens in domum convocat amicos et vicinos dicens illis. Congratulamini mihi. quia inveni ovem meam quae perierat. Dico vobis quod ita gaudium erit in caelo super unum peccatorum paenitentiam agentem. quam super nonaginta et novem justos. qui non indigent paenitentiam. Aut quae mulier habens dragmas decem. si perdiderit dragmam unam. nonne accendit lucernam. et scopis mundavit domum et quaerit diligenter. donec inveniat. Et cum invenerit convocat amicas et vicinas dicens Congratulamini mihi. quia inveni dragmam meam quam perdideram. Ita dico vobis. sic gaudium erit coram Angelis Dei super unum peccatorem paenitentiam agentem. Ait autem. Homo quidem habuit duos filios et dixit adulescentior ex illis patri. Pater da mihi portionem substantiae quae me contingit Et divisit illis substantiam Et non post multos dies congregatis omnibus adulescientior filius peregre profectus est in regionem longinquam. et ibi dissipavit substantiam suam vivendo luxuriose. Et postquam omnia consumsit. facta est fames valida in regione illa et ipse coepit egere. Et abiit. et adhesit uni civium regionis illius. Et misit illum in villam suam ut pasceret parcos. Et cupiebat saturari de siliquis quas porci manducabant et nemo illi dabat. In se autem reversus dixit. Quanti mercennarii patris mei abundant panibus. ego autem hic fame pareo. Surgens. ibo ad patrem meum et dicam illi Pater. peccavi in caelum et coram te. jam non sum dignus vocari filius tuus fac me sicut unum ex mercenariis tuis. Et surgens abiit ad patrem suum. Cum adhuc autem longe esset. vidit illum patrer ipsius. et misericordia motus est. et adcurrens cecidit supra collum ejus et osculatus est illum Dixit autem ei filius. Pater peccavi in caelum. et coram te. jam non sum dignus vocari filius tuus. Dixit autem pater ad servos suos. Cito proferte stolam primam. et induite illum. et date annulum in manu ejus. et calciamenta in pedibus ejus et adducite vitulum saginatum et occidte. et manducantes aepulemur. quia hic filius meus. mortuus erat et revixit. perierat et inventus est. Et coeperunt aepulari. Erat autam filius ejus senior in agro et cum veniret. et adpropinquaret domui audivit symfoniam. et chorum et vocavit unum de servis, et interrogavit. quidnam hoc esset. Ad ille dixit illi. Frater tuus venit et occidit pater tuus vitulum saginatum quia salvum illum recepit. Indignatus est autem et nolebat introire. Pater vero + illius egressus foris. coepit illum rogare. Ad ille respondens dixit patri suo. Ecce quod annis servio tibi. et numquam mandatum tuum preaterii, et mihi numquam dedisti hedum ut cum amicis meis aepularer. Postquam autem filius tuus hic venit. qui devoravit substantiam suam cum meretricibus occidisti illi vitulum saginatum. Ad ille dixit illi. Fili. tu semper mecum es. et omnia mea tua sunt. epulari autem nos oportet et gaudere. quia frater tuus hic mortuus erat et revixit perierat et inventus est. Dicebat autem ad discipulos suos. Homo quidam erat dives valde qui habebat vilicum. et hic diffamatus est aput illum quod dissipasset bona ipsius. Quem cum vocasset dixit illi. Quid hoc audio de te. redde rationem vilicationis tuae. jam enim non poteris vilicare. Ait autem vilicus intra se. Quid faciam quia dominus meus. aufert a me vilicationem. fodere non valeo. mendicare erubesco. Cogitavi quid faciam. ut cum amotus fuero a vilicatione. recipiant me in domos suas. Et convocatis singulis debitoribus domini sui dicebat primo. quantum debes domino meo. Ad ille dixit. Centum cados olei. Dixit autem illi. Accipe cautionem tuam. et sede cito et scribe quinquaginta. Deinde alio dixit. Tu autem quantum debes. Ad ille dixit. Centum coros tritici. Ait illi Accipe litteras tuas. et scribe octoginta Et laudavit dominus vilicum iniquitatis quod prudenter fecerit. quia filii hujus saeculi prudentiores sunt filiis lucis in generatione sua. Et ego vobis dico Facite vobis amicos de mamona + iniquitatis. ut cum defeceritis recipiant vos in aeterna tabernacula. Qui fidelis est in modico. et in multo fidelis est. et qui in modico infidelis est. et in multo infidelis est. Si ergo in iniquo mamona fideles non fuistis quod verum est quis vobis credet. Et si in alio fideles non fuistis. quod vestrum est quis dabit vobis. Nemo servus potest duobus dominis servire Aut enim unum odiet. et alterum diligit. aut uni adherebit. et alterum contemnet. Non potestis Deo servire et mamonae. Audiebant autem haec omnia Pharisaei. qui erant avari. et deridebant eum Et ait illis. Vos estis qui justificatis vosmetipsos. coram hominibus. Deus autem novit corda vestra. quia quod hominibus altum est abominatio est ante Deum. Lex et Prophetae usque ad Johannen. deinde regnum Dei evangelizatur. et omnis in illud vim facit. Facilius est autem caelum et terram praeterire quam de lege unum apicem cadere. Omnis qui dimittit uxorem suam. et aliam ducit moecatur. et qui dimissam a viro ducit moecatur. Homo quidam erat dives. et induebatur purpuram. et bysso. et aepulabatur cottidie splendide. Mendicus autem + quidam nomine Lazarus. qui jacebat ad januam ejus ulceribus plenus. cupiens saturari de micis quae cadebant de mensa divitis +. sed et canes veniebant. et lingebant ulcera ejus. Factum est autem ut moreretur mendicus. et portaretur ab Angelis in sinum Abrahae. Mortuus est autem et dives et sepultus est. Et inferno elevans + oculos suos cum esset in tormentis vidit Abraham a longe et Lazarum in sinum ejus et ipse exclamans dixit Pater Abraham miserere mei. et mitte Lazarum ut intinguat summum digiti sui in aqua. et + refrigeret linguam meam quia crucior in hac flamma. Et dixit illi Abraham Fili recordare. quia recepisti bona in vita tua et Lazarus similiter mala nunc autem. hic consolatur tu vero cruciaris. Et in his omnibus inter nos et vos Chaos magnum firmatum est. ut hi qui volunt hinc transire ad vos. non possint neque inde huc ad nos transmeare. Dixit autem rogo te Pater ut mittas eum in domum Patris mei. Quia habeo quinque fratres ut testetur illis. ne et ipsi veniant in locum hunc tormentorum. Et ait illi Abraham. Habent Moysen et Prophetas audiant illos. At ille dixit. Non Pater Abraham. sed si quis ex mortuis ierit ad illos. paenitentiam agent. Dixit autem illi. Si Moysen. et Prophetas non audiunt neque si quis ex mortuis surrexerit credunt. Dixit autem + et ad discipulos suos. Inpossibile est. ut non veniant scandala. vae autem homini illi. per quem veniunt. Utilius est illi. si lapis molaris inponatur circa collum ejus. et proiciatur in mare. quam ut scandalizet unum de pusillis istis. Adtendite vobis. si peccaverit frater + tuus increpa illum. et si paenitentiam egerit dimitte illi. Et si septies in die peccaverit in te et septies conversus fuerit dicens. Paenitet me dimitte illi. Et dixerunt Apostoli Domino Adauge nobis fidem. Dixit autem Dominus Si haberetis fidem. sicut granum sinapis. diceretis huic arbori moro. Eradicare. et transplantare in mare. et oboediret vobis. Quis autem vestrum habet servum arantem aut oves + pascentem qui regresso de agro dicat illi statim Transi recumbe. sed dicit ei Para mihi quod cenem. et praecinge te et ministra mihi. donec manducem et bibam. et post haec tu manducabis et bibes. Nunquid gratiam habet servo illi. quia fecit quae praecepta sunt ei +. Non puto. Sic et vos. cum feceritis omnia quae praecepta sunt vobis. dicite Quia servi inutiles sumus. quod debuimus facere fecimus. Et factum est cum iret in Hierusalem transibat per mediam Samariam et Galileam Et cum ingrederetur. quoddam castellum. occurrerunt ei. decem viri leprosi, qui steterunt a longe. et elevaverunt vocem dicentes. Jesu Praeceptor miserere nostri. Quos ut vidit. dixit illis. Euntes ostendite vos Sacerdotibus Et factum est dum irent mundati sunt. Unus autem ex illis. ut vidit quia mundatus est. reversus est cum voce magna magnificans Deum. et cecidit in faciem suam ante pedes ejus. gratias agens. et hic erat Samaritanus. Respondens autem Jesus dixit. Nonne decem mundati sunt. et novem ubi sunt. Non est inventus qui reverteretur et daret gloriam Deo nisi hic alienigena. Et ait ille. Surge et vade quia fides tua te salvum fecit. Interrogatus autem a Pharisaeis. Quando venit regnum Dei. Respondet eis. et dixit. Non venit regnum Dei cum observatione. neque dicent Ecce hic. aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est. Et ait ad discipulos. Venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis. Et dicent vobis. Ecce hic et ecce illic. Nolite ire neque sectemini. Sicut enim fulgur coruscans in his quae sub caelo sunt fulget. ita erit adventus Filii hominis in die sua. Primum autem oportet illum multa pati. et reprobari a generatione hac. Et sicut factum est in diebus Noe ita erit et in diebus Filii hominis. Edebant et bibebant. uxores ducebant et nubtum dabant usque in diem qua intravit Noe in arcam. et venit dilluvium et perdidit omnes. Similiter sicut factum est in diebus Lot. Edebant et bibebant. emebant. et vendebant. plantabant. et aedificabant. qua die autem exiit Lot a Sodomis pluit ignem et sulpur de caelo et omnes perdidit. secundum haec erunt. qua die Filius hominis revelabitur. In illa die qui fuerit in tecto. et vasa ejus in domo non descendat tollere illa. et qui in agro. similiter non redeat retro. Memores estote uxoris Lot. Quicumque quaesierit animam suam salvam facere perdet illam. et quicumque perdiderit illam propter me + salvam faciet eam. Amen dico vobis. In illa nocte erunt duo in lecto uno. unus adsumetur. et alter relinquetur. duae erunt molentes in unum. una adsumetur. et alia relinquetur. duo in agro. unus adsumetur. et alter relinquetur. Et respondentes dixerunt illi. Ubi fient haec Domine. Quibus ipse dixit Ubicumque fuerit corpus. illuc congregabuntur aquilae. Dicebat autem et parabolam ad illos. quoniam oportet semper orare et non deficere dicens. Judex quidam erat in quadam civitate. qui Deum non timebat. et hominem non reverebatur. Vidua autem quaedam erat in civitate illa. et veniebat ad eum dicens Vindica me de adversario meo. At ille nolebat per multum tempus. Post haec autem dixit intra se Et si Deum non timeo. nec hominem revereor. tamen. quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me. Ait autem Dominus. Audite quid judex iniquitatis dicit. Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium. ad se die ac nocte. et patientiam habebit in illis. Dico enim vobis quia cito faciet vindictam illorum. Verumtamen. Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra. Dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant quod essent + justi. et spernebant ceteros parabolam istam Duo homines ascenderunt in templum ut orarent unus Pharisaeus. et alter Publicanus. Stans itaque Pharisaeus sic orabat. Deus gratias tibi ago. quia non sum sicut ceteri homines raptores. injusti. adulteri velut etiam sicut + hic Publicanus. jejuno bis in sabbato decimas do omnium quae possideo. Et Publicanus a longe stans. nolebat nec oculos suos ad caelum levare. sed percutiebat pectus suum dicens. Deus propitius esto mihi peccatori. Dico itaque vobis. quia descendit hic Publicanus justificatus magis in domum suam quam ille Pharisaeus +. quia omnis qui se exaltat humiliavitur. et qui se humiliat exaltavitur. Adferebant autem ad illum et infantes. ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli increpabant illos. Jesus autem convocans illos dixit. Sinite pueros venire ad me. et nolite prohibere. talium est enim regnum Dei. Amen dico vobis Quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer non intravit in illud. Et interrogavit eum quidam Princeps dicens. Magister bone. quid faciens vitam aeternam possidebo. Dixit autem ei Jesus. Quid me dicis bonum nemo bonus nisi unus Deus Haec mandata nosti. Non moecaveris. Non occides. Non furtum facies. Non falsum testimonium dices. Honora patrem tuum et matrem. Ad ille ait. Haec omnia custodivi a juventute mea. Quo audito Jesus ait illi. Adhuc unum tibi deest. omnia quaecumque habes vende. et da pauperibus. et habebis thensaurum in caelo. et veni sequere me. His ille auditis contristatus est. quia dives erat valde. Videns autem illum Jesus tristem factum. dixit discipulis. Quam difficile qui pecunias habent intrabunt in regnum Dei. Facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei. Et dixerunt qui audiebant. Quis ergo potest salvus fieri Et ait illis Jesus. Quae inpossibilia sunt aput homines. possibilia sunt apud Deum. Ait autem Petrus. Ecce nos dimisimus omnia. et secuti sumus te. Ad ille dixit eis. Amen dico vobis quia nemo est qui relinquat domum. aut parentes aut fratres. aut uxorem aut filios propter regnum Dei. et non recipiat multo plura in hoc tempore. et in saeculo venturo vitam aeternam. Adsumens autem Jesus duodecim discipulos ait illis. Ecce ascendimus Hierosolyma. et consummabuntur omnia quae scribta sunt per Prophetas de Filio hominis. Tradetur enim gentibus et inludetur. et flagellabitur. et conspuetur. et postquam flagellaverint occident eum. et tertia die resurget. Et ipsi nihil horum intellexerunt. sed erat verbum istud absconditum ab eis et non intellexerunt quae dicebantur. Factum est autem cum adpropinquaret Hierico, caecus quidam sedebat secus viam mendicans. Audiens autem turbam praetereuntem. interrogabat quid hoc esset. Et dixerunt ei quia Jesus Nazoreus + transiret. At ille exclamavit dicens. Jesu Fili David. miserere mei. Et qui praeibant. increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat. Fili David miserere mei. Stans autem Jesus. jussit illum adduci ad se. Et cum adpropinquasset. interrogavit illum dicens. Quid tibi vis ut faciam. Ad ille dixit. Domine ut videam. et Jesus dixit illi Respice fides tua te salvum fecit. Et confestim vidit. et sequebatur eum magnificans Deum Et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo. Et ingressus perambulabat Hierico. Et ecce vir nomine Zaccheus. hic erat Princeps Publicanorum. et iste erat dives. et quaerebat videre Jesum quis esset. et non poterat prae turba. quia statura pusillus erat. Et praecurrens ascendit in arborem Sycomorum ut videret illum quia inde erat transiturus. Et cum venisset ad locum suscipiens Jesus vidit illum et dixit ad eum. Zacchee festinans descende. quia hodie in domo tua oportet me manere. Et festinans descendit et excepit illum gaudens. Et cum viderent omnes murmurabant dicentes. quod ad hominem peccatorem intravit manere. Stans autem Zaccheus dixit ad Dominum. Ecce dimidium bonorum meorum Domine do pauperibus. et si quid aliquem fraudavi, quadruplum reddo. Ait autem + ad eum Jesus. Quia hodie salus domui huic facta est. eo quod et ipse filius sit Abrahae. Venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere quod perierat. Haec illis audientibus adiciens dixit parabolam eo quod esset prope Hierusalem. et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur. Dixit ergo Homo quidam erat dives. et is abiit in regionem longinquam +. accipere sibi regnum et reverti. Vocans autem Deum servos suos. dedit illis decem mnas. et ait ad illos. Negotiamini dum venio. Cives autem ejus oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes. Nolumus hunc regnare super nos. Et factum est ut rediret accepto regno. et jussit vocare servos illos quibus dedit pecuniam ut sciret. quis quantum lucratus esset. Venit autem primus dicens. Domine mna tua. decem mnas adquisivit. Et ait illi. Euge serve bone et fidelis. quia in modico fidelis fuisti. eris potestatem habens supra decem civitates. Et alter venit dicens. Domine. mna tua. fecit quinque mnas. Et huic ait. Et tu esto supra quinque civitates Et alter venit dicens. Domine. ecce mna tua quam habui repositam in sudario. timui enim te quia homo es austeris. tollis quod non posuisti et metis quod non seminasti. Et + dixit ei. De ore tuo te judico. serve nequa et piger sciebas. quod ego austeris homo sum. tollens quod non posui. et metens quod non seminavi. et + quare non dedisti pecuniam meam nummularis. et ego veniens cum usuris utique eam exegissem. Et adstantibus dixit. Auferte ab eo mna et date ei qui dece mnas habet. Et dixerunt ei. Domine. habet decem mnas Dico autem vobis Quia omni habenti davitur. ab eo autem qui non habet. et quod habet auferetur ab eo. Verumtamen inimicos meos illos qui noluerunt me regnare super se. adducite huc. et interficite ante me. Et haec dicens. praecedebat ascendens Hierosolymam. Et factum est cum adpropinquasset Betphage in Bethania ad montem qui vocatur Oliveti. misit duos ex discipulis suis dicens. Ite in castellum quod contra est. in quo introjeuntes invenietis pullum asinae alligatum. supra quem nemo hominum sedit. solvite illum et adducite. Et siquis vos interrogaverit. Quare solvitis sic dicetis ei. Quia Domino necessarius est. Abierunt autem qui missi erant. et invenerunt sicut dixit illis Jesus. stantem pullum Solventibus autem illis pullum. dixerunt Domini ejus ad illos. Ut quid solvitis pullum. Ad illi dixerunt Quia Domino necessarius est. Et duxerunt illum ad Jesum et jactaverunt vestimenta sua supra pullum et inposuerunt Jesum. Eunte autem illo. substernebant vestimenta sua in via. Et cum adpropinquaret jam ad descensum montis Oliveti. coeperunt omnes turbae discentium gaudentes laudare Deum voce magna de omnibus quibus viderant virtutibus. dicentes. Benedictus qui venit Rex in nomine Domini. pax in caelo et gloria in excelsis. Et quidam Pharisaeorum de turba dixerunt ad eum. Magister increpa discipulis tuis. Et respondens ait illis. Dico vobis. quia si hi tacuerint lapides clamabunt. Et ut adpropinquavit videns civitatem. flevit super illam dicens. Quia si congnovisses et tu in hac die quae sunt ad pacem tibi. nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis. quia venient dies in te. et circumdabunt te inimici tui vallo et circuibunt te. et obsidebunt te undique. et ad terram prosternent te et filios tuos in te. et non relinquent in te lapidem super lapidem. eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae. Et ingressus in templum. coepit eicere vendentes in illo et ementes dicens eis. Scribtum est. Quia domus mea. domus orationis est Vos autem fecistiseam speluncam latronum. Et erat docens cottidie in templo. Principes autem Sacerdotum et Scribae et Seniores populi. quaerebant illum perdere. et non inveniebant. quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat audiens illum. Et factum est in una dierum docente illo populum in templo. et evangelizante. convenerunt Principes Sacerdotum et Scribae cum Senioribus et dixerunt ad illum. Dic nobis. in qua potestate haec facis. aut quis est qui tibi. dedit hanc potestatem. Respondens autem dixit ad illos. Interrogo vos et ego unum sermonem et dicite mihi. Baptismum Johannis de caelo erat an ex hominibus. At illi cogitabant inter se dicentes. Quia si dixerimus De caelo dicet. Quare ergo non credidistis illi. Si autem dixerimus Ex hominibus. plebs universa lapidavit nos. certi sunt enim Johannem Prophetam fuisse. Et responderunt nescimus. Et Jesus ait illis. Neque ego dico vobis in qua potestate haec facio. Coepit autem dicere ad plebem parabolam hanc Homo plantavit vineam et locavit eam colonis. et ipse peregre fuit annis multis. Et in tempore. misit ad colonos servum. ut de fructu vineae darent illi. Coloni autem caesum dimiserunt inanem. Et adjecit alterum servum mittere. Illi autem. et hunc caedentes. et inhonorantes dimiserunt inanem. eum. Et addidit tertium mittere Qui et illum vulnerantes ejecerunt inanem. Dixit autem Dominus vineae Quid faciam. Mittam filium meum dilectum forsitan cum hunc viderint verebuntur. Quem cum vidissent coloni cogitaverunt inter se dicentes Hic est heres. occidamus illum. ut nostra fiat hereditas. Et ejectum illum extra vineam occiderunt Quid ergo faciet illis Dominus vineae. Veniet et perdet colonos illos. et davit vineam suam aliis. Audientes autem haec dixerunt Absit. Ipse autem aspiciens eos ait. Quid est ergo hoc quod scribtum est. Lapidem quem reprobaverunt aedificantes. hic factus est in caput anguli. Omnis qui ceciderit super lapidem illum confringetur supra quem autem ceciderit comminuet illum. Et quaerebant Principes Sacerdotum et Scribae mittere in illum manus illa hora et timuerunt populum. intellexerunt enim quod ad ipsos dixerit parabolam istam. Et cum recessissent miserunt insidiatores qui se fingebant esse justos ut caperent eum in sermone. et traderent illum principatui. et potestati Praesidis. Et interrogaverunt illum dicentes. Magister scimus quia recte loqueris. et doces et non accipis personas hominum sed in veritate viam Dei doces. Licet nobis dare tributum Caesari. aut non. Considerans autem dolum illorum dixit Quid me temptatis Ostendite mihi denarium. Cujus habet imaginem et inscriptionem. Respondentes autem dixerunt Caesaris. At ille ait illis. Reddite ergo. quae Caesaris sunt Caesari. et quae Dei sunt Deo Et non potuerunt verbum ejus reprehendere coram plebe. et admirantes in responsa ejus. tacuerunt. Accedentes autem quidam Sadduceorum. qui negant esse resurrectionem interrogaverunt eum dicentes. Magister. Moyses scribsit nobis. Si frater alicujus mortuus fuerit. habens uxorem. et hic sine filiis fuerit defunctus. ut accipiat eam frater ejus uxorem. et suscitet semen fratri suo. Septem ergo fratres erant. et primus accepit uxorem et mortuus est sine filiis. Et sequens accepit illam et ipse mortuus est sine filiis. Et tertius accepit illam Similiter et omnes septem et non relinquerunt semen et mortui sunt. Novissima autem omnium mortua est et mulier. In resurrectione ergo. cujus eorum erit uxor. Septem enim habuerunt eam uxorem Et ait illis Jesus. Filii hujus saeculi nubunt et traduntur ad nuptias. illi vero qui digni habebuntur saeculo illo et resurrectione ex mortuis neque nubunt. neque uxores ducunt. neque enim ultra poterunt mori. similes enim sunt Angelis et filii sunt Dei cum sint filii resurrectionis. Nam quia resurgunt mortui et Moyses ostendit sicut dixit, vidi in rubo Dominum Deum Abraham. et Deum Isaac. et Deum Jacob Deus autem non est mortuorum sed vivorum. omnes enim vivunt ei. Respondentes autem quidam Scribarum. dixerunt. Magister bene dixisti. Et amplius non audebant eum quicquam interrogare. Dixit autem ad illos Jesus. Quomodo dicunt Christum Filium David esse et ipse David dicit in libro Psalmorum. Dixit Dominus Domino meo. sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum David ergo eum Dominum vocat et quomodo Filius ejus est. Audiente autem omni populo dixit discipulis suis. Adtendite vobis ab Scribis qui volunt ambulare in stolis. et amant salutationes in foro. et primas cathedras in Synagogis et primos discubitus in conviviis. Qui devorant domos viduarum simulantes longam orationem Propterea hi accipient majorem damnationem. Respiciens autem vidit eos qui mittebant munera sua in gazophylacium divites. Vidit autem et quandam viduam pauperem mittentem ibi aera minuta duo. Et dixit Vere dico vobis quia vidua haec pauper plus omnibus misit. Omnes enim hi ex eo quod abundavit illis. miserunt in munera Dei. haec autem ex eo quod deest illi. omnem victum suum quem habuit misit. Et quibusdam dicentibus de templo. quod lapidibus bonis et donis ornatum esset. dixit. Haec quae videtis venient dies. in quibus non relinquetur lapis super lapidem qui non destruatur. Interrogaverunt autem illum dicentes. Praeceptor. quando haec erunt et quod signum cum fieri incipient. Ad ille dixit. Videte ne seducamini. multi enim venient in nomine meo dicentes. quia ego sum et tempus adpropinquavit nolite ergo ire post illos. Cum autem audieritis praelia et seditiones nolite terreri. oportet enim haec primum fieri sed nondum est finis Tunc dixit illis. Exsurget gens adversus gentem et regnum adversus regnum terremotus autem magni erunt per loca. et pestilentiae et fames. terroresque de caelo et signa magna erunt. Sed ante haec omnia inicient in vos manus suas. et persequentur. Tradentes in Synagogis. et custodiis. ducentes ad Reges et Praesides propter nomen meum. continget autem vobis. in testimonium. Ponite ergo in cordibus vestris non praemeditari. quemadmodum respondeatis. Ego enim dabo vobis. os. et sapientiam. cui non possint resistere aut contradicere omnes adversarii vestri. Trademini enim a parentibus. et a fratribus. et a cognatis. et amicis. et morti afficient vos et eritis odio omnibus hominibus propter nomen meum. et capillus capitis vestri non peribit. In vestra autem patientia possidevitis animas vestras. Cum autem videritis circumdari ab exercitu Hierusalem. tunc scitote. quia adpropinquavit desolatio ejus. Tunc qui in Judaea sunt fugiant in montibus. et qui in medio ejus sunt. discedant et qui in regionibus non intrent in eam. quia dies ultionis hi sunt ut impleantur omnia quae scribta sunt. Vae autem praegnantibus. et nutrientibus in illis diebus. erit enim praessura magna super terram et ira populo huic. et cadent in ore gladii. et captivi ducentur in omnibus gentibus et Hierusalem calcavitur a gentibus. donec impleantur tempora nationum. Et erunt signa magna in sole, et in luna. et in stellis. et in terra occursus gentium. prae ansietate ut sonitus maris. et motus fluctuum. arescentibus hominibus prae timore et exceptatione. quae supervenient universo Orbi. nam. . . . . . . . . . . . . . . . . . caelorum movebuntur. et tunc videbunt Filium hominis in nubibus. cum postestate magna et majestate. Sed cum haec incipient fieri. respicite et levate capita vestra. quoniam adpropinquat redemptio vestra. Et dixit illis similitudinem. Videte ficulneam. et omnes arbores. cum incipient ostendere fructum. scitis quoniam prope est aestas. Ita et vos. cum videritis haec fieri. scitote quod prope est regnum Dei. Amen dico vobis quia non praeteribit generatio haec donec omnia fiant. Caelum et terra transibunt. verba autem mea non praeteribunt. Adtendite autem vobis ne forte graventur corda vestra in crapula et ebrietate et cogitationibus hujus vitae. et superveniat in vos. repentina dies illa. tamquam laqueus enim superveniet in omnes qui sedent super faciem totius Terrae. Vigilate itaque omni tempore orantes ut digni habeamini effugere + ista omnia quae futura sunt. et stare in conspectu Filii hominis. Erat autem diebus docens in templo noctibus vero exiens morabatur in monte qui vocatur Oliveti. Et omnis populus manicabat ad eum in templum ut audirent eum, adpropinquabat autem dies festus Azymorum qui dicitur Pascha. et quaerebant Principes Sacerdotum et Scribae quomodo eum + interficerent. timebant enim populum. Intravit autem Satanas in Judam qui cognominabatur Scarioth +. unus de duodecim et abiit et locutus est cum Principibus Sacerdotum. et Magistratibus. quemadmodum illum traderet eis. Et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare Et spopondit. Et quaerebat exinde opportunitatem ut traderet eum illis sine turbis. Venit autem dies Azymorum. in quo opportebat immolari Pascha. et misit Petrum et Johannem dicens. Euntes parate nobis Pascha. ut manducemus. Ad illi dixerunt ei Ubi vis paremus. Et dixit ad eos. Ecce introeuntibus vobis in civitatem. occurret vobis homo +. amphoram. aquae portans. sequimini eum in domum in quam intrat. et dicetis Patrifamilias domus. Dicit tibi Magister. Ubi est ospitium ubi Pascha cum discipulis meis manducem. Et ipse vobis ostendet caenaculum magnum stratum. et ibi parate. Euntes autem invenerunt. sicut dixit illis, et paraverunt Pascha. et cum facta esset hora. discubuit. Et duodecim Apostoli cum eo. Et ait illis. Desiderio desideravi hoc Pascha manducare vobiscum antequam patiar. Dico enim vobis quia ultra non manducabo ex hoc donec impleatur in regno Dei. Et accepto calice gratias egit et dixit. Accipite hoc +. et dividite inter vos. Dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis hujus + donec regnum Dei veniat. et accepto pane gratias egit et fregit. et dedit discipulis suis dicens Hoc est corpus meum quod pro vobis datur. hoc facite in meam commemorationem. Similiter et calicem postquam cenaverunt. dicens Hic calix novum testamentum est in sanguine meo. qui pro vobis effundetur. Verumtamen. ecce manus tradentis me mecum est in mensa. Et quidem Filius hominis vadit secundum quod scribtum est. Verumtamen vae homini illi per quem tradetur. Illi autem conquirebant inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset. Facta est autem et contentio inter eos de hoc: quis eorum esset major. Ipse autem dixit eis. Reges gentium dominantur eorum. et qui potestatem habent super eos. beneficiorum largitores vocantur. Vos autem non sic. sed qui major est in vobis fiat sicut junior. et qui praeest sicut minister. Quis enim major est. qui recumbit aut qui ministrat. Nonne qui recumbit. Ego autem in medio vestrum sum. sicut qui ministrat. Vos autem estis qui permansistis mecum in temptationibus meis. Et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum. ut sedeatis. et bibatis super mensam meam in regno meo. et sedeatis super XII. thronos judicantes duodecim Tribus Sdrahel. Ait autem Dominus. Simon Simon ecce Satanas expetivit ut vos ventilet. sicut triticum. Ego autem. rogavi pro te. ut non deficiat fides tua. et tu aliquando conversus confirma fratres tuos. Dixit autem ei Petrus. Domine tecum paratus sum. et in carcerem. et ad mortem ire. Et Jesus dixit Dico tibi Petre. non cantavit odie gallus. donec ter abneges me nosse. Et dixit eis. Quando misi vos. sine sacculo. et sine pera. et sine calciamentis. numquid aliquid defuit vobis. Ad illi dixerunt. Nihil. Dixit ergo eis. Sed nunc qui habet sacculum. tollat similiter et peram. et qui non habet vendat tunicam suam et emat gladium. Dico enim vobis. quoniam hoc quod + scribtum est oportet impleri in me. Et quod cum iniquis deputatus est. Etenim ea quae de me scribta sunt. finem habent. At illi dixerunt. Domine ecce gladii duo hic. At Jesus dixit eis. Sufficit. Et egressus abiit secundum consuetudinem in montem Oliveti Sequti sunt autem illum et discipuli. ejus +. Et cum pervenisset ad locum ait illis. Orate ne intretis in temptationem: Et ipse discessit ab eis. quantum jactus est lapidis. et positis genibus orabat dicens. Pater si vis transfer a me hunc calicem. Verumtamen non mea voluntas. sed tua fiat. Et surgens ab oratione. et veniens ad discipulos. invenit eos dormientes. prae tristitia. Et ait illis. Quid dormitis. Surgite et orate. ne intretis in temptationem. Et adhuc eo loquente. ecce turba. et qui vocabatur Judas. unus de duodecim antecedebat eos. et adpropinquavit ad Jesum. ut oscularetur eum. Jesus autem dixit ei. Juda osculo Filium hominis tradis. Videntes autem hi qui cum ipso erant. quod futurum erat. dixerunt ei. Domine. si percutimus gladio. Et percussit unus ex illis servum Principis Sacerdotum. et amputavit auriculam ejus dextram. Respondens autem Jesus ait. Sinite usque huc. Et extendens manum. et tangens auriculam ejus. sanavit eum. Dixit autem Jesus ad eos. qui venerant ad eum a Principibus Sacerdotum. et Scribae. et Magistratus templi. et Senioribus. Quasi ad latronem venistis. cum gladiis. et fustibus. cottidie vobiscum eram in templo. et non inmisistis in me manus. sed haec est ora vestra. et potestas tenebrarum. Et comprehendentes eum. duxerunt ad domum Principis Sacerdotum. Petrus vero sequebatur eum + a longe. Accenso autem igni in medio atrio. et circumsedentibus illis. sedebat et + Petrus. in medio eorum. Quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad ignem. et intuens eum dixit. Et hic cum illo erat. Ille autem negavit + dicens. Mulier non novi eum. Et iterum post pusillum videns eum alius dixit. Homo et tu cum illo eras semper. Petrus vero ait. O homo. non sum. Et cum intercessisset spatium unius horae quidam adfirmabat dicens. Vere et hic cum illo erat. Nam et Galilaeus est. Dixit autem Petrus. Homo. nescio quid dicis. Et continuo adhuc eo loquente. gallus cantavit. Et conversus Dominus. respexit Petrum. Et recordatus est Petrus. verbum Domini. sicut dixit ei +. Quia prius quam gallus cantet. ter me negavis. Et egressus foras Petrus flevit. amare. Et viri qui tenebant eum inludebant eum caedentes et velantes caput ejus. percutiebant faciem ejus. et interrogabant cum dicentes. Prophetiza quis est qui te percussit. Et alia multa blasphemantes dicebant in eum. Et ut factus est dies. convenerunt Seniores plebis. et Principes Sacerdotum. et Scribae et duxerunt illum in Concilium suum. et interrogabant eum dicentes. Si tu es Christus dic nobis. Et ait illis. Si vobis dixero non creditis mihi. si autem et interrogavero. non respondetis mihi. neque dimittetis. Ex hoc autem erit Filius hominis. sedens ad dextram virtutis Dei. Dixerunt autem omnes Tu ergo es Filius Dei. Ad ille dixit eis +. Vos dicitis quia ego sum. At illi dixerunt. Quid adhuc opus habemus testimonium. ipsi enim audivimus ex ore ejus. Et exsurgens omnis multitudo eorum duxerunt illum ad Pilatum. Coeperunt autem accusare eum dicentes. Hunc invenimus subvertentem gentem nostram. et prohibentem tributa dare Caesari et dicentem se Christum Regem esse. Pilatus autem interrogavit eum dicens. Tu es Rex Judaeorum. Jesus autem respondens ait. Tu dicis. Pilatus autem dixit ad Principes Sacerdotum. et turbas. Nihil invenio causam in hominem isto. At illi invalescebant dicentes. Commovet populum. docens per universam Judaeam incipiens a Galilea usque huc. Pilatus autem audiens Galilaeam. interrogavit si homo Galilaeus esset. Et ut cognovit quod de Herodis potestate esset misit illum ad Herodem qui a etipse Hierosolymis erat in illis diebus. Herodes autem viso Jesu gavisus est valde. erat enim cupiens illum videre ex multo tempore. eo quod multa audiret de illo. et sperabat signum aliquod videre ab eo fieri. Interrogabat autem illum multis sermonibus. Et Jesus nihil respondebat ei. Stabant autem Principes Sacerdotum et Scribae. constanter. accusantes eum. Cum autem sprevisset illum Herodes cum militibus suis. et inlusisset. induit eum + veste alba. et remisit eum ad Pilatum. Tunc amici facti sunt Herodes. et Pilatus in illa die. nam antea. inimici erant ad invicem. Pilatus vero convocatis summis Sacerdotibus et Principibus populi dixit ad eos. Obtulistis mihi hunc hominem. tamquam avertentem populum. et ecce ego. coram vobis interrogans. nullam causam inveni in homine isto ex his. quibus eum accusatis. Sed neque Herodes. nam remisit eum ad nos, et ecce nihil dignum morte actum est ab eo. Emendabo ergo illum et dimittam. Necesse autem habebat dimittere eis. per diem festum unum. Exclamavit autem simul universa multitudo dicens. Tolle hunc. et dimitte nobis Barabban. qui erat propter seditionem quamdam factam in civitate. et homicidium in carcere missus. iterum autem Pilatus locutus est ad eos. volens dimittere Jesum. At illi clamabant dicentes. Crucifige illum. ille autem. tertio dixit ad illos. Quid enim mali fecit iste. nullam causam mortis invenio in illum Emendans ergo illum dimittam. At illi instabant vocibus magnis postulantes ut crucifigeretur. et invalescebant voces eorum et Sacerdotum. Pilatus autem adjudicavit fieri petitionem eorum. Dimisit autem eis illum qui propter homicidium. et seditionem missus fuerat in carcerem. quem petebant. Jesum vero tradidit voluntati eorum. Et cum ducerent eum adprehenderunt Simonem quendam Cyrenensem. venientem de villa. et inposuerunt illi crucem portare post Jesum. Sequebatur autem illum multitudo populi +. et mulieres quae plangebant. et lamentabant eum. Conversus autem ad illas Jesus dixit. Filiae Jerusalem nolite flere super me. sed super vos ipsas flete. et filios vestros. quia ecce venient dies. in quibus dicent Beatae steriles et ventres qui non genuerunt. et ubera quae non lactaverunt. Tunc incipient dicere montibus. Cadite super nos. et collibus Operite nos. quia si in viridi ligno. haec faciunt in arido quid fiet. Ducebantur autem et alii duo latrones cum eo. ut crucifigerentur. Et postquam venerunt in locum qui vocatur Calvariae. ibi eum crucifixerunt. et latrones. unum a dextris. et alterum a sinistris. Jesus autem dicebat. Pater dimitte illis non enim sciunt quid faciunt. Dividentes autem vestimenta ejus. miserunt sortes. Et stabat populus expectans. Et deridebant illum Principes cum eis dicentes. Alios salvos fecit nunc se ipsum salvum faciat. si hic est Christus Dei electus. Deludebant autem illum et milites accedentes. et acetum illi offerentes et dicentes. Si tu es Rex Judaeorum. salvum te fac. Erat autem. et titulus scribtus super eum. litteris. Graecis. Latinis et Hebreicis. Hic est Rex Judaeorum. Unus autem de his qui pendebant latronibus blasphemabat eum dicens. Si tu es Christus salvum fac temetipsum et nos. Respondens autem alter increpabat eum dicens. Non times tu Deum. quod in eadem damnatione es. Et nos quidem juste. digna enim factis nostris recipimus. hic vero nihil mali gessit. Et dixit ad Jesum. Domine memento mei cum veneris in regnum tuum. Et ait illi Jesus. Amen dico tibi hodie mecum eris in Paradiso. Erat autem fere hora sexta et tenebrae factae sunt in universa terra. usque in horam nonam. et obscuratus est Sol. et velum templi scissum est medium. Et clamans voce magna Jesus ait. Pater in manus tuas commendo spiritum meum. Et haec dicens expiravit. Videns autem Centurio quod factum fuerat. glorificavit Deum dicens. Vere hic homo justus erat. Et omnis turba qui simul aderant ad spectaculum istud, videntes quae fiebant percutientes pectora sua. revertebantur. Stabant autem omnes noti ejus a longe. et mulieres quae secutae erant eum a Galilea. haec videntes. Et ecce vir nomine Joseph. qui erat Decurio vir bonus et justus. Hic non consenserat consilio et actibus eorum. erat autem ab Arimatia + civitate Judaeorum. qui expectabat. et ipse regnum Dei. Hic accessit ad Pilatum. et petit corpus Jesu. et depositum involvit in + sindone. et posuit eum in monumento exciso. in quo nondum quisquam positus fuerat. Et dies erat Parasceve. et sabbatum inlucescebat. Subsecutae autem mulieres quae simul cum ipso venerant a Galilea. et viderunt monumentum. et quemadmodum positum erat corpus Jesu. Et revertentes paraverunt aromata. et unguenta. et sabbato quidem quieverunt. secundum mandatum. Una autem sabbati. valde diluculo venerunt ad monumentum. portantes quae paraverant aromata. et aliae simul cum eis. et invenerunt lapidem revolutum a monumento. Et ingressae non invenerunt corpus Jesu. Et factum est dum haesitarent de hoc. ecce viri duo adstiterunt juxta illas. in veste. fulgenti. Cum timerent autem. et declinarent vultum in terram. dixerunt ad illas. Quid quaeritis viventem cum mortuis. non est hic. sed surrexit. Recordamini. qualiter locutus est vobis. cum adhuc in Galileam esset dicens. Quia oportet Filium hominis. tradi in manus hominum peccatorum. et crucifigi. et tertia die resurgere. Et recordatae sunt verborum ejus. Et regressae a monumento nuntiaverunt haec omnia illis undecim. et ceteris omnibus. Erat autem Maria. Magdalene. et Johanna. et Maria Jacobi. et ceterae quae cum eis erant. quae dicebant ad Apostolos haec. Et visa sunt coram illos. quasi deliramentum verba illarum. et non credebant illis. Petrus autem surgens cucurrit ad monumentum. et procumbens. videt linteamina sola posita. et abiit mirans secum. quod factum fuerat. Et ecce duo ex ipsis ibant. eadem die in castellum quod aberat + spatio stadiorum. LX ab Hierusalem nomine Emmaus. Et ipsi loquebantur ad invicem de his omnibus quae acciderant. Et factum est. dum fabularentur. et secum conquirerent. et ipse Jesus adpropinquans ibat cum eis. oculi autem eorum tenebantur. ne eum agnoscerent. Et ait ad illos Qui sunt hi sermones quos confertis ad invicem. Ambulantes et estis tristes. et respondens unus ex ipsis. cui nomen Cleophas dixit ei. Tu solus peregrinus es in Hierusalem. et non agnovisti quae facta sunt in ea in diebus istis. Quibus ille dixit. Quae. At illi dixerunt. De Jesu nazoreno qui fuit Propheta potensin opere et sermone coram Deo. et omni populo. quomodo eum tradiderunt summi Sacerdotes et Principes nostri in damnationem mortis. et crucifixerunt eum. Nos autem sperabamus quia ipse esset redempturus Israhel. et nunc super haec omnia. tertia dies est hodie. quod haec facta sunt. Sed et mulieres quaedam. ex nostris. terruerunt nos quae ante lucem fuerunt ad monumentum. et non invento corpore ejus venerunt dicentes se etiam visionem Angelorum vidisse qui dicunt eum vivere. Et abierunt quidam ex nostris ad monumentum. et ita invenerunt sicut mulieres dixerunt. ipsum vero non viderunt +. Et ipse dixit ad illos. Stulti et tardi corde ad credendum. in omnibus quae locuti sunt Prophetae. Nonne haec oportuit pati Christum. et ita intrare in gloriam suam. Et incipiens a Moyse. et omnibus Prophetis interpretabatur illis in omnibus. Scribturis. quae de ipso erant Et adpropinquaverunt castello quo ibant. et ipse finxit se longius ire. Et coegerunt eum dicentes. Mane nobiscum. quoniam vesperum est. et jam declinavit dies. Et intravit cum illis. ut maneret. Et factum est dum recumberet cum illis. accepit panem. et benedixit, et fregit et dedit eis. Et aperti sunt oculi eorum. et cognoverunt eum. et ipse invisus factus est + eis. Et dixerunt ad invicem. Nonne cor nostrum erat in nobis ardens, dum loqueretur nobis in via. et aperiret nobis Scribturas. Et surrexerunt eadem hora. et regressi sunt in Hierusalem. et invenerunt congregatos undecim Apostolos. et eos qui cum ipsis erant dicentes. Quia vere Dominus surrexit. et apparuit Simoni. Et ipsi narrabant quae gesta erant in via. et quomodo cognoverunt eum. in fractione panis. Haec autem illis loquentibus. ipse + Jesus stetit. in medio eorum. et dixit eis Pax vobis. ego sum nolite timere. Conturbati vero et conterriti. existimabant se spiritum videre. Et dixit eis. Quid turbati estis et quare + cogitationes ascendunt in cordibus vestris. Videte manus meas et pedes quia ego sum ipse. palpate et videte. quia spiritus carnem et ossa non habet. sicut me videtis habere. Et cum hoc dixisset. ostendit eis manus. et pedes. Adhuc autem non credentibus illis prae gaudio. et mirantibus dixit eis. Habetis hic aliquid quod manducetur. At illi obtulerunt ei. partem piscis assi. et favum mellis. Et accipiens coram ipsis manducavit. et dixit ad eos. Haec sunt verba quae locutus sum ad vos. cum adhuc essem vobiscum quoniam oportuit impleri omnia quae scribta sunt in lege Moysi. et Prophetis. et Psalmis de me. Tunc aperuit illis sensum. ut intelligerent Scribturas. Et dixit eis. Quoniam sic scribtum est. et sic oportuit Christum pati. et resurgere a mortuis die tertia. et praedicari in nomine ejus paenitentiam. et remissionem peccatorum in omnes gentes. incipientibus ab Hierusalem. Vos autem estis testes horum omnium. Et ecce ego mitto promissum Patris mei in vos. vos autem sedete in civitate hac Hierusalem. quoadusque induamini virtutem + ex alto. Eduxit autem eos foras in Bethania. et elevatis manibus suis. benedixit eos +. Et factum est dum benediceret eos. recessit ab eis et elevabatur in caelum. Et ipsi adorantes eum. regressi + sunt in Hierusalem cum gaudio magno. Et erant semper in templo laudantes et benedicentes Deum. Amen.

EVANGELIUM SECUNDUM LUCAN EXPLICIT. + INCIPIT EVANG. SECUNDUM MARCUM.

CODEX CORBEIENSIS. CAP. I. 1. Quoniam quidem multi conati sunt ordinare rerum narrationem, quae in nobis completae sunt.

5. Et uxor illi de filiabus.

10. Populi orabat foris. 13. Et ait illi Angelus Domini, dicens: Ne timeas . . . quoniam ecce obsecratio tua audita est.

17. et incredibiles ad prudentiam justorum. 19. et dixit ei: Ego enim sum Angelus Gabriel, qui adsto.

20. propter hoc, quod non credis verbis meis. 28. ingressus ad eam Angelus, benedixit eam, et dixit illi. . . . inter mulieres.

29. Ipsa autem, ut vidit eum, mota est in introitu ejus, et erat cogitans, quod sic benedixisset eam. 34. Ego enim nescio virum. 35. Spiritus Sanctus superveniet te . . . obumbrabit me, ( lege ) te. Quod nascetur Sanctum, vocabitur. 36. Quae vocabatur sterilis.

37. Quia non est impossibile Deo omne verbum. 38. contingat mihi secundum verbum tuum. Discessit ab illa Angelus. 39. In civitatem Judaeae.

45. Quoniam perficientur omnia, quae dicta sunt tibi a Domino. 50. Misericordia ejus in progeniem et progeniem.

51. Mente cordis ipsorum. 54. puerum suum, memorati misericordiae. + Addit, suae, recens manus. 59. In die octava, ut venirent circumcidere . . . et vocaverunt eum in nomine Patris ejus Zachariam. 61. dixerunt ad illam: Nemo est, qui vocetur hoc nomine. Addit recens manus, in cognatione tua. 63. Et accepit pugillarum, et scripsit . . . Et mirati sunt omnes. 64. Et continuo resoluta est lingua ejus, et apertum est os ejus.

66. Quid utique erit puer iste? 70. Sicut locutus est per os Sanctorum Prophetarum, qui ab aevo sunt. 71. Et liberavit nos ab inimicis nostris. 72. Et rememorari testamenti sancti sui. 77. Ad dandam scientiam plebis ejus.

CAP. II. 1. Ut profiteretur universus orbis terrae.

2. Haec professio + prima facta est a Praeside. 4. De domo, et patria David. + 5. Cum Maria desponsata sibi uxore, cum esset in utero habens.

7. Quia non erat locus in diversorio. 9. Majestas circumfulsit illos.

12. Et hujus hoc signum vobis.

22. Ut statuerent Domino.

24. Par turturum, et duos pullos, etc. 28. Omittit, in ulnas suas.

33. Et erat Joseph, et Mater ejus.

34. Signum, quod contradicetur. 35. Ut revelentur multorum cordium cogitationes. + 38. Et haec, ipsa hora stans, confitebatur Domino . . . redemptionem Jerusalem. 43. Et non cognoverunt Jesus (lege Joseph), et Mater ejus.

44. Existimantes autem Jesum secum comitari. 48. Et viso illo, expaverunt . . . quid fecisti nobis sic? dolentes, et tristes quaerebamus te. + 49. Et ait ad illos . . . quia in Patris mei oportet me esse? CAP. III.

7. Generatio viperarum. 9. Omnis arbor non faciens fructum, excidetur. 11. qui habet bonas escas, faciat similiter.

16. fortior me, cujus non sum dignus calceamenta portare.

21. cum baptizatus esset omnis populus, et Jesu baptizato.

22. Filius meus es tu, ego hodie genui te. recenti manu, Filius meus dilectus, in te complacuit mihi. +

23. quod putabatur Filius Joseph . . . Heliae, Matthiae. 25. Anum, Sedi, Naggae.

26. Osche, Judae. 28. Addit Jozes, inter Her, et Jesu. CAP. IV. 1. agebatur in spiritu in desertum.

4. non in solo pane vivet homo. 5. in montem altum. 11. ne forte perdas ad lapidem.

13. Omittit, sanare contritos corde. 19. dimittere conquassatos in requiem, praedicare annum Domini acceptum.

22. Filius Joseph fabri.

27. Neman + Syrus

30. Ille autem per medium illorum, et ibat. 34. scio qui es, tu Sanctus Dei.

38. in domum Simonis, et Andreae.

39. febri: et remisit eam.

CAP. V.

2. naves stare secus stagnum. 3. rogavit eum ut duceret a terra aliquantulum. 7. ita ut mergerentur +. 10. homines vivificans. recenti manu, capiens.

11. ad terram naviculis. 12. vir plenus lepra, et ipse procidens in faciem, rogabat . . .

14. ut sit in testimonia hoc vobis. 17. erant Pharisaei docentes.

20. Remissa sunt tibi peccata tua. 21. Quis potest dimittere peccatum.

23. Remissa sunt tibi peccata tua: aut dicere. 30. Et murmuraverunt . . . et peccatoribus manducat, et bibit.

39. Omittitur, sed supplevit recentior manus.

CAP. VI. 1. per semina sata.

2. Quid facitis? sabbatis non licet.

9. Interrogabo vos.

10. Et circumspectis illis omnibus in ira. 11. repleti sunt iniquitate . . . quid facerent de Jesu.

16. qui factus est proditor.

17. et Jerusalem, et trans fretum, et maritima Tyri, et Sidonis, 20. quoniam ipsorum est, etc. 21. Beati qui nunc esuriunt, et sitiunt; quia saturabuntur.

22. et cum separabunt vos, et ejicient, et exprobrabunt nomen vestrum, 35. mutuum date, nihil desperantes.

36. Estote misericordes, omisso ergo.

37. Nolite judicare, et de vobis non judicabitur: nolite condemnare, ut non condemnemini.

38. mensuram bonam, commodatam, confestam, superfluentem dabunt in sinum vestrum. 40. ut sit sicut magister. 42. ejiciam festucam de oculo tuo: et ecce in oculo tuo trabes subjacet.

44. Neque legunt de spinis ficus; neque de rubo vindemiant uvam. 45. os ejus loquitur.

48. inlisit flumen domui illi. 49. allisit flumen domui illi. CAP. VII. 1. Et factum est, cum implesset omnia verba in aures plebis.

3. ut veniret, et liberaret. 7. Omittit, propter quod et meipsum non sum dignum arbitratus, ut venirem ad te: + quod supplevit recens manus.

9. in nullo tantam fidem inveni in Israel.

10. invenerunt servum sanum. 16. visitavit plebem suam in bono.

17. in omni confini regione. 24. arundinem a vento moveri. 25. in veste pretiosa sunt, et in deliciis superabundant, in domibus Regum sunt.

28. Nam qui minor est in regno Dei.

30. non baptizati. 31. Cui ego + similes dicam.

33. neque manducans, neque bibens, et dicitis. 44. aquam pedibus mihi non dedisti.

46. oleo non unxisti pedes meos: haec autem unguento unxit.

CAP. VIII.

10.--Vobis datum est scire mysterium Dei. 14. euntes, simul suffocantur.

15. et fructum afferunt per patientiam. 17. nec absconsum, nisi cognoscatur.

18. Videte quomodo auditis? 22. trans stagnum. Et leva verunt. 23. et complebatur fluctibus navicula, et periclitabantur. +

26. Enavigaverunt autem ad.

29. nam vinctus catenis, et compedibus custodiebatur, et ruptis vinculis agebatur in loco deserto. 32. rogaverunt eum, ut in illis irent. Et permisit illis.

42. comprimebatur, ut suffocarent eum.

43. mulier in profluvio sanguinis.

45. turbae te compriment tam magnae, et dicis, etc.

46. nam et ego cognovi virtutem exisse de me. 47. quia non latuit illum, venit tremens.

53. scientes eam mortuam esse. 55. Et convertit spiritum ejus.

Cap. IX.

3.--neque peram, neque calceamentum, neque panem. 4. ibi manete, et inde proficiscimini.

5. pulverem de pedibus vestris excutite. 7. consternabatur, eo quod diceretur. 9. Hic, qui est, de quo audio talia?

12. ut eant circa castella, et villas, et reficiant se, et inveniant escas. 13. nisi eamus, et emamus.

16. benedixit super illos. 24. salvabit illam.

25. se autem perdat, aut detrimentum faciat.

29. Et dum orat, facta est species aspectus ejus altera, et vestitus ejus albus, refulgens.

35. Hic est Filius meus electus. + 36. et dum vox fit.

37. Factum est autem per diem, descendentibus. 44. omnibusque mirantibus super omnia, quae faciebat, dixit ei Petrus: Domine, quare nos non potuimus ejicere illum? Quibus dixit: Quoniam ejusmodi, oratione ejicitur, et jejunio. Dixit autem ad discipulos suos: Ponite vos in auribus vestris.

45. et erat occultum inter ipsos, ut non sentirent, et timebant, etc.

48. Quicumque me receperit, non me recipit, sed eum, qui me misit. Deest folium in ms. a vers. 40 hujus capitis, usque ad vers. 21 capitis decimi. Mutilus est cod. usque ad vers. 21 cap. X.

Mutilus est cod. usque ad vers. 21 hujus capitis.

Mutilus est cod. usque ad vers. 21 hujus capitis.

CAP. X.

21. exultavit Jesus in Spiritu Sancto, et dixit: Confitebor tibi Domine, Pater coeli . . . quia sic bona voluntas fuit ante te. 22. nemo scit quis est Filius . . . et quis Pater, nisi Filius, etc.

27. Diliges Dominum tuum in toto corde tuo, etc. Omittit, ex omni mente tua.

31. Sacerdos autem fortuito descendebat.

40. satagebat circa ministerium.

41. Omittit: sollicita es, et turbaris erga plurima. 42. quae non auferetur illi. CAP. XI.

2. Pater Sancte, qui in caelis es, sanctificetur nomen tuum. Veniat regnum tuum. 4. Dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus + debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem: sed libera nos a malo. 8. propter autem importunitatem . . . dabit illi quantos desiderat.

11. A quo autem patre ex vobis petet filius ejus piscem.

13. dabit bonum datum petentibus se.

14. Et erat dum ejicit daemonium, et illud fuit mutum. Et, cum ejecisset mutum daemonium, locutus est mutus; et omnes turbae stupuerunt. 15. in Belsebul.

20. Sed si in digito Dei. 23. Qui non est mecum, adversum me est: et qui non colligit mecum, spargit. 24. perambulat loca, quae non habent aquam.

26. et regressi, inhabitant. Et fit hujusmodi hominis vita multo pejor priore. 28. At ille dixit ad eos: Beati qui audiunt verbum Dei, etc. 30. ita erit et Filius hominis in generatione hac: et sicut Jonas in utero coeti fuit; sic et Filius hominis in corde terrae. 31. et ecce Salomone plus hic +.

32. et ecce plus Jona hic. 34. Cum fuerit oculus tuus simplex. 35. Si ergo lumen, quod in te est, tenebrae sunt, tenebrae tuae quantae sunt? 36. Totus versus omittitur.

37. Et cum Jesus loqueretur turbae, rogavit illum quidam Pharisaeus, ut cum illo pranderet. 38. quare non prius baptizatus est, prius quam manducaret? 41. Tamen quod superest, date eleemosynam.

44. quia estis monumenta, quae non parent. 45. Ab hoc versu deest folium usque ad versum septimum capitis duodecimi.

Mutilus est cod. usque ad versum 8 capitis XII.

CAP. XII.

8. et Filius hominis confitebitur in illo + cum Angelis. 9. denegabitur et ipse coram Angelis Dei. 10. in Spiritu autem Sancto qui dixerit, non remittetur ei. 11. nolite solliciti esse qualiter respondeatis, aut dicatis. 12. Spiritus enim . . . quid oporteat dicere. + 16. uberes fructus attulit possessio.

18. Omittit et bona mea. 19. Habes multa bona; epulare in annos multos. 20. Dixit autem.

21. et non est in Deo dives. 24. pluris estis avibus. 26. Omittit, Si ergo neque quod minimum est potestis.

27. non laborant, non neunt, neque texunt: ideo dico vobis, Salomon. 28. vos minimae fidei. 29. aut quid bibatis: nolite solliciti esse.

30. haec enim gentes hujus mundi inquirunt. 31. quaerite regnum Dei, omisso primum. + 35. Sint autem lumbi vestri adcincti. 36. confestim aperiatis ei.

37. jubebit illos discumbere. 38. si venerit vespertina vigilia, et ita invenerit, beati sunt; quia jubebit illos discumbere, et transiet, et ministrabit eis: si secunda, et si tertia, beati sunt. 41. hanc similitudinem. + 42. Quis est fidelis dispensator. 45. percutere pueros, et ancillas. +

47. et non praeparavit secundum voluntatem ejus. Omittit usque ad, vapulabit paucis. 49. Nescitis, quia ignem veni mittere, etc. quid volo, si accendatur? 50. Baptisma habeo baptizari; et quomodo turbor, usque dum perficiatur. 52. in una domo, et duo in tres dividentur. 58. cum adversario tuo ad Magistratum . . . ne forte condemnet te apud judicem, et judex.

59. novissimum quadrantem. CAP. XIII. 1. Venerunt autem in ipso tempore quidam.

4. putatis, quod soli ipsi debitores fuerunt. 5. Non, dico vobis: si non poenitueritis, similiter peribitis.

7. terram evacuat? 8. Domine, remitte illam . . . et mittam cophinum stecoris.

13. magnificabat Deum. 17. gaudebat in praeclaris, quae videbat fieri ab ipso.

21. quod acceptum mulier abscondit in farinam, donec etc.

24. intrare per angustum ostium.

32. et sequenti consummabor. 33. Ite; quia non capit Prophetam, etc.

34. saepe volui congregare filios.

CAP. XIV.

8. Cum invitatus fuerit quis ad nuptias, non discumbat in promo loco. 12. Dicebat autem et invitatori . . . neque vicinos, neque divites.

17. dicere invitatis: venite, jam paratum est.

18. Et coeperunt omnes excusare se.

19. eo probare illa; et ideo venire non possum. 23. Exi in vias, et circa saepes.

28. nonne prius sedens computavit, etc. si habet ad consummandum.

29. et non potuerit explicare, omnes, qui videbunt, dicent: Hic homo coepit aedificare, etc. 31. nonne sedens prius cogitat, si potuerit . . . obviare ei . . . venit adversum se? 32. rogans pacem.

35. Neque in terra, neque in sterquilinio utile est. CAP. XV. 1. Erant autem appliciti illi omnes publicani.

2. Quod hic peccatores reciperet, et manducaret cum illis.

4. nonaginta et novem in montibus in deserto, et ibit ad illam, quae erravit, donec inveniat? 6. Congratulamini mecum, quia inventa est ovis mea. 7. in uno peccatore . . . quam in nonaginta novem justis.

8. si perdiderit unam, nonne accendet lucernam, et scopa mundabit domum suam, etc. 10. gaudium erit coram Angelis in uno peccatore. 12. et dixit adolescentior: Pater.

14. facta est fames per regionem illam. 17. Quanti mercenarii patris mei +.

22. stolam illam primam.

23. adducite vitulum illum saginatum. 26. interrogavit, quae essent? 27. occidit vitulum illum saginatum.

30. devoravit substantiam tuam +. 32. aepulari autem nos, et gaudere oportet.

CAP. XVI.

3. quia dominus meus auferet, a me? 4. Cognovi quid faciam.

6. Centum batos olei . . . . Accipe litteras tuas. + 8. prudentiores sunt quam filii lucis in hac generatione.

16. omnes in illud vim faciunt.

22. ut moreretur Lazarus mendicus.

CAP. XVII.

2. Utilius est autem illi, ne nasceretur, aut lapis molae, etc. 3. si peccaverit frater + tuus increpa illum . . . et si poenitentiam habuerit, dimitte illi.

6. diceretis huic arbori: Eradicare, et transfretare in mare, et utique obaudisset vobis.

7. aut oves pascentem +. 9. Numquid gratias habet servo; quod fecit, quae sibi imperaverat +? 11. dum vadit . . . . per mediam Samariam, et Galilaeam, et Jericho. 14. quod ut vidit . . . . dum vadunt, mundati sunt.

17. dixit: Hi decem mundati sunt: novem ubi sunt? 18. Ex illis non erat qui rediret, et gratias ageret Deo, nisi . . . .

24. Nam, sicut fulgur coruscans de coelo, ita erit. 28. Similiter factum est in diebus Lot.

29. Omittit et sulphur. CAP. XVIII.

4. Si Deum non timeo. 5. ne in novissimo veniat, et constringat me.

9. tamquam justi essent, et spernebant caeteros, similitudinem istam. 10. unus Publicanus, et unus Pharisaeus.

11. vel etiam sicut hic Publicanus. 12. omnium quaecumque possideo.

13. Domine Deus, propitiare mihi peccatori. 14. Dico vobis, quia descendit hic Publicanus justificatus in domum suam, magis quam ille Pharisaeus. 18. Omittit Princeps. 20. Non adulterium committes. 28. Ecce nos, relictis rebus nostris, secuti sumus te.

30. qui non recipiat septies tantum in hoc tempore; in saeculo autem venturo vitam aeternam possidebit. 31. duodecim discipulos, et ait illis. 32. et expuent in eum; et flagellatum occident illum.

34. et erat verbum absconditum ab eis ex his, quae dicebat. 35. et unus caecus sedebat.

37. Jesus Nazoreus, ( sic passim,) non Nazarenus. CAP. XIX. 1. et ipse dives erat.

4. quia illa parte erat transiturus.

5. Et factum est dum transit Jesus, vidit illum sursum aspiciens . . . . quia in domo tua oportet me prandere hodie. 7. omnes, murmuraverunt, quod ad hominem peccatorem divertit manere. 8. et, si quid alicui fraudavi. 9. Ait autem Jesus ad illos: Quod hodie. 11. Haec illis audientibus, adjiciens, dixit similitudinem; eo quod. 13. Et vocavit decem servos, et dedit illis.

22. te judico, o infidelis serve: sciebas, etc. homo austerus sum, tollo, quod non posui, et meto. 26. Omittit et abundabit.

29. cum appropinquasset Betphage et Bethaniae. 34. Dominus operam ejus desiderat.

38. dicentes: Benedictus, qui venit in nomine Domini: benedictus Rex: pax in coelo, et gloria in excelsis. 39. Magister, increpa illos. 43. inimici tui vallo, et circumibunt te. et obsidebunt te vallo undique.

44. et ad terram prosternent te. Ibid. non relinquent lapidem super lapidem in te universe. 45. Addit, et mensas numulariorum effudit, et cathedras vendentium columbas evertit.

47. Scribae, et Principales plebis. CAP. XX.

3. Interrogabo vos et ego; respondete mihi. 6. certum est enim, Joannem Prophetam fuisse. 8. Neque ego dico, in qua potestate, etc.

10. Coloni autem illum caesum, dimiserunt inanem. 11. Illi autem et hunc quoque caesum, et sine honore dimiserunt inanem. 12. Et addidit tertium mittere. Et illum vulneratum, ejecerunt.

13. filium meum carissimum: forsitan hunc verebuntur. 20. Et, cum recessissent, miserunt qui se justos esse simularent +, ut apprehenderent sermones ejus . . . potestati, et magistratui Praesidis.

30. Omittitur.

31. Et tertius accepit illam. Similiter et omnes septem non reliquerunt filios. 32. Novissime etc. 34. Filii hujus saeculi generantur, et generant +. 35. at hi, qui digni habentur saeculi illius, et resurrectionis . . . neque nubunt, neque nubuntur, neque ducunt uxores. 36. Neque enim morientur; nam sunt similes Angelis Dei, quia resurrectionis filii sunt. 37. Quoniam vero resurgunt mortui, Moyses ostendit, sicut dixit: vidi in rubo Dominum Deum Abraham. 40. Et amplius non sunt ausi.

43. inimicos tuos sub pedibus tuis. 44. Si David in spiritu Dominum illum vocat: quomodo . . . 47. qui fingentes longam orationem, devorant panes viduarum. CAP. XXI.

6. Non relinquetur lapis super lapidem hic in pariete, qui non destruatur. 7. et quod signum, cum futura erunt? 9. sed non statim finis in illis. 11. signa magna erunt, et tempestates.

12. injicient in vos manus suas. 15. cui non poterunt resistere adversarii vestri. 19. In patientia vestra adquiretis animas vestras.

21. fugiant a facie ejus in montibus. 23. Vae his, quae in utero habent, et ubera dant. 24. dum impleantur tempora gentium. 26. nam virtutes, quae in coelo sunt, movebuntur 28. Incipientibus fieri, respirabitis, et levabitis capita.

34. et ebrietate, et cogitationibus saecularibus. 37. exiens, avocabatur in monte, qui vocatur Oliveti.

CAP. XXII.

4. Principibus Sacerdotum, et Scribis, quomodo illum traderet. 5. Et pacti sunt, ut pecuniam illi darent. 6. Et quaerebant oportunitatem temporis, ut traderet cum illis sine turba. 7. necesse erat immolari in Pascha.

11. et dicetis: Pater familias, dicit tibi Magister. 12. vobis ostendet in superioribus locum stratum magnum: ibi parate. 15. Desiderio desideravi hoc Pascha manducare vobiscum, antequam hoc patiar.

17. Accipite hoc, et dividite inter vos. 19. Hoc est Corpus meum. Verumtamen ecce manus etc. Omittit, quod pro vobis tradetur, et quod sequitur, usque ad vers. 21. exclusive. Veruntamen etc. 23. conquirebant inter se, quis esset hoc facturus. 25. Et qui potestatem habent, benegerentes eorum, benigni vocantur.

27. aut qui ministratur? In gentibus quidem, qui recumbit; in vobis autem non sic, sed qui ministrat. Ego autem + in medio vestrum sum, quasi minister. 31. expetivit, ut vos ventilet, sicut triticum . . . rogavi pro te, etc.

32. confirma fratres tuos: et rogate, ne intretis in tentationem. 33. Dixit autem ei Petrus: Domine, etc. 35. sine sacello.

36. qui habet sacellum, et qui habet tunicam, vendat eam, et emat gladium. 37. oportet impleri in me: Quod ut cum iniquis deputatus est. Et, de me quae sunt, finem habent. 39. Et egressus inde, ibat secundum consuetudinem suam, etc.

42. dicens: Pater, non mea voluntas, sed tua fiat: si vis, transfer hunc calicem a me. 47. appropians, osculatus est Jesum.

49. Quod cum viderent hi . . . quod sciebat, dixerunt: Domine, si percutiemus + in gladio? 51. Sine usque hoc. Et extendit manum suam Jesus, et tetigit eum, et redintegrata est auris ejus. 52. Et ad eos, qui ad se venerant, dixit Jesus, Principibus Sacerdotum etc. 56. intuens illum, dixit ei: Et hic de eis est, qui cum ipso erant semper.

58. Et tu cum illo eras semper. Qui respondit: Non sum ego. 59. Et, intervallo facto horae unius, alius quidam contendens dixit. 61. ter me negabis hodie. 63. et 64. Et viri, qui tenebant illum, velaverunt eum, et percutiebant eum, et illudebant eum, dicentes: Prophetiza. 66. Et, ut factus est dies, convenit Presbyterium plebis.

CAP. XXIII.

2. subvertentem gentem nostram, et solventem legem nostram, + et Prophetias, et prohibentem + tributa dare Caesari. 6. interrogavit, si a Galilaea homo esset.

11. Cum exercitibus suis.

21. Dicentes: Crucifige illum.

25. Voluntati eorum. Susceperunt ergo Jesum; et, portans sibi crucem, ducebatur. 26. Et, cum ducerent eum.

27. Multitudo populi +, et mulierum. 28. Filiae Israel, nolite flere me; sed vos ipsas flete, et filios vestros,

29. Et ubera, quae non nutrierunt. 31. si in humido ligno haec faciunt. 37. Si tu es Rex Judaeorum, libera te. 38. Litteris Graecis, et Hebraicis. Omittit et Latinis. Ibid. Rex Judaeorum hic est.

39. Unus autem de pendentibus latronibus . . . Nonne tu es Christus? libera te, et nos. 42. Domine, memor esto mei, etc.

46. Haec dicens, tradidit spiritum. 47. Centurio, et qui cum eo erant, quod fiebat, magnificabant Deum, dicentes. 50. Qui erat Decurio, justus, et bonus. 54. Et dies erat coena pura +, et sabbatum, etc.

55. Subsecutae sunt autem duae mulieres. CAP. XXIV. 1. Portantes quae paraverunt. Non legit aromata.

3. Non invenerunt corpus. Omisso, Domini Jesu. 4. Dum mente contristarentur de isto . . . in veste splendida.

5. Viventem cum mortuis? 6. Rememoramini qualiter locutus sit vobis. Omittit non est hic, sed surrexit. 8. Rememoratae sunt verborum horum +.

9. Et egressae, nuntiaverunt haec omnia. 12. Et abiit apud semetipsum, mirans factum. Et ecce, etc. 13. Quod aberat spatio stadiorum sexaginta ab Jerusalem, nomine Ammaus, et Cleophas. 14. Et ipsi fabulabantur de his omnibus, quae acciderant. 15. Et factum est dum fabularentur, et ipse Jesus pervenit, et ibat + cum illis.

17. Quos confertis ad invicem, et estis tristes? 18. Tu solus peregrinus in Jerusalem? non cognovisti. 21. Nos autem sperabamus, quia ipse incipit liberare Israel.

24. ipsum vero non viderunt. 27. Et erat incipiens + a Moyse, et omnibus Prophetis, interpretans.

29. quoniam ad vesperum jam jam declinavit dies.

31. ipse autem nusquam comparuit ab eis. 34. quod vere surrexit a mortuis Dominus, et visus est a Simone. 36. stetit in medio eorum.

37. Conturbatique, et conterriti, existimabant se spiritum videre. 38. Dixit autem ad illos: Quid turbati estis? 41. habetis hic aliquid manducare?

43. Et manducans coram ipsis, dixit ad eos. 45. ut intelligerent, quae scripta sunt. 47. remissionem peccatorum in omni gente. 49. mitto promissa Patris mei in vos.

51. recessit ab eis. Omittit, et ferebatur in caelum. 52. Et ipsi regressi sunt. Omittit, adorantes. 53. laudantes Deum. Omittit, et benedicentes. Non legit, Amen.

Explicit Evangelium secundum Lucanum.

Incipiunt Capitula Evangelii secundum Marcum.

Sunt autem Capitula XLVII.