 1.16 |
1.18  |
Martini sacer est dies. Abite,
Curae pervigiles; venite, somni;
Quicquid sollicitum, recedat a me,
Dulces undique perstrepant cachinni; 5
Hac nil luce bibacius sit usquam,
Nil his somniculosius tenebris.
Sed somnos pater excitet Lyaeus.
Festina, puer, i, petrutianas
Cellas ictibus usque verberato: 10
Illas nam pater incolit Lyaeus,
Illinc promito, quas volo, qietes.
Cretensis fluat hinc et inde bacchus,
Hinc illinc liquor aureus Falerni;
Certent Massica caecubis racemis, 15
Et levis Chios, ac severa Lesbos,
Ac Vernacia brutiis diotis;
Fundat regia Moroan Panhormus,
Sed nec Corsica Barolumque gratae
Bacchi delitiae, aut madens Tarentum 20
Non dulces mihi funditent lagenas;
Mitte et, Melphia, Clariana, mitte.
Muscatum mihi mittat haec, et illa:
Raros postulat haec dies liquores,
Nardo non sine myrteoque rore. 25
Tu Scalam pete non novum sodalem:
Dic, e scriniolo sinuque amatae
Uxoris mihi cyprios odores,
Zebethi quoque proferat liquores.
Heu quod frigida me gravat senecta: 30
Non, non haec sine vinula puella
Abiret mihi nox. Adest Lyaeus,
Adest laetitiae pater; valete
Tristes excubiae, sopor venito;
Misce nunc cyathos, puer, repostos. 35
Sic somni pater imperat Lyaeus.
| 1.16 |
1.18 |