A
ALBVTIVS Epicureus.
188
Alcæus & Philifcus Pfeudo - Epicurei, Româ pulfi, quòd effent turpium voluptatum adolefcentibus authores.
196
Alexandri ab Alexandro æquum de Epicuro iudicium.
224
Alexander Philofophus Epicureus.
190
C. Amafanius Epicureus.
189
D. Ambrofius de Epicuro, & Epicureis quid fenferir.
145.199
S. Ambrofius docet Epicuri hortos tolerabiliores effe Lyceo Ariftotelis.
224
Amici & familiares Epicuri quinam?
177.178
Amynomachus Philocratis filius Batithes, Epicuri difcipulus.
179.283
Andreas Arnaudus Forcalquerienfis breuem Epicuri Apologiam compofuit.
224
Anna Maria Schurmana, Vlttaicctenfis puella doctiffima.
221
Annus natiuitatis Epicuri.
174
M. Antonius Bonciarius Parifienfis Profeffor, Epicurum cæteris antiquis Philofophis præfert.
224
Apelles Epicuri difcipulus.
179
Apollodorus Cepotyrannus.
187
Arcefilas foecundis calicibus hauftis moritur.
216
Arcefilæ in Epicurum odium vnde?
223
Arcefilæ podagræ doloribus ardentis vox fortis.
205
Ariftobulus frater Epicuri.
173-178
Ariftoteles an Mathematicarum peritus.
223
Ariftoteli obiici ab Epicuro aiunt, quod voratâ paternâ fubftantiâ miliraffet, ac medicamenta vendidiffet.
208
Ariftotelis lyceo S. Ambrofius præfert hortos Epicuri.
224
in Arteis ac difciplinas, quæ vtilitatis alicuius gratiâ excogitatæ funt, ftudia inutilia ac vana plurima irrepferunt.
229
Affis valor.
214
Athenæ, patria Epicuri.
173
T. Pomponius Atticus Epicureus.
188
Articis olim alia menfium ciuilium, âlia Lunarium principia.
174
Auctores aliqui de Epicuro bene meriti.
224
B
BAptifta Guarinus Veronenfis librum fcripfit de fecta Epicuri.
224
Baffus Aufidius Epicureus.
190
Beatus Epicurus, etiam in acutiffimis doloribus.
223
Boëthus Geometra, Epicureus.
190
Bona in commune conferenda Amicis non cenfuit Epicurus, & quare.
177
C
CÆlius Rhodiginus de Epicuro benè fenfit.
224
Calliftolas Epicuri familiaris.
181
C. Caffrus Bruti focius, Epicureus.
188
Catius Infuber Epicureus.
188.189
Catonis odium in Philofophos.
226
Celfus Epicureus.
190
Chæredemus frater Epicuri.
173-178
Chæredemus, vnus ex Epicuri familiaribus, cuius nomine librum Epicurus infcripfit.
180
Chæreftrata, Epicuri mater.
173
Chaos occafio fuit Epicuro philofophandi.
175
Chryfippus Chefippus, quafi cacaturiens equus, dictus.
208
Chryfippus librorum Epicuri parafitus.
179
Chryfippus de Dialectica fupra trecentos fcripfit libros.
195
Chryfippus quòd fuaue merum inter facrificia ebibiffet, interiit.
215
Cicero malè affectus in Epicurum cur?
197
Cicero Epicurum appellat virorum optimum.
205.209
Epicureos laudat.
225
Eos Stoïcis præferebat.
235
Ciceronis locus arduus ex epiftola 19.lib.5. ad Atticum, explanatus.
177
Clemeus Alexandrinus Epicuro infenfus.
199
Colotes Epicuri difcipulus.
179
Concubinarum vfus olim non omnino prohibitus.
221.222
Congij inenfura qualis.
216
Conftantia Epicuri in acutiffimis doloribus.
223
D
DAmis Epicureus.
190
Democritum honorauit ac fequutus eft Epicurus.
206
Deum vt coluerit Epicurus.
201
Diuinos honores an affectarit Epicurus?
200.vfque ad 203
Deus eft mortali, iuuare morralem.
203
Dialecticæ Stoïci impensè addicti fuêre.
195
Dialecticam vt fuperuacaneam reiecit Epicurus. De ca Chryfippus fupra trecenta volumina fcripfit.
228.234.235
Diem ab occafu in occafum fupputabant Attici.
174
Diodorus Epicuteus.
190
Diogenis Laërtij locus de Metrodoro Epicuri difcipulo emendatus.
178
Diogenes Epicureus, promptus & difertus.
233
Diogenem Babylonium maledicum Antiochus Rex iugulari mandauït ob eius maledicentiam.
209
Difcimus multa, quæ fi fciremus dedifcenda forent.
229
Diuitiis quis fruatur.
187
Dofitheus Epicuri difcipulus.
179
E
ELoquentia, Vide Rhetorica. Epicurus Athenienfis fuit, quamuis alij eum Samium, alij Lampfacenum crediderint.
173
Gargettius dictus, quod Gargetti natus
173
Epicuri parentes
173
Epicurus Neoclides dictus à patre Neocle
173
Quo tempore natus?
174
Epicuri frattes tres, Neocles, Chæredemos, Ariftobulus.
173.178
Epicuri in frattes amor ac reuerentia.
173
Epicurus vbi pueritiam, adolefcentiam, iuuentutem exegerit?
174
Epicuri Domus vbi.
177
Fuit Epicurus conftitutionis non multum firmæ.
183.184
Fuit morbis obnoxius, non vitæ intemperantiâ, fed conftitutionis naturalis vitio.
223
Epicurus anno ætatis 14, ad Philofophiam accedit. A u t o d i d a k t © magiftrum nullum habuit.
175
Epicurus vanitatis arguitur.
207
Sed per calumniam.
209
Epicuro in Præceptores ingratitudo obiicitur.
206
Ab ea purgatur.
209
Epicurus maledicentiæ erga omnes antiquiores Philofophos accufatur.
207
Defenditur.
209.210
Epicurus impietatis arguitur.
200
Defenditur.
202
Affectarit-ne honores diuinos?
203
Epicuro Venus impura obiicitur.
217.218
Nec-non gula foeda & noxia
213
Epicurus cum Prodigo Euangelico à plerifque comparatus
213
Epicuri fobrietas, frugalitáfque eximia.
213
Epicurus in exemplum continentiæ citatus.
220
An difciplinas vniuersè oderit.
226.229
Epicurus è Philofophorum choro pulfus.
219
In eundem merito reuocatus.
223
Epicuri erga Deum pietas.
201.202
Epicuri pietas erga patriam, parentes, alios.
204.205
Epicurus vir optimus, Cicerone tefte.
205.209
Epicurus vir mitiffimus.
209
Epicurus quàm multa confcripferit.
179
Epicuri volumina recenfentur.
180
Epicuri epiftolæ.
181
Epicurus, vbi literæ priùs fepultæ reuixerunt, à multis authoribus commendatur.
224
Epicurus clarus, perfpicuus, difettus.
232
Epicuri conftantia extrema ex ipfo Cicerone & aliis.
223
Epiftola Epicuri ftatim morituri, ad Idomeneum.
184
Epicuri Teftamentum.
183.& c.
Mors.
184
Quo tempore obierit?
185
Epicurus cum Themiftocle comparatus.
223
Epicurus à D. Gregorio Nazianzeno laudatus.
220
Et à Chryfippo quamuis hofte.
220
Epicurus graphicè defcriptus à Poëta Stellato.
224
Epicuro (quod nomen Auxiliatorem fonat) ob purgaram amentiam multum debent homines.
224
Epicuri Hotti tolerabiliores Lyceo Ariftotelis, tefte S. Ambrofio.
224
Epicuri fucceffores.
187
Epicuri memoria fectatoribus illius quàm cara.
185
Epicurcorum quanta inter fe confenfio.
186, 187
Epicurei < A T T i l l i s i b l e > dicti: quamobrem?
186
Epicurei clarè locuti, ac fine verborum ambagibus.
230
Epicureus Sacerdos: Luciani iocus.
200
Epigramma de eo qui laqueum pro auro reperit.
189
Epitaphium Sardanapali.
213
Eucratidas Philofophus Epicureus.
187
Eurydicus Epicuri difcipulus.
179
F
M. FAbius Gallus, Epicureus.
189
Famem malignè extinguebat Epicurus.
214
Feminæ ingenio præftantes in Philofophorum fcholis.
221
Francifcus Philelphus Epicurum commendat.
224
Fratres Epicuri tres, Neocles, Chæredemus, Ariftobulus.
173.177
Frugalitas Epicuri qualis.
213
G
GAbinius quomodo laudanerit Epicuteos.
196
Galenus cur in Epicurum malè animatus? Aliud de Epicuro fciuit, aliud euulgauit.
198
De Venereorum vfu Epicuri fententíam refert.
199
Gamelion cui ex noftris menfibus refpondeat?
185
Gargettius fenex, & Gargetticus Author dictus eft Epicurus.
173
Grammaticam quî neglexerit Epicurus.
226.227.228.229.230
Grammatica duplex.
230
D. Gregorius Nazianzenus Epicurum laudat.
220
Gula immodica Epicuro exprobratur.
212
item Gula foeda & noxia.
213
Obiecta devtraque foluuntur.
214.215
H
HEgesianax Pyrrhonis frater, Epicuri discipulus.
179
Hemina, qualis mensura.
213
Herculeos labores longè exuperat sapientia.
203.204
Hermachus Agemarchi filius, Mitylenæus, Epicuri discipulus ac successor
179
Quos scripserit libros?
179
Hermocles Epicureus.
190
Hermodorus Epicureus.
190
Hermon Epicureus.
190
Herodotus Epicuri discipulus.
179
Ad eum Epicurus Epitomen paruam Physices scripsit.
179
Hesiodum Poëtam Epicureis Philosophis accenfet Albertus Magnus.
191
Historia commendatur.
232
Q. Horatius Flaccus Poëta fe Epicureum prositetur.
189.190
Horatius, quòd effet Epicureus, se porcum dixit, vulgare scomma iocando admittens.
213.215
Hortus, Epicuri schola.
176
Hortus Epicuri ab infamia ex mulieribus purgatur.
220.221
Hortulum Epicuri describit Seneca.
214
Horti Philosophici plures.
221
I
IDomeneus Epicuri discipulus
179
à literis Epicuri celebris.
179
Ironiam Socrati familiarem reprehendit Cicero
233
Ironicè loqui sapientem vix probauit Epicurus.
233
L
LActantius in Epicurum malè animatus.
199
Lacydes ex vberiore potatione paralyticus.
216
Leonteus Lampsacenus Epicuri discipulus.
179
Leontium Epicuri discipula.
218
Amica.
221
Librum elegantem aduersus Theophrastum Philosophum scripsit.
221
Scito sermone & Attico.
221 & 233
Lepidus Epicureus.
191
Libri, quos Epicurus scripsit, recensentur.
180 & c.
Lucianus Epicureus.
191
Lucilius Senecæ epistolis illustris an Epicureus?
190
T. Lucretius Carus Epicureus, Poëta insignis.
188
Lucretius Epicurum quo sensu dixit Deum?
203.204
M
MAhometis Paradisus.
218
Maledicta, contumeliæ, contentiones, concertationes Philosophiâindignæ videntur, Cicerone reste.
210
Mathematicas arteis an oderit Epicurus?
228.235.236
Maza, quod cibi genus.
213
Memmius Epicureus, cui Lucretius libros suos dicat.
189
Menander Epicurum quanti faciat?
223.224
Menoeceus Epicuri discipulus.
179
Ad eum Epicurus epistolam de rebus ad mores pertinentibus scripsit.
179
Menfium ciuilium & Lunarium alia principia olim apud Atticos.
174
Metrodorus Lampsacenus Epicuri discipulus, familiaris, amicus.
178
Vir bonus & aduerfus molestias morrémque ipsam intrepidus.
178
Penè alter Epicurus.
178
Quos scripserit libros.
179
Magnus vir Senecæ dictus.
215
Metrodorum diuinè loquutum B. Clemens asserit.
215
Metrodorus Stratoniceus an ab Epicuro ad Carneadem defecerit.
205
Metroon, magnæ Deæ Templum Athenis.
183
Minæ valor.
213
Minarum LXXX. valor monetæ nostræ respondens.
276
Mors Platonis & Arcesilæ.
216
Mors acerba vltrici Dei iustitiæ non est femper adscribenda.
216
Mors ad nos nihil pertiner.
228
Mulieres olim in Philosophorum scholas admissæ.
221
Mulieres nonnullæ cum Epicuro philosophatæ.
179.220.221
Mus Epicuri seruus ac discipulus, Philosophus non incelebris.
179
de Musica librum scripsit Epicurus.
181.236
N
NAturæ bona fummè æstimabat Epicurus.
157
Naturæ in nobis vitia, non exprobratione, sed commiseratione digna.
216
An in Nausiphanem præceptorem ingratus fuerit Epicurus?
206
Neocles pater Epicuri.
173
Ludimagister fuit.
173
Neocles stater Epicuri.
177
Nicanor Epicuri discipulus.
179.183
P
PAmphilum Platonicum contempsit Epicurus.
206.207
Panfa laudatur à Cassio quod voluptarem sequens virtutem retineat.
189
L. Papirius Pætus, Epicureus.
188
Paradisus Mahometis.
218
Paralyticus ex vberiore potatione Lacydes factus.
216
Parietinæ Epicuri ædes.
177
Patro Epicureus.
177.& 189
Perspicuitas primum Rhetoricæ munus.
232.233
Petronij Epigramma qualiter emendandum.
176
Phædrus Philosophus Epicureus, quem Cicero audiuit.
189
Philænis Epicuri discipula.
179
Philaïdæ quinam?
173
Philiscus Pseudo-Epicureus.
196
Philodemus, Ep cureus.
189
Philomarus Epicuri fectator.
191
Philosophia contumelias, maledicta, contentiones, concertationésque respuit, teste Cicerone.
210
Philosophia ita conspurcata est, vt nihil iam aliud esse videatur quàm Sophistices officina.
229
Philosophi vrbibus soepe expulsi.
225
Pietas Epicuri.
201.202
L. Pifo Epicureus.
188.196
Plato aureus dictus, cur?
207
Plato pueros foedè adamauit.
222
Plato in nuptiis coenans moritur.
216
Plato Sardianus, Epicureus.
189
Plutarchus commendatur
197
Cur Epicuro insensus?
197
Plutarchus Epicurum deridet, an merito?
214
Poëtas è Republica eiicit Plato.
231
Poëtarum figmenta, Epicurus, quòd esset veritatis amans, improbauit.
231
Item Heraclitus & Zeno.
231
Poëticen an contempserit Epicurus?
203.231
Pollius Surrentinus Epicureus.
190
Polyænus Lampsacenus, Athenodoti filius, Epicuri discipulus, magnus Mathematicus.
179
Polymedes Epicuri familiaris ac discipulus.
181
Pomponij Attici Mensa qualis?
215
Populum siue popularem auram meritò contemnit Epicurus.
293
Hanc studiosè captabant Stoïci.
196
Præceptores quos audierit Epicurus?
175
Præceptores habere nullos fatius, quàm non bonos.
209
Prodigus Euangelicus cum Epicuro compositus.
213
S. Autel. Propettius Poëta, Epicuro addictus.
190
Protagoras baiulus dictus, Democriti scriba, per vicos ludimagister.
208
Prouidentiam diuinam assernêre Stoïci, malè hanc negauit Epicurus.
195
Prouidentiam fatidicam anum Stoïcorum appellar Velleius apud Ciceronem.
195
Pyrrhon & Hegesianax fratres, Epicuri discipuli
179
Ad hos Epicurus consolatoriam ob patrem morruum scripsit.
179
Pythagoras plurimas mulieres in disciplinam suam admisit.
221
Pythocles Epicuri discipulus.
179
Ad eum Epicurus de Meteoris scripsit. Eius indoles præstantissima.
179
Pythocles puer meritorius.
219
R
RAphaël Volaterranus Epicurum laudat.
214
Ratoe sententioe, Epicuri libellus ex Panætio apud Ciceronem ad verbum ediscendus.
180.186
Religio alia pura, alia spuria.
202
Rhetoricam quanti fecerit Epicurus.
227.232
Rhetoricæ munus præcipuum, claritas, feu perfcipuitas.
232
Rhetorica an foro, iudiciis, Rerumpublicarum administrationi vtilis?
234
Rhetorica, k a k o t e l u i a .
227
Ars fallendi.
233.234
Rhetores à Maximo Tyrio cum Mangonibus compatati.
234
S
SAcerdos Epicureus; Luciani iocus.
200
Salutatoriæ Epicuri voces illíus epistolis præmissæ.
182
Sapiens vno minor Ioue.
204
Sapientis animum nil cogit, vt vulgaria sapiat.
202
Sapientem ironice loqui an deceat?
233
Sapientia vera Herculeis laboribus præfertur.
204
Sardanapali Epitaphium.
213
L. Saufeius Eques, Epicureus.
188
Scholæ Epicuri fucceffio quàm constans.
186
Secta Epicuri.
176
Seneca veri studiofus, inuiris Stoïcis, Epicurum commendat.
194
Seneca Stoïcorum inanem fubrilitatem carpit.
195
Seneca an fuerit Epicureus?
191
Statyllius Epicureus commendatus.
189
Sobrietas Epicuri qualis?
213
Stoïci in Dialectica penè toti
195
Stoïci in suis disputationum ineptiis vix ferendi.
195
Stoïci aliter dixêre, aliter vixêre.
215
Stoïci ad Ducis fui Zenonis imitationem, terricos se aspectu, & maxima parte ad cutem derafos exhibebant.
192
Stoïcorum iactationes.
192
Stoïcorum in Epicurum calumniæ.
193.194
Stoici odij in Epicurum occasio quænam?
193.195
Stylus in scribendo quis compatandus.
233
Successores Epicuri quinam?
187
Superstitionem improbauit Epicurus.
202
Syston Epicureus.
189
Notat Seruius hanc esse quem Virgilius in Eclogis sub Sileni persona loquentem inducit.
189
T
Testamentum Epicuri.
183
Themista Zoili filia Lampsacena, Leontei vxor, Epicuri discipula.
179
Quàm feriò Philosophiæ operam dedit.
221
Theotimus quòd scripsisset libros aliquot contra Epicutum capite mulctatus.
197
Timagoras Epicureus.
189
Timocrates Lampsacenus Metrodori frater, Epicuri discipulus.
179
Timocrates alter Demetrij filius Potamius Epicuri discipulus.
180 & 183
Timonis Maledicta.
215
L. Torquatus Philosophus Epicureus.
188
C. Trebatius Epicureus.
188
V
L. VArus Epicureus.
189
Quintilius Varus ité Epicureus.
189
G. Velleius Senator Epicureus.
188
Verrius. Epicureus.
188
Veri professoribus nullum sigmenti genus conuenit.
179
Vini congium vno haustu sorpsit Xenocrates.
216
Virgilius Poëta sub Epicuro militauir.
189
Volumina Epicuri referuntur.
180.
Voluptas, in qua Epicurus summum bonum constituit, quænam?
176. 192. 193
Describitur ab ipso Epicuro.
176. 192. 193
Voluptates impuras spernit Epicurus.
220
Vomitio ad stomachum exonerandum humoribus superfluis olim Romæ frequentissima.
216
Vossius Epicurum inter Historicos Græcos recenset.
232
Vulgus ex iis solùm quæ apparent, omnia iudicat.
196
X
Xenocrates congium, id est, pintas tres vini cum semisse, vno haustu sorpsit.
235
Z
Zeno Stoicorum princeps Epicuro contemporaneus.
192
Auram popularem magnificis vocibus, & effictâ morum grauitate captabat.
193
Pæderastiæ insimulatus.
222
Zeno Sidonius Epicureus Philosophus.
187
Zopyrus Medicus, Epicureus.
190. 233
RERVM ALIQVOT PRÆCIPVARVM,
quæ ad Seriem Vicæ PEIRESK II potissimum
spectant,
MAIORES.
243. & seq.
De Patte.
248 & alibi.
Moritur.
244
De Matre.
296
Moritur.
245
De Patruo.
244. & alibi.
Moritur.
269
De Fratte.
245. & alibi passim.
Superest.
248
Natales, locus, tempus, initiatio, nomina.
244
Indoles, ac Mores.
245. & passim toto opere.
Ex professo autem, copioséque.
331
Ingenium, ac Studia.
246. & seq. ac passim toto opere.
Specialiter verò, ac fusè.
337
Gubernaculum literarú arreptum.
251. & seqq.
Doctoratus adeptio.
257
Senatoria dignitas.
259
Vide etiam de ea.
294. 307. 312. 325
Abbatia.
286. 293. 348
Profectio in Italiam.
247. & seqq.
Commoratio Patauij.
248. & seqq.
Excursus Venetias.
249
Romam.
249
Neapolim.
251
Reditus Patauium.
252. & seqq.
Reditus ex Italia.
252. & seqq.
Commoratio Monspelij.
256. & seqq.
Reditus.
258
Profectio I. Parisios.
262
Excursus in Angliam.
263
In Hollandiam.
264
Reditus per Flandriam.
265
Reditus in Prouinciam.
266
Profectio II. Parisios.
278
Reditus.
278
Profectio III. Parisios.
279
Reditus post septennium.
292
Secessus Belgenserium.
303
Reditus in vrbem. Amici, quorum foret nimis operosa enumeratio. passim vbique. Elogia à claris Viris. toto passim opere.
312
Morbi.
246. & passim.
Grauiores.
282. 297. 307. 309
Extremus.
345
Mors.
347
Funebres honores Romæ habiti.
348. & seq.
Quæ ad rem Antiquariam, ac Historicam.
A
ABACVS antiquus.
319
A'BPAZAC, Basilidianorum Hæreticorum vox.
249
Acia mollis apud Celsum quid.
321
Æs graue.
256
Aëtion, infignis gemma.
264. 269
Amethystus infignis.
263
Antiquariæ rei studium quale esse debeat.
342
Aquense Collegium, Vniuersitásque.
258. 259. 261
Aquenses Consules iidem Prouinciæ Procuratores.
301
Aquensis Palatij incendium.
244
Palatini auditorij contabulatio.
267
Poli altitudo.
287
Ara Augusto dicata Narbone; & locus Taciti ex ea corrigendus.
257
Arabici Codices.
301. 312. 321. 325
Arcus triumphalis Arausione.
257
Areæ, Olbia antiquorum.
243
Arelarense Pontificium.
297
Aremorica lingua.
325
Argæus Cappadociæ mons adoratus.
253
Arrha genialis, feu annulus pronubus.
301
Affis pattes.
254. 310. 342
Assissiæ Principum Christianorum.
299
A venio, & Venascinus Comitatus quando, & quomodo in ditionem Pontificiam venerit.
268
Aurelianensis Ecclesiæ, & quarumdam imaginum antiquitas.
263
Aurelianensis puellæ acta.
262
Austriacam familiam ex Pharamundo mascula serie non deduci ostenditur.
284. & 285
B
Barberini Cardinalis Legatio in Galliam.
293
Reditus.
296
Legatio in Hispaniam.
296
Reditus.
297
Barcinonenses Comites.
281. 296
Belgicam, Teutonicámve linguam effe prinam omnium quis contendat
325
Biblia insignis antiquitatis.
286
Borysthenis Equi Adriani Tumulus, Epitaphium, Numus.
302
Britannicæ linguæ antiquitas, ciúsque apud Gallos vsus.
264
Britannia vox in numo.
266
C
CAmeus, feu Achates insignis in Thefauro S. Capellæ de Apotheosi defuncti Augusti expositus
288
Caneus alius in Cimeliarcho Imperatoris expositus de Apotheosi viuenris Augusti,
288
Campaniæ, & Latij loca quædam,
251
Canalis ex Druentia in agrum Arelatensem quando, & à quo deriuatus.
301
Carthaginensis portus.
266
Carthaginensium lex quædam.
267
Censuum imminutorum causa, moneta vsualis.
298
Cimbricam linguam esse primam omnium quis contendat.
325
Clandestinorum coniugiorum prohibitio.
299
Beati Clementis epistola reperta, editáque.
314
Columnæ Antoniniana, & Traiana.
248
Conflagratio Basilicæ Palatinæ Parisiensis.
285
Pontis Trapezitici.
290
Constantini Porphyrogennetæ Codex continens excerpta insignia ex Polybio, aliisque historicis.
298. 320
Cophtici libri.
306. 314
Corficana expeditio Scipionis Barbati ex inscriptione.
283
Currus vento actus.
265
D
DElphini Baptismus.
266
Diniensia Balnea, ac Thermæ singulares.
267
Doctoreorum insignium origo.
258
E
ECclesiarum situs in ortum, Tropicúmque Hibernum.
291
ECstasis soeminæ insignis.
252
Cardani etiam.
252
Elephas sunambulus ex Medallione.
308
Enochi Prophetia Æthiopicè apud Peireskium.
313
Euangelia quibus temporibus scripta.
321
Eugubinæ Tabulæ.
252. 321
F
FErrariæ ditio caduca à Clemente VIII. recepta.
247
Fluminum variorum nuncupationes ex eadem origine.
325
Franciæ historiæ Authores conquisiti.
285. 313
Editi.
526
Francorum Regum Stemma vindicatum à technis Scriptorum Austriacis assentantium.
284. & seqq.
Francorum aliquot Regum effigies in sigillis antiquis.
263. 269
Tumuli.
263
Statuæ.
285
G
Lud. GAufridi cacomagia.
276
Globuli mirabiles in cistula fellea D. Claræ reperti.
252
Græcæ linguæ vsus.
253
Græci Codices.
298. 313
Guardonis, feu VVardonis pons.
256
H
HEnrici Magni, & Mariæ Mediceæ sponsalia.
249
Eiusdem Henrici mors, & de ea prouisa.
274
Hieroglyphica mensæ Isiacæ, à quo exposita.
253
Hieroglyphicorum interpres.
313
Historiæ studium quàm vtile.
342
Hollandi, vt templis, & insignibus Equitum pepercerint.
265
Vt Bibliothecam instruant.
308
Homeri essigies cum inscriptione.
281
Ilias cum notis Porphyrij.
314
Honorij, & Theodofij Imperatorum constitutio.
279
Humoristarum Academia Romana.
348
I
ICcius Morinorum pottus.
199
Inscriptiones variæ.
251. 252. 255. 257. 280. 302. 328. & c.
Aliquæ mirâ solettiâ à Peireskio explicatæ.
262
Insulæ natantes.
299
Iobelæum anni 1600.
251
K
KAlendarium Constantinianum apud Peireskium.
284. 289
Vtile ad Chronologiam.
284
Karolus Dux Croius, & Arschotanus quàm curiosus, & humanus Princeps.
266
Karoli Magni Aquis-granensia monumenta.
270
An Magni cognomentum viuus tulerit.
269
Karoli V. Imperatoris in Prouinciam irruptio.
244
Karolus II. Rex Siciliæ, & Prouinciæ Comes, sua & silij sanctitate conspicuus.
301
L
LAteris Babylonij fragmentum, & quid continens.
300
Lectisternium marmoreum insigne. Leronensium Insularum vindicatio.
330
T. Liuij ossa Patauij condita; & ex iis brachium Neapolim translatum.
255
Locrensium lex quædam.
267
Longæuitas senis Angli.
326
Persæ
326
M
MAntuani Ducis Cimeliarchium.
256
Marmora Arundelliana Peireskij cura, & sumptibus eruta.
305
Illorum ad Chronologiam vsus.
305
Massilia ciuitas Græca. Eius moneta.
280
Quanta sit in ea Solstitialis vmbra.
327
Massilienses Comites.
337
Matris Deûm Magnæ, Attidisque initia à quo exposita.
292
Mensuræ antiquæ cum nostratibus comparatæ, ac nominatim Congius exploratus.
272. & seqq. & 283. 309. 312. & c.
Quàm seduli antiqui circa mensuras.
310
Monetarum valor, vtalterationem subeat.
271. 298
As, Denarius, Aureus, Drachma, Siclus, Solatus, Solidus, &c.
271. 298
An Medaliæ monetales.
266
Mors clarotum aliquot Virorum, vt Aleandri.
308
Allealmi.
298
Arschotani Ducis.
290
Barclaij.
281
Baronij.
269
Bellarmini.
290
Cæsarini.
295
Camdeni.
294
Casauboni.
281
Clusij.
272
Contareni.
280
Cornari.
284
Fabri.
279
Fontanæi.
300
Fontani.
296
Freheri.
281
Genebrardi.
256
Gorlæi.
271
Gualdi.
290
Lasenæ.
328
Lipsij.
266
Malherbij.
301
Meduanij Ducis.
290
Merindoli.
296
Nichezolæ.
281
Pacij.
321
Paschalini.
281
Pinelli.
253
Pignorij.
308
Scaligeri.
271
Schickardi.
325
Thuani.
284
Varij.
289
Velseti.
281
Villaregij.
284
Mumiæ ex Ægypto adnectæ.
306
An Nauclum in ore habeant, exploratum.
307
Murenfis in Heluetia Monasterij acta.
285
N
NAuigatio ad Austrum Mærij, & Schuttenij.
287
Aliorum ad Boream, proximè polum.
287
Nostradami historia in examen reuocata.
281
Notabilium conuentus Rhotomagi.
284
Numismata quædam.
250. 255. 260. 262. 266. 269. 294. 306. & c.
Errores quidam Goltzij, & Vrsinij circa nummos 3c. Tyrannorum sub Gallieno.
262
O
OBeliscus Constantinianus.
250
P
Bern. PAludani Encusanum Cimeliarchium.
265
Pandectæ Florentini.
249
Pantheon Romanum.
250
Pausilippus mons perforatus.
251
Lansonius in Prouincia etiam perforatus.
318
Pecunia vnde dicta.
257
Pes Regius, feu Parisiensis comparatus cum Prouinciali, Romano antiquo, Anglicano, Hollandico, & c.
273
Pestis, & turbæ consequutæ in Prouincia.
302
Peutingeriana Tabula.
291
Phidiæ, & Praxitelis monumenta quædam.
250
Pisanum Cimeliarchium. Pocula s w d u o , feu Symbibæ, itémque X a m m a p c a , feu literata.
248
Pondera Romana cum. Parisiensibus collata.
272
Vtraque cum Prouincialibus.
273
de Ponderibus.
310. 342. & aliàs.
Prouinciæ Comites antiquiores aliquot.
281 & aliàs.
Proreges.
244. 249. 255. 309
inter Proninciæ & Tolosæ Comites facta pattitio.
268. 281
Prouincialis Grammatica & Poësis.
325
Prouinciales Chartæ Chorographicæ.
287
Prouinciales mensuræ & pondera.
273
Prouincia plura.
337
Psalterium hexaplon.
330
Pytheas Massiliensis Doctorum in Occidente virorum antiquissimus.
327
R
RAuennæ antiquitates à Gotthica vsque Barbarie.
252
Raymundus V I. Tolosarum Comes, quando, & quorsum ditione spoliatus.
268
Romanæ antiquitates.
250. & seqq.
Rupes incisa, insigne monumentum.
259
S
SAmaritani Codices.
270. 301. 311. 312
Scipionis Æmiliani factum.
267
Squitinij, de rebus Venetis libri auctor.
279
de Suburbicariis regionibus, & Ecclesiis controuersia.
288
T
TAlentum Ægyptium, seu Thebaïcum.
294
Theutobochi Gigantis ossa fabulosa.
279. & seqq. & 308
Thule insula à quo primùm detecta.
327
Thymelicæ figuræ.
269
de Tripode, & quid in co Cortina.
306
Tumuli Regum Parisienses, & San-Dionysiani.
263
V
VAsa varia.
312
Cur pretiosorum præsertim habenda in mensuris ratio.
312
Vermelius Monspeliensis, qua occasione præfectus Abyssinorum Militiæ.
315
Virgiliana ænigmata.
298
Viriolæ ex smaragdis. Vnciæ symbola varia quare apposita.
342
Vrbani Papæ VIII. electio.
292
X
XIphiæ vox in Sapphiro à Perreskio exposita.
251
Quæ ad Physicam, Mathematicámque.
A
ALMAGESTI Ptolemaïci interpretatio quando Arabicè, quando Latinè facta, & de Prolemæo aliqua.
326
Aluminis figura octahedrica.
253
Alzaro animal Africanum.
319
Apum, & Muscarum lingua multicuspis.
301
Aristarchi Samij de magnitudine Solis, & Lunæ liber.
313
Astrologica vanitas.
244. & alibi.
Astronomiæ studium.
344
Aurora, seu claritas Borea insignis, pro exercitu in aëre vulgo habita.
290
B
BAlænæ Aquitanicæ oculus, lingua, guttur.
317
Balnearum aqua, an ex igne actu, vel potentiâ calida.
267
Balnearis aqua quàm salutaris.
331
C
CÆlum Christianum Bayeri.
299
Cælestes imagines in Ecclesia Vercellensi antiquissimæ. Cælestium motuum Tabulæ Rudolphinæ.
300
Canuro instinctus.
269. 275. 332
Capellæ insigniter auritæ.
297
Cerasa, & Mespila sine nucleis.
304
Ceruina pellis cur emergat supra cæteras.
319
Chamæleonis anatomia, & quæ singularia in eo obseruata.
329
An aëre vescatur? an colores rerum circumpositarum induat? cur oculos coniugatos non moueat?
Chyli in iecur transfusio.
300
Cometa anni 1618.
329. & seqq.
Concha Anatisera.
260
Conflagratio Æthnæ, è qua torrens igneus.
314
Semi montis.
314
Vesuuij.
310
Coniunctio magna trium superiorum Planetarum anni 1604.
261
Corallij expiscatio, & obseruata de eo aliqua.
295
Cordis Mediastinum sanguini peruium.
301
Crautiæ, seu Camporum Herculeorum lapides quomodo geniti.
306
Crocodili quot, & cuiusmodi dentes.
326
E
ELephantis dentes, crura, pondus, & cætera explorata.
308
F
FEbris qua ratione inediâ curetur.
333
Felium partus.
333
Ferreæ rubiginis magnetica vis.
319
Ficus Adamea an racemus terræ Chananæorum.
304
Flumina in quam partem atenas egeranr.
318
Fontium, Fluminúmque origo.
291. & 292
Fons Collismattiensis mirabilis. Fulminum ignis, an propè, an procul adueniat.
318
Fumus ex lacu pluuiæ prænuntius.
317
Fungus coralloïdes.
261. 265
G
GElseminum Iudicum luteum odoratum.
303
Geographiæ studium.
246. 287. 300. 324. 344
Geographia Nubiensis.
287
Geographica longitudo, an per Medicea Sidera haberi possit.
276. 325
Geographicarum, & hydrophicarum maris Mediterranei Tabularum errores.
324
Gigantum quæ creduntur ossa esse Elephantina.
280. 306
H
HOrologium mirabile.
321
I
IGnes subterranei.
314
Insectum multiceps è ligno prognatum.
301
Insitiones singulares.
304. 326
louis Planetæ locus in cælo obseruatus.
278
Occultatæ à Iouæ Stellæ obseruatio.
319
L
LActeæ venæ quando, & à quo primùm detectæ.
301
Etiam in homine obseruatæ.
317
Lapidum formatio obseruata.
247
de Lapidum generatione, & figuratione fusè.
304. 305
Lapis rhomboïdalis.
269
Flexilis.
306
Aquæ innatans.
321
Fungifer.
304
Varij præterea.
269. 305
Lentiscus Belgenseriensis.
260
Lepores cornuti.
266
Lifa, seu cucurbita Meccana, planta sericea.
304
Lignum fossile Aqua-spartanum.
321
de Luminarium diametris demonstratio correcta.
310
Lunæ locus in Cælo notatus.
278
Eclipsis.
278
Aliæ.
300. 324
Diameter obseruata.
300. 324
Maior huc vsque habita quàm sit.
300. 324
Lunæ descriptio, seu quasi Selenographia, eiúsque tam in Physica, quàm in Astronomia vsus.
322. & seqq.
Lux, an ignis; & de luce squammarum, aliarúmque retum noctu lucentium.
257
M
MAcularum ab vtero causa disquisita.
260
Maculæ Solares.
279. 309
Lunares.
322
Magnetis proprietates, à quo, & ynde expofitæ.
310
Magorum Stigmata, & imposturæ.
276
Maleficæ anus præstigiæ.
245
Manus è suggeíto enata.
304
Mare aliquas deferere terras, occupare aliquas.
306
Maris motus.
318
Æstus illius quæ causa.
310
Marium communicatio subterranea.
318
Mars Planeta occultare stellam observatus.
319
Maftiche è lentifco Belgenseriensi.
260
Matheseos studium.
344
Medicea sidera, & alia à Galileo primùm derecta.
274
Obseruata.
274 & seq
Mercurius Planeta in discó Solis obseruatus
309
Inexspectatæ exilitatis.
309
Interdum Sole superior.
319
Microscopiorum inuentor.
290
Montium præcipuorum situs ab ortu in occasum.
306
Musica auium cur humanæ præhabita.
332
Myrtus latifolia, flore pleno, vbi primum inuenta, excultáque.
261
Myrtites vinum quid.
304
N
Nauticum Problema solutum.
327
Nix sexangula, feu stellata.
291
Ferrilitatis anni quomodo Nix causa.
ibid.
O
Oculi variorum animalium diffecti, & quæ in iis obseruata.
315 & seq.
in Oculis propriis quid à Peireskio obseruatum.
317
Orientis loca minùs à nobis distant, quàm vulgò putetur.
327
Optices, & Picturæ studium.
344
P
PApyrus Ægyptia vera.
304
Paralysis Peireskij exhilatatione soluta.
307
Parhelij insignes.
302
Alij.
253
Partus vndecimestris, quatuordecimestris, &c.
258
Pediculo irato quid eueniat.
333
Peponum vsus.
270.271
Phoenicopteri lingua, caro, plumæ.
271
Indoles.
279
Physicæ studium.
253.343
Vide illeic de Metaphysico, Theologico, Ethico, Iuridico, &c. Piscis septiceps.
301
Planetarum characteres ex Græcis vocalibus.
326
Plantæ singulares horti Belgenseriensis.
304
Aliæ.
260
Prunuli spina in humano pectore radices agens, germinans, florens.
326
Pulli formatio in dies obseruata.
253
Purpura ex Limace marino.
125
Puteolanus puluis marinâ aquâ lapidescens.
252
Cur numismata illeic exesa.
252
R
De Radiis in punctum coëuntibus problema.
325
Rupium formatio, & situs.
306
S
Sabulum, seu Atenulæ ex vesica emissæ dolorem cur faciant.
306
Sanguinea pluuia quid, & eius obseruatæ historia.
269
Scaphidio vsi antiqui circa altitudinem Solis obseruandam.
327
Senium insigne.
326
Serpentes Balneorum Diniensium veneni expertes.
267
Simiæ, aliáque animalia hominibus similiora.
314
Solis Eclipsis.
278.304
Diameter.
324
Altitudo, seu proportio Gnomonis ad vmbram Solstitialem Massiliæ.
327
Somnium Peireskij mirabile.
273
Aliud.
345
Specula gemina species ob situm multiplicantia.
291
Stella in Cælo Noua.
261. 278
Styrax Belgenserij nascitur.
260
Succinum an fossile.
269
T
Telescopij inuentio, & vsus.
275.322.323
Terra quælibet congrua incolis alimenta, & medicamenta producit.
305
Terræ-motus in Apulia.
299
Testudinis cubitalis anatomia, & quæ singularia in ea obseruata.
268
Theriacæ insignis effectus.
276
Triton, seu homo marinus.
326
Truttæ lacus Genuensis.
277
Tulipæ flores quando primùm, & vbi in Prouincia visi, cultique.
276
Tussis vt lenita.
333
V
Venarum valuulæ à quo primùm detectæ, descriptæque.
300
Veneris Planetæ locus in Cælo obseruatus.
278
Venti variè obseruati.
318
Ventus vt Gustosæ dispensetur.
256
Visio in qua parte oculi fiat, & de visione, déque oculis plura.
315.
Z
Zembiorum insulæ fons salutaris.
309
Zinziber Belgenserij excultum.
303
A
Æquationes dierum naturalium.
423
Albategnius paucarum Fixarum loca emendauit.
489
Earum motum æquo celeriorem, vt Prolemæus æquo tardiorem, fecit.
489
Albertus Curtius S. I. concreditas habet ab Imperatore Obseruationes Tychonis in 18. Codices compactas, vt eas edat.
473
Alces ex Noruegia à Land-grauio ope Tychonis requisitæ. Qua cura Tycho circa id fategerit.
436, 438.439
Alexandrinam Poli altitudinem obseruatam per Venetos mitti postulat Tycho.
448
Alphonsinæ Tabulæ non exquisitè cum Cælo congruentes.
421
Quando conditæ; quantâ Alphonsi Regis munificentiâ. Quàm non boni carum Artifices.
490
Andræas Tychonis famulus VVittebergâ VVandesburgum missus.
452
Annus Sidereus quantus.
423
Vertens quantus.
423
Apogæi Solis constitutio ex obseruato eius transitu, non modò per puncta Æquinoctialia; sed etiam per medias Tauti, & Leonis parteis.
408. 409. 422
Eius locus anno 1583.
409
Anno 1588.
422
Motus medij tam Apogæi, quàm Longitudinis Solis Tabulis expositus, ab anno 1400. in annum 1800.
423
Apogeium Solis promotum vno Signo ab vsque Hipparcho. Ptolemæus illud quasi immotum habuit.
422
Aristotelem de Galaxiæ natura non esse audiendum.
440
Artifices varij, quibus Tycho vsus ad exstruendum, decorandúmque Vraniburgum, & apparandum Organa.
402
Ascensiones rectæ Eclipticæ.
423
Astrologia quatenus probata, quatenus improbata Tychoni.
463.
Astronomiæ antiquitas, & progressus, ab vsque fabulosis, heroicisque temporibus, per historica Babyloniorum, Ægyptiorum, Græcorum, Romanorum, Arabum, Germanorum, ad Tychonem Braheum vsque. Prafatione tota.
Astronomiæ restitutio quantum temporis ad minimùm exigar.
444
Vt ex ipso Cælo, non ex Musæis aut libris petenda, ex Tychonis Mestlinum, & Regromontanum ad hoc citantis, sententia.
463.492
An sine Hypothesibus consistere possit, vt fuit Rami votum; Tychonis, & Kepleri sententia.
392.393
Astronomorum celebriorum icones tam Vraniburgi, quàm Stellæburgi.
402
Axillus Guldensternus Noruegiæ Prorex, Tychonis consanguineus.
436. 443
B
Barneueldius officium Tychoni erga Hollandiæ ordincs pollicetur.
451
Bartholomæus Scultetus Astronomicum Radium Tychoni iam adolescenti ad obseruandum apparat.
389
Idem de Cometa anni 1577. expensus.
417
Beata Billea, seu Bilde, Tychonis mater.
387
Magna Aulæ Magistra.
467
Quanta Tychonis in illam veneratio.
467
Superstes Tychoni, septuagenaria.
481
Benachiæ, seu Benaticæ Poli altitudo.
456
Longitudinis differentia ab Vráburgo.
456
Cur à Tychone prælata.
454
Eius amænitas.
454. & 456
Quantum Pragâ dister.
454
Braha, Braheorum-ve familia oriunda ex Suecia.
387
Ex Sueciæ Regum stirpe. Ex ea duo Reges ante annos 600. assumpti.
481
Florens adhuc in Suecia Ramus Braheorum Comitum.
387. 481
Braheanæ familiæ affinitates.
387
C
Caasius Regni Daniæ Cancellarius, & Quatuor-virorum prìmarius, qui sub Christiano IV, adhuc pupillo, fuere Regni Administratores.
421. 436
Carmina varia à Tychone in iconas Ptolemæi, Copernici, & c. condita.
410
Carolus Danzæus Aquitanus, Regis Christianissimi apud Danum Legatus, Stellam nouam spectat, monstrante Tychone.
394
Lapidem Vraniburgo fundamentalem auspicato ponit.
400
Cassellana Poli altitudo ex circumpolaribus Stellis.
415. 416
Chasmata, seu Auroræ boreales Tychoni vnde. 429. Crebræ. Christiani IV. Daniæ Regis inauguratio.
444
Vxorem ducit Katharinam Brandemburgicam.
445
Eo inscio, Tycho indignè vexatur.
393. 495
Tycho eum excusat.
447. 457. 477
Inuisit Tychonem; lustrat omnia; sciscicatur multa; suspicit automatum Solis, & Lunæ motusimitans: offert, instartque Tycho, vt accipiat; accipit, & Tychonem vicissim vicissim eo, quem gestabat, torque donat.
435
Donec minor'est 18 annis, omnia se in regno pacificè habent, statu existente quasi Aristocratico sub quatuor Senatoribus primariis.
435
Præclarum aggreditur facinus; exstruit nempe Turrim obseruandis Sideribus, altam pedibus 150. Diametri in summo 60 cum cochlide circùm, qua curru ad summum vsque emergitur.
477
Cuiusmodi Organa peragendis illeic obseruationibus destinata.
478
Christianus Frisius Borrebyus, Regis Daniæ Cancellarius Longomontanum accersit ad Mathematicam Professionem Hasniæ.
472
Christianus. Longomontanus ad Tychonem accedit. Ipsius ortus, educatio, studia; apud Tychoné toto octennio in Huenna fuit.
430
Quanti ab illo factus. ibid. Post Tychonis è Dania excessum, quàm ardenter ab eo expetitus. 452. & seqq. 456. Absoluit Pragæ Theoriam Lunæ. 457. Discedit in Daniam, cum commendatitiis à Tychone literis. 459. Aliæ priùs datæ.
445
Mathematica Professione in Hafniensi Academia donatur.
472
Tabulas Danicas edit.
472
Moritur mense Octobri, anno 1647.
472
Christianus Thomæus Sehestedius, Daniæ Cancellarius, Sapientiæque eximiæ vir, suadet Regi exædificationé magnificæ Turris, quæ obseruandis Sideribus destinetur.
477
Christiana Tychonis vxor, sorte plebeïa.
397
Honestissima tamen foemina, & cum qua Tycho fummâ vixit concordiâ.
483
Eius in morte coniugis luctus.
480
Quæ post Tychonis obitus illius fata suerint, incertum.
469. & deinceps.
Christophoro Clauio duæ Solis Eclipses totales insignes obseruatæ.
388. 391
Scripsit ad eum Tycho.
390. 459
Christophorus Rothmannus Land-grauij Hassiæ Mathematicus agere per literas cum Tychone coepit, occasione Cometæ anni 1585.
414
Eius de eo Cometa librum Snellius edidit.
415
Quàm varia cum Tychone edisseruerit.
415. & deinceps
Præter contestationem circa discrimen aëris, & c. ætheris; circa opinionem Copernicun, &c, non concedit longitudines Fixarum Lan-grauianas se malè habere; tametsi 5. minutis à Tychonicis differant.
420
Licet res edatur; tam exiguum discrimen, quæsiturum potiùs, quàm detracturum vtriusque sidem.
420
Tycho idem ad Land-grauium.
420
Sed instat, cur coelum à sua restitutione stet.
427
Inuisit Rothmannus Tychonem.
433
Podagræ, & calculo obnoxius remedia spagyrica à Tychone, plura pollicito, accipit.
434
Non multum contestatus cum Tychone circa motum Terræ, visus est illi dare manus.
434
Mira ad Land-grauium de iis, quæ apud Tychonem viderat, scripsit.
433
Ad Land-grauium deinceps, inuitatus licet, non rediit.
436
Post quadrienne silentium literas ad Tychonem dat, & Tycho fusè ad illum, occasione libri Craigij, respondet.
442
Sospitem Tycho accipiens, accersitum in Bohemiam voluir.
455
Christophorus Vvalchandorpius, Magnus Aulæ Magister Tychoni insensus.
445
Variè illi nocet.
445. & seqq.
Notatur.
446
Chymica Tychonis studia.
393. 415. 434. 447
Chymicorum, seu Metallicorum Planetarum cum coelestibus analogia.
465
Cometæ, qui sub finem anni 1577. & initium 1578. apparuit, descriptio.
404
Obseruationes, semita.
404. 405
Locus in æthere, seu supra Lunam.
404. 405
Distantia à Terra.
404. 405
Magnitudo
404. 405
Caudæ eius ductus in oppositum Veneris, potius quàm Solis.
404. 405
Eius recuruatio.
406
Cur naturæ non igneæ.
406
De hoc Cometa Liber à Tychone scriptus, absoluitur anno 1587.
416
Prodit è prælo anno sequente, & varia exempla ad amicos mittuntur.
421
Non euulgatur tamen, nisi anno 1603.
470
Vltimo eius capite expenduntur Authores, ex quibus quatuor Cometam supra Lunam euexcrunt; quatuordecim infra deduxerunt.
417
Omnium nomina ibi Vide. De Cometarum Materia, & præsagiis Tycho nihil, vt receperat, scripsit: & citantur tamen varia eius loca, vt quid senserit, liceat expiscari.
417. & 418
Cometa secundus à Tychone obseruatus, isque barbâ potiùs præditus, quàm caudâ.
406. 407
Cometa tettius, barbatus quoque, & vnde hoc.
408
Cometa quartus isque comatus.
412. 413
Cometa quintus.
430
Cauda eius directè in oppositum Solis.
430
Cometa sextus non à Tychone in Huenna, seq à studioso Seruestæ Anhaldinorum obseruatus.
441
Cometa septimus vltimúsque Tychoni obseruatus.
444
Tycho primus demonstrauit Cometas esse supra Lunam ex parallaxibus diurnis.
417
Omncis esse suprà defendit
417
Quid proinde de Cometis à Regiomontano, & Vogelino obseruatis senserit.
417
Cometarum Caudas in auersam à Sole partem tendere primus Appianus obseruauit.
405
Cometæ Caudam refractione creari, vt opinatur Tycho, non probat Rothmannus.
422. 428
Contra Tycho.
428. 430
Conradus Aslacus edit oratienem à Tychone habitam in Hafniensi Academia.
397
Deducit Ottonem Tychonis ex fratre nepotem per Academias exteras.
397
Copernico, eius-ve sententiæ quid obiiciat Tycho, & sigillatim quidem circa quemlibet ex tribus motibus Terræ attributis.
429
Responsio ad obiecta ex Rothmanno.
433
Tycho instat.
433
Copernicus à Tychone commendatus.
410. 416
Illius apud Tychonem effigies.
402. 411
Carmen Elegiacum in eam conditum.
411
Cornelius Gemmal, circa Stellam nouam expensus.
426
Circa Cometam anni 1577.
417
Craigius Medicus Anglus librum scripsit adnersus Tychonem, cui titulus Capnuraniæ restinctio, seu Cometarum in ethera sublimationis resutatio; plenum scommatibus, cauillis, &c.
442
Tycho breuiter illum refutauit in epistola ad Rothmannum.
442
Longomontanus Apologiam pro Tychone aduersus eum scripsit.
473
Crepusculo incipiente, aut desinenté, quæ Solis infra horizontem depressio, ex Tychone, ex Nonio, ex Rothmanno.
422. 427. 428. 430
Cyprianus Leovitius Astrologus, Ephemeridum supputator, non obseruator Siderum.
391
D
Daniæ Regnum, vt sub Rege pupillo regatur.
436. 421
Dania Tychonis Patria
387
Nulla in ea Ducum, Marchionum, Comitum distinctio.
387
Eius incolæ aut Equestres, aut Plebeij.
480
Danij nobiles non solùm armorum peritiâ, sed iuris etiam prudentiâ, ad summa munera euehuntur.
388
Daniæ Aula quanta virtute eruditionéque sub Friderico III. insignis.
479
Dauid Fabricius Frisius, vt Tychonem inuiserit, coluerit, ac se illi probauerit. Dauid Origanus, quàm insignem deprehenderit errorem Ephemeridum ex Tabulis Prutenicis circa Eclipsin Solis anno 1598, supputatarum.
450
Declinationem maximam Solis, seu Eclipticæ obliquitatem deduxit Tycho non ex Meridiana Solis altitudine in vtroque Solstitio, fed ex obseruata solùm in æstiuo, & habita simul vera altitudine Poli.
410
Dameter Lunæ plenæ vicies bis vna nocte obseruata, qua varietate apparuerit.
435
Diaphani discrimen inter aërem, & ætherem, Rothmanno nullum.
414
Contradicit Tycho.
416
Persistit ille.
420
Stat contra adhuc Tycho
42
Rothmannus plusculum insistit.
42
Tycho penèsubiratus pluscula reponit; profitetur tamen nolle se amplius de hoc argumento contestari.
427
Rothmannus quoque.
428
Tycho adhuc.
429. & seq.
E
Eccenticitas Solis, quæ.
423
Eclipses Lunæ Tychoni obseruatæ, anno 1573.
297
Anno 1577.
404
Anno 1578.
406
Anno 1580.
406
Anno 1581.
407
Anno 2584.
412
Anno 1587.
419
Anno 1588.
420
Anno 1590.
432
Anno 1594.
442
Anno 1595.
442
Anno 1598.
450
Anno 1599. Ianuario. Quátum hæc laboris Tychoni creârit.
452
Eclipsis obseruata anno 1601. Decembri, post mottem Tychonis.
457
Eclipsis Lunæ obscruata à Moestilino oriente Sole, & Luna simul cum ipso supra Horizontem exstante.
432
Eclipsis Solis à Tychone primùm visa anno 1560. Quantas Conimbriæ in Lusitania tenebras creârit ex Clauio.
388
Eclipsis Solis ab eodem obseruata anno 1567.
390
Anno 1579.
406
Anno 1584.
411
Anno 1588.
420
Anno 1590.
432
Anno 1591.
435
Anno 1595.
442
Anno 1598. Februario.
450
Quid Origano circa hanc contigerit.
450
Anno 1599.
453
Anno 1600. Iunio.
457
Quid laboris hæc fecerit Tychoni.
457
Anno 1601. Quod hæc in Noruegia, cum circulo lucis circum superstite apparuerit, vti & illa. Clauij Romæ, anno 1567, causa edisseritur.
458
Eclipsis Solis digit. 2. Seruestæ Anhaldinorum, nulla in Huenna anno 1593.
441
Eclipsis Solis totalis à Tychone nulla obseruata, cum id vehementer expetierit.
391
Eclipticæ obliquitas Rothmanno habita grad, 23, min. 30. cùm tamen Tycho eam deduxerit ex Land-grauianis obseruationibus grad. 23. min. 31 1/2.
416. 420
Eclipticæ obliquitas, seu declinario maxima. 423. Cur Regiomontanus, Vernerus, Copernicus æquo minorem tribus minutis habuerint.
409
Elias Olaï missus à Tychone Fruemburgum, vbi obseruarat Copernicus, vt ibi obseruaret veram altitudjnem Poli.
409
Deprehendit illam tribus minutis maiorem, quám Copernicus, qui non cauiffet refractiones.
409
Elixiris Tychonis aduersus morbos Epidemicos, imò & aduersus omneis sebreis, descriptio.
487. & seq.
Emblema Lunæ ad canis latratum respondentis, nil moror nugas.
437
Ephemerides Solares annorum 1589. & 1590. ex noua restitutione.
427
Ephemeris Solaris motus pro annis 1572. 1573. seu eo tempore, quo Noua Stella in Cassiopeïa fulsit.
407
Epistolarum librum mandare typis coepit Tycho à Land-grauij morte, iuxta adhortationem Rantzouij.
440
Cur illum Mauritio Hassiæ Land-grauio dicârit.
443
Hortatur illum vt Parentis vestigiis circa curam retum cælestium insistat.
443
Tres Epistolarum libros edere constituerar. 444. Solus primus editus.
471
Erasmus Reinholdus supputandi, quàm obseruandi studiosior. Ipsius Quadrans. Non exactè ab eo obseruata Vittebergæ Poli altitudo. 399. Erasmum eius silium Saltfeldiâ transiens inuisit Tycho
471
Ericus Brahe, Comos Suecus, Tychoni moribundo adstat.
461
Interest eius funeri.
481
Ernestus Coloniensis Elector, Tychoni in Aula Imperatoris fauer.
447
Rescribit ad Rantzouium, vt de accessu Tychonis ad Cæsarem quam-optima speret; & ad quid præstandum ipse paratus sit.
452
F
FErdinandus Imperator Rodulpho, & Matthiæ succedit in curam Tabularum Rudolphinarum perficiendarum, sed efficaciore liberalitate.
471
Fixarum aliquot præcipuarú circa Zodiacum loca, ita designata, vt initio semper facto à Lucida Arietis acceptæ distantiæ, inter quatuor, inter sex, inter 8. circuitum explentes, adhibito calculo exhibuerint semper æquatoris circulum adeò præcisè, vt vix pauculis secundis ab eo abfuerint.
412
Fixarum latitudines variationem subire, obseruatum à Land-grauio, Rothmannóque.
414
Multa in eandé sententiam Tycho.
412.424
Vnum penè Canem maiorem non posse in eundem ordinem cogi.
416
Fixarum à Terra distantia, visibiles Diametri, & quot vicibus Terram mole superent, quæ sunt, I.2.3.4.5. Magnitudinis; quot superentur, quæ sunt sextæ.
425
Fixarum loca secundum longitudinem, & latitudinem ex ascensione recta, & declinatione obseruatis, coepta restitui, non interuentu Lunæ, aut alia fallaci ratione; sed ex Venere interdiu conspicua, comparatáque cum Sole; & noctu deinceps comparata cum ipsis Stellis.
411.408.404
Fixas Stellas cur antiqui non plures numerauerint, quàm 1022. cùm debetent plureis, quàm Tycho.
424
Is duplicauit numerum earum, quæ adnotatæ in Cassiopeiæ constellatione fuerant.
424
Circiter ducentas ad veteres adiecit.
491
Illarum restitutio propter nouam Stellam speciatim conscripta.
425
Fixarum 1000. Catalogus MS. ad Cæsarem, & alios missus.
448
Quî is consentiat, aut discrepet cum Catalogo 800. quæ in Progymnasmatum Libro primo. Quî etiam cum aliis exemplis eiusdemmer Catalogi.
450. & seq.
Elenchum vide
492. & seq.
In Fixarum 1000. restitutarum Catalogum Tychonis ad Rudolphum Præfatio.
477. & seq.
Fixarum restitutio quantum temporis exigat.
444
Fixarum 21. Tabula exhibens cuiusque Ascensionem, declinationem, longitudinem, latitudinem, ad Finem anni 1585.
412
Fixarum restitutarum 800. Catalogum, feu Canonicam descriptionem inseruit Tycho in primum Librum Progymnasmatum, loca longitudinis, latitudinisque referens ad annum completum 1600.
424
Fixarum distantiam inter se inuariata ex Hipparcho, & Prolemæo vsque.
424
Motus in consequentia quantus.
424
Quid vniuersè circa Fixas potissimum præstiterit Tycho.
411. & seq. 491. & seq.
Franciscus Gasneb Tengnagel vnus ex Tychonis studiosis, qui illum fequuti in Germaniam funt.
445
Discedit in Hollandiam.
451
In Italiam.
453
Quæfitum it Tychonis familiam.
455
Gener Tychonis, & post ipfius obitum Cæfaris Confiliarius.
469
Legatus Bruxellas.
469
Carus Barvvitio, cui dicat fecundum Progymnasmatum Tychonis librum.
470
Condit carmina de Tychonicis organis.
469
Fridericus II. Daniæ Rex Tychonem aliò discessurum fuâ munificentiâ moratur; concedit illi Infulam Huennam: recipit in se omnes impensas ad ædificia, ad organa, ad cætera.
400
Quid annuatim, quid aliunde feudorum, aut beneficiorú in Tychonem contulerit.
403
Moritur. 421. Vbi sepultus.
403
Fridericus III. Daniæ Rex virtutibus omnibus Rege dignis commendatiffimus.
478
Tota eius Aula virtute, ac eruditione, eius imitatione, efforescens.
478
Submissè interpellatur, vt generofum Parentis institutum circa exædificatam iam Turrim ad obseruationem Siderum perficiat.
478
Fridericus Hofmannus Keplerum in fuo comitatu ex Styria versus Tychonem deducit.
456
Confici curat Instrumenta Tychonicorum instar, quæ & Kepplero in vsum concedit, & opportunè quidem, Tychone defuncto.
477
Dicat ipsi Keplerus Tractatum de Noua Stella in Cyeno.
477
G
GAlaxias nouæ Stellæ materia; fortè & Cometarum; sententia Tychonis.
440
Galileus Mathefeos Professor Patauij; orationem illeic inauguralem habet, anno 1592. Decembri; in Tychonis amicitiam à Pinello insinuatur.
439
Gellius Sascerides vnus ex Tychonis studiosis.
437
Magino adest, & cum eo obsernationem circa Martem peragit.
437
In Hassiam discedit.
437
Georgij Buchanani effigies in Musæo Tychonis a lacobo Rege agnita.
431
Georgius Frommius Longomontani successor in Mathematica Professione, Hafniæ.
473
Georgius Peurbachius Tychoni vir magnus.
491
Georgius Tychonis patruus, & Ingera Oxonia vxor, quantam educationis illius susceperint curam. 388. Eius mots.
390
Quá Tychoni cara vrriusque memoria.
467
Globi varij in inferiore Germania iuxta restitutionem Tychonis confecti, præcipuéque à Iacobo Florentio Amstero damensi, ab anno 1595.
443
Globus cælestis diamerri orgyîalis, feu pedum 6. arrificiosè compactus, & à Tychone relictus Augustæ.
393
Resarcitus, & ad transvectionem compatatus. 401. Quo progressu perfectus, & stellis 1000. cum Imaginibus insignitus, cumque inscriptione relata ad annum 1584. & quare.
437. 443. & seq.
Constitit Daleris 5000.
437. 443. & seq.
Translatus Pragam, & Pragâ direptâ, Nieffam; qua occasione relatus in Daniam, & in Hafniensi Academia constitutus, noua inscriptione.
477
Graduum divisio in singula minuta, & aliquando minutorum in dena secunda, ope linearum transversalium, à Tychone vsurpata in Organis Vraniburgicis.
403
Guillelmus Iansonius biennio cum Tychone moratus. 390. Varia de eo fando retulit.
403 & 397. 468. 469
Guillelmus Langius Longomontani, post Frommium, successor in Mathematica Professione Hasniæ.
473
Guillelmus Haffiæ Langrauius, vide VVilhelmus.
H
HAinzelij frattes, loannes Baptista, & Paulas, Augustani, viri insignes, & parati Tychoni amici.
391
Heliseus Roëssinus Tychonis Hypothefin (suo modo deformatam) Gbi vsurpauit.
419
Henricus Iulius Dux Brunsvvicenfis, qui Elisam Regis Christiani fororem dixerat, Tychonem inuifit, & ab eo obrinet elegantem Mercurij statuam.
437
Cur Tycho in eum indignatus.
468
Henricus Ranzouius interceffit primùm, coutulitque ad literarum commercium Tychonem inter, & Land-grauium Hassiæ.
414
Eius filius Gerardus.
414
Discedentem ex Dania Tychonem inuitat, excipitque Vandesburgi.
446
Cutat, vt Coloniensis Elector literas de meliore nota det ad Cæsarem, & Secretariú eius Barvvitium, in Tychonis commendationem.447 Tychonem hortatur ad editionem Epistolarum.
420
Hieroglyphicæ figuræ duorum Philosophorum, quorum vnus suspiciendo despicit, alius despiciendo suspicit.
410
Hieronymus Treutlerus, quæ carmina in gratiá Tychonis Pragam appulsi códiderit.
453
Hieronymus VVolphius Petrum Ramum ad inuisendum Tychonem Augustæ morantem deducit.
392
Omnes ab Hainzelio inuitati.
392
Hipparchi effigies penes Tychonem.
402
Hipparchus Rhodius occasione Nouæ Stellæ, Fixas omneis ehumerauit, & dimensus est.
396. 489
Hipparchica Stella inclinationem Monarchiæ Græcorum, & Romanæ incrementum, ex Tychone præsignificauit.
440
Horariæ Sciothericorum lineæ fegnius attingunrur, Sole prope Horizótem versante, obrefractiones; Land-grauij obseruatio.
398
Huennæ Infulæ descriptio.
400
Quod à Tychonis abitu, obitúque eius fatum fuerit.
478
Hipotyposis Mundani Systematis à Tychone inserta in librum de Comera anni 1577.
418
Quando excogitata.
408. 411. 416
Quibus rationibus Hypothesin suam Prolemaicæ, & Copernicanæ prætulerit.
418
Eius repræsentatio (nifi quod * Martis distat à Terra minùs; quàm triente distantiæ inter Solis orbitam, & Terram.)
419
Breuis ipsius descriptio.
419
Questus est Tycho Raymarum Vrsum illam sibi suffuratú pro sua venditasse.
412. 419
Quid de ea sentiat Rothmannus, petit. Ille ipsi Coperniceam præfert.
422
Tycho instat contrà, succensétque.
428. 429
I
IAcobi Augusti Thuani in Tychonem Elogium.
495
Iacobus Barrschius Keppleri gener, dum Soceri librum Somnium inscriptum pergit edete, moritur.
472
Iacobus Curtius Procancellarius Cæfareus dictat, mittítque ad Tychonem Priuilegium Cæfareum ad librorum editionem.
432
Quanti Tychonem facerer: vide fusè
432
Illius in Mathematicis peritia.
432
Tychonem inuiserat, receperâtque se asylum ipsi apud Cæsarem paraturum.
441
Moritur.
441
Iacobus Christmannus reformare quid in Tychonica Solis, ac Lunæ Theoria conatus, à Tychone contemnitur.
436
Iacobus Florentius Artifex Globorum Am sterodamensis mittit filium ad Tychonem, vt descriptionem Stellarum petat, iuxta quam Globum dictum Tychonicum, Braheanúmque conficiat. Tycho ad editionem Catalogi in librum I. Progymnasimatum inserendi remirtir.
437
Globos denique conficir.
444
Iacobus Monauius, vt Tychonem suspexerit. 421. Literas ad Tychonem de Longomontano Lipsiâ discessuro dat.
451
Librum Tychonis de Cometa mirè commendat.
421
Iacobus Rex Scotiæ vxorem ducit filiam Friderici II. Regis Daniæ: Tychonem inuifit; eruditè cum eo differit: de Organis, & cæteris varia rogitat: de Copernici opinione agit.
431
Muneribus Tychonem donat.
431
Carmina in laudem ipsius componit: Diploma Priuilegij pro Librorum editione cum eum Elogio ad ipsum mittit.
431
Ipsius quoque Cancellarius carmina in Tychonis commendationem condit.
431
Ioachimus Gestrupius, Magnus in Daniæ aula Magister, vt magnitudine animi, sic omni doctrinæ genere perpolitus.
478
Ioannes Antonius Maginus ad Tychonem scribit.
435
Conficit Theoricas Copernici obseruatis, non opinioni congruas: Mirè Tychonem suspicit; postulatque ab eo obseruata, quibus vtatur, & quæ deprædicet.
435
A Tychone expetitus, vt Tabulas conderer; eiusque excusatio.
459
Dicat Tychoni suam Tetragonicam Tabulam cum insigni Elogio.
437. & seq.
Quæ instrumenta Tychonicorum instar apparârit.
437. & seq.
Ioannes Argolus Systema Tychonis sibi ipsi attribuit.
419
Ioannes Barvvitius Cæsaris Rudolphi Secretarius, nihil non apud ipsum potens.
447
Deplomati Priuilegij pro Tychonis libris subscripsit.
447
Summo beneuolentiæ affectu ipsum excipit. 453. Dicat ipsi Tengnagelius Tychonis librum de Cometis.
470
Ioannes Eriksen studiosorum Tychonis vnus.
470
Ioannes Georgius Hervvartus Astronomiæ amans. 455. Cum Tychone per literas, agit, acinsinuat se habere supputandi compendium, quales posteà fuere Neperi Logarithmi: Offert ex Bibliotheca Ducis Bauariæ libros.
470
Ioannes Heuelius inquirit de obseruationibus Tychonis.
473
Vidisse se illas penes Ludouicum Keplerum Ioannis filium restatur.
474
Ioannes Homelius in fabricádis, tractandisque Organis Mathematicis diligentissimus.
389
Ioannes Iessenius Tychonis amicus, & VVitebergæ hospes.
452
Adest Pragæ mox ab illius obitu.
380
Orationem habet in illius funere.
469
Eiusce Orationis tenor.
480. & seq.
Ioannes Keplerus vbi, & quando natus: Eius studia: Mathematicum sub Mæstlino: vbi prima eius professio.
451
Ad Tychonem scribit occasione missi ad illum Mysterij Cosmographici à se conscripti.
451
Variis literis à Tychone inuitatus, ad illum ex Styria Benaticum accedit.
456
Pactis conditionibus discedit, familiam quæsiturus.
456
Vt reperto illeic Longomontano circa Theoriam Martis occupato occasionem ceperit meditandi hypothesin, iuxta quam nouennio post commentarios edidit de motibus Stellæ Martis.
456
Cùm discessisset, & causâ perscripta, cur non rediret, inuitatur denuò nomine Cæfaris, vt cuius esset Mathematicus destinatus; acceditque demùm; sed quartana laborans; vnde nihil arduum per plureis menseis moliti pornit.
459
Quæritur Tychonem sibi parcè nimis sua inuenta promere.
460
Regreditur denuòex Stytia, quò hæreditatis causâ discesserat.
460
Rudolphum salutat, qui ipsum in suum Mathematicum destinat; sed ita tamen, vt fit Tychoni à calculis minister addictus.
460
Tabularum opus aggresso mors Tychonis superuenir.
460
Quæ postrema ab illo verba acceperit.
461
Accingit se Rudolphiiussu ad Rudolphinas Tabulas condendas.
471
Quantum, & quoties conquestus de frustrà pulsatis ærarij foribus sub Imperatoribus Rudolpho, Matthia, Ferdinando.
471
Vt tandem Ferdinandi iussu omnia stipendiorum residua, & necessaria ad editionem Tabularum obtinuerit.
471
Quid interim ex remora tam diuturna obuenerit.
471
Quàm laudandus vir, obcandorem, quòd desideretur adhuc aliquid ad Tabularum profectionem.
472. 474
Obseruationum Tychonis post illius mortem custos.
423
Scribit Hyperapisten, illasque tuetur aduersus Claramontium, & Horrensium.
475. & seq.
Ad Comitia Ratisponensia anni 1630. stipendiorum causâ proficiscitur.
472
Illic moritur initio Nouembris.
472
Ioannes Mollerus Mathematicus Brandemburgicus, vt Tychonem coluerit, seséque illi probauerit.
450
Ioannes Pena Gallus, defendit primus eandem per spatia coelestia, aëreáque substantiam fusam. Idem Cometas Lunâ superiores statuit.
423
Ioannes Pratensis, Hafniensis Academiæ Lector, editionem libelli Tychonis de Noua Stella suader; & curat.
394
Præfationem addit.
394
Ioannes Regiomótanus, demonstrarit-ne Cometam anni 1475, esse sublunaré.
417. & seq.
Non ex tuguriis, aut libris, sed ex ipso Cælo requirendam esse Astrohomiam cenfuit.
463. 492
Idem Tycho, vnde & ipsius querelæ.
463. 492
Ioannes Stephanus Annalium Daniæ scriptor, Tychoni familiaris.
387
Ioannes VVernerus librum de motu octauæ Sphæræ edidit, cuius exemplum, nisi à Magino Tycho non habuit.
435
Iosephus Scaliger recipit se omne officium erga Hollandiæ Ordines in Thychonis gratiam præstiturum.
451
Iouis Stella à Marte occultata.
433
Iustus Byrgius Land-grauij Automatarius, & ab ipso quasi alter Archimedes habitus.
414
Rationem facillimam contexendarum finuum Tabularum excogitavit.
439
A Rudolpho Cæfare euocatus.
439
K
KAlendarij Gregoriani reformationé meliùs se habete, quam aliqui obiiciant.
491
L
Laurentius Eichstadius Medicus, & Mathematicus Dantiscanus communica uit Thema Tychonis natalitium ab ipsomet Tychone erectum.
387
Lep Tychonis fatuus, vt aliquando vera præsenserit.
469
Libros Tychonis quæ manserint fata. Quos-ná destinarat; quo titulo condere.
470 & seq.
Lipsiensis Poli altitudo.
388
Lucidæ Arietis locus exquisitissimè obtentus, & ad finem anni 1585, determinatus.
412
Ea potiùs delecta, quàm quæ fuit prima Copernico, vt quasi cæterarum omnium fundamentum stabiliretur.
408
Ludouicus Keplerus Ioannis filius Medicus coeptam libri Parentis, cui titulus Somnium, editionem absoluit. 472 Obseruationum Tychonis post Pattem custos.
473
Itemque plurium Operum Paternorum ineditorum.
472
Lunæ à Terra distantia, visibilis Diameter, & magnitudo.
425
Lunæ latitudo maxima obseruata anno 1587. grad. 5. min. 15. cùm catenus fuisset habita graduum præcisè. Causam dicit Tycho, quod ab vsque Ptolemæo Solaris instar mutata fuerit.
578
Lunæ motuum restitutio quantum temporis exigat,
424. 444
Lunæ Theoria quanta follicirudine, & obquas nouas caufas retractata.
423. 451. 452. 456. 457
Huius totius Theoriæ fumma ex Longomontano ipsius elaboratore.
423. 451. 452. 456. 457 & seq.
M
MArs non in ipsa oppositione, sed antè, vel pòst, latitudine maxima.
441
Quoties in Perigeio tam Eccentrici, quàm Epicycli est, tantus apparet, vt pro Noua Stella haberi ab ignorantibus causam possit.
441
Mars triente penè Terræ propior, quàm Sol à Tychone obsernatus.
415. 435
Martis eccentricitatem aliam, quàm Copernicus, deprehendit Tycho.
442
Martis Stella à Venere occultata.
433
Martis parallaxis studiosè inquisita ad determinandum, Copernicinè, an Prolemæi Systema probabilius.
408
Ministros à calculis se, & Tychonem ea occasione delussisse.
408. 475
Martinus Hortensius aduersus Tychonem scripsit.
408. 475
Responsum illi à Keplero.
408. 475
Matthias Imperator succedit Rudolpho in curam Tabularum Rudolphinarum perficiendarum.
471
Mauritius Nassauius Auraicus nullum non officium Tychoni erga Hollandiæ Ordines pollicetur.
451
Mauritius VVillelmi Hassiæ Land-gravij filius condit, mirtirque ad Tychonem carmina in illius commendationem.
438
Parente morruo, candem fouet cælestium curam.
439
Mechanicæ Tychonis edita.
447
Eorum argumentum.
447 & seq.
Ipsorum exempla ad Cæsarem, aliosque missa.
448. & seq.
Melchior Ioëstelius Tychonis consilio Eclipsin Lunæ anni 1599, obseruatá euulgat.
453
Quanti eum moriens Tycho fecerit.
482
Mercurij moruum restitutio quantum temporis exigat.
444
Mercurij Stella in disco Solis visa, obseruataque ex limbo Solis occiduo, cum latitudine Borea, min. 6 ½ excedere, Parisiis anno 1631. die 7 Nouembris manè, hora 20. min. 28. Meridianorum differentiam rectè obseruari, petique ex Eclipsibus Lunæ 70. Quæ Eclipseos momenta meliùs discernantur.
471
Michaëlis Mæstlini liber de Cometa anni 1572. à Tychone expensus, cum commendatione Authoris.
417
Item liber de Noua Stella.
426
Kepleri Magister fuit.
452
Tychonem apud illum magnifacir.
452
Quanti ipsum fieri à Principibus desiderer, Tycho.
461
N
NIcolaus Copernicus incomparabilis Tychoni vir. Quid circa Stellas Fixas infectum reliquerit: quid circa anni quantitatem, & puncta æquinoctialia non rectè constituerit.
490
Eius Regulas Parallacticas dono acceptas quanti Tycho fecerit. 410 Eius hypothesin, cur non probâtir, &c.
423. 429
Nicolaus Raymarus Vrsus Dithmarsus visam Vraniburgi Hypotheseos Tychonis delineationem, venditauit vt proprium inuentum.
411. 428
Librum maledicentissimum aduersus Tychonem scripsit.
451
Queritur de eo Tycho.
451
Pragenfem eius Professionem Longomontano sponder.
453
Non exspectauit Tychonem Pragæ.
367
Mortuus memoratur.
455
Noruergi quidam leuibus asseribus ad pedes fuligatis ea velocitate supra rupeis nube cooperras currunt, vt etiam ceruos affequantur.
436
O
OBseruationes Siderum quàm antiquæ, & quo progressu ad Tychonem vsque. Prafatione tota. Obseruationes à Tychone peractæ passim. Quæ ab eo dictæ Pueriles, Iuueniles; Viriles.
447
Locus obseruando idoneus describitur.
448
Borealem Regionem sua habere ad coelestium obseruationem commoda.
448
Habitatum tam Pragæ, quàm Benaticæ spicilegium editum à Snellio.
456
Obseruationes Tychonis in quot compactæ volumina relicta ab eo fuerint.
473
Quæ illas fata post eius mortem manserint.
473 & seq.
Keplerus præ manibus habuit.
473 & seq.
Ludouicus eius filius dicit se habere compactas in Codices VIII. Rev. A Curtius habere se ait ab Imperatore, vt edantur, compactas in Codices XVIII.
473 & seq.
Quî conciliarires valeat.
473 & seq. 474
Quorsum exoptandum, vt in lucem edantut. ibid. & seqq. Qua cautione typis comitti pro Kepleri inftituto debeant.
473
Vt detrahere illis fidem Claramontius, & Hottenfius conati fuerint; & quid refponfi à Galilæo, & Keplero (hócque præsertim) tulerint.
475
Olaüs V Vormius, Profeffor Medicus Hafnienfis, monumenta non pauca ad vitam Tychonis conscribendam communicat.
387.403.457.478
Organotum Astronomicorum Tychonis numerus, fitus, descriptio.
402
In Mechanicis delineatio.
447
A Land-grauianis discrimen.
429
Translatio è Dania in Germaniam, & varia illeic transpositio.
445.452.453.459
Mortuo Tychone redimit illa Rudolphus Cæsar ab hæredibus 22000. Coronatorum.
477
Sic posteà conclusa, vt nulli paterent; & Kepleri ea de re querimonia.
477
Per turbas denique Bohemicas diripiuntur.
477
Solúsque ille magnus Globus Niessâ captâ recuperatur, refertúrque in Daniam.
477
Otto Brahe Dominus Knudstorpij, Tychonis Pater.
387
Ægrè tulit filium Latinis imbui literis.
388
Moritur.
388
P
PApyraceum molendinum à Tychone constructum.
427.435
Parallaxes Solis quantæ.
423
Quæ ploinde Solis à Terra distantia.
425
Paschalius Mulæus à Tychone comes filio Tychoni datus, vt auchi curet in Bohemiam Organa maiora in Dania relicta.
455
Paulus VVitichius acceffit ad Tychonem; varia ab illo addidicit, quæ deinceps, vt sua apud Land-grauium venditauit.
407
Præscripsit Land-grauio Tychonicorum aliquot instrumentorú formam.
414.429
Petrus Iacobi studiosorum Tychonis vnus, isque fidus, ad Land-grauium destinatus.
415
Pertus Oxonins Magnus Aulæ Magister perfuadet Tychoni, non dedecere nobilem virum quidpiam typis committere.
394
Petrus Ramus per Germaniam iter faciens inuisit Augustæ Tychonem; demitatus est structuram, & vsum magni illius Quadrantis, Tychonis ductu elaborati.
392
Adhortatus Tychonem est, in id eniti, vt Astronomiam sine Hypothesibus constitueret.
392
Vr Tycho responderit fieriid non posse.
392
Locus ex Ramo, quo fieri id optauit.
392
Kepleri exceptio.
392
Alius locus, quo meminit Quadrantis.
392
Pestem post annum 1563. grassatam retulit Tycho adolescens ad magnam, seu Louis Saturnique coniunctionem, quæ illo anno contigit.
389
Philippum Appianum Petri filium affatur Tycho Ingolstadij.
393
Philippus de Oht Hamburgensis Calcographus, VVandesburgum à Tychone euocatur, vr ibi fuis typis excudat Mechanica.
447
Planetarum omnium, hoc est, tam Solis. & Lunæ, quàm Saturni, Louis, Mattis, Venetis, & Mercurij, Diameter apparens, Distantia à Terra mediocris, & magnitudo.
425
Planetas in fuis inæqualitatibus spectare motum Solis apparentem, Kepleti fententia.
436
Quantum temporis restituendis singulorum motibus exigatur.
444
De fingulis.
passim.
Polaris Stellæ à Polo distantia anno 1577. quæ fuisset obseruata à Frisio ante annos
30.404
Quæ fuerit deinceps.
407.413.430
Poli atque adeò Æquatoris altitudinem deduxit Tycho ex fumma, ac ima Stellæ Polaris altitudine, non ex altitudine meridiana Solis in vttoque Sol stitio.
409
Poli altitudo, an in codem loco progressu temporis varietur.
448
Pragensis Poli altitudo.
454
Progymnasmatum, feu de Noua Stella, Liber quando conscribi coeptus.
422
Quando prælo committi.
423.427
Quàm variè interruptus.
423.427
Prima duo capita de restitutione Solis, & Fixarum absoluta.
423
Quid capitibus reliquis contineatur.
423
Progymnasmatum Liber prælo commiffus interdum à quatuor, quasi initiis processit (Tychoni nempe erat Typographeïon proprium.)
425
Penè iam absoluebamus anno 1590.
430.434.435
Libri conclusio.
440
Vnde, & quantæ moræ.
443.453.457.459
Quando denique & quomodo absolutus. 469. Editus.
470
Prostaphærefes Solis quantæ.
423
Prutenicæ Tabulæ non exquisitæ cum Cælo congruentes.
421
Prolemæi effigies penes Tychonem.
402
Elegiacum in eam Tychonis carmen.
410
Prolemæum Tycho excufat circa latitudinem Lunæ.
419
Prolemæus Aftronomiæ Princeps. Abacum Fixarum Hipparchi insequutus eft.
489
Quid potuisset meliùs.
489
Q
QVadrans magnus, hoc est, Radij cubitorum 14. Tychonis ductu Augustæ confectus, & in Pauli Hainzelij horro constitutus.
392
Quæ eo peractæ Obsernationes, tum circa Nouam Stellam, tum circa Augustanam altitudinem Poli.
394
Quæ eius fata.
394
R
RAngiferum, Noruegiæ, & Sueciæ animal, tolerate æstatem in Dania, Hassiáque non posse. Rangiferi currum supra glaciem trahunt.
436
Rectangulum Magistrum vniuersæ Matheseos, qua occasione dixerit Tycho.
406
Refractio Solis, ex Rothmanno, supra grad. altitudinis 30. nulla; ad Horizontem non vltra quadrantem, aut trientem gradus.
415
Refractiones Sola res Tychoni quantæ.
423
Solem ob ipsas totum videri supra horizontem, cùm rotus tamen infra est,
423
Refractiones esse aliquando, & alicubi maiores, quàm Tycho designet, argui ex Eclipsi Lunæ obseruata Tubingæ à Moestlino.
433
Refractionum effectus in horologiis sciothericis.
396
Refractiones in Hassia maiores, quàm in Dania tuetur Rothmannus, 420. Contradicit Tycho, tuetúrque ex missis obseruatis pareis. 422. Non terminari ad 30. altitudinis gradum.
396 & 487
Refractionum effectus à Land-grauio obseruatus etiam in Venere, quæ occafura, penè horæ quadrante stataria fuit visa.
415
Refractiones Stellarum quantæ.
424
Regiomonti in Prussia Poli altitudo obseruata à ministro Tychonis, dimidio propè gradus maior, quàm Reinholdus Appiano confisus habuisset.
410
Regulæ Prolemaïcæ Copernici à Ioanne Hannouio per Eliam Olaï ad Tychonem missæ, Quanti cas Tycho fecerit; quod carmen illis appenderit.
410
Retziæ Daniæ familia Braheanæ affinis.
387
Ex ea Petrus Retzius Regius apud Galliæ Regem Orator, ac deinceps Magnus Regni Thesaurarius.
479
Rudolphus II. Imperator coronatur.
399
Priuilegium Tychoni cum elogio ad editionem librorum concedit.
431
Tychonem per Corraducium Procancellarium accersit.
452
Digreditur Pragâ Pilfenam, pestis causâ.
452
Regreffus Tychonem rursùs euocar, humanissimè excipit, fouet, domicilia ipfi, ne cessariáque omnia prouidet.
433
Morruum fepeliri perhonorificè curat.
469
Rudolphinas Tabulas perfici à Keplero mandat. 471. Moritur.
469
Rudolphus Corraducius Rudolphi Imperatoris Procancellarius.
441.447
Tychonem Pragam Cæsaris nomine accersit.
432
Quâ beneuolentiâ cum exceperit.
432
S
SGipio Claramontius aduerfus Tychonis librum de Noua Stella; itémque Antitychonem in librum de Cometa scripsit.
475
Galilæus ad prius scriptum respondit.
475
Keplerus ad posterius.
476
Sidera obseruata à quàm antiquo tempore, & quo progressu ad Tychonem vsque, Prefatione tota.
Solis à Terra distantia, visibilis diameter, & magnitudo.
425
Solis motuum restitutio quantum temporis exigat.
444
Solis eccentricitatem in Progymnasmatibus propositam dimidio minuendam eriam Tychoni agnitam.
423
Solaris curfus restitutus.
408
Solis diameter visibilis obseruata, tam in Apogeïo, quàm in Perigeïo, & qua ratione.
406
Solis Theoria, feu motuum eius restitutio quando conscribi coepta.
423
Somnium, feu Lunaris Astronomia, Opus Kepleri.
472
Sophia Daniæ Regina Friderici II. coniunx, Chymiæ studiosa, bis anno Tychonem inuisit, vt eius laboratorium, operásque contemplaretur.
415
Tychoni semper in Aula fauens.
415
Sophia Friderici III.coniunx, ingenuas arteis, & Sapientiam eximiè colit,
478
Sophia Tychonis foror Astronomiæ, & Astrologiæ perita.
387
A Rothmanno commendata, vt folertissima, & Philosophica Mattona.
442
Stellæburgum ad meridiem Vraniburgi, ciúsque descriptio.
401
Organa in eo constituta.
402.403
Construction.
410
Infcriptiones in eo variæ.
410
Stella Noua in Constellatione Cassiopeïæ, quando primùm apparuerit Tychoni.
394
Aliis. 395. Quousque perdurauerit.
394
Quæ illius species.
394
Eius scintillatio vehemens, & magnitudo initio, quanta louis, aut Veneris; ita vt videri interdiu potuerit.
394
Magnitudinis decrementum.
394
Distantia à Terris, & locus in Aplane, feu inter affixas, ob defectù parallaxeos.
396
Moles, 396 Longitudo, Latitudo, Ascensio, Declinario.
396
Comparatio cum noua tempore Hipparchi.
396
Sextans, quo in ipfa obseruanda Tycho est vsus.
394
Libellus quem de ea dum adhuc appareret, Tycho scrïpsit, ac edi est passus.
394
De Noua Stella qui scripsere Authores referuntur, & expenduntur. Primò Nouem, qui illam in regione Fixarum statuerunt. Deinde Octo, qui infrà, sed adhuc suprà Lunam. Denique Tredecim, qui infrà Lunam posuere, aut fuere de ea ineptè loquuti.
425
Stellæ materia Cælestis.
440
Qualis Galaxiæ, cuius in confinio fuit: vbi & quidam quasi hiatus remansit.
440
Efficiens causa aliàs edifferenda remittitur.
440
Non sine energia, & significatione fuit.
440
Rerumpublicarum innouationem portendit, fed tamen faciendam in melius, & cur.
440
Euenta ad regionem Septentrionalem pertinere, & quare.
440
Coeptura ab anno 1592, & fore, vt vigeant anno 1632.
440
Fore denique, vt à Moskouia incipiant.
441
Stellæ Inerrantes, vide Fixæ.
Stellæ Errantes, vide Planetæ.
Steno Tychonis Auunculus, studiorúmque ipsius fautor. 387.390. Concedit illi apud se moranti loca Astronomicis, & Pyronomicis operis idonea. 393. Eius filius Otto. 397
Quàm grata ipsi proinde Tychoni illius recordatio.
467
Steno Tychonis fratrum præcipuus.
387
Studiosos Tychonis quæ post eius mortem fata manserint.
470
Stylo vereri, feu Iuliano vsus Tycho, quovsque Pragam, anno 1599. accessit. Deinceps autem nouo fine Gregoriano.
454
T
TAbulæ Danicæ à Longomontano confectæ, reputari Tychonicæ possunt.
472
Tabulæ Rudolphinæ à Tychone indigitatæ. 460. Opus Kepleri Cæsaris mandato, ex Obseruationibus Tychonis.
471
Vnde, & quoties facta iis perficiendis remora. ibid. Absolutæ demùm, editæque post 26. annos.
472
Tabulæ Tychonicæ quàm iustiores Prutenicis, probatum ab Origano in Eclipsi Solis, anni 1598.
450
Tabularum, vti & hypotheseon pro Planetis singulis condendarum Tychonis sollicitudo.
441
Tagonus totus Ericsolminus, Senator Danus, Tychonis ex sorore Sophia Nepos.
387
Terram moueri cur improbet Tycho.
418
Triplicem eius motú sigillatim impugnat. 429 Aduersus responsiones instat.
434.442
Thaddæus Hagecius Cæsareus Medicus, Tychonis amicus ab vsque Rudolphi inauguratione.
399
Dialexin scripsit de Stella Noua.
399
Tychonem sollicitat, vt ad Cæsarem quamprimùm accedat.
452
Summâ lætitiâ excipit.
453
Tymocharidis effigies penes Tychonem.
402
Timocharis. 470 Ante Hipparchum annis Stellas Fixas obseruauit.
489
Tobias Gemperlinus Pictor egregius, deductus Augustâ à Tychone in Danià.
399.402
Tychonem pingit.
422
Obit Hafniæ, ex peste.
399
Tychonis Brahe Astronomi Patria, Parentes, & Maiores. 387 Fratres, & forores.
399
Tempus natale.
399
Tycho apud Georgium Patruum educatur, literásque primas, & Grammaticam priuatim addiscit.
388
Duodecennis Hafniam à Patruo mittitur, ibique Rhetoricæ, & Philosophiæ operam impendit.
388
Facta illi prima occasio Astronomici studij ex Eclipsi Solis, & prædictione illius facta in Astrologorum diariis,
388
Ab anno ætatis. XIII. addiscere Planerarum Theoriam, & Ephemeridum vfum coepit.
388
Annum assequutus XV. Lipsiam mittitur; studij iurisprudentiæ gratiâ.
388
Pædagogo inuito, & clam ipso Globulum cælestem, & libros Astronomici argumenti habet ac Asterismis, Planetisque internoscendis inuigilar. Abanno XVI. vsum Tabularum addiscir, ipsasque, & Ephemeridas non congruere cum Coelo deprehendit.
388
E fenestra obseruat Radio sidera, ac in eo clam Præceptore integras nocteis transigit.
388
Et - Astronomiam, & cætèras Matheseos species non alio, quàm fe ipso vsus Præceptore addiscir.
388
Anno XVII. obseruat magnam Coniunctionem, & solo licet Circino vsus, defectum tamen Tabularum agnoscit.
389
Ab vfque anno XVII. fpem reftaurandæ Astronomiæ concepit, ac fouir.
389.390
Post annum XVIII. redit Lipsia in Patriam, & de peregrinatione instituenda, translato secum Radio, cogitat.
390
Anno XX. currente, VV ittebergam tendit, sed pestis metu repetit Rostochium.
390
Inter peregrinandum Planetarum loca obseruat, delectis IV. Stellis, quæ geminæ in eandem lineam cum Planeta inciderent.
390
Ineunte anno XXI. in nocturno conflictucum Manderupio Pansbergio bonam nafi partern amisit.
390
Quàm solerter, & concinnè nasum subdititium ex cera, & auto, argentóque conflarit.
390
Ineunte anno XXII. celebrem Solis Eclipsin obseruat. 390. Excurrit in patriam, redit Rostochium, ibique domun deligit obseruando commodam. Anni partem exigit VVitcbergæ.
391
Anno XXIV. redit in Patriam, & aliquantisper Hafniæ commoratur.
393
Apparat apud Avunculum, & obseruatorium pro Astronomia cælesti, & laboratorium pro terrestri.
393
Quanta huius cura ipsi fuerir. Quantam in ipsa spem posuerit.
393
Stella interim Noua, celebrisque in Constellatione Cassiopeiæ sub finé anni 1572. apparet, quam sedulò obseruar.
394
Tycho irerùm in Germaniam, Italiámque instituere iter cogitat, fed remoræ duæ, febris, & coniugium.
396
Vxorem Plebeiam nomine Christianans fuo ex pago ducit.
396. 1 seq.
Cur plebejæ fortis vxorem duxcrit.
467
Hortante Rege, & precantibus benè multis, prælegit Theoriam Planetarum in Hafniensi Academia.
467
Orationem præhabet.
397
Orationis initium, & conclusio.
397
Summa.
397
In ea Astronomia laudata, defensaque Astrologia, & c. Qua mente.
397
Vere anni 1575. peregrè iferùm contendit; in Haffiam primùm peruenit; Land grauium alloquitur; cum co obseruat; obseruationes quasdam ab eo habet.
397
Nundinis Francofuttensibus interest: Basilea delectatur, & de sede in ea deligenda cogitat; Venetias adit.
398. &399
Augustam petit; Ratisbonam peruenit; vbi adest Rudolphi Imperatoriis inaugurationi. 399 Transit Satfaldiâ.
398. &399
Et Vittebergâ.
398. &399
Redit in Daniam.
400
Vnde iterùm discessurus anno 1576. Detinetur beneuolentiâ & liberalitate Friderici Regis, à quo obtinuit Huennam Insulam, & omnia ad ædificia, ad organa, vniuerséque ad peragendas obseruariones necessaria. Exstruit subinde Vraniburgum, Stellæburgum, & omnigena apparat instrumenta.
400
Obseruat deinceps ibi continenter totis XX. & vno annis.
403. & feq.
Qui Tychoni liberi per id tempus nati.
407
Aluit femper studiosos complureis, qui coadiutores in obseruando effent; cosque proinde etiam edocuit.
403
Impendit Vramburgi in cultum Astronomiæ vltra Tonnam auri, feu librarum Turonicatum 300000.
403
Tychonis per literas commercium cum Hassiæ Land grauio coepit occasione Cometæ anni 1585.
414
Inuisitut à Socero Regis, à Regina, &c.
415
Librum de Cometa anni 1577. absoluit anno 1587.
416.417
Proponit, exponitque in eo Hypothesin propriam Mundani Systematis.
418
Quis eius luctus fuerir ob mortem Friderici Regis; quis metus, ne successor non perinde faueret fuis studiis.
420
Spes in quatuor Senatoribus, qui per pupillarem eius ætatem Regnum administrarent, sed in Caasio maximè.
421
Coepit ab anno maximè 1588. adornare primum librum Progymnasmatum, seu de Stella Noua.
422
Ob Fixarum restitutionem grati animi fenfum à Posteris sperat.
431
Adhortatur, illâ peractâ, ad coelestium obseruationem.
425
Nemo post Hipparchum præstitit quod ipse. ibid. Anno 1590. à Iacobo Rege Scotiæ inuisitur.
431
Anno 1591. à Rege Christiano, à quo & & proprio torque donatur.
435
Ab eo tamen anno, de sede mutanda cogitat, quòd iam in Aula à quibusdam sui osoribus ob pensionem ex telonio submurmuretur.
436
Quis eius dolor fuerit ob mortuum anno sequente Land-grauium.
439
Quis rursus ob mortuum anno 1594. Iacobum Curtium Procancellarium Cæsareum, & cur. 441. Anno 1596. osorum Tychonis inuidia erumpit.
444
Quibis prætexribis in Aula traduéas. 455. Vt fuerit ex ordine Regiis beneficiis priuatus.
445
Osores Tychonis præcipui Aulæ Magister. & Cancellarius. 444. Medici etià aliqui, quod medicaméta gratis largiretur.
445
Variè indignéque vexatur. 445. Minora Organa ex Huenna Hafniam trásfert. Quidquid etiam rerum mobilium.
445
Sola maiora, affixáque relinquit, & Coloni curæ, fortunæque committit.
445
Anno denique 1597. totam familiam, suppellectilémque naui conductitiæ imponit. 445. Discedit ex Danja, & appellit Rostochium.
446
Inuitatus ab Henrico Rantzouio omnia VVandesburgum, prope Hamburgum transfert.
446
Mechanicam Astronomiæ partem priùs coeptam absoluit, typis committit, Imperatori dicat; ad ipsum quasi strenam, & quo fine mittit.
447
Mittit simul Catalogum 1000. Affixarum Stellarum, cum præfatione, & variis adiunctis, idque initio anni 1598.
448.449
Longomótanú de reditu sollicitat.
450.451
Ad Keplerum, occasione accepti mysterij Cosmographici scribit, ipsumque accersit. 451. Scribit ad Principem Mauritium Auriacum.
450.451
Rescribit ad Scaligerum, se ad Cæsarem inuitatum ad eum tendere.
452
Nisi illèic bene sit, concessurum se in Batauiam non inuitum.
452
VVittebergam discedit cum filiis, studiosis, organis.
452
Cur inde Pragam non tam citò petat.
452
Accersitur iterùm Pragam ab Imperatore, intercedente Corraducio ProcancelIario.
456
Eò discedit Ann. 1599. humanissimè à Cæfare excipitur, à quo & pensio annua 3000. aureorum fit ipsi rata, præter destinationem feudi: Curtianas ædeis inhabitat, inque ipsis obseruationes instaurat.
453
Quòd non posset Pragæ ob nimiam inuisentium frequentiam commodè obseruare, delegit vnam ex tribus à Cæsare oblatis, procul ab vrbe, arcibus.
453.454
Ea fuit Benachia, seu Benatica, quam & describit.
454456
Sollicitus est de euocandis ad se studiosis, & coadiutoribus, præter eos, quos secum habebat. Quæsitum mittit reliquam familiam per Tengnagelium; & maiora Instrumenta relicta in Dania per Tychonem silium primogenitum.
455
Keplerum excipit Anno 1600.
456
Expertus varia Benaticæ incommoda, remigrat Pragam; habitat primùm in hortis, ædibusque Regiæ adiacentibus; recepráque iam familia, recipitin ipsis maiora Instrumenta: deinde in ædibus Curtianis in ipsius gratiam à Cæsare redemptis. 459. Recepto keplero, feriò se accingit ad condendum Tabulas Rudolphinas indigitandas.
460
Incidit Tycho in lethalem morbum, ob retentam in conuiuio vrinam.
460
Quis morbi progressus.
460
Quæ Viri extrema.
461.484
Moritur demùm XXIV. Octobris, anno 1601.
461
Sepelitur in primario Templo, ritu Equestri, ac per-honorificè.
469.478
Oratio funebris habetur à Ioanne Iessenio, illiusque tenor.
480
Epitaphium.
469
Distichon Chronologicum.
469
Epicedium.
484
Quantum vixerit.
469.284
Quæ fata illius familiam, studiosos, Libros, Obseruationes, Instrumenta, posteius mortem manserint.
469
Tychoni quis torques. 416. Quæ & cuiusmodi eius studia humaniora, Astronomica, Astrologica, Chymica.
462. & feq.
Qui mores, Reilgio, Pietas, Gratitudo, Beneficentia, &c.
466
V
VDalticus Christiani Regis Daniæ filius Niessam in Silesia capit, & inuentum magnum Tychonis Globum reuchi in Daniam curat.
477
Vdalricus Mégapolenfis Dux Regis Daniæ Socer, Elizabetha coniunx, & Regina filia inuifunt Tychonem.
415
Veneris Stella quàm appofitè assumpta præ Luna ad restitutionem Fixarum.
408
Veneris Apogeion reperit Tycho in initio Cancri, non in 7. Geminorum gradu.
442
Venus vifa vefperi die 21. Februarij, ac deinde mane die 24. eiufdem, fcilicet ob magnam latitudinem Septentrionalem.
419
Vincentius Pinellus Patauij degens curat Galilæum in Tychonis amicitiá insinuari.
439
Vogelinus, an demonstrârit Cometam fui temporis fuiffe fublunarem.
417
Vraniburgicæ arcis defcriptio.
400
Præcipua domus.
400. & 401
Organa in ea constituta.
402
Vraniburgi quæ Poli altitudo.
404
Vraniburgi in Huenna fundatio, promotio, perfectio.
406
Quod eius fatum à difceffu, obituqué Tychonis fuerit.
477
Walftemius Meckelburgi Dux, fedem Keplero Sagani Silefiorum tribuit.
472
Wandefburgum arx Ranzoviana, prope Hamburgum, vbi Tycho è Dania difcedens exceptus.
445
Ac vbi eius Typis Mechanica primùm commiffa.
447
Poli altitudo Wandesburgi grad. 55. minut. 36.
450
Willebrordus Snellius edidit librú Rothmanni de Cometa anni 1585. cum fuo de Cometa anni 1618.
415
Edidit etiam Obferuationes tum Haffiacas.
398.460
Tum Tychonis Bohemicas.
454
Attexuitque etiam aliquas de Tychonis morte circumftantias.
460
Wilhelmi Haffiæ Land-grauij tempus natale. 397. Studium rerum coeleftium.
460
Apparatus Organorum ad obferuandum cæleftia.
398.414.415
Obferuationem perficere, quàm ad domus incendium accurrere prætulit.
398
Fridericum Daniæ Regem per eius legatos horratur, vt Tychonis genio, ac studiis fàuèät.
400
Agere per literas cum Tychone coepit occasione Cometæ anni 1585.
414
Qua fuerit impatientia in literis Tychonis exspectandis.
415
Qua exsultatione cùm ob acceptas à Tychone literás, tum ob factarum de Cometa Obseruationum confenfum.
412
Eius obseruationes de Noua Stella expenfæ.
425.426
Itemque de Cometa anni 1577.
418
Affixas Stellas 400. restituir.
420
Discrimen à restitutione Tychonica.
388
Dumtaxat minutorum fecundnm longitudinem. Varia de his quinque minutis vltrò, citróque inter Tychonem, & Landgrauium Rothmannúmque eius Mathematicum scripta.
415
Erat Land-grauius, nifi interceffiffet Regis Friderici mors, ad Hamburgenfia comitia iturus, ac inde Tychonem in Huenna inuisurus.
421
Discedentèm ad Tychonem Rothmannum commendat; se iam præ ætate conari quidem, fed non posse exsequi, quæ circa cæleftia perueller.
437
A Tychone ideò commendatus.
434
De statu Regni rogar.
433
Respondet Tycho, hortaturque, vt quæ per se non poteft, per idoneos artifices præftet. 434. Moritur.
439
Oratio in eum funebris.
443
Tychonis ob eins morrem luctus, Epicedium.
439
Dignus Princeps, qui inter Diuos, Heroasque scientiæ coeleftis Authores collocetur.
439
Wolfgangus Theodoricus, Archiepifcopus Salisburgenfis.
449
Tycho ad ipsum mittit Mechanica, & Catalogum 1000. Affixarum, cum adscriptis carminibus.
449
Z
ZApfemburgum hortus ferarum Laudgrauij. Zapfemburgensis Equus, quo Land-grauius redimere Tychonis Alcen voluit.
436
A
Æ Quinoctiorum Præceffionem, feu Anticipationem cur Copernicus vocet, & quid.
505
Albertus Brandemburgicus Marchio & Prutenorum Dux, fundat Academiam Regij montis. Dicat illi Reinholdus Tabulas Prutenicas dictas, & ad meridianum Regij montis relatas.
514
Albertus Brudzevius Copernici in Mathematicis Præceptor Cracouiæ.
499
Almagefti Prolemæi Latina interpretatio, ex Arabica versione, mendis scatens.
523
Eius Epiromé aggreditur Peurbachius.
523
Perficit Regiomontanus.
524
Exemplum Almagefti Græcum tanti æftimauit, quanti Prouinciam Beffarion.
533
Alphonfinæ Tabulæ post Prutenicas editas antiquatæ. 528. Earum imperfectio à Regiomontano ostensa.
533
Alphragranus publicè à Regiomontano expositus.
526
Albategnius ab eodem illustratus.
526
Andreas Ofiander curator primæ editionis Operis Copernici, Præfatiunculam illi adhibuit.
510
Annus Vettens, & Annus Sidereus, quî differant,
505
Apollonij Pergæi opinio de circumductis fursùm, & deorsùm Soli quinque Stellis Errantibus.
500.501.503
Aftrarium, Automatum nempe in continuo motu, intra fabrilem officinam Regiomontani.
531
Aftronomiæ restitutio, quibus quasi primis fundamentis innitatur.
523
Astronomicæ Tabulæ quibus de caufis effe exquisitæ ad scrupulositatem non valeát.
512
Auerroës Epitomen in Almageftum Ptolemæi condidit.
524
Automata singularia duo, Mufca ferrea, conuiuas circumuolitans, & in Domini manum rediens, & Aquila ex vrbe aduentanti Imperatori sublimè occurens; ac ipfum deinceps ad vrbis portam comitans.
331
B
BErgenfis Tabulæ, Ioannis Stadij.
515
Bernardus Scultetus Warmienfis Ecclesiæ Decanus, & Lateranenfis Concilij Scriba hortatur Copernicum, vt operam conferat ad Calendarij reformationem.
506
Bernardus Waltherus Cjuis Norimbergësis, impenfas Regiomontano ad Organa Astronomica, & Typographeion ministrat.
527
Varia cum Regiomötano obseruat.
531.528
Post eius discessum, ac mortem per annos ferè 30. obseruationes continuar,
533
Ardor eius & diligentia in obferuando, fides in confignando. ibid. Eius obseruationibus Tycho, & Copernicus vfi.
533
Tycho nunquam illum fine elogio nominat. Refractionum effectú constitutis fideribus in horizóte obferuauit,
533
Quî potuerit Copernicus tres illius obseruationes circa Mercurium citans, duas attribuere Schonero.
533
Beffarion Cardinalis, qua occasione Legatus ad Fridericum Imperatorem.
524
Coeperat Latinè interpretari Almageftum Ptolemæi. ibid. Author eft Peurbachio, vt eius Epitomen condar,
524
Horratur, vt fecùm in Italiam difcedat.
524
Eo mortuo fecum Regiomontanum deducit. 526. Pergens Legatus in Græciam, Regiomontanum relinquit, commendátque Ferrariæ, Patauij, Venetiis.
531
Ex Gallica Legatione redux, moritur Rauennæ.
532
Bohemiæ regnum inter Hungarum, Polonum, & Saxonem difceptatum.
525
C
CAlendarij Reformatio agitata in Conciliis Conftantienfi, Bafilenfi, Lateranenfi, & de ea scriptú ad Copernicum.
506
Calendarij Reformatores laboribus Copernici vfi.
506
Calendarium speciali forma à Regiomontano confectum.
355
Calendarij Romani reformádi occasione Regiomontanus accerfitur Romam.
527
Campani Theoricæ inconcinnæ.
521
Illius, & Gazuli modus erigendorum Thematum coeleftium Regiomontano improbatus.
531.533
Carolus VII. Galliæ Rex fieri obseruationes mandat, quibus errores Tabularum Alphofinarum emendentur.
520
Iifdem regnauit annis, quibus Peurbachius vixir.
520
Christianus Longomontanus Terram in centro degentem moueri circa fuum axem cenfuit.
315
Christianus Vrftifius scripsit in Theoricas Peurbachij.
521
Christophori Clauijelog a de Copernico.
506
Demonstrationes finuum, chordarúmque ex Ptolemæo, Peurbachio, Regiomontano colligit.
520
Cometa infignis à Regiomontano obferuatus an. 1472.
528
Illius via, motus, caudæ fitus, &c.
528
Cometarum viæ funt traiectiones rectilineæ per ætherem; quæ videntur verò ipforum teuolutiones diurnæ affinguntur ipfis ex motu Telluris.
516
Copernicus, vide Nicolaus.
Cyprianus Leouitius Ephemeridas ex Prutenicis Tabulis deduxit.
515
D
DAuid Origanus Ephemeridas ex Prutenicis Tabulis deduxit.
515
Terram in centro exfiftentem, moueri dietim circa fuum axem opinatus est.
516
Maris æstum ad diurnum Terra motum retulit.
515
Dierum, noctiúmque viciffitudines, cur non minùs in opinione Copernici, quàm in communi appareant.
504
Directionum Tabulæ Archidiaconi Parmenfis imperfectæ.
527
A Regiomontano meliores conditæ,
527
Dominicus Maria Præceptor Copernici Bononiæ.
521
Quá Eclipticæ obliquitaté inuenerir.
521
Vt opinatus fuerit Poli altitudinem in eodem loco progreffu temporis variari.
521
E
ECclipses à Peurbachio, & Regiomontano obferuatæ annis 1457. Septembri & 1460. Iulio, ac Decembri.
523
A Regiomontano solo, an. 1451. Iulio.
526
An. 1462. Decembri.
526
Anno 1464. Aprili.
526& seq.
Eclipsis Lunæ à Copernico obferuata Romæ, anno 1500.
499
Eclipfis Veneris à Luna, an. 1529.
502
Eclipticæ obliquitas tanta primùm Peurbachio, quanta Almeoni habita; obsernata deinde minor.
521
Quanta habita Regiomontano.
529
Quanta Dominico Mariæ.
499
Quanta Copernico.
502
Ecphantus cenfuit Terram in centro degentem dietim circumgyrari.
501
Ephemerides Regiomontano dictæ, quæ autiquioribus Almanach.
521.529
Aliquas cótexuit, editque Peurbachius.
521
Ephemeridas Regiomótanus primus compofuit, concinnè digessit, typifque mandauit in annos 32.
530
Quanto illæ pretio habitæ, quantiquo vænales. ibid. Quanti dicatio earum pensata, ibid. Cardanus vidit Ephemeridem pro anno 1414.
529
Exftat in Bibliotheca Regia codex MS. Ephemeridum ab anno 1442. in annum 1472.
529
Epiftolæ variæ à Copernico fcriptæ, ac vna fpeciatim de motu octauæ Sphætæ.
512
Erafmus Oswaldus scripfitin Theoricas Peutbachij.
499
Erafmus Reinholdus edidit commentarios in Theoricas Peurbachij.
514.521
Edidit etiam in libros Reuolutionum Copernici.
514
Tabulas Prutenicas condidit.
514
Ephemeridásque ex ipfis deduxit.
515
F
FAbianus de Lusianis Warmienfis Episcopus. 500. Eo mortuo Copernicus creatus bonorum Episcopatus administrator.
515
Fixarum longitudines cur Copernicus à prima Arietis Stella deducat; eafdémque, quod fupereft, cum Ptolemæo retineat.
505
Fixarum fitus, & magnitudo in opinione Copernici, quorfum variari non appareat.
504
Fridericus III. Imperator, beneuolus, & munificus in Peurbacium.
519
Fruemburgum Boruffiæ oppidum, cui Warmienfis Ecclefia, in qua Copernicus Canonicus vixit, imminet.
500
Quos vapores illeic creet Wistula.
502
G
GAlileus æftum Maris, eiúfque circumstantias per motus terræ attributos expofuit.
515
Gazulo probatus domificandi modus, improbatus Regiomontano.
531
Georgius Loachimus Rheticus famâ Copernici permotus, suam Matheseos Professionem dimittit, eúmque conuenit, vt ipsius discipulus fiat. 507. Narrationem de suæ ad illum progressionis successu, déque opinione, & argumento Librorum ipfius ad Ioannem Schonerum scribit. ibid. In quantam raptus admirationem, quantis elogiis profequatur Copernicum.
531.& 108
Scripsit prætere à Encomium Borussiæ.
531
Edi procurat Copernici tractatum de Triangulis, cum Canone Sinuum supputatum ad Radium partium 10000000.
531
Tidemannum Gyfium Episcopum Culmenfem, Copernici Amicum, sibi, & Amicum, & Mecoenatem agnoscit.
507.509
Accipit ab ipfo Autographum Copernici, ac ipsum edi Norimbergæ curat.
510
Editi exemplum mittit ad Copernicum, qui tamen iam moriens, nihil aliud, quàm ipsum vidit, contigitque.
510.511
Ephemeridem condidit ex Canonibus Copernici in annum 1551.
514
Georgius Peurbachius nascitur anno 1423.
519
Illius ingenium, ac studia.
519
Creatur Magister artium Viennæ.
519
Peregrinatio ciusin Italiam; quos illeic viros coluerit, quanti ab illis factus fuerit.
519
Degit aliquandiu Romæ; docer Ferrariæ, Bononiæ, Patauij; redit Viennam; fit illeic Matheseos Professor: à Ladislao Hungariæ Rege inuitatur: à Friderico III. detinetur. ibid. Acerrimè incumbit studio, intelligentiæque Almagesti Ptolemæi; & quantum in eo (destitutus licet linguâ Græcâ) profecerit.
519
Quæ varia Opera conscripserit.
519.&seqq.
Quæ instrumenta etiam confecerir, ac speciatim Quadratum Geometticum in vsum Archiepiscopi Strigoriensis.
520
Eius tráctarus de Sinubus, & Chordis.
520
Tabulas varias condidit, quibus Alphonsinas reformauit. 520. Tabulas Eclipseön speciatim condidit. 520. Cur ipfas ab illius morte Ioanni Varadiensi Episcopo Regiomontanus dicârit.
521
Theoricas nouas conscripsit: quibus permotus rationibus.
517.521
Quo illæ fuerint applaufu exceptæ.
517.521
Vt fuâ famâ Regiomontanum ad fe acciuerit: vt beneuolè exceperit, vt tanquam filium amaucrit: vt nihil cum co non communicârit.
523
Quid cum eo obseruauerit.
523
Vt inuitatus Romam, nisi cum eo ire recusauerit. 524. 525. Quam mutua, quámque suauissima animorum vtriusque comunctio. 524. Quid circa missam ad se Circuli Quadraturam à summo Amico Cardinali Cusano egerit.
523
Vt à Cardinali Bessarioneinductus fuerit ad condendum Almagesti Epitomen: vt eam præclarè aggressus fuetit: vt morbe, mortéque præuentus persicere eam non potuerit: vt illius perfectionem Regiomontano in gratiam optimi Patroni Bessarionis mandauerit.
524
Moritur anno 1461. ibid. Quæ fuerint illius extrema. ibid. Non compleuit annum 39. eius Epitaphium.
525
Varia illius in variis Regiomontani operibus Encomia.
524
Vt illum prætereà vatij commendârint: Erasmus Reinholdus.
521.522.524
Ioachimus Camerarius.
534
Daniel Santbechius.
534
Tycho Braheus.
534
Georgius Trapezuntius occasione linguæ Græcæ, & Ptolemæi, Theonifque, quos interpretatus est, à Regiomontano Romæ conuenitur. 526. Infensus ipsi postquam ab eo lapsus adnotati, 527. Trapezuntij filij crediti funt Regiomontanum veneno sustulisse.
532
Græcæ linguæ tempore Peurbachij per Academias silentium.
519
Guarinus Professor Græcus Ferrariæ à Regiomontano conuenitur.
526
Guillielmus Gilbertus Philosophiam Magneticam occasione Hypotheseos Copernici inuexit.
515
H
HEraclides cenfuit Terram in centro Mundi exfistentem dientim circumgyrari.
501
Hypothescos Copernici Schema, eiúsque declaratio.
503
I
IAcobus Cremonensis Latinus Archimedis interpres.
523
Ioachimus Camerarius Theonem in Prolemæum Græcè ex Regiomontani Bibliotheca feruatum edidit.
533
Ioannes Autonius Maginus Theoricas nouas conditurus, nihil aliud, quàm traduxit Hypothefin Copernici in Hypothefin communem.
515
Ioannes Baptista Capuanus Manfredonius Theoricarum Peurbachij commentator.
521
Ioannes Baptista Ricciolus Author noui Almagesti, hoc est, ingentis totius Astronomiæ thefauri. Ioannis Blanchinus Tabulas Astronomicas condidit. 519. Obtinuit à Peurbachio, vt prælectiones quasdam in Italia haberet.
425
Testatus est Regiomontano animam sibi in senili corpore Astronomiæ dulcedine contineri.
526
Ioannes Fufor Tabulas sinuum, & chordarum, condit, & iussu Caroli VII. Gallorum Regis, ad condendum nouas coelestium motuum Tabulas, obseruationes peragit.
520.521
Ioannes Keplerus Rudolphinas Tabulas ex obseruationibus Tychonis condidit.
515
Deduxit ex ipsis Ephemeridas.
515
Autumauit Copernicum esse inuenti à se thesauri ignarum.
515
Quàm varia ex eius opinione deduxerit
515
Ioannes Mullerus à loco natali Regiomontanus dictus, anno 1436, nascitur,
522
Duodecennis mittitur Lipfiam; Dialecticæ Spheræque studet; & Arithmeticæ, ac Geometriæ prima rudiméta capessit.
522
Solâ Peurbachij fama permotus Viennam iter arripit, vix annos natus 16.
523
Vt ad Peurbachium accesserit, exceptúsque ab illo fuerit. ibid. Vt Peurbachius illum instituerit, exercueritque; vt ipse semper præter pensa, plurima arripuerit; quanti proinde eius ingenium, solertiam, & laborem Peurbachius fecerit: quam de eo conceperit: ad quid eum animauerit: quæ cum illo obseruauerit.
523
Vt Peurbachius Bessarioni Roman inuitanti, nifi & ipse Regiomontanus inuitaretur, non assenserit.
524.525
Vt Peurbachius in eius gremio mortem immaturam obierit: vt ipsi Epitomes Almagesti perfectionem quafi testamento legârit. 524. Vt Regiomontanus vix ynquam Præceptoris tam boni commendandi finem fecerit.
524.525
Regiomontanus in Professione Mathematica Peurbachio succedit.
526
Græcæ linguæ addiscendæ ardore in Italiam cum Bessarione proficiscitur: quid ante descessum, quid in itinere, quid Romam appulsus, ad eam linguam arripiendum peregerit. Quos viros, quas Bibliothecas, quos in iis libros versauerit: quos coëmerit: quos partim aliena, partim sua manu exscripserit (elegantissimè scilicet pingebar.).
526
Ferrariæ quos conuenerit.
526
Qua perfectione iam tum calleret Græcas literas, quid in Prolemæo, & cæteris Græcis authoribus posser: vt Græcè etiam carmina elegantissimè conderet.
526
Patauij aggregatus Academicis fuit: Alphraganum publicè interpretatus est: cuiusmodi prius orationem habuerit.
526
Venetiis quæ varia opera conscripserit.
526
Regressus Romam, quem priùs Amicum, infensum posteriùs habuit Trapezuntium, ob eius errores in Ptolemæi, & Theonis interpretatione detectos.
527
Plureis adhuc libros coëmit, & exscribit, ibid. Reuerritur Viennam.
527
A Rege Hungariæ Mathia munificè inuitatur: quæfitis ab illo Codicibus Græcis potissimùm allicitur: quanti à Rege factus: qua arte fanitatem illi restituerit.
527
Quibus ab eo fuerit muneribus donatus: quibus ab Archiepiscopo Strigonenfi, cuius hortatu Tabulas directionum condidir.
527
Qua occasione ex Hungaria discesserit.
527
Quibus de caufis Norimbergam sibi sedem delegerit. ibid. Vt ibi exceptus, & à Bernardo Walthero præfertim.
527
Quæ ad obseruandum instrumenta, ministrante illo necessarios sumptus, apparauerit. ibid. & 528. Vt proinde Astronomiæ studium, quo ille ardebar, fouerit.
528
Vt cætera inter celebrem Cometam obseruârit, descripserit.
528
Quale Typographeïon habuerir.
527
Quæ imprimis duo opera aliena.
529
Quæ duo propria mandârit typis.
529
Index librorum ac præsertim Grecorum, quos destinârat cdere,
530
Index propriorum Operum, quæ etiam edere destinarat.
530.531
Quo studio persiciendi artem Typographicam teneretur; quid magni de se ea in resperaret.
531
Qualia automata aut perfecit ipse, aut vt perficerentur occasioni fuit.
531
Occasione Ephemeridum à Regiomontano editarum fama eius magis adhuc inclatescit, ibid. Euocatur Roman à summo Pontifice ad Calendarium reformandum; designatur intereà Episcopus Ratisponensis. Concedit Romam; at non toto anno est illeic superstes.
532
Alij veneno, arte filiorum Trapezuntij, alij peste sublatum dicunt.
532
Regiomontanus anno 1476. ac solùm quidem quadragenarius moritur: in Pantheone sepelitur.
532
Quale Norimbergæ eius defiderium.
529
Quæ fata illius libros manserint; quos Ioannes Schonerus edi procurârit.
529
Quos alij.
533
Aliquot de ipfo Elogia: Pauli Iouij.
532
Petri Rami.
530
Brunonis Seleri. 531. 532. Latami,
530
Philippi Melanchthonis.
532
Ioannis Schoneri.
532
Ioachimi Camerarij.
533
Tychonis Brahei. Danielis Santbechij. Ioannes Schonerus Professor Norimbergensis, quando natus, quando mortuus.
534
L X X. annos exquisitè compleuir.
534
Quo studio reliquias operum Regiomontani seruauerit, ediderit.
532.533
Ipse est, ad quem Rheticus narrationem primam de Copernico scripsit.
507 & seqq.
Quanta veneratione illum prosequutus Rheticus fuerit.
507 & seqq.
Ioannes Stadius Ephemeridas ex Prutenicis Tabulis deduxit.
515
Tabulas vocatas Bergenses Prutenicis faciliores, ex iisdem Copernici fontibus deduxit, ac rursus ex ipsis Ephemeridas condidit.
515
Ioannes Stoflerus Ephemeridas ex Tabulis Alphonsinis deduxit.
514
Ioannes Strigonensis Archiepiscopus Hungariæ primatius, Peurbachij Amicus: dicauit ipsi Peurbachius tractatum de Quadrato Geometrico.
520
Regiomontanus Tabulas directionum.
527
Causa fuit euocationis Regiomontani in Hungariam.
527
Variis muneribus eum donauit.
527
Ioannes Varadiensis Episcopus cordatissimus Peurbacij Amicus.
521
Dicat ipsi Regiomontanus Tabulas Eclipseon Peurbachij.
521
Iouis quatuor Lunæ affeclæ, vt Terræ vna.
504
Ioannes Hannouius VVarmiensis Canonicus Regulas Ptolemaïcas Copernici ad Tychonem mittit.
513
L
Lactantius eos ridet, qui Terræ formam globosam tribuunt.
510
Ladislaus Hungariæ Rex Peurbachium sibi in Astronomum deligit, ipsúmque inuitat.
519
Laurentius Eichstadius Ephemeridas post Keplerum continuauit.
515
Lucas VVatzelrodius Copernici auunculus, Episcopus VVarmiensis. Ob causam Reipublicæ defensam à Teutonicis Equitibus libello impetitus.
499
Lunæ Phases, eiúsque, & Solis Eclipses, cur non secus fieri in opinione Copernici, quàm in communi appareant.
503
Lusitaniæ Rex commutationem aromatum fieri cum mercatoribus, nisi argento puro, miniméque signato non passus.
500
M
Martiani Capellæ, & Ægyptiorum opinio de circumductis supra, ac infra Solem Mercurio, ac Venere.
501.503
Mattinus Cromerus VVarmiensis Episcopus Tabulam marmoream cum Epitaphio Copernici sepulchro imponit.
513
Martis Stella à Peurbachio, & Regiomontano obseruata duobus gradibus extra locum iudicatum ab Alphonsinis Tabulis.
528
Cur aliquando tanta appareat, vt Iouis magnitudinem æmuletur.
504
Matthias Hunniades Coruinus Rex Hungariæ Regiomontanum munificè inuitat.
526
Græcos codices vndequaque à direptiono Constantinopoleos, & Athenarum corrogat; insignem ex iis Bibliothecam instituit.
526
Quanti Regiomontanum fecerit: vt illius ope conualuerit; vt muneribus cumulatum dimiserit.
526
Vt illum ob dicatas sibi Ephemeridas, 800 aureis Hungaricis donârit.
530
Occasione Regni Bohemici bellum gessit.
527
Mercurij Stella ob quas causas à Copernico non obseruata.
502
Quorum obseruationibus suarum defectum suppleuerit.
502.534
Michaël Mæstlinus elicit ex Prutenicis Tabulis Planetarum à Terra, & Sole distantias; itémque magnitudinem Terræ, Lunæ, ac Solis.
514
Ephemeridas condidit.
515
Mundi partium symmetriam, à Philosophis non inuentam, à Copernico disquisitam.
500
Eam se inuenisse, & quam opinetur.
501
N
Nicetas censuit Terram in centro Mundi exsistentem, dietim circumgyrari.
501
Nicolaus Copernicus nascitur Torunnæ, anno 1473.
499
Eius Parentes, Frater, Auunculus.
499
Studia humaniora, Philosophica, Medica, Mathematica.
499
Condiscipuli, æmulique.
499
Copernicus Regiomontani æmulus; Medicus Doctor; eximius Pictor; pinxit seipsum ad speculum.
499
Anno ætatis 23. proficiscitur in Italiam; Bonouiæ testis, & adiutor obseruationum Dominici Mariæ; obseruat occultationem Palilicij à Luna, anno 1497
499
Romæ Marhesin publicè docet: obseruat ibi Eclipsin Lunæ anno 1500.
500
Redux in Patriam, donatur Canonicatu in Ecclesia VVarmiensi ab Auunculo Episcopo.
500
Quàm piè se in eo gesserit.
500
Vt nomine Collegij Prutenicis Comitiis Legatus intercessetit, quid in ipsis egerit.
500
Vt feu generalis Vicarius, feu bonorum Episcopatus administrator, bona Ecclesiastica constanter, intrepidéque vindicauerit.
500
Quibus instrumentis, & quàm varia observauerit.
501.502
Quid illum ad excogitandum nouum Systema induxerit.
501
Quæ aliena præcipuè spectârit.
501
Cur ex Pythagoricis attributum Philolao præsertim attripuerit.
501
Cur Solem pro centro omnium Planetarum habuerit.
503
Cur Terræ potiùs, quàm Soli, aut Stellis Fixis motum attribuerit.
502.503
Quid ad obiecta aduersus motum Terræ attributum responderit. Schema, quo repræsentauit suam Hypothesin, feu Systema, vel dispositionem partium Mundi.
502.503
Eius declaratio.
502.503 & 504
Ottus, occafus, Solis, cæteráque sic nominat (subintelligendo apparenter) vt communis opinio.
504
Aggressus est Revolutionum opus circiter anno 1507 Absoluit circiter anno 1507.
501
Absoluit circiter anno 1630
506
Id quinquennio post adhuc expolicbat.
506
Restitutioni motuum Solis, ac Lunæ incubuit præsertim ab anno 1516. occasione reformationis Calendarij in Lateranensi Concilio agitatæ, & de qua ad eum scriptum ab Episcopo Semproniensi, qui illi negotio præerat.
506 & 510
Qui deinceps reformationi Calendarij incubuerunt, ipsius laboribus vsi.
306
Quantum commendatus à Clauio.
306
Quantum ad operis editionem sollicitatus à Cardinali Schombergio.
507
Cut eam tamdiu distulerit.
508
Quibus rationibus Tidemmanus Gysius Episcopus Culmensis ad eam cohortatus ipsum fuerit.
508
Quibus se ille turatus fuerit.
508
Quibus tandem Episcopus ipsum ad dedendum manus compulerit.
509
Copernicus Opus suum Summo Pontifici Paulo III. dicat; rationem scriptionis, editionisque fusè declarat; præcipuáque est, quod labores suos futuros non inutileis Reipublicæ Ecclesiasticæ auguretur.
509.510
Committit Opus Gysio; Gysius mittit ad Rheticum; hic editionem curat Norimbergæ sub inspectione Andreæ Osiandri.
510
Copernicus sanguinis profluvio, & paralysi ad dextrum latus corripitur: exemplum editi Operis ad illum affertur, verùm iam morientem.
510
Moritur anno 1543. tribus mensibus septuagenario maior.
511
Sepelitur in VVarmiensi Ecclesia.
513
Eius Epitaphium à Cromero Episcopo positum.
513
Cara eius memoria VVarmiensibus Canonicis.
513
Copernici effigies qualis.
511
Carmen de illa Nicodemi Frischlini.
511
Aliud de ea, quam ipse sua manu pinxisse dicitur, ipsius Tychonis.
511
Itémque aliud eiusdem.
511
Copernici studia.
511
Peritia multiplex, etiam humaniorum literarum, & Physicatum rerum.
511
Habitus in Medicina alter Æsculapius, ob foelicitatem curandi pauperes.
511
Eiusdem mores.
511
Quàm bonus vir; cur habitus austerior.
511
Quàm amaret seria: vir antiquæ probitatis, ac fidei; à recto tramite indeflexus.
511
Vt nihil curârit comoediam aduersus se exhibitam.
512
Nouâ incedens viâ, non nouitatis tamen, aut vanæ gloriæ studio fecit.
512
Vt exquisitiones suas mediocreis esse, non nimias voluerit.
512
Copernici opus penè posthumum quomodo exceptum.
514
Nullum celebrius.
511.515
Viget in eo semper opinio de motu Telluris. ibid. Familiam ducit.
511.515
Decreto tamen Sacræ Cardinalium congregationis improbata.
511.515
Quibus robus excogitandis, de quibus Copernicus non cogitârit, occasionem fecerit.
515.516
De Copernico Elogia; Clauij.
506
Frischlinij.
512
Gassari.
508
Gysij Episcopi.
509
Herbenstreitti.
502.
Kepleri.
515
Osiandri.
510
Rami.
514
Rhetici.
507. & 512
Schombergij Cardinalis.
507
Scrobcouicij.
514
Seidelij. ibid. Stadij.
515
Tychonis.
511.513
Sorauij.
511.513
Nicolaus de Cusa Cardinalis, Legatus per Germaniam. Habere Peurbachium domesticum optauir.
518
Suum de Quadratura circuli librum ad eum misit.
523
Nicolaus Schombergius Cardinalis, Copernici virrutem mirificè commendat; vt lucubrationes suas in lucem edat, sollicitat; saltem vt sibi illas exscribi patiatur, vehementer rogar.
507
Eius commendatio à Copernico.
509
Norimberga Opifices præstantissimos alit.
527
Qua Poli altitudine sit.
528
Quantum illi gloriæ à Regiomontano accesserit.
531.532.533
O
Observationes Copernici variæ.
499.502
Peurbachij, Regiomontani, VValtheri.
523.526
Operis Copernici sex libri.
502
Argumentum singulorum.
502
Opus non magnum, sed memoratissimum
502
Opera Peurbachij varia.
521
Operum Regiomontani Index.
530
Orbis magnus à Terra motu annuo descriptus, puncti instar respectu orbis Fixarum, ob immensam distantiam; & quæ faluet Phænomena.
503.504
Organa Astronomica, quibus Copernicus vsus.
501
A Peurbachio confecta, & descripta.
520
A Regiomontano, & VValthero.
527.528
P
Palilicij, seu Aldebaræ occultatio à Luna.
499
Paschatis occasione, quid sudæi Bessarioni, & Regiomontano obiecerint.
526
Patauina Academia Doctoribus suis Regiomontanum allegit.
526
Paulus Middelburgeusis, Episcopus Foro-Semproniensis à Concilio Lateranensi præfectus negorio, reformationis Calendarij, Copernicum consulit, & suam operam vt conferat, hortatur.
505.506
Petrus Pitatus Ephemeridas ex Alphonsinis Tabulis deduxit.
514
Petrus Ramus de Copernico.
514
Optauit Astronomiam tradi fine hypothesibus posse.
514
Norimbergæ occasione, Regiomontanum commendat.
531
Typographiæ inuentionem illi def ert.
531
Petrus Nonius scripsit in Theoricas Peurbachij.
521
Peurbachius, vide Georgius.
521
Philolaus censuit Terram circa Solem in centro Mundi exsistentem moueri.
501
Planetæ, cur magnitudine crescere, decresceréque appareant.
503.504
Eorum distantiæ elicitæ à Mæstlino ex Tabulis Prutenicis, & ad mentem Copernici; itémque magnitudines Terræ, Lunæ, ac Solis.
514
Planetatum Stationes, Retrogradationes, eorúmque circum státiæ quàm egregiè saluentur, explicentúrque in opinione Copernici.
505
Eorumdem viæ Ellipticæ.
515
Poli altitudinem in codem loco variati, Dominici Mariæ sententia.
499
Poli altitudo in opinione Copernici, quare Terrâ per Zodiacum translata, non varietur.
504
Prutenicæ Tabulæ ex Copernici fontibus deductæ.
514
Prutenorum Comitia habita Grudenti, quibus intersuit Copernicus.
500
Actum in ipsis de Monetæ valore.
500
Quid Copernicus præstiterit.
500
Pythagoreorum aliqui monerunt Terram in centro Mundi exsistentem circa suum axem; alij Solem in centro habentes mouerunt ipsam circa Solem.
501
Q
Qvadraturæ circuli forma duplex, quam se inuenisse Cardinalis Cusanus putauit.
523
Eam refutauit Regiomontanus.
327
R
Regiomontanus. Vide Ioannes Mullerus.
S
de Sinubus, & Chordis agunt, consiciuntque Tabulas Peurbachius, Regiomontanus, Io. Fusor.
520
Sixtus IV. Pontifex Maximus Regiomontanum Romam Calendarij reformandi occasione accersit.
531
Sol apparenter Zodiacum percurrit, & Terra reipsâ.
504.
Circa suum axem circumuolutus, emissis speciebus, Planetas sibi circumducit.
515.
In medio Mundi constitutus vt cor, lucerna, & quasi visibilis Deus, Planetarum familiam regit.
504
T
Tabulæ Eclipseon, inter cæteras, à Peurbachio conditæ. Tabulæ Astronomicæ, Vide Alphonsinæ, Bergenses, Prutenicæ, & c.
521
Terræ attributi tres motus, diurnus, annuus, & inclinationis: quales ij sint, & quæ Phænomena per singulos saluentur.
504
Teuronici Equites quid in Episcopum VVarmiensem moliti.
499
Quid in Copernicum.
499
Thaddæus Hagecius de observatione Cometæ Regiomontani aliquid.
529
Thematis cælestis erigendi modus Rationalis dictus, Regiomontani proptius.
533
Theodorus Gaxa Ferrariæ à Regiomontano conuenitur.
526
Theoricæ nouæ à Peurbachio qua occasione conditæ.
517
Qui in illas commentaria ediderint.
521
Quanti Reinholdus speciatim illas fecerit.
522
Tidemannus Gysius Episcopus Culmensis, singularis Copernici amicus, ipsum ac Rheticum rus inuitar.
507
Copernicum ad sui operis editionem sollicitat.
509
Renutantem tandem peruincit.
509
Obtinet autographum, ac interuentu Rhetici edi id procurat. Copernici morbum, mortémque Rhetico renuntiat.
510
Eruditionem illius describit.
512
Vt à Rhetico commendetur.
509
A Copernico.
509
Tycho Brahe acceptis Copernici Regulis, carmina veluti quodam enthusiasmo fudit.
451.513
Eiusdem de Copernico carmina, & Elogia plura.
511.513
Itémque de Peurbachio, & Regiomontano.
534
Typographiæ ars quando, vbi, à quo inuenta 531. Eius inuentorem Regiomontanum Ramus facit.
534
Nisi Regiomontanus eam primus inuenit, faltem de ea persicienda sublime aliquid cogitauit.
534
V
Vaporum altitudo observata à Regiomontano.
529
Vapouius Cantor Cracouiensis, Copernici condiscipulus, & per vitam amicus.
499
Scripsit ad illum Copernicus Epistolam de motu Octavæ Sphæræ.
512
VVarmiensis Ecclesiæ, in qua Copernicus vixit Canonicus, situs.
499
Viennensis Austriæ Academia Professores habuit Peurbachium.
519
Regiomontanum.
526
