quota sit circuii; nam cocleas quidem et columnarum conicarumque sectionum lineas pictor non habet qui imitetur nisi flexarum rationibus et adminiculis. (7)
9. Circulus apud nos erit limbus constans pluribus lineis flexis, quarum capita ita inter se iuncta sint, ut altera nusquam alteram percidat. Quod si in areae medio adsit punctum, id ab universis limbi partibus aequo semper intervallo distabit. (8)
10. Anguli fient cum duae iunctae lineae non unam efficient lineam, sed sese mutuo intersecabunt, nam ex ea intersecatione quattuor fient anguli circa punctum intersecationis, qui si erunt omnes inter se pares dicentur recti; si non erunt pares dicentur non recti. Hinc dicetur rectangula superficies, quae recto habeatur angulo, absque numero angulorum dicetur aut triangula, aut quadrangula, et eiusmodi. (9)
E. Hactenus diffinitiones. Sequitur ut rem aggrediamur. Ex
his quae sequentur, omnis ratio et via perscribendi componendique
lineas et angulos et superficies explicabitur notaque reddetur
adeo ut nihil in rerum natura sit, quod ipsum oculis possit
perspici, quin id hinc instructus perfacile possit lineis perfinire atque
exprimere.
Haec igitur nosse oportet principio quantum ad rectilineas concentricas.
1. A dato puncto ad datum punctum lineam rectam scribere.
2. Spatium quod inter duo puncta sit, quotas in partes certis punctis dividere.
3. Lineam rectam extendere ut quota sui parte fiat longior.
4. Adscribere lineam rectam ex dato puncto lineae rectae aequidistantem.
5. In datum punctum angulum rectum exscribere.
*6. Ex data linea plures inter se compares partes abscindere unis earum capitibus conterminantes punctis ubi libuerit in ea signatis.
*7. Datis duabus lineis in diversum protractis ab utrisque partes inter se compares abscindere.
*8. Ex lineis pluribus ab uno dato puncto in quamvis partem protractis abscindere partes mutuo inter se coaequales.
