EPISTOLA TERTIA
QUÆ EST RESCRIPTUM PETRI AD HELOISSAM
Soperiori epistobc Ueloissae rcspondet Abslardus, ac se candide excusat, quod tanto tem- pore ad illain non scripserit, minime de incuria in eam venisse : sed quod de pradentia, doctrina, pietate, et religione ejus tantum confideret, ut eam vel exhortatione, vcl con • solatione non indigere crederct. Monet autem ut ad se rescribat, quid sihi exltortationis vel con-obtionis divinae ab eo rescribi velit : ct ipso ejus desidcrio faciet satis. Rogat eam, ut tam ipsa quam sacer ejus virginum ac vidunrum cbo :us sc apud Deum precibus juvet. Quantns apud ipsum vircs oraiio maxinie uxorum pro viris bnbe.it, luculenter ex Scripturarum auctorilate dbserens, et commcmoratis prccibus, qute hactenus in ipso monasterio pro se a sacris fcminis fierent ad Doum singulis horis canonicis, alias item quse pro falute absentis fiant instituit. Preterea rogat ut quocunquc modo vel loco eum cx hac vita migrare contingeret, defuncti corpus ad Paracletense copnobium deferri ibi- que sepeliri curaret.
I. Quod, post nostram a seculo ad Deum conversionem, nondum libi ali- quid consolationis vel cxhortationis scripserim, non negligentiae meac, sed tua ?,de qua sempcr plurimum confido, prudentiaeimputandumest. Nonenim cam his indigerc credidi, cui abundauter quae necessaria sunt divina gratia impertivit ; ut tam verbis quam exemplis errantes valeas docere, pusillani- tnes iMiiisolari, trepidos exhortari, sicut et facere jam dudum consuevisti, qutim vuh abbatissa prioiatum obtiueres. Quod si nunc tanta diligentia tuis providr ;is filiabus, quanta tunc sororibus, satis esse credimus, utjamoni- nino Mi|ierfluam doctrinam vel exhortationem nostram aibitremur. Sin au- tcm lumiilitati tua> aliter vidolur, et in iis etiam quas ad Deum pertinent ma^istorio nostro atque scriptis indiges, siiper Iiis quae velis scribe mihi, ut ud ipsam rescribam prout Dominus mihi annuerit.
