itaque quuni accessissem ul fructum inde colligerem, deprchendi illam csse ficulncam cui maledixit Dominus, scu illum vcterem quercum, cui Pom- peium Lucanus comparat diccns [1] :
- Stat magni nominis iimbra,
- Qualis frugifero qucrcus sublimis in agro.
Hoc igitur comperto, non multis diebus in umbra ejus otiosus jacui. Paulatim vero me jam rarius et rarius ad lectiones ejus acccdentc, quidam tunc intcr discipulos ejus emincntes graviter id ferebant, qunsi tanti magistri contemptor ficrem. Proindc, illucn quoquc adversum me latcnter commovcntcs, pravis suggestionibus ei me invidiosum fecerunt. Accidit autem, quadam die, ut post aliquas sententiarum collationes nos scholares invicem jocarc- mur. Ubi quum me quidam animo intcntans interrogavisset quid mihi de divinorum lectione librorum videretur, qui nondum nisi in physicis studueram, respondi saluberrimum quidem hujus lectionis esse studium ubi salus animac cognoscitur, sed me vcliementer mirari, quod liis qui tilterati sunt, ad cxpositiones Sanctorum intelligcndas, ipsa eorum scripta vel glosre non sufliciant, ut alio scilicet non cgeant magisterio. Irridentes plurimi qui ade- rant, an hoc ego possem et aggredi pra ?suincrem, requisicruut. Rcspondi me id, si vellent, experiri paratum csse. Tunc conclamantes ct amplius irri- dentes : « Certe, inquiunt, et nos assentimus. » — « Quosratur itaque et tradatur vobis cxpositor alicujus inusitata ? scriptura ?, et probemus quod vos promittitis. »
Et consenserunt omncs in obscurissima Ezechielis prophetia. Assumpto itaque expositore, statim in crastino eos ad lcctiouem invitavi. Qui, invito niilii consilium dantes, dicebant ad rcm tantam non csse propcrandum, sed diutius in expositione rimanda et firmauda mihi hanc inexperto vigilan- dum. Indignatus autem respondi non esse meae consuctudiuis per usum proficere, sed peringenium ; alquc adjeci vel me penilus desiturum esse, vel eos pro atbitrio mco ad lcctionem acccdere non diflerrc. Et prima ? quidcm lcctioni nostnc pauci tunc inteifuere, quod lidiculum omnibns vide- retur me. adhuc quasi penitus sacrac lcctionis expcrtem, id tam propcrc ag- gredi. Omuibus tamen qui affuerunt in tantum Iectio illa grata extitit, ut eam singulari praxonio extollcrent, et me secundum hunc nostnc lectionis tenorem ad glosandum compellercnt. Quo quidem audilo, ii qui non inter- fuerant coeperunt ad sccundam ct tcrtiam lcctioncm cerlalim acccdere, et omnes pariter de transcribendis glosis quas prima die incorpcram, in ipso eorum initio plurimum solliciti essc.
IV. Hinc itaque prccdictus senex vehemcnti commotus invidia, et quomm-
- ↑ Lncain, Phnnal., iv, 135.
