III. — FAUNUS
Explicit Pampinea egloga ii; incipit egloga iii, cui titulus est Faunus, collocutores Palemon Pamphylus et Meris.
PamphylePalemon., tu patrio recubas hic lentus in antro,
dum fremit omne nemus pulsum clamoribus egre
Testilis, et parvi vacuus nunc omnia pendis?
CantarusPamphylus. attrita nimium, puto, lapsus ab ansa
terruit hunc. I, siste sues, ne gramina campis
evellant rostris, et silvas mitte sonantes.
MarcidusPalemon. externo credis tibi forsan hyaco
alloquar in somnum presso? Auribus accipe voces,
si patitur torpor, patitur si grata Licisca.
PacePamphylus. precor nostra sedeas, ac ista sinamus;
ignaroque aperi, queso, percepta, Palemon.
TempusPalemon. erat placidum; pastores ludus habebat
aut somnus lenis; paste sub quercubus altis
ac patulis passim recubabant lacte petulcis
ubera prebentes natis distenta capelle.
Ast ego serta michi pulchro distinguere achanto
querebam, servanda tamen, dum fistula gratos
nostra ciet versus Mopso, cui tempora dignis
nectere concessum, lauro et vincire capillos;
ocia cum subito rupit vox improba meste
Testilis, — O! — clamans — que te vesania cepit?
Ursos quid sequeris montana per ardua, Faune?
Non te cura tui retinet? non parva tuorum
edis mixta cohors cornu ludentibus arvis
natorum? non matris amor? Dic, obsecro, nescis
qualis in hos rabies circumstrepat atra luporum
allobrogum? Credis tantis obstare periclis,
femina sum, possim paucis sociata molosis? —
