Pagina:Boccaccio, Giovanni – Opere latine minori, 1924 – BEIC 1767789.djvu/297

E Wikisource
Haec pagina emendata est
291
nota



riportare in guisa d’appendice prima di passare oltre, tanto più che la riproduzione non sará, al solito, senza vantaggio[1].

Iam medium lucis contingere lumine fulvo,
gadibus et Phebum distare videbat eois
Meris, ab occiduo semotus gurgite quantum
stabat, et alipedes calcabant cursibus austrum;
nulla tamen operosa fuit pars lapsa diei:  5
non frondes capris, ovibus non gramina leta,
non puros querulo labentes murmure rivos
monstrarat pastor, fetus teneri sed amore
captus adit ramos silvestria poma ferentes,
inde legens quecunque suo plus grata sapore  10
fallitur et placidi consumit temporis horas.
Mox, ubi concepit quantum post terga relictum est
solis, in hec dignas effudit verba querelas:
— O demens, o mente levis, quid, credule Meri,
credule, quid blandis donas felicius evum  15
rebus, et ad sanas non retrahis otia curas?
Cur non ipse gregem per mollia prata vagantem
colligis ac numerum pecoris sub colle recenses,
errantemque regis dextra inherente bacillo?
Vel, si forte iuvat levibus resonare cicutis,  20
incipe, nam maior voluit licuisse Menalcas!
Fistula tunc placidum conflabit eburnea carmen;
testor Pana tamen driadasque et numina ruris,
nil minus in pretio quam blandos condere versus.
Sint michi dii testes Museque Elicona colentes,  25
sit quoque Parnasus, deserte sint Aganippe,
olim que nostros recolunt eguisse poetas;


____________________
dal 1720 nel to. VI dei Carmina Illustrium poetarum italorum cit., pp. 315-6: non però da ZL, ma dall’altro Laurenziano XXXIX 26 egualmente a noi noto (L): in esso anche la parte contenente questo ed un altro carme del Rossi deriva, come sappiamo (qui, p. 623), da un originale boccaccesco.

  1. Scrivo comprendit 50 in luogo di comprehendit, per la quantitá, e correggo at in ac 36 e seque in eque 43: che saranno errori di trascrizione del Bocc. amanuense. L’Hortis lesse tenerisque invece di teneri sed 8, que tam invece di tamen 23, arborem per arboreum 37, mulcebitur per mulcebitis 47, deam invece di dicta 49; l’interpunzione lascia anch’essa moltissimo a desiderare: si veda il punto fermo inserito dopo cicutis 20, la mancanza di un segno alla fine dei vv. 19 e 53, la virgola dopo austrum 4, per tacer d’altri difetti minori.