Pagina:Boccaccio, Giovanni – Opere latine minori, 1924 – BEIC 1767789.djvu/69

E Wikisource
Haec pagina emendata est
63
XIII. - LAUREA



30celitibusque diis prefert suadente Dyone!
Silvestres bacas dat laurus et alga cubile,
pallentesque legunt versus et murmura criptis.
Tytirus ismenus Tybris cantavit ad undas
pastores tyrios et fractos vulnere tauros
35argolicos, victusque fame post vendidit agnam,
nec potuere sitim latices sedasse Talie.

  SuntDaphnis. olee molles et poma recentia mensis
addita nane vestris et strata cubilia fronde
silvis in mediis, servat dum Nursia ludum;
40sed qui meonias aurum faciebat harenas
ac dives latius potator parthicus auri
quas habuere dapes, dum flexit nubila vultus?
Vivimus immunes, monstri nec pendimus iras,
contenti paucis, lauroque innectere crines.

  RaraStilbon. refers equidem, duris et debita fatis.
Si vacat, enumera quot pavit Taurus Aminte,
quotque greges Mopso Pindus, quot Menalus Argo,
quot Polibo Eurotas, Phorbanti quotque Erimantus;
Alcidis numera pompas tumulosque canopum:
50defíciet tempus; fulgent monimenta priorum.
Vos stolido montes fertis volitasse boatu
saxaque dyrcetum, fluvios undasque sequaces
in fontes rediisse suos quercusque revulsas,
castaliis nymphis cythara cantantibus olim.

  SicDaphnis. orbare procos Crisis hec male cognita novit,
dum voluit miseros. Sed, ne vertantur in iram
iurgia, cantemus carmen sub iudice certo.
Tuque ligus, tyrenus ego: tibi fistola collo,
suntque michi tenues stipule; cantabimus ambo.

  CredisStilbon. ut effugiam forsan? Michi tradidit Hermes
compertos calamos; sumus et cantare parati,
archadios quanquam dicas Imbuisse magistros.
Et quod non audes, munus certaminis ipse
deponam vitulam, qua non est pinguior ulla
65armentis, etiamsi clamitet inde noverca.