Pagina:Centurio.djvu/16

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est
9
CENTURIO

Aut placeat flavos potius memorare Sygambros.
Ut fugiens olim latuit sub sanguine nigro
Arminius? Quem nos non debellavimus esc quis?’



Haec una pueri: respondet miles: ,At haec est
vis: cuneum datis et ruitis testudine facta:
erumpam quandoque, nefas, obsessus....’ Et illi:
,Imo, age, quod nullo refluit mare litore, narra,[1]
narra mille novum perculsum navibus aequor.
Vidistin magnos humano corpore pisces?
Cur non das nobis hominem qua nocte marinum[2]
videris in transtris et qua sub luce sedentem?
Ut subito mare per tenebras aurescere coepit
et polus? Ille quidem secum quid triste canebat?
Nunc licuit nobis metam contingere rerum.
Terrarum nobis impervius angulus esc qui?’


Interea ad multo velatum flore sacellum

  1. Tacit, Ann. II. 23.
  2. Plin. Hist. Nat. IX. 4. 2, Tacit. Ann. II. 24.