Pagina:Centurio.djvu/17

E Wikisource
Haec pagina emendata est
10
CENTURIO

sederat in saxo, iam cum res esset in arto,
centurio, cepitque hostes herbosa crepido.
Ut cum passeribus sub noctem saepe cupressus
multis multa sonat, quam prospexere virentem
illi a mane vagi, dum semina condit arator:
deversoriolum sibi quisque laboribus? actis
nunc legit in foliis: avibus scatet arbor et umbra:
protinus exsultant et de cultore triumphant:
ac procul effusum necopinus credidit imbrem
rusticus, aut magno misceri turbine lucum:
cum si qui cauti sonitus pedis ingruit, aut si
decidit in terram gravis ipsa ex arbore baca,
conticuere: silet caelum, terramque tenet nox:
vix hic dicturus digitum bene sustulit, illi
ore favent. Circum velox auditur hirundo
ec coepit quandoque queri ranunculus.

,Olim
Semper ego ut mea bella crepem? Concurritur, io,