Pagina:Centurio.djvu/22

E Wikisource
Haec pagina emendata est
15
CENTURIO

et probris. Veniente tamen iam vespere clamor
et tumor hinc et faex omnis concesserat urbis.
Iam non sole tholus templi fulgebat et auro.
Multa, ut nunc, pueri, circum volitabat hirundo,
et roseas memini fluitare per aera nubes.
Ad patrias Ulubras mihi tum remeasse videbar
et matris, velut in somnis, audire querelam.
Nescioqui caput attollo. Quemne in cruce tandem
adfixum clavis tum me vidisse putatis?
Illum qui parvos ad se miserosque sinebat,
Hic de infelici vepallidus arbore, iamque
ipsa in morte, mihi sceleris letique ministro
demisit vocem....’ ,Quae vox, pater, illa fuit?’ ,Pax.
Nec plura his. Luteus matres acceperat omnes
nidulus: at pulli tepidis mussare sub alis.
Mittunt longinquae ranae quandoque querelas.
Atque hic centurio similis meditantis, ,Homo’ inquit
,Vere Iustus Erat. Mortis cruce causa pependit: