Pagina:Collenuccio, Pandolfo – Operette morali, Poesie latine e volgari, 1929 – BEIC 1788337.djvu/114

 165Hinc tibi magnifico surgunt operosa decore
tempia definí sacraeque altis prò molibus aedes;
hinc tibi regifico constructa palatia luxu;
hinc etiam magni regis fundata labore
moenia constrataeque viae pontesque superbi.
 170Quid tibi mite solum referam, quae dona beatis
concessit natura locis, undasve salubres,
frugiferas segetes vel quae indulgentia caeli?
Pomiferos colles, nulla et non parte feraces,
saxosam assiduo terram versante colono,
 175an constructa manu laxis praetoria tectis
oppida, turritos colles et splendida multo
culmine rura canam? quae celsi vertice saxi
prospiciens aliquis peregrini nominis hospes,
Assyrii putet esse procul tentoria regis:
 180stellatimi ve solum sparsasve per aequora circum
Cycladas aut parvis gemmata sub urbibus arva.
At quantis memorem fecundam civibus urbem,
quos opibus, quos ingeniis mirere, virosque
consiliis animisque graves, qui publica tractent
 185sollicitoque agitent populi simul otia cultu !
Hic tibi consurgit docti facunda iuventus
eloquii cultrix, hic consultissima iuris
turba, foro gaudens et iusti noscere certum
docta modum et dubios legum dissolvere nodos.
 190Sunt et qui causas rerum mundique recessus
explorent caelique vias atque abdita tentent
inconcessa oculis hominum, queis personat alto
plurimus ore Platon et acutus mentis alumnus.
His adde innumeras artes, quibus altus Apollo
 195praesidet et largo concedit munere Pallas,
feta bonis, quae longinquis de gentibus usque
vel spectanda homini vel convectanda petuntur.
Vosne, mei taceam vates? tantoque deorum
concilio dulces Musas meminisse pigebit?
 200Quaenam, quae latiis usquam regionibus urbes