Pagina:Dialogues of Roman Life.djvu/91

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est
80
ITER ARICINUM

M. Non habeo. Sordidus est locus et pauperibus et egentibus tantum idōneus.

G. Quid illi sepulchro inscriptum est?

M. Agitātor, paullum subsistere volumus. Iam licet tibi ipsi legere.

G. [Recitat.]

Dīs Mānibus Sacrum.
Hīc sita est Cornēlia,
Marci optima et pulcherrima coniunx.
Lānifiea, pia, pudīca, frūgi, casta, domiseda.
Vixit annis XLV.
Huīc monumento dolus malus abesto.

Marcus ponendum cūrāvit.

M. Mīrāculum pietātis haec erat. Cum uxōres duxerimus, Galle, utinam aequē piae sint!

G. Compito in eo est ut appropinquemus.[1] Quid sibi vult haec turba circumstantium?

M. Hī sunt mendīcī qui vel assem vel pānem vel pollentam rogant eos qui praetereunt. Ōtium cum paupertāte miserrime agunt.

G. Quam squālet omnis turba! Ēsurīre videntur et paene nūdi sunt. Cūr non in agris fodiunt vel artificio quōquam ūtuntur?

  1. in eo est ut appropinquemus, ‘we are on the point to approach,’ ‘we are just approaching.’