Pagina:Euclid Lueneburg ms 16v.jpg

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

[Pr. 10] Si linea in duo equa dividatur eique in longum alia linea addatur, quadratum quod describitur a tota cum addita et quadratum quod ab ea que addita est, utraque quadrata pariter accepta, ei quadrato quod a dimidia eique quod ab ea producitur que a dimidia adiectaque consistit, utrisque quadratis pariter acceptis, dupla esse necesse est. [fig.52]

[Pr. 11] Datam lineam sic secare, ut quod sub tota et una portione rectangulum continetur equum sit ei quod fit ex reliqua sectione quadratum. [fig. 53]

[Pr. 12] Omnis ambligonii tanto ea que obtusum respicit angulum ambobus lateribus angulum continentibus obtusum amplius potest, quantum est quod bis tenetur sub uno eorum atque ea que sibi directe iuncta ad obtusum angulum extra deprehenditur. [fig. 54]

[Pr. 13] Omnis oxigonii tanto


ea que acutum subtendit angulum utrisque lateribus acutum angulum continentibus minus potest, quantum est quod bis continetur sub uno eorum cui perpendicularis intra superstat eaque sui parte que perpendiculari acutoque angulo interiacet. [fig. 55]

[Pr. 14] Dato trigono equum quadratum describere. [fig. 56]

[III Pr. 1] Circuli propositi centrum invenire. Ex eo constat evidenter quod duabus lineis rectis intra circulum apud circumferentiam terminatis neutra earum alteram ortogonaiter per equalia secat, nisi ipsa super centrum transcat. [fig. 57]

[Pr. 8] Si extra circuli periferiam punctus sumatur a quo ad circulum linee plurime circulum secantes ducantur, que supra centrum transierit omnium erit longissima, centro autem propinquiores ceteris remotioribus longiores. Linee vero parciales ad circumferentiam extrinsecus