Pagina:Frontin - Les Stratagèmes - Aqueducs de la ville de Rome, trad Bailly, 1848.djvu/172

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est
170
STRATEGEMATICON LIB. II.

8. Themistocles, victo Xerxe, volentes suos pontem rumpere[88 prohibuit, quum docuisset, cautius esse, eum expelli ex Europa, quam cogi ex desperatione pugnare. Idem misit ad eum, qui indicaret, in quo pericuto esset, nisi fugam maturaret.

9. Pyrrhus, Epirotarum rex, quum quamdam civitatem cepisset, clausisque portis ex ultima necessitate fortiter dimicantes eos, qui inclusi erant, animadvertisset, locum illis ad fugam dedit.

10. Idem inter cetera præcepta imperatoria memoriæ tradidit, non esse pertinaciter instandum hosti fugienti: non solum, ne fortius ex necessitate resisteret, sed ut postea quoque facilius acie cederet, ratus, non usque ad perniciem fugientibus instaturos victores[89].


VII. De dissimulandis adversis.

1. Tullus Hostilius, rex Romanorum, commisso adversus Veientes prœlio, quum Albani, deserto exercitu Romanorum, proximos peterent tumulos, eaque res turbasset nostrorum animos, clare pronuntiavit, jussu suo Albanos id fecisse, ut hostem circumveniret. Quæ res et terrorem Veientibus, et Romanis fiduciam attulit; remque inclinatam consilio restituit[90].

2. L. Sulla, quum præfectus ejus, comitante non exigua equitum manu, commisso jam prœlio, ad hostes transfugisset, pronuntiavit jussu suo id factum: eaque ratione militum animos non tantum a confusione re-