partes confudisset, exhortatione confirmavit suos, et impulit ut consternatum superstitione invaderent; hostem, adortusque devicit.
4. Sertorius, quum equitum scuta extrinsecus, equorumque pectora cruenta[96] subito prodigio apparuissent, victoriam portendi interpretatus est, quoniam iliæ partes solerent hostili cruore respergi.
5. Epaminondas Thebanus, contristatis militibus[97], quod ex hasta ejus ornamentum, infulæ more dependens, ventus ablatum in sepulcrum Lacedæmonii cujusdam depulerat: « Nolite, inquit, milites trepidare; Lacedæmoniis significatur interitus: sepulcra enim fuueribus ornantur. »
6. Idem, quum fax de cœlo nocte delapsa, eos, qui adverterunt, terruisset: « Lumen, inquit, hoc numina ostendunt. »
7. Idem, instante adversus Lacedæmonios pugna, quum sedile, in quo resederat, succubuisset, et id vulgo pro tristi significatione confusi milites interpretarentur: « Immo, inquit, vetamur sedere. »
8. C. Sulpicius Gallus defectum lunæ[98] imminentem, ne pro ostento exciperent milites, prædixit futurum, additis rationibus causisque defectionis.
9. Agathocles Syracusanus, ad versus Pœnos, simili ejusdem sideris[99] deminutione, qua sub diem pugnæ, ut prodigio, milites sui consternati erant, ratione, qua id accident, exposita, docuit, quidquid illud foret, ad
