io ? E CC L ES I A R XVII. MANGAEREDUS. Episcopalc munus obibat anno circiter 941. regnante Ludovico, videlicet Transrnarino, ut conjicimus. Vidit AntonhiS Bonal chartam Ruthenensis ecclesiæ, quæ utriulquc Ludovici regis scilicet & Mangasredi episcopi nomine in* signita & munita clb XVIII. Dius-beDIT III. Sedem Ruthcncnsem obtinebat an. 960. ex testamento Poncii Kaimundi tunc condito ; ut censet Mabillon. lib. 6. de re diplom. p. 572. ] ibi enim legitur de eo.— Illo allodo de Fulci aco cum ipsa ecclejia teneat Deus-dedit episcopus, dummodo vivit, postsuum discessum, S. Maria Ruthenensi remaneat. In charta de trcuga & pace, quam ed ; dit Mabillonius lib. 6. diplom. n. 144. jng. 577. adhuc commemoratur Deus-dedit episco- pus Ruthenensis. An idem sit, nobis incompertum. Id tamen vero simillimum nobis videtur. Adhuc sedebat an. 975. ex vita sancti Ful- cranni episcopi Lodovensis, auctore Bernardo Guidonis ejusdem ecclesiæ episcopo, ubi legi tur.* Consummato opere bafilicasanctiGcneJihquam ipse ( Fulcrannus) erexit, ampliavit & roboravit, ( tandem dedicare honorifice Jluduit, convocatis ad ejus dedicationem, reverendissimis dominis Apme- rico archiprasule Narb. Requisto ( al. Ricuino) Magalonensi, & Deus-dedit Ruthenensi episcopis reverendis, qua dedicatio facta est an. Dom. incarnationis nongentefimoseptuagefimo quinto. Sedit ufque ad tempora Roberti regis, HugoniS filii, qui regnare coepit an. 997. XIX. ARNALDUS. Anno 1028. xv. cah Decembris adsuit dedicationi ecclesiæ S. Salvatoris Lemovicensis ; quo tempore sedit in copcilio Lemovicis habito, pro’ asserendo S. Martialis apostolatu ; eique ac multis aliis præsulibus Ademarus Cabanensis nuncupavit epistolam apologeticam pro eodem apostolatu, editam a Mabiilonio in appendice ad tom. IV. annalium. XX. PETRUS I. Petrus dictus Berengarii, ut tabulæ Anianæ nos docent ac aliæ, ex genere pernobili viceco- mitum Narbonæ oriundus, germanus erat Ber- nardi Berengarii vicecomitis ; uterque autem parentes habuit Bernardum Berengarium, & Grasindam, patruum vero Ermengaudum Nar— ] bonensem archiepiscopum. Eum monachum fuisse Conchensem discimus ex tabulis hujus monasterii. Quo autem anno episoopatum aus- picatus sit ignoramus. Subscripht electioni Icte- rii episcopi Lemovicensis, factæ mense Januarii an. 1052. in synodo. Ipsius meminit Mabillonius ad an. 10 « . n. 45. in fundatione monasterii seu cellæ ae Villa-nova. Anno 1056. idibus Septembris, accellit ad concilium Tolosanum. Anno 1062. consensum dedit ceffioni cellæ S. Petri factæ Brantosmensibus, ab Odolrico abbate Conchenss * Quo etiam tempore Petro episcopo approbante Deus-dedit abbas Ruthenensis, auctoritate Roberti comitis Arverniæ, UTHENENSIS. 104 . dedit sancto Hugoni abbati Cluniacensi abbatiam Vabrensem regendam. Hæc tamen donatio essectu caruit ; & eodem anno idem Deus- de abbas dedit hanc abbatiam abbati sancti Vic- toris Massilicnsis, sub cujus potestate sempcr fuit donec an. 1317. in ca erecta est cathedra episcopalis. Is est Petrus, qui commemoratur in charta de restauratione ecclesiæ sancti Petri, prope montem Castelli nuncupati Panadi, in comitatu Ruthenensi, an. 1060. Adhucsit ejus- dem mentio in tabulis an. 1072. Immo legitur an. 1077. auctoritate sua & signo firmasse donum ecclesiæ sancti Petri de Sermur factum Unaldo abbati Moifliacensuscd pro 1077. legendum forsan 1067. Postea transtatusestad archicpiseopa- tum Narbonensem, vel potius illum invasit favore consanguineorum luorum, qui Narbonæ vicecomitatum obtinebant ; ideo excommunica- tus est a Gregorio papa VII. in concilio Romano, ut videre est in Guisredo & in Dalmatio Narbonensibus archiepiscopis. Ex hoc episcopo duo consiati sunt ab iis, qui episcoporum Ruthenensium indices concinnarunt : & quia Petrus Berengarii vocabatur, ex friori nomine Petrum, ex altero Berengarium ecerunt. Fundator suit monasterii sancti Sepulcri de Villa-nova, ut patet ex ch. IV. quam inter instrumedidimus. In tabul. capituli Narbon. exstat charta, qua Petrus episcopus Ruthenensis, & Aymericus ejus nepos, dant canonicis sancti Justi hortum, in territorio de Abumanum si- tum, m. idus Martii an. MLxxxIX. Is haud dubie est Petrus Berengarii, qui nolens ultra cumDalmatio decertare pro metropolitana sede Narbonensi, ut absolutionem ab excommunicatione obtineret, deposito archiepiscopi titulo satis habuit se dicere episcopum Ruthenen- sem. Hinc suspicamur eum in vinculis excom*
! municationis vitam non clausisse. XXI. PONTIUS. Pontius, cujus cognomentum Stephani, legitur in tabula Vabrensi •, in chartario Pipera » censi*, & in bulla Urbani II. jam sedebat an. Io79.quo cupiens restaurare abbatiam sancti Amantii, quæ ad secularitatem declinabat, eam- dem dedit ordinandam Richardo abbati sancti Victoris Massiliensis, exejusdem charta, quam videbis inter instrumenta n. 11. Donavit Pipera- co, & D. Petro præposito ejusque successoribus ecclesiam sancti Martini de Ako podio, ex chartario Piperacensi fol. 17. Hoc autem factum est saltem an. IoHo.quo beatum Petrum obiisse constat. Ex alia charta Piperac. an. incarnationis Domini MLxxxv. dedit Pontius Ruthen. epis- copus Pibracensi ecclesiæ sanctæ Mariæ, & præ- posito Dalmatio, & fratribus hujus congrega* tionis regulariter viventibus, ecclesiastastri Boisjoli, &c. ex chartario S. Petri de Chavano. « Qua Dordonus de Petra-bruna, & Berengarius Remundus cc* defiam sanfti Laurentii de Rotlac, Vabrensi dederunt monasterio, regnante Domino nostro Jefu Christo. Id factum tempore Philippi regis tunc excommunicari mihi videtur. Pontius btepba- m memoratur adhuc innotitia dcViancio, cujus meminimut in Frocardo I. Alb. episcopo. In hit diebut, inquit Baluz. Mis- cellan. lib. 6. pag. 43*. "Pontiui Stethluni Ruthenen^s apijcopub losu in to concbho, quo frotnrlitaiAlbttnfii tpiJcupHssutrnf liiCAlm, uptsulep^ltmsufiipi : (infccratioiurn.
