lOf ECCLESIA R An. 1081. ecclesiæ S. Mic aclis deAlanciacoj & altari deMonte-salvio plurimas concessit ecclesias tandiu polsidendas, quandiu his in locis instituta S. Augustini vigerent.Facta efihac charta an. ab incarnato Det jf/io mlxxxI. regnante Philippo, mcnse Septembri indict.* x.suria fecunda. Hanc chartam vidit Antonius Bonal, aliamquc laudat Fulconis de Barth.i, cui subscripsit Pontius episcopus, pro abbate & ecclesia de Conchis, factam tempore quo Gregorius VII. convocavit Roma magnam Ijf nodum adversus Hainrici regis placitum. Per hoc placitum dcsignatur conventus Wormaciensis an. 1076. habitus contra papam, qui eodem anno Romæ magnam synodum celebravit in laudata charta designatam. 1 Hinc consequens est Pontium jam infulis donatum fuisse an. 1076. Anno 1088. auctoritate sua sirmat donationem ecclesiæ sancti Stephani magni factam Cluniacensi, &Moi’fliacensi monasteriis. Concessit iterum Rodulfo abbati S. V ictoris Massil. & monachis ecclesiam S. Aman- tii Ruthenensis, quæ olim poflidebatur a canonicis clericalis vitæ immcmoribus & abnormibus, ex litteris Adhemari episcopi ejus successoris ces sionem hanc consirmantis. Donationem hanc factam fuisse an. 1090. docet Antonius Bonal, & quidem merito ; nam in Bulla unionis sancti Amantiicum Victorino coenobio data an. 1120. legitur jam a triginta annis Massilienses monachos possedisse S. Amantium ; proindeque ab anno 1090. Eodem tempore ejusdem Pontii, ac Guillelmi Alb. episcopi, plurimorumque aliorum præsulum consilio & auctoritate, Geraldus Cadurcensis episcopus siium scripsit testamentum, quod vide tom. VIII. Spicileg p. 163. Celebre est nomen hujus antistitis in tabulis Gello- nensibus, ob plurima collata Pancto Guillelmo ( S.Guillem.) & Berengario abbati. Sæpe etiam notatur in chartario Piperacensi ob similia beneficia accepta, maxime tempore Dalmatii præ- positi. Ex quadam charta ipsius pro monasterio Massiliensi, facta cum Roma rediens illae tran- siret, distrimus eum adfuisse Romano concilio celebrato an. 108 2. in quo damnatio pseudo-pa- pæ Guiberti, quiseClementem III. dicebat, conclamata est. In fine enim legitur : Facta est hæc charta an. ab tncarn. Dei Verbo m lxxxI 1. revertente me peccatore episcopo, a concilio Romano sub præsentia & auctoritate domni papæ Gregorii VII. celebrato. Vide chartam integram inter inf- trumenta c.111. XXI I. Ra I MUNDUS FROTARDI. Hoc Frotardi cognomen legitur in bulla Urbani II.de qua mox loquemur. Sedebat autem hic episcopus an. 1095. juxta chronicon Gaus- fredi cap. 27. ut notat Johannes Columbi in noctibus Blanca-landanis.Et quidem recensetur episuopus Rothenensis Raimundus, inter ceteros prasules, qui adstiterunt Urbano papæ II.apud Lemovicas synodum celebranti præsato anno 1095. & B. Martialis basilicam consecranti. Vide tom. X. concil. Labb.p. 598. XXIII. A D H E M A R U s. Anno 1099. hic præsul locum habet in tabulis publicis, teste oculato Antonio Bonal, ip- siusque meminit Urbanus II. in bulla, qua con- UT H E N ENS1S » to< 2 sirmat propositlim quorumdam canonicorum Ruthencniium, qui vitam canonicorum regularium amplexati erant. Itaque cum U rbanus 11. vitam non protulerit ultra an. Io99.de inchoato Adhemari episcopatu saltem hoc an. 1099. qui dubitari potest ? Ex hac bulla duo notatu digna discimus : primum estcaconfirmari ordinem, & succcisionem episcoporuin Ruthcnensium, quorum alii hucusquc ignoti, alii non recto ordine collocati. Quippe Urbanus ita rccensetAdhe- mari antecesseres, Petrum Berengarb, Pontium Stephani, & Raimundum Frotardi. Alterum sci tu dignum quod eruimus ex laudata bulla, est assumtum a Petro præposito, & a plurimis 1 Rut henensis ecclesiæ canonicis S. Augustini Ca- nonicorumquc regularium institutum ; Videndus Baluz tom. II. Miscell.p. 179. Adhemarus consentit an. 1103. unioni monasterii sancti Salvatoris de Severaco, cum Calmeliacensi, ut liquet ex litteris Deo-da- ti de Severae auctoris aut restauratoris monasterii, in fragmentis historiæ Aquitan. a D. Claudio Estiennot collectis. Ibidem memoratur ad an. 1106. An. 1120. confirmavit donationem ecclesiæ sancti Amantii factam cœnobio sancti V ictoris Mass.sub antecessore suo Pontio, 30. ab hinc annis, ut docent nos ejusdem litteræ 3 a nobis lectæ in hisu manuscripta Antonii Bonal. Quæ unio usque ad diem hanc perseveravit. Ex tabulis Gelloneusis monasterii, seu S.Guil- lelmi de Deserto, Ademarus Ruthenensis episcopus’cum consilio canonicorum suorum Kuthe- nenlis ecclesiæ genitricis Dei Mariæ, dat ecclesiam parochialem S. Saturnini de Castro quod vocatur Cressel, cum capella sancti martyris Juliani, altari S. Salvatoris Gellonensu cœnobii, & abbati Willelmo & liiccessoribus ejus. Act. mensu Aug.suri a v. 111. nonas Augusui, indict. xv » concurrente VI. luna 16. regnante Ludovico Francorum rege, an. ab incarnatione m CXXI11. s) An. 1124. in ejus manus Aldoinus de Pansio dedit sanctæ Mariæ Loci-Dei duos mansos &c. ut dicemus agendo de hoc monasterio. An. 1127. testis fuit sacramenti fidelitatis, quod Bernardo abbati S. Victoris, juravit RigaJdus Vabrensis abbas. An. 1133. testis adhuc legitur in donatione Begonis Pelochi facta Pontio de La- razio. Ejusdem episcopi mentio fit in actis hujus Pontii de Larazio fundatoris, aut potius auctoriS Salvaniensis monasterii, ubi appellatur piæ me- moriæ, & magnæ auctoritatis vir. Florebat autem ex iisdem actis, quælegestom. III. Miscel- E lan. Baluz. p. 105. eodem tempore, quo Petrus episcopus Lodovensis, unde usque ad an. 1138. saltem debuit pervenire. Adhemarus obierat an. 1144. ut liquet ex litteris Lucii II. ad Petrum abbatem Massil. quibus ei confirmat possessionem ecclesiæ sancti Amantii, & ratam habet conventionem factam olim inter ipsum & Adhemarum bona memoria episcopum. Etenim hic papa non præsuit ecclesiæ, nisi hoc anno 1144. Didturgloriosu memoria in notitia de monasterio sancti Sepulcri fundato a Petro Berengarii episcopo, cujus ibidem Adhemarus asseritur consanguineus, quod de nobili ejus genere dubitare non sinit.
