tij ECCLESIA RU scopus præfatæ Cartusiensium domo, die 16. Maii MCCCCv. XLIV. VITALI s. Annus Christi 1416. primus fuit episcopatus Vitalis de Malolcone. Solemnis tamen ejus ingressus sactusest tantum an. sequenti, pro cujus expcnsis, quædam imperavit clero subsiaia. Multis litibus capitulum implicuit, quas tamen sedavit & composuit episcopus cardinalis Castrensis, electus judex a partibus, die 14. Septemb. an. 1426. Antea exarserat gravis controvcrsia inter ipftim & Johannem IV. comitem Armaniaciac Ruthenorum, qui eadem a vassallis episcopi, ac j ecclesiæ volebat exigere, ac a suis ; de quibus transactum est coram electis judicibus, die 12. Martii an. 1418. An. 1422. confirmat permutationem factam inter capitulum Rutheni & Al- siacium de Launhac dominum de Bello-castro. An. 1428. Christi, qui erat undecimus Martini papæ V. a Montalbancnsi episcopo Jordani Al- banensis episcopi commissario facultatem impetrat vendendi turres quatuor argenteas, in ecclesiæ commodum. Attigit anni 1429. initia juxta hodiernum moremjetenim visuntur ejus litte- ræ, quibus mandat luo vicario generali quædam pro prioratu Alti-podii ( Alpuech.) Datum, inquit, Roma, in domo habitationis nostra, die 5. Februarii an. 1428. al. 1429. Eodem an. 1429. cessit Vitalis in sequentis favorem, & transiit ad sedem S. Pontii Tomcriarum, quo tempore titulo patriarcha : Alexandrini orna tus est a pontifice maximo. XLV. GUILLELMUS II. Vitali tranflato ad ecclefiam Tomeriensem, capitulum Ruthencnse de jure electionis recuperando cogitav’: t, elegitque Petrum de Stagno al de Stanno, dlEJlatn, archidiaconum Conchensem in ecdesia Ruthenensi, qui etsi non confirmatus, vi militari ædes episcopales ac cas- tra ad episcopum pertinentia per tres aut qua- tuor annos occupavit. Cedere tamen coactus est Guillelmo de laTour bulla pontificia munito, quem præterea in possessionem asseruit senatu s-consultus. in generis hujus episcopi de- scriptionc non consentiunt scriptores. Communis lententia est eum parentes habuisse Agno- nem 11. Oliergii dominum, & Beatricem de Chalan^on, quorum tertus erat filius. Antonius Bonalius vero in hist. MS. episcoporum Kuthenensium, dicit eum filium fuisse Ber- trandi de Turre, nepotem Bernardi, & Beatri- cis de Kodez, qui vivebant an. circiter 1300. Bertrandus ejus pater ipse dt, quem sub nomine toparchæde la Tourd’Auvergne Froissartusad an. 1360. i umerat inter oblides regi Angliæ datos ro channe rege Franci e liberando ; quorum plurimi ex regia stirpe originem trahebant. Ance epilcopatum Guillelmus eratarchi- diaconus S. F lori in cCcksia Claromontensi, ad- ftiitque hac solum dignitate infignis, concilio Conilantiensi, cujus acta describi curavit ; quæ exstant MSS. in bibbocheca Eminentiiiimicardinalis Bullonii cum hoc titulo : Hac acta concilii gener. Constantienstssunt domini Guillelmi de Turre Tomus I. ’HENENSIS. 126 archidiaconi sancti Fler i, in ecclefia Claromonrtr.su qua fecit de fcribi dum ibi erat. Idem Bonalius addit insigniis Guillelmi vulgatis & notis cauterium * turri appositum ? Diu decertandum fuit huic episcopo cum siio competitore Petro’ de Stanno, nec potuit liberam obtinere episco-, patus possessionem ante annum 1432— vel 33. Eam *nactus multas capitulo lites movit, & intulit injurias, de quibus diu disceptatum est in concilio Basileenn. Præcipua querelarum capituli capita erant, quod in negotiis majoris momenti, capituli consilio non uteretur, maxime- quc non usus esset in concesiione gabeh’a vini ; quod nuper curiam spiritualem transtulisset apud Villam-francam, capitulo inconsulto. Denique quod hac in urbe synodum æstivalem celebrandam constituisset. Facta est tamen compositio inter eos die 5. Julii an. 1438. Per biennium in prosequendis maxime his litibus in concilio Baiileenii mansit ; eoque decernente petiit subi relpondere capitulum de duabus prabendit ( quibus frucbantur episcopi Ruthenenses) pro quolibet annorum, quibus jecit resudentlam in concilio generali Basuleensu. Ante iopitas lites cum capitulo, alias habuit cum civibus civitatisque consulibus, ab an. 1436. ad 1444. Quibus in litigiis, etsi multum pecuniæ confumserit, præ ceteris tamen epssCopis ecclesiæ majoris fabricam diu antea inchoatam auxit. Turrim nunc adhuc superstitem ædisicavit. Multa resarcivit^ut nova addidit in palatio epis- copali. Castrum & ecclefiam de Sales de Curan construxit, ubi clericorum collegium ab eo ins- titutum est. Sacellum in honorem S. Vincentii in ecclesia fratrum Prædicatorum fundavit an. 1455. Plurima denique reliquit post se epis- copalis munificentiæ monimenta. Infulas abdicavit in gratiam Bertrandi pronepotis fui anno 1457. Tuncque renuntiatus est patriarcha Antiochenus. Testamenti tabulas scripsit in castro Mureto die 3. Novembris an. 1461. quo heredem instituit nepotem suum Agnonem de Turre vseecom item Turenæ, ejus exsecutione demandata Bertrando de Chalanepn suo suc- ceflori in Ruthenensi cathedras ex autographo relato in analectis Justelli ad hist. genealog. samiliæ de Turre. Verum hoc testamentum mutavit addito codicillo, die 22. Novembris an. I46o.quem refert Baluzius in altero tomo hist. domus Arverniæ, p. 727. utrumque instrumentum asservatur in tabulis eccles. Ruthen. inquit vir eruditiisimusN. Du Fourny in hist. geneal. domus Franciæ, &c. de Franciæ marescallis p. 663. lbidcm asserit Guillelmum vivere desiisse an. 1470. XLVI. BeRTRANDUsI. Ex baronibus de Chalan^onio apud Vellavos, quo ex genere tres fuerunt episcopi Anicien- sis eCclesiæ, patrem habuit N. de Chalancon, 4 Nihilo tamen minus tunc episcopale munus, (altem quoad Lpiritualia exercebat ; nam ad instantes Bonnæ Bituricensis Ar- maniaci comitistx, & Bernardi de Armaniaco filii ipfius prrces unioni eccl.lixS. Martinidc Bolhac, collegio presoytcronim B. Marix Auiiiiaci alsonfum præbct 1430. 19. Odobris. Exscquits c]usdcin Bonnæ de Biturio comiustx Armaniaci & Ruthcmc so6 lemoicer celebravit 1435 « Decembris 30.
