Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/148

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

« 7 ECCLESIA R matrem I fabellam de Turre. Quamvis autem i titulum episcopatus Ruthenensis consecutus esset anno I457.resignatione Guillelmi avunculi* siIi, aut proavunculi ; attamen cum ille admi- nistrationem sibi retinuisset, & primas in diœ- cesis regimine partes impleret, vix quidquam a Bertrando gestum legitur, nisi mortuo Guillel- mo. Paulo postquam adeptus esset possessionem, Ludovicusrex XI. Johannem V. comitem Ar- maniaci & Ruthenorum, tanquam majestatis reum, utroque spoliavit comitatu, quos fisco siio addixit ; erexitque sedem præsidialem, & ei subjecta esse voluit etiam episcopi dominia, qui urbis Ruthenæ condominus erat cum co- mite. Ea de re diu disceptatum est, ut obser » vat Anton. Bonal ; qui viderat instrumenta anni I47o.ad id spectantia. Vicit autem episcopus, & erectio curiæpræsidialis rescissa est siIpremæ cu- riæ Parisiensis senatus-consiilto. Liber ab his curis Bertrandus, absolvendæ majori ecclesiæ animum intendit, & partem ædium episcopalium, quæ huic operi obicem ponebat, evertit, ac ano transtulit. In choro sedilia posuit affabre facta, & odeum mira arte construendum curavit. Insuper castrorum & domorum quæ erant episcopi, ædisicia auxit & restauravit. Sedem epiicopalem dimisit in favo— ( rem sequentis, reservata sibi per bullam pon- tisiciam administratione. Exstant adhuc ejus litteræ, Visu appellatæ, datæ 29. Octobris 1482. in quarum sigillo visimtur gentilitia in- signia. Circa sigillum legitur S. B. de Chalam con Dei gratia episcopi Ruihen. Ex tabulis Bertrandus episcopus Rufstonensis, & episcopatus Ruthenensis administrator perpetuus die 15. Julii 1499. confirmat parochum siincti Ger- vasii. Hic Bertrandus non est Bertrandus de Po- lignac, qui erat episcopus, non autem adminis- trator ecclesiæ Ruthenensis ; sed est Bertrandus de Chalanepn. Item Bertrandus de Chalando— • nio episcopus Rusiionensis, & ex reservatione apostolica administrator perpetuus episcopatus Ruthenensis, pro sialute animæ siiæ fundat duodecim obitus an. 1497. Quam fundationem acceptant Bertrandus de Poligniaco episcopus Ruthenensis, & ejusilem ecclesiæ capitulum. Ubi vides utrumque Bertrandum signatum. Censie- mus ad hoc referri debere quod legimus in tabulario ecclesiæ Ruthen. ubi Bertrandus de C ha- lanionio administrator episcopatus Ruthenensis per reservationem S. Sedis, dat Bertrando de Polignac episcopo Ruthenensi & capitulo, quidquid acquisierat ab fabella de Beaufort &c. Act. 18. Aug. 1497. Dies ultimus ejus vitæ fuit 24.* Octobris an. 1501. XLVII. BERTRANDUS II. Cum Bertrandus de Chalanepn cedendo episcopatum, ejus administrationem retinuisset, vix ad Ruthenensis ecclesiæ gubernaCulum manum admovit Bertrandus de Podemniaco, qui decessori suo diebus octo tantum siiperstes fuit : * Antonius Bonalius dicit Bertrandum soiffe nepotem Guillelmi : Baluzius, fuifsc filium ejus confobrinx, ncpoccmque juxta ufum apud Britones receptum. Guillelmus illum nulhbi nepotem vocat sivc in testamento suo, cujus ipfum instituic cxlccutorem, stvc in codiclllo quo ipfum ab hoc oncrc absolvu. JTHENENSIS. zi8 t bine vix occurrit ipsius nomen in actis publicis. Attamen in tabulis Bonæ-vallis Bertrandus de Polignac * episcopus Ruthen. confirmat die 8. Julii an. 1495. omnes donationes factas a suis antecessoribus cœnobio Bonæ-vallensi ; videlicet ecclesias deCureriis, de Solatgio, de Pe- tra-sixa. Ceterum de illustrissimo Bertrandi genere dicere superfluum videtur. Nomen sumsic a vetustisiimo & nobiliflimo castro in Vellavis quod olim de Podemniaco, vocabatur, ut veteres chartæ probant, postea per corruptionem de Poligniaco. Hujus toparchiæ vice-comes erat & baro de Chalan^onio Ludovicus I. dictuS j Armandus, qui genuit nostrum Bertrandum ex Elizabetha de Turre-Boloniæ. Proavunculum Bertrandum de Chalanepn habuit, qui episcopatum ipsi resignavit.Obiit in castro de Polignac die 2. Novembris an. 1501. octo diebus post decessorem suum, cum quo eodem in tumulo conditus est in ingressu chori majoris ecclesiæ Ruthen. ex parte navis. XLVII I. B. FRANCISCUS I. In pago Ruthenensi floruit ab antiquis b temporibus gens nobilis de Stanno, aut de Stagno, ex qua plurimi prodierunt ecclesiæ Gallicanas i prauules ; in his Petrus archiepiscopus Bituri- censis cardinalis Ostiensis quarto-decimo seculo ; Ped nullus plus splendoris attulit illustrisiimo generi, quam Francsscus noster ob notam vitæ sanctitatem præstantisiimis cpiscopis annumerandus. Natus est Ruthenis an. 1462. in festo Epiphaniæ ex patre Gaspare Ruthenorum senef- callo, & matre Johanna Murolii domina. Doc- toris in decretis lauream consecutus est in aca- demia Papiensi 19. Maii 1488. presbyter est ordinatus 18. Septembris an. 1499. cum esset canonicus Lugdunensis. Electus est cum suo fratre a Ludovico XII. Francorum rege, in sie- ■j natorem Magni Consilii (legrand Conjeil) quod nuper hic sapientissimus princeps instituerat, ob eximias dotes, ac summam in tractandisnego- tiis peritiam & integritatem. Quapropter in variis regni negotiis, eo usits est rex, maxime in legatione ad Julium papam II. Electus est a capitulo Ruthenensi in episcopum die 11. Novembris anno 1501. sed habuit competitorem Carolum de Turnone, quemsus- picamur a papa donatum fuisse hoc episcopatu ; inique enim ferebat summus pontifex electionem in capitulo Ruthenensi a multis annis abrogatam, restitui. At Carolus morte siublatus j est mense Septembri an. 1504. Posteaque Fran- u ciscus electionis sijæ confirmationem obtinuit eodem anno, & inauguratus est ab archiepisco- po Bituricensi, assistentibus episcopis Lucio- nensi & Santonensi. Anno vero 1505. infesto S. Martini die 11. Novembris urbem solemni pompa ingreditur. An. 1510. die 10. Maii quierat festus ob Ascensionem Dominscelebravitmis- sam in ecclesia holpitalis domusAubracensis, ac confirmationem, tonsijramque clericalem contulit, chirographo quo immunitati religiosorum virorum cavebatur dato sacristæ ob absentiam i Petrus de stagno miles subscribit tabulis matrimonialibus Petri Aragomx regis, & Mariæ Mont^-pcffylam domina, an. 1104, Vide tom. VIII. fpicileg. p. 119