3B ECCLESIA XXXIII. Guid o. Guido de Fodis e familia dominorum de F0S- ’sis & de Borma, in pago Arelatensi, prope Mar- tigum ortus, idem haud dubie quem præposi- tum legimus in charta Raimundi Berengarii pro ’parthenone de Artacella, præsicitur ecclesiæ , Aquensi an. circiter 1188. quo amicabilis com- positio facta per Guillelmum Venciensemepis- copum, inter Frcdolum episcopum Forojulien- sem & Hugonem prapolicum, capitulumque anno nSo. renovata cir, iterumque confirmata , anno 1190. liiblcribente Guidonc Aquensi ar- chiepiscopo, & R. Antipolitano episcopo. Anno 1194. mense DeCembri, diremit controversiam inter Massiliense monasterium, & Silvacanæ monaChos. Anno 1196. mense Martio promulgavit 60. soljdos regales marcam argenti aquare. Judex fuit diflidii inter ecclesias de Cade- neto, & de Verunis, t>ro dividendis oblationibus ; quo in judicio asscstores habuit G. præpohtum Aptenscm, Rostagnum, Wilselmum & Bertran- dum de Cadeneto. Excommunicavit G. de Sa- brano comitem Forcalcariensem, qui vocatus ad judicium in causa quam habebat adversiiS monachos Montis-majoris, adesse detrectarat. Guidoni archiepiscopo lldefonsus comes Pro— < vinciæ confirmavit donum R. Guiranni, de valle castri de Rians, anno 1204. indictione VI. Sub Sando autem Provinciæ quoque comite, Dulcia domina de Alperello, se & siia omnia dicavit monasterio Artacellensi, excepto castro de Favars, quam donationem Confirmavit Guido noster. Anno 1209. vm. idus Decembris, interfuit concilio Avenionensi, cum Viennensi, Arelatensi & Ebredunensi metropolitanis. Hoc eodem anno, mense Decembri, uti indicant Aquenses tabulæ, Petrus dominus castri de Lambesco, cum monasterii Massiliensis monachos quosdam carceri nequiter mancipatos ] bonis lpoliasset, in culpæ damnorumque emendationem, posseffiones ablatas G. de Petra S. Victoris abbati restituit, & consensij Pontii filii id factum profitetur, coram Guidone archicpis- copo, & Hugone Regiensi antistite pontificio legato. Subscriptus etiam in antiquis chartiS privilegiorum monialium de Areis, notatur Guido, seu in membrana immunitatis Petri Arra- gonum regis, concessæ sitcris virginibus Pancti Pontii, de iisquæ adquirent.salvo jure & dominio siio, nepotisque lui in tota Provincia, ut in originali, numero 116." exprimitur. Anno 1210. una cum B. Cavallicensi episcopo cunctis fide— ■ libus significatse in mandatis ab Innocentio papa accepisse, ut quas in Guillelmum de Sabra- nopro detentione Callri-Pertusi, &condami- narum de Gravssone ad monasterium Pancti An* dreæ pertinentium auctoritate apostolica jam promulgaverant excommunicationis sententias, facerent eadem auctoritate, usque ad satisfactionem condignam oblervari. Recenseturvero Guido de Focis in chartulario Forojuliensi, ss- que vitam cum morte commutavit 1211. iv. id. Martii, impletis in archicpiscopatu’annis 25. mensibus 7. Legavit ecclesiæ simcti Salvatoris, patrimonium quod Aquis — Sextiis possidebat. AQUENSIS. 314 XXXIV. BERMUNDUS. Bermundus cognomento Cornuti, prius fuit prapositus Aquensis, ut lego in quibusdam sche- diseruditi viri Aquensis ecclesiæ prcsoy teri ; quo in munere ( si eo perfunctus sit) pastoralis officii tirocinium ponere potuit. Ipsum Foroju- liensiem ecclesiam rexisse constat, antequam Aquensem cathedram conscenderet anno circiter 1212. Certe ipsius mentio habetur in tabulis ecclesiæ simcti Salvatoris, anno 1215. quo etiam anno mense Januario indict. 1. sigillum apposuit in recognitione permutationis Isnardi , domini de Antra venis, & Dulcelinæ dominæ de Ponteves ; eorum scilicet quæ posiidebat in castello de Paracollis. Anno 1214. in quindena Nativitatis Dominica convenerunt apudMon- tem-pessulanum archiepiscopi & episcopi vocati a magistro Petro Beneventano apojlolicafedis legato, ad concilium, &c. Inter illos autem prælatos re- censctur Aquensis archiepiscopus a Perro his- toriæ Albigensium scriptore, cujus hic verba retulimus. Idem constitutus est judex & arbiter in causa pro hereditate comitatus Forcalcarien- sis, mota inter Garsendam matrem Raimundi Berengarii, & Willelmum Forcalquerii comitem. ltem inter monasterium Montis-majoris, & R. de Baucio pro dominio castri de Miro- mari, anno 1216. Fratres Minores admisit Ber— : mundus anno 1220. Ejus obitus in necrologio his consignatur verbis ad diem 14. Januarii : Eodem die obsit dominus Bermundus Cornuti bona memoria Aquensis archiepiscopus anno ab incarnatione Domini Mccxx.111. qui vixit in epistcopa- tu annis XI. Obiisse tamen septimo vel octavo* idus Aprilis, legitur tum apud Robertum, tum’ apud Sammartnanos fratres. Notat Johannes Columbi Societatis Jesii pres- byter, quemdam Bertrandum Aquensium ar- chiepiseopum anno 1221. fuisse judicem arbitrarium inter Rostagnum de A gouto, & Bertrandum de Simiana, atque Gaucherium Ap- tensem episcopum, ex Aptensi tabulario. Asie- ritque in appendice ad noctes Blancalandanas, quæ de Bertrando scripsit, lecta a SC inssnceris tabulis manu publica exaratis, & obsignatis in chartario Caroli a Simiana marchionis Planitiarum’, ubi vides nullam Aptensis tabularii factam esse mentionem. Hunc Bertrandum (si ita scriptum sit, uti legit J. Columbi) non alium esse censeo, quam Bermundum, quem corrupte quidam amanuenses scripserunt Bertrandum pro Bermundo. XXXV. Raimundus. Raimundus, quem in schcdis jam laudatis lego cognominatum Aldiberti, a Petro Al- diberti avunculo sijo, jam sedebat anno 1225. i Concesiit ecclesiæ S. Stephani de Cadeneto, & Pontio de Monte-serrando priori, jus & decimas totius territorii de Reillaneta, nonis Septembris 1233. In actis capitularibus anniversa— 1 riorum ecclesiæ metropolitanæ, tegitur qux- dam constitutio ab ipsb facta, anno 1236. idib. 1 Septembris, de bonis a Bermundo decessore, ecclesiæ S. Salvatoris relictis ; & testamcni Rai- V iij
