Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/224

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

, 7 « ECCLESIA nus & prior de Vascheriis. XLlX. Poncetus de Bermond doctor theologus per resignationem praecedentis, præposi- turam & prioratum de Vascheriis obtinuit 16 6 o. A P TENSIS. 57r l Deputatus est ad comitia generalia cleri Galli* cani 1681. L. J osiephus de Solier doctor in theologia, prior deVascheriispræpositus Aptensis ab anno 1684. DE ABBATIIS DIŒCESIS A P T E N S I S. VeTBRA MONASTERIA QjjÆ NON EXSTANT. I.T N schedis V. C. Dom. de Remerville S. [ Quentin, qui Aptensium episcoporum hss- toriæ insudat, mihi occurrit Manancha vetus cœnobium a Castore, postea episcopo Aptæ- Juliæ constructum. Hujus loci monachos fuisse Helladium & Leontium, quibus io. priores collationes Casiianus nuncupavit, censet vir doctus, quos ambo Aptensem sedem succeflive tenuisse autumat ; licet Leontiushic Forojuliensi adsi : ribendus ecclesiæ magis videatur. Monas- terii hujus nulla putamus superesse vestigia ; in cujus loco nunc est oppidum Mencrbum. II. Claudius Robertus agens de Aptensiepi- scopatu, recensi : t inter abbatias quas complectitur, Vallis-cellam ( Vaucelle,) cujus vir C. D. de Remerville a S. Quintino sedulus & curio— < Ius explorator antiquitatum omnium, nulla re- perit vestigia, vel in actis publicis, vel in totius pagi monumentis. Attamen ipso teste in quadam Aptensis territorii parte quæ vocatur Vallis, erat antiquitus abbatia, si fides adhibenda sit veteri membranæ a viro docto inspectæ. Hac in valle olim fuit prioratus si : u Cella pendens a Majoris- montis monasterio A relatensi, appellabaturque Carus-locus, cujus adhuc superlunt non solum rudera, sed ædisicia pene integra ; dormitorium, claustra, refectorium, quæ specimen exhibent ampli & siimtuosi monasterii. In su~ perliminari portæ cujusdam, qua intratur in ] claustrum, hæc legitur inscriptio litteris Romanis, quæ nihil habent Gothici characteris : Ma- RIÆ Dv. CE. Hac ininsi : ript. deest initium li* neæ ; conjicitque vir sagax supplendum esseB E A- T_æ ; legendumque Beata Maria de. Valle-tella. Alias abbatias nunc destructas commemorat idem vir eruditus ; scilicet sancti Petri deTur- rita, sancti Martini, & nostræ Dominæ inter Valles, quæ abbatia sita erat in territorio, quod hodie Rupem Salariam vocant. Abbatiæ nunc exstantes sunt : S. Eusebii, ordinis S. Benedicti. Vailis-sanctæ, ordinis Cisterc. S. Crucis, ordinis Cisterc. femin. S.Catharinæ, ordinisS. Augustini, femin. ABBATIA S. E U s E b 11. DE hujustnodi monasterii exordiis, nihil certi nobis sijppetit. Vir nobilis & eruditus D. de Remerville a S. Quintino, ejus primordia putat referenda saltem ad finem secusi VIII. Quippe nomen sancti Martiani primi ejusdem loci abbatis, inlcribitur pervetusto maryrolo- gio, in quo nullus sanctorum seculinoni, aut posteriorum continetur. Vero propius tamen est hoc monasterium non diu postea stetisse, sed in Saracenorum procella, quæ tot aliis siicris locii excidium attulit, destructum suisse, & in manus laicorum devenisse. Ceterum nulla vetera mo numenta diserte de sancti Eusebii coenobio lo* quuntur, præter istud fragmentum chartæ, ex tabulario sancti Etssebii desiimtum i Donatio loti sancti Eusebii, eum ecclefiis Det constructisy videlicet ecclefiassancti Eusebii, jancti Mauricii &sancti Justi confessoris, tum vineis, pratis & campis, cultis & incultis, pomiferis, non pomiferis y cum ipsts decimis, confortes de uno latere de via publica qua pergit ad vallem qua dicitur Marcella& de alio latere muro cincto, quod pergit ad ipsus valles » de uno fronte via publica quæ pergit ad ipsas ecclestascum muro cincto, & de alio fronte ipsum vallem, quantum infra ipsus terminationes est i stc donamus ac derelinquimus ad sanctum Eusebium, sanctum Mauricium, ac sanctumsustum, & ad ipsum abbatem & monachos. Robertus, & uxor sua Moi- gla *, Marato *, & uxor sua Aramberta fundatores. Anno incarnationis m 1 v. Anno etiam 1017. Guillelmus comes & uxor ejus Gerberta donationem huic loco fecerunt ; utsidem facit Peiresxius. Hoc monasterium in territorio Sanionis prope Aptam fundavit sanctus Martianus, qui eo secedens vitæ solitariæ studio, nonnullos tamen secum socios habitare passus est, quibus mendicando victum suppeditasse legitur. Oratorium seu ecclesiam sancti Eusebii consecravit Urbanus papa 11. anno m Lxxx.Ix*. Istud cœnobium concessum abbati & monachis sancti Ægidiianno 1032. dicemus infra. Singulari privilegio donavit abbatiam hanc Anastasiuspapa IV. quod ex tabulis ejustlem depromtum hoc loco euendum censuimus : ANastastus episcopus, servus fervorum Dei, sulutem. Dilecto abbatisancti Eusebii*, &c. ■ Statuimus ut nulli omnino archiepijcopo, vel episcopo liceat super idem ctenobium, vel abbatem, ceu monachos, manum excommunicationis & interdictionis extendere ■, sed monachi & monajie- rium cum villa quieti semper ac liberi ab omni epi- scopali exactione, vel gravamine, per omnipotentis De i gratiam maneant. Statuentes, ut quascum- que possessiones, quacumque bona idem monafie- riurn ir.præsentiarum possidet, aut insuturum concessione pontificum, largitione regum vel princi- pum, oblatione fidelium, ceu aliisjustis modis Deo propitio poterit adipisci, firma vobis vefirisque successoribus permaneant. In quibus hæcpropriis duximus exprimenda vocabulis ; Ecclesiam sunctiMi- A a iij