4, 6 ECCLESIA FO Dalmatium Dalmatii S. Andreæ monachum. priorem de Thoro, castra de Todone & de Junqueriis, nomine Armandi S. Andreæ ab- batis. Johanni Forojuliensi episcopo comitatus Venailsini rectori recognovisse, anno Domini 134 ;. die 23. Novembris. Ipsc est haud dubie Johannes de Arpatclla, ira cognominatus ab Josepho Anthelmio, qui e tenebris eruit veterem membranam anni 1349. in qua vasti argentea & siicra alia jocalia ab ipso legata ee- clesiæ recensentur. X L V. P E T R U S III. Hic episi : opus, cui Josephus Anthelmi dat cognomen Alemanni de Claromonte, ut deceflor j Guillclmi Amici nominatur, in bulla Innocen- tii papæ VI. data vr. cal. Septembris anno 9. ejus pontificatus, qua promovet Guillelmum ad ecclesiam Forojuliensem, vacantem per obitum Petri. Opportune hic sese obtulerunt duo illi præsiiles, nam ab anno 1343. usiaue ad annum 1359. nullus alius occurrebat. Obiit itaque hic Petrus anno circiter 1359. Ex eadem bulla. XLVI. GuiLLILmvs V. Guillelmus cognomento Amici, de quo jam locutiPumus inAptensibus episcopis, cum esset Jerosolymitanuspatriarcha, sub titulo administratori* perpetui obtinuit episcopatum Forojuliensem, vel anno 1357. uti docent Sammartha- ni fratres, vel potius an. tantum 1359. uti contendit Baluzius in notis ad vitas paparum Ave- nionensium, & probat bulla in superioribus laudata, in qua appellatur præpositus Ahentensis ecclesiæ diœcens Lemovicenlis ; in epitaphio tamen quod subjiciemus non appellatur adminss- trator, sed episcopus. Communis est opinio ipsum postea factum esse archiepiscopum Aquensem ; cui refragatur Baluzius, uti jam monuimus in archiepiseepis Aquensibus. In notis Anthelmia- nis, dicitur obtinuisse sedem hanc metropoli- tanam, retenta nihilominus Forojuliensi.usque ] ad obitum, qui contigit anno 1360. mense Junio. In registris Heraidi, quæ laudantur in ob- servationibtIS Anthelmianis, die 17. hujus men* sis memoratur superstes ; & die 20. sequenti, ut recens defunctus. Subjiciendum putavimus Guillelmi Amici epitaphium quale legitur in ec- desiaS. Stephani Lemovicensis, in qua jacet. Ante ipsius effigiem insculptum legitur : Gu r L L E L M US, A m 1 c r PATRIAR CHA JnOSOLY M I T A J N U S. Guillelmus Amici ex urbe Lemovicensi oriundus patriarcha Jerofolymitanus, & Forojuliensis quondam episcopus, virpietate instgnis, & miraculis clarus apud Montem-pejsulanum ex hac vita excedens, migravit, in talum die ix. mensu Junii anno 1560. cujus corpus sucrum cum prunum in templo S. Maria de Carmelo honorificis exfequiis ecclejta- stica sepultura mandatum ejj et, poji aliquod tempus juxta sua pia voluntatts ultimum elogium in tctlejiam Lemovtcensem tranjlatum ibidem in su« Tomus 1. IOJULIENSIS. 43, cello S.Thoma nuncupato celeberrime conditum efi, beatam cumsunctis resurrectionem exspectans. Ex hoc epitaphio’palam fit Guillelmum minime fuisse archiepiscopum Aquensem, quando obiit ; si enim ea dignitate ornatus fuisset, quare, illa disiimulata, vocaretur episoopusForojuliensi s t Non mirum si in hoc epitaphio nulla siat mentio episcopatuum Aptensis & Carnotcnsis, quibus moriens non potiebatur. At si in hora mortis, utramquc cathedram obtinuisset Aquensem & Forojuliensem ; absurdum fuisset ultimam & quidem minorem epitaphio inserere, alia prætermissa. Jostiphus Anthelmius libro de initiis ecclesiæ Forojul. docet hunc episcopum siinctis ordinationibus, & laudabili munisicen. tia nobilitasse istam ecclesiam. XLVII. Guillelmus VI. Guillelmus electus & confirmatus legitur anno 1361. pro quo vicarii generalis partes siisti- nens Hugo de la Vadade canonicus, confert quamdam vicariam perpetuam, 5. Octobris anni 1361. Hic Guillelmus in instrumento anni 1364. memoratur tanquam nuper defunctus, apud Heraldum in registris n. 12. Quæ mox dicemus de ipsius successore, tempus ejus mortis confirmabunt. Is autem non immerito videtur cognominatus <se Bophilhaco, a Sammarthanis fratribus, quando m Forojuliensi necrologiO ad nos a domino deMasiaugues humaniter tranf- misso reperimus dominum de Rophiflaco epis- copum Forojuliensem, anno 1367. Iu. idus Julii transiatum. Forte vero idem est ac G. de So- silhaco, qui m. nonas Novembris in eodem necrologio legitur dimisisse pro suo anniversario erojsam & mitram, & duos platellos argenti magnos de capella, & dua vinacheria argenti b & unam tapellam quam habebat,’ XLVII L RaImuNdus III. Raimundus Daronis, al. Draconis, ex familia religiosa eremitarum ordinis S. Augustini, episcopus Tolonensis factus, ex hac seae trans- fertur ad Forojuliensem vacantem per obitum Guillelmi, ab Urbano V. idibus Novembris, pontificatus ejus anno 111. Non omnes consentiunt eundem esse, ac R. * de Podio-Richar- do. Præsuisse legitur usquead annum 1567. Habet anniversarium v. idus Septembris. Josephus Anthelmius ipsi sufficit quemdam Guillelmum de Fonte, nullo adducto testimonio. XLIX. BERTRANDUS VII. Bertrandus ex prosapia vice-comitum de Villa-muro genitus creditur > etsi cognomen hoc desideretur in tabulis Forojuliensibds. Ejus tempore bellum flagrabat inter Gallos & An- glos, a quibus cum captus esset Johannes de Villa-muro, Bertrandus pro ipsius redemtione perstilvitcentum libras exactis senatus Parisien- sis. In chartis Forojuliensibus signatus dicitur, annis 1373. & 1375. Anno 1383. cum vacaret Iedes Vaurensis postulat us est in episcopum ab uno canonico, uti ex tabulis Vaurenubus didicimus. In registro il. veterum inscriptionum a Pei- reskio collectarum, visitur epitaphium hoc ex Eeij
