Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/323

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

J7, ECCLESIA ? concilio anni 1260. a quo suum auspicatuS est, pontificatum, curavit decerni sexto canone ut S. Trophimi festum solemniter celebraretur per totam provinciam cum officio de apostolis. Anno 1263. die v. Februarii Raimundus dominus de Monre-draconis hominium exhibuit novo archipræsuli, adstante Arausicensi episcopo ; anno vero 1266. Bertrandus de Baucio. Paulo post excellit e vita FlorentiuS, cusos mors in necrologio S. Andreæ Avenionensis si- gnatur 111. cal. Junii. LXI. BeRTRRNDusII. Bertrandus de S. Martino ex præposito eccle* siæ Arelatensis, factus Forojuliensis episcopus, j ut volunt Peireskius & Antnelmius, & ex hac sede transtatus ad metropolitanam Arelaten- sem ; jam sedebat anno 1266. v. non. Martii. Et quidem in chedis Peireskii legimus chartam compositionis Factam fuisse inter hunc Bertrandum, & Raimundum de PorceUet datam anno 1267. v.cal. Maii, præsentibus B. præposito, Hu. sacrista, B. præcentore ; ac eodem anno IV. cal. Junii consinnatam ab Alasasia relicta dicti Raimundi, iisdem testibus. An. 1270. celebravit concilium apud Avenionem idibus Julii. Anno eodem, noniS Aprilis, confirmavit auctoritate metropoli tani divisionem duodecim ( præbendarum capituli Tolonensis factam a GaL tero episcopo. Legitur ad cardinalitiam dignitatem promotus a Gregorio papa X. Notat quidem Odori- cus Rainaldus promotionem cardinalium primo pontificatus hujus papæ anno factam, re- fertque Ptolomæi Lucenlis ea de re testimonium. Sed neuter nomina cardinalium tunc promotorum prodit, praeterquam Petri a Ta- rantasia, e Prædicatorum assumti familia, & S. Bonaventuræ de ordine fratrum Minorum. At aliunde certa habemus argumenta, infra exhibenda, ex quibus consicitur Bertrandum nostrum fuisse creatum cardinalem & epi- scopum Sabinensem anno 1273. cui succelsit tunc in sede Arelatensi Bernardus cognomento de Languisel. Saxius inter Bertrandum a S. Martino & Bemardum inseruit quemdam Bertrandum Ma- leferratum. Sed luce clarius constat Bemardum nullo modo subrogatum esse Bertrando II. Saxium forsan seseuit, quod in nonnullis scrip- tis olim Bertrandus a S. Martino per aliquod dicterium fuerit cognominatus Maleferratus. Et vero PeireskiuSchartamanni 1273. mense Januario se legisse dicit, in qua BernarduS nuncupatur electus Arelatensis, etsi aliunde Bertrandum asserat cum titulo electi Sabinen* siS nomen ac dignitatem Arelatensu archiepi- scopi ibidem retinuisse. E vivis excesiit anno clrciter 1277. v. cal. Aprilis, qua diesic habet necrologium Andao* nense ; Depofitio domni Bertrandi de S. Martino, cardinalis episcopi Sabinensis monachi noslri, pro quo fiat ficut pro abbatt. Forsitan junior vitam monasticam in hoc S. Andreæ monasterio erat amplexus, aut propter singularcm erga huius loci monachos assectum petierat inscribi fratrum catalogo. RELATENSIS. LXII. BERNARDUS II. Bernardus de Languisello ex gente Nemau— * sensi fratres habuit Andream & Bertrandum’ episcopos A venionensem & Nemausensem, quorum patruus erat Nemausensis præpositus. Ipso Bernardus fuerat archidiaconus Lauracensis in ecclesia Tolosana. Renuntiatus est archiepiscopus post assumtionem Bertrandi ad episcopatum Sabmensem, & cardinalitiam dignitatem. Cum esset controversia inter Carolum I. regem Siciliæ, comitem Provinciæ, & Robertum Ave- nionenscm episeopum, pro castro de Novis, ad illam dirimendam compromiserunt in Bertrandum, quondam Arelatensem electum Sabinensem, & Vicedominum quondam Aquensem, electum episcopum Prænestinum. Actum Florentia, die xn. Junii, anno 1273. Sententia præsiilum illorum, qua desinierunt castrum de NoviS poffideri debere ab episoo- Po & ecclesia Avenionensi s ed sub dominio rovinciæ comitis, data est anno Domini 1274. indict. 11. pontificatus domini Gregorii papæ decimi anno 111. mensie Aprilis diexxv. Ad majus istius instrumenti robur, mensu Maii sequen- tis die quinta, venerabilis pater B, ( Bernardus) sola Dei miseratione Arelatensis ecclesia archiepisc opus, attendens utilitatem ecclesia Avenionensis procuratam esse in compofitione pradicta, certifi- catus de eadem, omnia & fingula laudavit & confirmavit, & figillum suum apponi mandavit. Actum Lugduni, &c. Subjiciuntur subscriptio- nes hoc modo &ordine : t S. VICEDNIDEI GRATIA fcPI. PNESTINI. f S. BERTRAND. DEI GRATIA EPISCOPI SABINENSIS. > t S. BERNARDI SCE ARELATENSIS ECCLE ARCHIEPI. f. S. ROB^TI DEI GRATIA EPI. AVENIONENSIS. Hic legis simul nomina Bertrandi olim archiepiscopi Arelatensu, tuncepiscepi Sabinen- sis, & Bernardi eju$ successoris in metropoli Arelatensi. Charta est authentica, a qua pendent adhuc sigilla quatuor. Bemardum præsuisse concilio Arelatensi anni 1275. vix duoitare licet j certe præsuitanno . 1279. lynodo Avenionensi. Brevi tempore quo ’sedit, Bertrandum Balcii dominum filium Bar- ralis restituere coegit Nionis, Mirabellii & V in- si)brii castra, quæ minime consentiente capitulo Bertrandus primus archiepiscopus Bar- rali cesserat iniquis conditionibus. Sed Bertran- dus ejus filius se vassallum ecclesiæ professus est pro dictis castris ; recognovitque publico instrumento ecclesiam Arelatensem habere in his locis majus dominium. Factus est episco-

? us cardinalis Portuensis anno 1281. a Martino V. Bernardi PortuensiS episcopi meminit hic papa scribens ad Carolum principem Salernitanum ; quem cardinalem Venetias msserat ad