Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/415

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

7n ecclesia t quorum ecclesiæ primarium lapidem posuit ; t paulo post Minimi admittuntur, an. videlicet 1609. moniales S.Ursiilæ 1625.3. Jan. quo anno presoyteris Oratorii collegium concessum est die 12. Novembris. Restauravit ecclesiamsancti Pauli de Areis ruina fatiscentem, ac deceffit Toloni I616.VI. non.Maias, sepultus ante majus altare. Ejusdem gentis erant Damianus præpo- situs S. Apollinaris Viennensis, & Petrus ca- thedralis Cavallicensis. LVII. A U G U s T U s. Augustus de Forbin ex nobili gente de For-1 bin in Provincia, filius Palamedis domini de Soliers Tolonis præsecti, ex Johanna Garde, filia Gasoardi domini de VinS, præpositus B. Mariæ Finiacensis, diœcesis Forojuliensis, episcopus an. 1628. virgines visitationis B. Mariæ advocavit 28. Oct. 1633. moniales congregationis S. Bemardi ordinis Cisterciensis 8. Junii 1635. Eremitas sancti Augustini discalceatos 1. Septemb. ejusdem anni, Carmelitasdiscalcetos 19. Dccemb. etiam 1635. LVIII. Jacobus II. Jacobus Danes toparcha de Marly, sacri consistorii assessor, hecnon sacelli regii magister ; ex familia nobili Parisiis oriundus, parentem habuit Jacobum dominum Marliaci, senatorem in suprema Franciæ curia, postea præsidem cameræ rationum regiarum, & præpositum mercatorum, matrem vero Annam Hennequin, filiam Claudii dynastæ de Bermainville, hoc illustrem nomine, sed po- tisiimum ex Magdalcna Seguieria matre. Jacobus autem multiplici liberalium scientiarum cognitione instructus, primum majoris consilii fenator, tum præses cameræ rationum institutus, his in muneribus patriæ, maxime vero in sin- ctiori regis consistorio suam operam utiliter col- locavit, nec minus ecclesiæ profuit postquam nominatus episcopus Tolon. Lutetiæ sanctificatio- nis oleo consecratus est apud Cælestinos an. 1640. Maii 6. a NicolaoSanguin Silvancctensi, assillentibus RicardoCalcheaonensi, & Antonio Godeau, tunc Grassensi, postea vero Venciensi præsule. Consiequente an. delegatur ad comitia cleri Gallicani Meduntæ celebrata, tum ad ea quæ an. 1645. Parisiis, & 1656. convocantur ; in quibuS ecclesiæ dilciplinam & auctoritatem quantum valuit, est tutatus, non modo gravitate sermonis, sed quod longe præstat, vitæ modestioris exemplo. Diœceseos quoque commodo consuluit, nam eo sedente ecclesiæ de Sexsurnis & de Coreis * in coilcgiatas erectæ sunt. Instituta domus congregationis Oratorii J. C. in urbe Arearum ; instiper & miffio perpetua per sacerdotes duos ejusdem Oratorii ad omnes episcopatus parochias ; multa denique pasiim exercitia caritatis fundatasunt ; quibus plebs ad fidei cognitionem & officia pietatis non mediocriter promovetur : cathedralis etiam ba- silicæ coeptum opus, auctum est imprimis libe- ralitate capituli, necnon consi.ilum, qui civitatem numero civium & ædisiciorum amplificari procurarunt. Eo sedente Patres B. Mariæ de Tomus 1. £ L O N E N S I S. 7f6 Mercede Redemtionis captivorum in civitatem admisii 1645. die 12. Martii.Ut vero divinisob— < sequi is totum fe daret, sponte præsulatum abdicavit. EvocatuS est ad præmia æterna ParisuS anno ætatis siiæ 62. 5. die Junii 1662. & in ec- clelia S. Genovefæ vulgo des Ardens, sepultus est » ubi non defuerunt (ut audio) miracula quæejus sanctitatis opinionem confirmant. Ante episcopatum uxorem duxerat ; fed non le- Simus ex hoc conjugio sissceptos liberos sijper- ites. At pauperes pro filiis nabuit semper, in auospsusquam centum aureorum millia expetv it, libi parciffimus. Ejus epitaphium ex lapide sepulcrali descripsimuS. Hic jacet conditus in resurrectionem vita illu- ferissimus & reverendissimus in Chrifeopater fACO- BllS DANESFVS episcopus Tolonensis, regi a san- ctioribus conjiliis, ptetate, fide, religionis studio injignis, precibus assiduis diu noctuque, jejuniis fine ullo rerum viventium esu, vigiliis aut ra- ruri somno quem humi feratusplerumque captabat, cilicii usu & ceterorum, quibus corpus ca- feigaret, &inservitutem redigeret. Exiguo & humili cultu, solitudinis amore, morum innocentia,

tam voluptatum quam opum, omnimodique ex illis fastus contemtu, eleemojjnis & divitiarum equas a majoribus acceperat, i » egenos prodigentia, jumma eruditione & doctrina in omni pene genere, ingenii facultate & sublimitate, feupenda imprimis facundia, vix aliquem non antegressus, tantas inter dotes non *… referens, sed deprimens & recondens. Inde quod in vita latuit in morte fulfet. ’Utvixit, sic obiit & obdormivit in DominoV.su- nii anno atatis LXI i.salutis M D c LXII. LIX. PETRUS VI. Petrus Pingrd natus Parisiis Henrico patre ex ) canonico ecclesiæ Parisiensis & priore S-ilvmia- censi ordinis siancti Benedicti factus est episco- pus Tolonensis, a rege nominatus. Ipsi fidem clientelarempromisit, juraVitque menle Octobri anni 1658. consecratur 12. mensis Januarii * 1659. Parisiis ad S. Ludovici societatis Jesu, ab episcopo Sarlatensi coadjutore Cadurcensi, assillentibus episcopis Silvanectensi & Sucsiio » nensu Regem excepit in ecclesia siia’an. 1660. Qua in cathedra omnium virtutum maxime pastoralium laude clero siio & toti gregi, imo ecclesiæ Gallicanæ omni præsulsit ; sed brevi sedit tempore, lpsius diebus e sinu ejus paterno
exiit vir apostolorum ætate dignus, & vas electionis, ut portaret nomen Christi coram regibus & gentibus usque ad extremum terræ. Is est Francisi
us Deydier Tolonensis, Tunqui- norum vicarius apostolicus, qui cum demandatam sibi provinciam siumma sanctitatis & sapientiæ laude administrasset, & per annos plusquam triginta sidem catholicam apudTun- quinos, ac plurimas alias gentes orientalium regionum dissemiuasset, infulis ecclesiæ Asco- litanæ decoratur, & plenus meritis ad pramiia æterna evolavit 1693. Facultatibus facis amplis Petrus xenodochium pauperum ditavit, bibliothecam dono dedit patribus Oratorii collegii rectoribus.Obiit Toloni anno 1662. die 5.D0 Bbb ij