817 ECC LESIA AV & a Cruce-signatis expugnata est hæc urbs, de A dando & consecrando sedi vacanti episcopo, tum rex, tum legatus serio cogitarunt. Ceterum hic episcopus ordinis Cluniacensis, cujus alumnus orat non immemor, ecclesiam Rtdolii* (prioratus est ejusdem ordinis) an. 1230. cum Petro Meldensi episcopo consecravit. X L I X. BERNARDUS I. Bernardus non invenitur in actis publicis ante annum 1233. « quo Alberonus dominus Montis-Fr ini ei fidelitatem juravit : hominium quoque praestitit Guascus de Lauduno filius Bertranai, pro castro de Leers. Anno vero 1234. transiit Cum HenricodeSpingno.præsen- te B. Rostagno præposito. An. 1236. cum disceptaret contra Calvariam abbatem S. Andreæ, ac Berengarium ejusdem cœnobii monachum & priorem de Liraco, tandem a litigantibus electi simt judices, qui pridie idus Maii ejusdem anni decernunt ad hunc prioratum pertinere loci de Liraco villam, sirmantias, justitias, &c. Denique an. 1238. idem Bernardus episcopus mense Septembri, obtinet a Friderico imperatore confirmationem privilegii Friderici im- 5>eratoris Gaufrido olim episcopo concesse Pau- o post diem siium obiit. L. BENEDICTUS I. Benedictus subrogatus est Bernardo paulo post ejus obitum ; quippe hic anno 1238. mense Septembri adhuc præerat ; & ecce mense Decembri insequenti Benedictus præsens est, pridie nonas ejusdem mensis, quando sacra- mentum fidelitatis præstatur Johanni archiepiscopo Arelatensi, ex S. Stephani tabulis. De hoc episcopo plura reperire non licuit. LI. Z o E N. Post Benedictum in vulgato catalogo ponitur’ L. episcopus, quem sub Innocentio papa IV. præniisse aiunt, ut probatur ex quadam hujuS pontincis bulla pro Monte-majori, in qua memoratur, & ex alia ipsimet inscripta, qua ei præcipitur, utpersuam diœcesim promulgari curet absolutionem comitis Tolosæ, qui siinctæ sedi reconciliatus suerat precibus regis Francorum, meIsse Januario an. 1. pontificatus ln- nocentii 1V. Summus hic pontifex an. 1243. cathedram S. Petri conscendit. At hoc tempore episcopus Avenionensis erat Zoen, ut plurimis testimoniis stimus demonstraturi. Quapropter pro certo habemus designatum per litteram L. episcopum non alium esse quam Zoen, cujus prima nominis littera Z. in bullis Innocentii posita sola, & minus accurate forsim essormata, siimta est pro L. maxime cum divinari non posset, Jpjod nomen signisicaretur per Z. pauca enim unt, eaque apud nos pene inusitata, quæ per hanc litteram inchoantur nomina > multa vero e contrario, quæ per L. incipiant. Sed quid juvat de iis divinare & augurari, cum omnino a Etfi fone anno 1231. jam scderct, ut ^uibuQam placet. •NIONENS IS. 81S constet Innocentii IV. tempore non aliumepi- siæpum sedisse A venioni, quam Zoen. Sane noster D. Edmundus Martenne asse—’ verat plurimis in chartis Zoen episcopum a si : deprehensum ab an. 1242. An. sequenti occurrit insignitus titulo legati apostolicæ sedis in veteri instrumento Moiisiacensi. Eodem an. legitur in charta CamoniS. Denique hoc anno idi- bus Martii mandatum dedit M. abbati Appa- miensi, ut restitui curaret abbati Lesatensi plurima bona usiirpata. Itaque ipse est quem Innocentius IV. designat in siia bulla inscripta Illustribus feminis &c. quam damus in probationibus, ubi dicit willelmum comitem post longas infestationes MontiS-majbriSmonasterio illatas^ropter castrum Pertusum, illud per manum non L. sed Z. Avignionensu episcopi præ- dicto monasterio in morte siia restituisse. Ut quæ spectant ad Zoen episcopum prosequamur, an. 1244. idibus Aprilis scripsitad abbatem Appamiensem, ut liti inter episcopum Tolosanum & abbatem Lezatensem, pro collatione ecclesiæ parochialis sancti Cbristophori de Bolbejlre, sinem imponeret ; quod tantum an. 1248. fer ia VI. inrra octavas Pentecostes factum est, quo tempore collatio hujus ecclesiæ abbati adjudicatur. Eodem an. hic episcopus adsuit concilio Valentino. Triennio elapso cum non potuisset adesse synodo Insi]lanæ, provinciæ a relat. misit qui se excusatum haberi rogaret, ac in concilio vices siiaS ageret ; ubi emendandum quod legitur in actis concilii : Dominis joan. Avinionenji, S. Vastonenst etiam episeopis, nam pro fonn. legendum Zoun vel Zoen. Eodem anno 1251. Alfonsiis Pictaviæ comes & Tolosæ, & marchio Provinciæ, nec-non Carolus comes Andegaviæ, Provinciæ, & For- calquerii ac marchio Provinciæ & dominus , Arelatis, promiserunt Zoen episcopo, quod quandiu tenerent civitatem Avenionensem, exstirparent & exstirpari curarent in ea & ipsius districtu hæreticam pravitatem 5 siniulque multa constituerunt episcoporum Avenionensium utilitati & dignitati conducentia, quæ videsis in ipso diplomate. Anno 1254. præfuit ut sisdis apostolicæ legatus Albiensi synodo, jussu S. Ludovici coactæ. Hoc episcopo prassente anno 1260. cal. Novembris Ifhardus de Ponteves filius Isiiardi de An- travenis de Agouto, fidem clientelarem praestitit Carolo comiti Andegavensi & Provinciæ, pro tertia parte civitatis Aptensis, & castro de Agouto, fecundum libertates & honores quibus domini de Simiana uti consiieverant. Si actis cujusisam concilii Avenionensis habiti anno 1270. fides debeatur, Zoen episcopus ejusdem ecclesiæ ipsi aderat. Nihilo tamen minus, alius tunc ecclesiæ præerat Avenionensi, ut infra probabimus. Forte Zoen non exsipecta- vit mortem, ut episcopalem thronum relinqueret, sed eum cessit alteri, ut sibi vacaret, retento tamen episcopi titulo. Sed huic conjecturae obstat quod lego ipsum obiisse anno 1263. &sepul- tum suisse m æde B. Mariæ.
