« 17 ECCLESIA AV nione in majori B.Mariæ ecclesia, dicit eum no— / luisse cardinalatum *, quo poterat ornari. Attamen Claudius du Vergier episeopus Vaurensis, strripsit hunc præsijlcm fuisse cardinalem. Hic antistes pro suo tempore fuit doctisiimus, scripsitque decisiones Rotæ, in decretum & decretales, in concilia, de benefici is, de foro competenti. De eo incerte & obscure scripserunt plerique auctores, quod cum sarpe confundant cum Ægidio Aiscclini. LXXII. GU I D o I. In Gallia Christiana Fratrum Gemellorum tres continua serie ponuntur episcopi post Ægi— p dium de Bellamera, qui Guidonis nomen serunt ; unicum vero ex tribus facit Claudius Ro- bertus, quem Guidonem de Bosichagio appellat. Hoc etiam cognomine insignitur Guido I.apud Sammarthanos, qui dicunt eum an. 1411. præ- suisse, quando schismatici, qui duce Roderico de Luna nepote Petri de Luna, loca munitiili- ma urbis Avenionis invaserant, palatium episcopale, ecdesiam majorem, turrem pontis, ad deditionem coacti sunt die 22. Novembris. Additur hunc episcopum anno 1416. subscripsisse testamento Petri d*Acigne senescalli Provinciæ. Anno 1418. indictione XI. die 21. Maii Guido C episcopus Avenioncnsis in remotis agebat, ob eccleuastica negotia, maxime quæ ipectabant ordinem eremitarumS. Augustini, ut legimus in codice biblioth. Colbertinæ. LXXIII. GUioo II. Guido Spissami patriam Avenionem rexit ut epiIcopus, annis 1420. & 1423. Construxit sacellum simcti Johannis — Baptistæ in ecclesia B. Mariæ de Domnis, in quo jacet. LXXIV. GUIDo III. Guido de Russilione ex illustri apud Delphi— p nates familia, & stirpe dominorum du Bou- chage anno 1423. die 9. Junii nominatur in testamento Guillelmi de Russilione marescalli provinciæ Dclphinatus. Sedebat adhuc anni$ 1426. & 1429’. quo anno fundatur in urbe collegium sancti Nicolai, cui unita est abbatia de Furnis, ut videre est in hac abbatia. L X X V. MARCUS. Marcus de Condolmeriis Venetus, ex fami » lia plebeia, sed antiqua, quæ patriciis annumerata est, Gabriele Condotmerio adsummum pontificatum evecto, qui Eugenii IV. nomen E assumsit, ab eodem multis ornatus est dignitatibus, quarum prima forte suit episcopatus Avenionensis, cui addita est ejusdem urbis præfe- ctura. Etenim epistola Eugenii IV. adJohan- nem Castellæ & Legionis regem, data pridie calendas Februarii anno 2. ejus pontisicatus, Christi vero 1432. nos docet hoc tempore eum fuisse A venionensem episcopum & gubernatorem. Et quamvis tentassent Basileensis concilii patres, Marcum inde expellere, misso Al- fonso sancti Eustachii diacono cardinali, qui urbis & totius comitatus Vindasi : ini præfectu- a 6* Banm* tofila* firoSl. ENIONENSIS. 818 ram nomine concilii gereret, manicrunt A venio & comitatus in itione pontificis. Marcus postea factus est Alexandrinus patriarcha.tunc- que dimissum ab eo episcopatum Avenionensem putamus. Certe in præsati Eugenii papæ epistola, qua eum instituit apostolicæ ledis legatum adversus Saracenos in inliilis Cypri & Rhodi, ncenon in Ægypto & Syria, præsecit- que claffi contra hos Christiani nominis hostes instruendae ; nulla fit mentio episcopatus Ave- nionensis s sed in iuscriptione epistolæ Marcus appellatur Alexandrinus patriarcha, ad quam dignitatem ex Gradensi conscenderat sede. Da* ta est epistola an. MCCccxLIv.xIv.pontisiea- tus Eugenii, calendis Januarii. LXXVI. A L A N U s. Alanus de Coetivy ex nobili & antiqua inter Armoricos prosapia, parentes habuit Alanum * IV. dominum de Coetivy & Catharinam du Chastel, fratres vero perillustres Pregentem ma- rescallum & marispræfectum, Olivariumquc comitem Talleburgi, summumque Aquitaniæse- nescallum. Ipse primum Dolensis episcopus, deinde Corisopitensis fuit. Jamque Avenionensis ecclesiæ potiebatur anno 1440. quo videlicet Eugeniuspapa 1 V.ipsi & Zanoni episcopo Bajo- censi præcepit ut poenas in quodam edicto syno* dali. cujus initium a verbo Mospes ducitur, contentas, sumerent de schismaticis, qui in Provincia, Delphinatu, Aquitania Christi tunicam sicindere annitebantur. Avcnioni palatium episcoporum propriis sumtibus ædisicasse dicitur. Sacra purpura ornatus est a Nicolao papa V. anno 1448. accepto simctæ Praxedis titulo. Anno sequenti iterum Dolensi ecclesiæ præsc- ctus dicitur sub titulo administratoris perpetui. Attamen quando Raynaldus de ejus promotio* ne ad patrum purpuratorum collegium loquitur, eum appellat Dolensem episcopum ; quasi ad hanc ecdesiam jam rediisset ante indutam purpuram. Anno 14.56*. 23. Martii., præfuit concilio apud Avenionem celebrato, tanquam legatus a latere, cum Petro cardinali de Fuxo legato Avenionensi *. Alanus dictus cardinalis AvenionensiS, non solum Calixti III. electioni adsueratsscd etiam plurimum promoverat, intercedendo quominus Bessarion cardinalis Nicænus eligeretur : ^uast, inquiebat, deessent in eeelesta Latina qui papatum gererent, ex Gobelino. Ea fortasse de causii Canixtus eum legatione Galliæ & Britan- niæ cohonestavit, misitqueadChristianisiimum regem Carolum VII. anno 1455. ad expeditionem contra Tureas, qui nuper Constantino- polim expugnaram « sollicitandam. Et quidem regem facile ob magnam facundiam qua pollebat, in eam adduxit sententiam ; sed morte pontificis superveniente, effectum habere non potuit magnus ille belli apparatus. Electioni quoque Pauli II. interfuit Alanus, ut scribit Jaco- bus cardinalis Papiensis lib. 2. commentariorum & epist. 310. ac tempore Sixti IV. succes- « Frisonus in Gallia purpurata dicit ejus patrem soiste Pregentem Franciz polemarchum & thalastiarcbam, dominum deTaille* bourg, macremquc habuiffc Mariam de Laval dominam de Rais,
