98^ EC C L E S 1 A • S. siedis legatum, solus potuit dcsignari ; quippe L Geraldus Guillelmi luccessor, non erat apo- stolicæ sedis legatus hoc anno, cum vix pontisi- catum inchoasset. Eundem esse putamus, quem aiunt cognominatum d’Andozile fuisse, fratria beati Bettrandi Convenarum episcopi filium, cujus avus Atto Raimundus dominos Insulæ ; matcmo autem genere e familia Montaltensium baronum, sororeWillelmi Bernardi archiepi- sicopi Auscensis genitum. Hujus virtutem & lingularem pietatem prædicant pasiim ecclesiæ A uscensis monumenta, quæ prorsus præterire religio esset. Vetus membrana : Successit* inquit, Bernardo archiepiscopo Guillelmus, yw de projapia Montaltensium descenderat, homo alti janguinis, summa tam morum, quam parentum nobilitate prapollens, tam in divinis quam in forensibus negotiis strenuissimus, in propostto conflans, religionis amator, qui intra fines Gaj conia tam Cistercicnfis, quam Pramonstratensts ordinis decem monasteria, & sanctimonialium nonnulla de ordine Fontis- ebraldi in honore omnipotentis Dei sundavit, & plantavit, quem prospera vincere, nec adversa frangere potuerunt, vir profundi scnsus & con- silii, &fingularis discretionis. De eodem Guillelmo III. interpretandum credimus, quod in necrologio monasterii Ca— ( sæ-Dei, comitatus Pardiacensis, ordinis Præ- monstratensis, legitur : Guillelmus dlAndozile archiepiscopus Auxitanus, & sedis apostolica legatus, nepossancti Bertrandi, qui tum fecit canonizari, multa bona fecit nobis » & multos ad- verfariospacificavit. Scripsit epistolam, ex qua deprehenditur, quid in canonibus concilii Romani sub Pascha- li papa II. celebrati constitutum fuerit, exstat- que in collectione conciliorum. LXV. GERALDUS. Geraldus de Barta ex nobili genere ortiis, j avunculus Raimundi Aimerici de Montesqui- vo, primum suit archidiaconus ecclesiæ Auxi* tanæ. Quo vero tempore hoc fungebatur officio, misericordia motus erga nepotem suum Raimundum Aimerici, quem vinculis ferreiS constrictum in castro de Laverdenes tenebat Geraldus de Arbeistano, quocum bellabat, sesie obsidem eodem in castro dedit victori, sic- que Raimundi libertatem obtinuit. Post aliquod tempus Geraldus promotus est ad episco-
! >atum Tolosanum, & mortuo Guillelmo Au- ciorum archiepiscopo, in ejus successorem electus est anno 1170. quod minime acceptum I fuit Bernardo Armaniacensi comiti. Unde cum electus archiepiscopus Romam petendi pallii gratia perrexisset, comes ecclesiam vi occupavit. Redux Geraldus his auditis, misit ad eum religiosos viros, episcopos & abbates, ip- seque sijpplex venit rogans principem, ut sioi suam restitueret ecclesiam. Eo vero negante decrevit archipræsiil suorum amicorum consi- lio jus suum armis prosequi.Comes vero collecta stiorum militum valida manu in archiepisco- 4 Tam brevi tempore Sancius fuit archiepiscopus, ut minime miremur, eum fu iste plerisque ignotum ; & ex Guillelmo qui eum pnrcdfc, akeroque > qui fucccÆc, unum estc factum. L U S C l E N S I S. « >83 A. pum irruit ; qui cedere cogitur. Duas de hujusmodi molestiis Geraldo illatis habemus chartas suo editas loco. His forte de causis, ut iram comitiS declinaret ( a quo cum suis canonicis omnibus bonis spoliatus per biennium coactus est exsulare) ad bellum sacrum profectus elt. Quadam autem ab eo gesta priusquam pro- siciseeretur, variis ex monumentis proferamus. Nihil de illo post assumtum ecclesiæ Ausci- tanæ regimen nobis occurrit ante annum 1173. quo memoratur in charta Gimundi. Ex tabulis Regulæ compositionem controversae quæ erat de ecclesiis S. Bibiani de Bal- sitn, S. Aniani& S. Petri de Sanctis, Bassanæ, « burgi S. Basiliæ, Bedalaci, M liani, Gauciaci, & S. Mariæ de Villa-nova, inter Vasatensem episcopum, & priorem ac monachos S. Petri de Regula ad Garumnam, ratam habet, & auctoritate domini papæ ( cujus vice, inquit* in his partibus fungimur} Sl. S1U confirmat ; & inconcussum robur ac vire$ in perpetuum ha* bere decernit. Datum permanumEzicii cancellarii ejusdem archiepiscopi ats. ab incarn. Domini MCLXXvm. regnante in GalliaLudovico rege & dominante in Aquitania Henrico rege Angi. Præterea Gasto vicecomes Bearni, Gavarreti, . Blolii& Marsiini ac Bigorræ comes Geraldum Auxitanum archiep. apostolicæ sedis legatum certiorem facit, se jura & immunitates a præ- decessoribus suis Silvæ-majoris abbatiæ concessa consirmasse & auxisse, datis codicillis an. 1181. indict. xIv.epacta m. cyclo Iv » dielu- næ v. idus Febr. Philippi an. 2. RichardoAn- gliæ rege duce Aquitaniæ ; quæ eruta sunt ex tab. Montis-maj. Anno Ii90.4quo Jerosolymam profectus est, accessit ad Kichardum Angliæ regem, qui tunc anud Regulam Vasatensem morabatur, & testis fuit confirmationis quam idem ( rex concessit monasterio Silvæ — majoris omnium donorum antecessorum ducum, diplomate dato Heliæ archiepiscopo Burdigalensi, ac omnibus episcopis, abbatibus, comitibus, apud Regulam exarato per manum Johannis Lexoniensu ( forte Exoniensis vel Lexovien- sis) archidiaconi vicdcancellarii, anno 1. regni siii, 3. die Februarii. Cujus privilegii testessunt Geraudus Auxitanus archiepiscopus, Adema- rus Petragoricensis, Bertrandus Agennensis, & Gallardus Vasatensis episcopi ; Stephanus Casae-Dei, Bertrandus MoysiiacensiS, Guillelmus Brantolmensis, Arnaldus Clariacensis, Aymericus Caduinensis abbates ; Helias de Cella senescallus Vasifoniæ, Henricus silitiS ducis Saxoniæ, Bernardus comes de Arma- naco, Bernardus comes Bezelmensis, Gasto Bearnensis, Petrus Castellionensis vicecomi- tes ; Willelmus Amanevi de Fronciaco, Arnaldus Guillelmi de Marciano, Amanevus de Le- bred, Amalvinus de Blancafort, Petrus de Ci laMota, Aiquelmus Guillelmi de Lesparra, s’ Gausridus de Pont, Geraldus de Burgo, Stepha- nus de Caumont, Bertrandus de Fumel. Ejusdem fit mentio in quadam epistola Ricbardi Angliæ regis data anno eodem 1190. de charta pacis factar iater Richardum regem Anglix & Tancredum regem Sicili » CiUd#, Rimo » xii tom. I. pag. 66.
