Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/534

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

E C C L E S I A Paulo post profectus est ad bellum Jerosoly— A mitanum, in comitatu Richardi regis, qui eum suopræfecit exercitui, teste Rogerio de Hove- deno, forte ad sacra Luis copiis ministranda. Idem scriptor refert Geraldum, cum in Sicilia, foret, in comitatu Richardi, disputasse cum famoso abbate Florensi nomine Joachimo, do* cteque confutasse quæ de antichristo jam Romæ nato asserebat. Anno quo iter transmari- num est aggresius, scilicet 1190. testis legitur in.litteris quibustiam Richardi regis. Obiit in hac peregrinatione. Id autem contigit circa an. num 1192. quo anno sedes vacabat, uti no— I tatur in charta G. Vasatensis episeopi, qua decernit ut in Santonensi ecclesia non sintpiu- res quam decem &octo canonici ; excusa est inter instrumenta Vasittensis ecclesiæj n. VI1. pag. I89.C01.1. LXVI. BERNARDUS III. Etsi Bernardus anno circiter 1192. ad sedem Auxitanam vacantem suerit assumtus, multo tamen tempore caruit consecratione ; quod fortasse siJmmus pontifex eum confirmare distulerit. Certe anno 1195. *n charta Gimundi, non alio quam electi Auscicnsis titulo insignitur. Neque vero nobis opponatur diploma Gastonis ! vicecomitis Benearnensis pro Silva-majori, inscriptum Bernardo Auxitano archiepiscopo, &c. quod legitur datum anno 1181. nam vitiosae sunt notæ chronicæ hoc in instrumento, nec mirum 5 descriptum est enim non ex autographo, sisd ex transsumto, quod dicunt Vidimus. Aut si quis contendat retinendum esse annum annotatum, oportebit pro Bernardo legere Gerardum, qui proculaubio cathedram Ausciensemobtinebat anno 1181. Sipro 1181. legeretur 1196. conveniret indictio 14. & quidem an. 1197. Bernardus archiepiscopus dedit eidem Silvæ-majoris monasterio ecclesiam de 1 Loza, cum omnibus ad eam pertinentibus, & quartam decimæ quæ sibi debebatur, maxime ut iis frueretur prioratus de Gavarreto ; ad quem etiam spectat diploma Gastonis vicecomitis. Actum apud Agennum idibus Novembris, feria v. anno ab incarnatione Domini 1197. indictione 1. testibus dom. G. Ca- turcensi, B. Lectorensi. Diploma Gastonis exstat inter instrumenta. Idem Bernardus archi- episcopus testis nominatur eodem anno, in pacto matrimonii inter Bernardum Convenarum comitem & Mariam siliam ^illelmi domini ; Montis-pessul. I loc etiam anno, mense Novembri confirmavit divortium, quod canonice fecerat D. R. Convenarum episcopus, inter Bernardum comitem Convenarum, & Con- tors consanguineam suam in quarto gradu. Postea cum de vita hujus archiepiscopi multis flagitiis fœdata ad apostolicam sedem rela- . tum fuisset, hunc Innocentius papa III. monuit ut cum suscepto muneri impar, eique gerendo minus idoneus esset, sponte pontificatu se abdicaret ; secus, alium se in ejus soCum suffe- • cturum. Demum an. 1214. idem Innocentius [. alia episio a, expostulante de antistitis vita& perversis moribus canonicorum collegio, ad A U S C I E N S I S. 990 archiep. Burdegalensem, atque Agennensem præsulemde his seribens, post narrata quæ in ( ea causa gesta essent, eosdem cum cœnobiar- cha Claracensi delegat, ut diligenti facta in- quisitione sicut jusserat, si invenirent aliquid eum commisisse quod ad depositionem sumce- ret, in cum sententiam depositionis proferrent ; sin vero accusatores deficerent, nihilominus ob frequentes clamores qui contra ipsum ad sedem apostolicam delati essent, ei purgationem canonicam pro more deferrent, cum quinta manu, hoc est, ut loquitur, quinque vicinorum episcoporum testimonio, qui ejuscon- versationem nossent ; quam purgationem si præstare negligeret, alium loco Bernardi in ecclesia Auxitana substituerent pontificem. De qua re legendus est quoque eruditisiimus Hen- ncus Spondanus Appamiarum episcopus an- nal. tomo 1. LXVII. GARSIAS II. Garsias de Horto antea ex abbate S. Petri de Generoso factus episcopus Convenarum, vir magnæ sanctitatis, sedem pontificiam apud Auscios jam obtinebat anno 1215. sexto idus Junii, ut patet ex registro veteri de seudis se-

nescaUiarum, Carcassonæ, Belliquadri, To- losæ, &c. ubi legitur homagium comitatus Fronsiaci, de seudis quæ recognovit comiti Montis-fortis Gerardus comes Fronsiaci ; in fine enim instrumenti legitur
Et nos G. Dei gratia archiepiscopus Auxitanus, hac supra dicta concedimus, salvo omni jure, &c. Et quidem Grimoaldus ejus in Convenarum sede lucces- for, hoc anno electi titulum præferebat. Idem G. Ausciensis archiepiscopus invenitur anno 1217. in registro curiæ Franciæ Carcassonen- sis, cum w. archiepiscopo Burdigalensi, A. Aginnensi, A. Taroensi, G. Convenarum, ) A. Lactorensi, & C. Conseranensi episcopis, P. abbate Clariacensi, B. archidiacono Basa- tensi.Eodemannopræsens fuit transactioni inter A. episcopum Aginnensem, & Simonem Montis fortis dominum, ducem Narbonæ, & comitem Tolosæ.super justitia, sisco & moneta civitatis Aginnensis XIV. cal. Maii, ex ta- bul. Carcassonensi. Guillelmus Raimundi de* Monte-Catano vicecomes Bearnensis, cum assumsisset characterem vera crucis, de manu domini papa, pro gravibus & pluribus exceflibus, tenereturque
in partibus transmarinis, cum certo numero armatorum, per quinquennium Domino famulari, nondum inchoata peregrinatione gravi ægritudine correptus est. Quapropter de consilio amicorum suorum, Garsiæ archiepiscopi Auxitani, &c. in recompensatione peregrinationis, dedit hospitali Jerosolymitano, & militiæ Templi fratribus locum de Mazro, &c. Exsecutionem vero hujus testamenti demandavit eidem Garsiæ archiepiscopo, A. episcopo Bigorræ, &c. anno ab incarnatione MCCxxm. XIII. cal. MartH. Exstat hoc instrumentum hisu Benearn. 1. VI. c. 28. quod descriptum ex Chartario ecclesiæ Tarraconensis rccudi in Gallia Christiana curarunt nostri Sammarthani. Animam