10OJ ECCLESIA / men ecclesiæ Lugdunensis, permutatione cum. Hippolyto Atestino cardinali facta. Itaque cetera quæ supersunt dicenda de hoc præsule, ad ipsius pontificatum Lugdunensem remittimus. Fuit in regni negotiis maxima nostri Fran- cisci auctoritas, præsertimin rebus ad religionem spectantibus. Hinc de illo canit Michael de fHofpital regni postea regilque cancellarius : Turnouigeuus Heroum quif anguine ducis, Cujus.constlio rei omnis publica nostra Dirigitur foris, atque domi quacumque geruntur. Multas obivit legationes ad papam, ad Caesarem, ad Angliæ regem. Viros litteratos im- pensius fovit ; hinc non mirum, si certarim illum laudaverint viri docti. AlumnoS S. Igna- tii, qaosfesuitas vocamus, amore singulari prosecutus est, quibus primum in Galliis collegium apud Turnonum construxit ; eorumque causam miro studio prosecutus est in colloquio Pis- siacensi : sepeliri voluit in collegio Turnoncn- si lbcietatis fefu, mortuus anno 1562. LXXXV. Hippolytus. ( Hippolytum Atestinum Alsonsus I. Ferrariæ dux ex Lucretia Borgia genuit ; nec mirum si tam illustri editum loco Galliæ rex FranciscuS I. illum tot sacerdotiis oneraverit, potius quam ornaverit. Nam præter ar- chiepilcopatum Mediolanensem tres in Gallia possedit, cum plurimis episcopatibus, sub administratoris titulo, & longe plures abbatias. Hic princeps maximis negotijs abadolescen* tia apud Gallos innutritus, propter arctam fratris lui Herculis II. ducis Ferrariæ affinitatem cum regia Franciæ domo ( duxerat enim Renatam Ludovici repisXII. filiam) Francisco- que I. regi acceptisiimus, etiam ad intima ejus consilia admissus, ejusdem commendatione a Paulo III.summo pontifice purpura Romana donatus est anno 1538. mense Januario, etsi nonnisi 11 r. nonas Manii publice sit adscitus in sacrum collegium, titulum consecutus S. Mariæ in Aquiro. Fuit etiam ecdesiasticipatrimonii legatus Pio V. Romæ sedente. Titulum archiepiscopi Ausciensis consecutus est permutatione facta cum Francisco Turnonio cardinali, cui Lugdunensem cesiit cathedram. Nihil vero ab eo gestum legimus in Ausciensis ecclesiæ administratione. At plurima sunt quæ pro regni Franciæ communi bono facta eum nobis commendent. Senas enim nomine Henrici II. regis, cuius ad patrocinium consugerant, summa prudentiæ & æquitatis opinione biennio moderatus defendit egregie. Deinde sub Carolo IX. in Galliis legatione functus est pro Pio papa IV. & ad tuendam catholicam fiaem contra hxretico- rum arma, insidias, & præstigias plurimum laboravit. Hinc non immerito rerum Gallicarum ipsi patrocinium creditum ess Ad commune quoque totius reipublicæ Christianæ bonum » ad Casarem in Germaniam profectus est, ut U S C I E N S I S. 1004 inter Christianos principes pacem conciliaret, ac stabiliret. ( Coluit Hippolytus homines ætate sua litterarum studio & amore insignes, Paulum Manu- tium, M. Antonium Muretum, Cælium Casea* gninum, Arnaldum Oflatum &c. aderatque principe digna liberalitas & magnificentia. Ro- mæ spiritum reddidit, cum sexagesimum æta- tis annum nondum attigisset 1 v.nonas Dccemb. 1572. Corpus in S. Catnarinæ templo dtposi- tum ad urbem Tiburim transtatum, in Fran- ciscanorum basilica sepelitur cum hoc epitaphio : Dio OpT. Max. HIPPOLYTO ET ALOYSIO ERINCI- PIBUS ATESTINIS S. R. E. CARDINALI- BUS, CÆSAR ATESTINUS MARCHIO.PA9 TRUO ET PATRUELI BENE DE SE ME- R ITIS P. C. M. DC. XVIII. Johannes Ant. Pecramellarius, Andi eas Vi- ctorellus, Ciaconius » U bellus Italiæ sacræ to. 2. inepiscopis Ferrariensibus, Paulus Manu- tius, Jac. Aug. Thuanus hisu lib. 54. ejusdem Cardinalis elogium evulgarunt. LXXXVI. ALotS IU$. Aloysius d’Este, patre Hercule 11. duce Ferrariæ, matre Renata Ludovici Xl I. Franciæ regis filia natus 1538. ob egregias animi dotes a Paulo III. papa adhuc adolcscensFer- rariensiS ecclesiæ —regimini ex celsione patrui Hippolyti præfectus fuit an. 1553.10 Galliam postea protectus Henrici II. regis gratia nominatur Auxitanus antistes, ultro abdicante Hippolyto patruo. Creatura Paulo IV. diaconus cardinalis ad titulum SS. Nerei & Achillei 1561. Februarii 26. & quadriennio post Ma- ximiliani imp. sororem Barbaram, Alsonso fratri duci Ferrariæ nuptamTridentiexcepit.Hic cardinalis bis sub Gregorio XIII. legatus mit- ( titur ad reges ChristianilsimoS Carolum IX. &Henricum III. ubi comitiis cleri Blesensibus interest anno 1578. Præterea Galliæ protector electus est, quod munus per quatuordecim annos post Hippolytum patruum impigre exercuit, calamitosisiimis licet temporibus, in quo sideS ejus & animi magnitudo exploratæ, maxime emicuerunt. Princeps vero fuit optimæ indolis, & magnanimitate, munisicentiaque nulli fecundus, ut puepuratorum collegii lumen haud immerito sit appellatus, ut fusius prosequuntur Petramellarlus in continuatione ad librum Onuphrii de summis pontificibus & cardinalibus, Ciaconius, Ughellus Italiæ sacræ tomo II. PaulusManutiuS libro III. epilt 14., & Jac. Aug.Thuanus in carmine consolatorio ad Annam Estensem Nemorosu ducissam il- lustriss. principem feminam, de morte ejusdem Aloysii fratris fui. Romæ animam emisit in fusa hortis Quirinalibus die Martis 111.cak Januarii 1586. Cor ejus in Augustæ-Ausciorum ecclesia sepelientium delatum, viscera Romæ ad B. Ludovici condita sunt ; corpus vero in sede S. Francisci Tibure tumulatur juxta patruum. Guillelmus Blancus episcopus Venciensis in Provincia, his eruditissimis versibus ejus obitum celebravit :
