Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/545

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

Ion ECCLESIA go Serret, in pago Elusano. At nunc ille locus. transiit ad canonicos seculares, pertinetque ad ecclesiam Ausciensem, inter cujus dignitates numeratur abbas de Serres. Anno 1275. Johannes de Besuas abbas cellæ Fraxili legitur in charta Ausciense Olim erat in pago Elusano abbatia sancto- rum Gervasii & rrothasii, seu sancti Luperci, alsas Lupcrculi, ubi adhuc tempore Willelmi de Montc-alto archiepiscopi Ausciensis, abbas erat Raimundus, qui subseripsit chartæ ejus- dem Willelmi pro Cluniacensibus seculo XI. Hoc monasterium datum est sancto Petro Cluniacensi ab Aimerico comite Fidentiacen— g si *, cujus generis seriem edisserit Oihenartus in sua notitia Vasconiæ, ut probat charta hæc quam archivum Cluniacense nobis suppedita- vit : Ego in Dei nomine Ay meritus comesstlius Asta- nova, dedi Deo & sancto Petro Cluniacenst, & domno Hugoni abbati ac successoribus suis, quoddam monasterium beattjstmi Luperci martyris in fago Elisano constructum, mei videlicet juris, regendum & ordtnandum. Sciendum est autem, quod Bernardus comes proavus meus, quondam monastico ordini illud tradiderat, ut monachi regulariter ibi viverent-, quod & mulsis annis fece— Q runt : sed postea tepesuente fervore saculariter vivebant : accepi ergo constlium cum venerabili archiepiscopo Auxiensi’Willelmo, qui me sapius pro hujujmodi terribiliter increpabat, dicens me damnandum fore s ntst ad pristinam religionem illud revocarem, quod placuit mihi. Damus ergo prafatum monasterium domno Hugoni abbati Cluniacensi, & successoribus suis regendum &dis- ponendum, &c… Actum anno incarnationis Dominica ML XXXVIII. Sign. Domni Willelmi Auscensts archiepiscopi. Sign. Domni Aymerics comitis qui hanc cartam fieri jussit & aliorumi I Nunc monasterium sancti Luperci celebris est prioratus ord. Cluniacensis, cujus loci prior D. Johannes Marre, postea episcopus Condo- miensis plus juxta & doctus, ecclesiam sancti Luperci cathedrali haud imparem a fundamentis erexit. Obiit anno 1621. Monasterii sancti Johannis de Sancto-monte 1 ad Aturum amnem eadem fuit fors ; cum ’enim ordo monasticus juxta S. Benedicti regulam ibidem intepuisset, ac locus in manus laicorum devenisset, postea religione ducti ; maxime vero peste quæ grassabatur territi, coeperunt monasterium hoc restaurare seculo XI— ; quo tempore abbas erat Raimundus commemoratus in diplomate Bernardi Tumapalarii anno 1061. Tuncque ut disciplina regularis in eo continuo vigeret, datum est Hugoni abbati & Cluniacensibus, uti probant varix chartæ de hoc monasterio a nobis editæ, & in Gallia Christiana fratrum Sammarthanorum. Fuit olim abbatia B. M. de Gojono, cui an. t I277. Amanevus de Armaniaco archiepisCopus «• Ausciensis multa cessit. At anno 1432. aGui- done abbate Morimundi » auctoritate capituli generalis, unitur hæc abbatia monasterio B.M. de Gimonte. Tornus I. AUSCIENSIS. IOIz L Cœnobium S. M. de Coirentiano in diœce- si Ausciorum olim erat abbatia ; ex hac charta asservata ln archivo S. Mariæ Ausciensis : Notum stt omnibus Christianis quod ego N. filia Odonis vicecomitis Lomaniatuxor Gerardi Orbusani, per constlium Gerardi mariti mei & amicorum, & Fortgarsta abbatis ecclesta Coirentians, adstrmo donum quod feci S.sohanni de S. Monte in manu archiepiscopi Willelmi.&c. Actum mensu Sept. luna Ix. Fria 1 u./ » claustro S. Montis regnante gloriostssmo Philippo rege. AbBATIÆ QUÆ EXSTANT. Abbatiæ qux adhuc sunt superstites.hoc or= dine recensentur. Pessmum ord. S.Ben. Simorra ord. S. Ben. Cella Medulli ( Sarramon) ord. S. Ben. S. Orientitis ord. S. Ben. Bardum seu Berdona ord. Cisterc. Portaglonium ( Bouillas) ord. Cist. Flaranum ord. Cist. Gimundum ord. Cist. Casa-Dei ord. Præmonstrat PESSANUM, #/. PECIaNUM. PEssanum monasterium ord. S.Bened. diœ- cesis A uxitanæ, S.Michaeii archangclo sacrum, situm est in pago Astaricensi haud procul ab, Auseia civitate. Jam exstabat ineunte seculo IX. nam recensetur inter Vasi : oniæ coenobia in constituto facto Aquisgrani anno 817. Huic olim monasterio subditum fuisse cœnobium S.Johannis de Sordua testatur vetus charta a nobis inter probationes excusa, numero xvI. Narratque quomodo cum subtrac- tum fuisset, ipsi restitutum sit tempore Rai- mundi Copæ Ausciensis archipræsulis, qui sedit 1 inter annos 1020. & 1030. Post procellas cum Saracenorum, tum Nor- mannorum.Pessanum in laicorum manus incidit, qui eo potiti sunt usque ad Guillclmum filium Arnaldi comitis Astaricensis, qui videlicet Guillelmus, cum illud possideret tanquam hereditatem ab atavis acceptam, concessit Si- morræ, haud dubie restaurandum & Fortoni abbati, acceptis tamen octo vasis argenteis pondo librarum nongentarum, ut fert charta ea de re facta, quam vide inter probationes. Ex monasterii monumentis eruimus seriem abbatum qui sequuntur. Series abbatum. I. Octarius sub Isemberto præsule, regnante Carolo rege anno 6. Carolum-Calvumhicde- signatum putamus. 11. Oterius anno 975. regnante Lothario, sedente Hidulfo archipræsule Ausciensi. III. Arsicius seu Arsivus e monacho Sor- duensi factus est abbas, cujus tempore Sordua jugum Pessani excudit. IV. Cletus, cui anno 1010. regnante Ro- berto rege anno 30. Ottone in sede Auxitana præsulante, Raimundus de Bassona dedit quoddam monasterium ordinandum. Sss ij