Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/576

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

1073 ECCLESIA LACTORENSIS. *Q74 EPISCOPI lactorenses. T U J I. H E U T E R IU S. HEuterium præsuisse Lactorensibus, pasto- raleque pedum gessilTe tempore S.Hygi- ni seu Genii, communis est opinio. Verum quis sitisteGeniuS aut Hyginus, utrumve S. Hyginus papa qui sedit medio secundo seculo » non explicatur. II. VIGILIUS. Jam acta conciliorum in Gallia celebratorum prælucerenobis incipiunt, ne abberremus, in prosequendis episcoporum nostrorum gestis. ] Certe Vigilium minime nosiceremuS, nisi ad- • fuisset concilio Agathensi, anno 506. cui sub- scriptus legitur episupus de civitate Lactorenji. Adfuerunt simui Clarus metropolis Elusæ antistes, & plcrique comprovincialium prassusum. III. A L E T I U S. Synodo.quintæ Aunelianensi, quam legimus • anno 549. coactam, Aletium intermisse probant acta & subscriptiones. Sed de quamplurimi$ pontisicibusquu post Aletium præfuerunt, altum est per quinque tere secula silentium. Perierunt1 enim eorum gesta & ipsia nomina in tot barbarorum, Saracenorum videlicet acNormannorum, procellis. Episcopatum Lactorensem conversum fuisse ih monasterium, quod erat de jure sancti Severi in cap. Vasconiæ,’infra ostendemus ; sed quo tempore id factum fit nos latet. IV. BsRNAKDUSI. Hunc cpiseqpum Lacturenses habuisse de- finenre seculo X. circa annum 990. quo tempore dux Vasconiæ erat Willelmus, docet nos qtn de historia tam ecdesiastica quam civili, & prophana Vasconum, erudite scripsit Oihenar- ms. V. A R N A L DUS L AnuJdus episcopus Lactorensisjam tumpri- nmm prodit e tenebris, ope Moimacensis tabularii, ia quo legitur testis donationis factæ mo- nastcriis Cluniacensi& Moisiiaceasua Seguino dicto Deillo-Volveno anno 1052. indictione v. * regnante Francorum rege Henrico. Eodem anno ecclesiam S. Dionylii in pago Agennico suam consecravit. VI. JoHANNESl. • Sedisse anno 1060. dicitur, nullo certo testimonio allato, nisi quod putatur adfuisse concilio Jaccæ in Hisuanja eo tempore celebrato, sub Austindo Auseicnsi metropolitano, quemadmodum diximus agendo de hoc archipræ. sole. * VII. RAr MUNDUS I. Raimundus cognomento Ebbo, expræposito ecdesiæ Tolosanæ creatus est episcopus, servata præpositura. • Testis suit donationis factæ Curtensi S. Petri monasterio, abbatique Rai- mundo, a Raimundo-Arnaldi, ejusque uxore, anno 1061. vnj. idus Decembris.Anno 1063. * convenit ad dedicationem ecclesiæ Moilsiacen-, sis cum Austindo suo metropolitano, & multis_ aliis ejusdem provinciæ præsulibus, ut docet vetus inscriptio, quam retulimus in Fulcone Simonis episcopo Cadurcensi, ubi legitur : Auxius Ostendum, Lactor a dedit Raimundum. Anno circiter 1066. præsens legitur, cum Ai— : mericus comes Ausiciensis tradidit Cluniacen- sibus monasterium S.Orientii intra suam urbem positum. Anno 1068. mutatus est Lactorensis ecclesiæ status, uti nos docet concilium Tolosanum, abHugone Candido Alexandri papæ II.legato celebratum hoc anno > in quo hæc de Lacto* rensi leguntur ecclesia : Contigit vero inter eatera de Lectarenst eetlesta, qua erat Jam pene destructa legitime definiendo judicare. Erat enim in loto itio monasterium de episcopatu omnino tonstructum : ita videlicet ut non sufficeret suium ipfiut plebis insuentia bona supra nominata eulefia, episcopatus sulicetf monasterio illi tribuere : verum etiam altaria, lapides, eatera additamenta ibi velocius tranfe mutare. Placuit autem Spiritui sancto illud monasterium jam eo usque quafi authenticum quod Gregorius Lascarenjis epijcopus juris sancti Severi ejse injuste dicebat, ad prtstinum revocare gradum ; quatenus velutt episuopatus stulte agendo jam dudum conversus est in monasterium jta converfim sapienter corrigendo monasterium converteretur in episcopatum. sudicatum est igitur a fratribus omnibus illius Jancti conventus do- ) minum episcopum nomine Raymundum accipere, & locum propria sua sudis in monasterio ea ratione ponere, & monachos ibi morantes religiosu & fecundum regulam sancti Renedicti.vivere, & dominus abbas constringeret, & fipro melioratione vita ad alia vellent ire, nulli denegaret : evacuato autem de monachis templo clericos religiosus ac regulariter vivere volentes, probos, pudicos, fecundum Deum ibi poneret ’. quoniam nullus ulterius monachus, quemadmodum a fanctis patribus illis statutum est, ibi ordinaretur : & ita monasterium non f amplius effiet monachorum proprie locus. fed effiet episuopi vera sudes & victus. Hoc autem privilegium dominus Hugo cardinalis vir excellentissimus, cum arehiepiscopo Guillelmo Auxiensi, Aymone Bituricensi, & cum episcopis Duranno Tolosanot Geraldo Caturcensi, Godemaro Xantonensi, Grego- rio Lafcurrensi, Petro Adurensi, Guillelmo conve- nensi, ipsu Raimundo Lectorensi, Bernardo Cosu- ranensi, Bernardo Aquensi s item abbatibus Hugo- ne Cluniacensi, Ademaro de sancto Martiale, db Lpge litteras Ifami Tolosani episcopi datas anno 1077. pro Cluniaco, quibus Raimundus subCcribens fe stmul episcopum Lactorensem, & przpostcum S. Scephani dicit