ii53 ECCLESIA CON datum esse successorem, cujus credimus eum fuisse consanguineum. Nam pro cognomento de Sobole autumamus legendum esse de Sabou- lies. Vita excessit anno 1275. & quidem die xvn. cal. Novembris, ex necrologio B. Mariæ. XXVII. Raimundus III. Raimundus de Restolio brevi tempore præ- fuit, comparetque in tabulis collectarum tempore Philippi III. regis decimarum, anno 1277. Ejus dies anniversarius in ecclesiæ necrologio notatur x. Cal. Aprilis anni 1278. inquiunt Sammarthani fratres : sed forsan attigit annum 1279. & is est qui in epistola ex Ausciensi concilio scripta hoc anno nonis Februarii, ad Eduardum Aflgliæ regem & ducem Aquita- niæ, ab archiepiscopo Auxitano ejusque pro- vinciæ episcopis, designatur per litteram D. quæ lapsu Amanuensis posita est pro R. nullus enim sedit in Consoranensi cathedra his temporibus cujus nomen a littera D. inciperet. XXVIII. AUGERIUsII. Quem in suo catalogo Sammarthani fratres Augustinum appellant, Augerium dictum suis- se ex veteribus intelligimus instrumentis. Hic anno 1279. electus legitur ; & anno sequenti nonnulla condidit * statuta de præmio & stipendiis rectorum seu parochorum, pro sepulturis, celebratione nuptiarum, administratione- que aliorum sacramentorum. In veteri catalogo Consoranensium episcoporum, quem viderunt nostri Sammarthani, occurrit quidam Rogerius, qui de stirpe comitum Convenarum onus asseritur. Sed ut ipsi observant, in stemmate comitum illo*um edito ab Oihenarto, in Notitia Vasconiæ locum non habet. Vero propiuS autem est Augerium, & Rogerium unum eundemque fuisse episcopum : anno vero 1280. sedisse legitur. Anno 1290. die Sabbati proxima post festum assumtionis B. Virginis, apud Nugarolium ce- lebratum est Auxitanæ provinciæ concilium, & inter præsules qui adfuerunt, primus post archiepiscopum recensetur episcopus Conso- ranenns, cuju nomen non profertur. Post Rogerium in Gallia Christiana Sammar* thanorum succedit alius Augerius cognomento de Monte-salcone ; qui procul dubio est idem Augerius, quem in duos diviserunt, ob sicti- tium Rogerium inter illos positum. Hic episcopus ex nobili genere de Monte-salcone quod adhuc superest, ortus erat. Ejus tempore ipsiusque sumtibus, ecclesia S. Licerii decorata est picturis, sediliaque chori constructa sunt ; quod ex ipsius symbolo, nimirum accipitre, seu falcone, super montem posito in iis depicto colligimus. Obiit anno 1303. sepultus- que est in ecclesia S. Licerii cum hoc epitaphio : n Anno ti8o. die Transfigurationis fc licet 6. Augusti litteras dedit ad definiendum quid rectoriBastidz deSerron deberetur, prb sepukura, pro fponsalibus, pro decima sou primitiis agro- rum. fice. Verbi gratia pro funere debebatur presoytero vestii prctiofior aut melior mortui cum sox denariis Tolosanis : majori cruci solvebantur duo denarii a minori unicus » cx tabula na domus urbice Bastidc de Scrron. ERANENSIS. 1134 Hic jacet reverendus in Christo pater Dom. dominus Augerius de Monte —falcone, Dei gratia episcopus Conferanensts, qui obiit calendis Junii Jub anno Domins MCCCIII. cujus anima requie- fcat in pace, amen. Ex hae.gente est noster D. Bernardus de Mont-faucon, cui debemus operum S. Atha- nasii novissimam editionem accuratisiimam, item Exaptorum Origenis ; Palæographiam, & varia alia opuscula ; led longe plura meditatur, & jam jam parturit. XXIX. BERNARDUS. Bernardus de Monte-acuto, die Lunæ post festum S. Andreæ apostoli anni 1303. cum fuis coepiscopis convenit ad synodum provincialem apud Nugarolium habitam, in qua electus & confirmatus appellatur. Obiit anno 1309. pridie cal. Junii, ex necrologio B. Mariæ, quod mendose appellant martyrologium. Hoc anno Arnaldus de Hiipania vicecomes Conseranen- lis cum uxore sua Philippa sorore comitis Fu- xensis, monasterium Fratrum Prædicat. in oppido S. Geruntii fundavit, ut ait Bernardus Gmdonis in hisu ejusdem monasterii, obser- vatque Baluzius. XXX. ARNALDUS II. ArnalduS Fredeti, ah F radet i, ex ordine Dominicanorum, Bernardi locum excepit. Hic cum capituli consenso certas duodecim canonicorum portiones constituit ; quam legem Johannes papa XXII. anno pontincatus sui 11. IV. calendas Maii, auctoritate apostolica confirmavit. Verisimile est eum comitiis Occita- niæ adfuisse anno 1313. Nam de his loquenS Guillelmus Bardini, in historia Parlamento- rum linguæ Occitanæ, ait : ln camera ecclesta- stica sujpecti erant regi archiepiscopus Auxitanen- sts, Johannes de Convenis episcopus Magalonenjis, Arnaldus Fredetus episcopus Conferanensts, Ludo- vicus de Pictavia episcopus Vtvariensts, Raimundus Galardi abbas Condomicnsts, Raimundus de Verdela abbas S. Saturnini. Ejus nomine Augerius * de Caudarasa canonicus & vicarius ecclesiæ Tarbiensis convenit ad synodum pro-, vincialem Nugarolii habitam anno 1315. Obiit anno 1329. jacetque in ecclesia Fratrum Praedicatorum Rivenlium ante majus altare in tumulo erecto ; & in inscriptione sepulcrali dicitur abbrevialse post illas in Genesim, suisseque Clementis papæ capellanum, & confessionum auditorem. De eo ita vetus necrologium Praedicatorum Cadurcensium : xxxI. MaH obiitR. D.frater Arnaldus Conferanensts episcopus, cui omnes & stnguli conventus totius provincia Tolosana obligaverunt se tempore quo vivebat, ad faciendum anniversarium stnguiis annis in die desunctibnis sua, propter multa qua deditstngulis conventibus in vita pariter & in morte, ^ui etiamsedt elee- mojynam Jingularem cuilibet fratri de provincia ista. Et estsepultus in Rivis in medio chori ecclesta Fratrum Pradicatorum, quam ipse fundaverat. De eodem legitur in codice ms. Dominica- norum
