.r, 5 ECCLESIA C< * pud Tolosam : Frater Arnaldus Fradesi Busulgalensts, suit factus episcopus Coseranen- fis, tusussedes S. Laterii appellatur. perDom.Cle- mentem papam V. tusus erat peenitentiarius & tapellanus, anno Domini mcccIX. circa festum S. Johannis-Baptista. Hit est Coseranensts episco- patus, quem beatus pater Dominicus oblatumstbi torde & animo recusavit. sicut infra notatum est loto suo. Hit sancte & devote obiit in vigilia Ascenstonis Domini, qua contigit illo anno ultima ait lbfais infesto Petronilla anni Dom.Mcccxxix. & sepultus fequenti Sabbato in ecclesta Fratrum Praditatornm. quam ipfe construxerat adhuc vivens. XXXI. RAIMUNDUS IV. De Raimundo, cui cognomen erat de Monte-acuto, nihil habemus, nisi quod doctissimi fratres Sammarthani tradunt ; illum scilicet fuisse Arnaldi successorem, suscepisse ecclesiam administrandam die 27. Junii anni 1329. ex actis consistorialibus Vaticani> sedisseque ad* huc anno 1336. ex tabulis ConsoranensibuS. XXXII. A nt o N1 vs. In vita secunda Clementis papæ V. sit men-* tio Raimundi Aspelli comitis Romandiolæ ne— ( potis hujus papæ, de cujus comitis cæde prope Mutinam agitur in præfata vita. Ex genere Aspelli suifle Antonium de Aspello episcopum Consoranensem post Raimundum vix dubitamus. Et fortasse Clementis papæ erat consanguineus aut affinis ; unde illi facilis ad dignitates ecclesiasticas aditus. Ceterum non diu potitus est episcopatu, mortuus, ut aiunt Sammarthani, anno 1340. ex S. Licerii necrologio. XXXIII. PETRUS III. Petrus de Narbone memoratur in litteris quorumdam episcoporum Avenione conscri- , ptis 17. Maii 134.6. de indulgentiis in honorem B. Virginis Deiparæ concessis. Ita fere nostri Sammarthani 5 at Claudius Robertus, omisio Petro, successorem Antonio dat quemdam Guillelmum, quem dicit sedisse anno 1343. Forte Guillelmus sedit inter Antonium & Petrum. XXXIV. DURANDUS. Notus nobis est Wc episcopus, ex litteris Jo- hannis comitis Armaniacenns, qui Durandum episcopum recens promotum, a præ stando ho- magio, quod Tolosæ senescallo debebat ra-’ tione bonorum temporalium episcopatns, im- munem voluit esse, per annum & amplius ; quod a summi pontificis latere, cujus consanguineus germanus erat, vix divelli posset. Litteræ comitis datæ sunt 16. Octobris anno 1346. de quibus Baluzius in notis ad vitaS paparum Ave- nionensium. XXXV. CANARDUS. Canardus ex canonico Lumbariensi factus est episcopus ; sed male audiit pro relaxata ec- clesiastica disciplina s nam canonicos a lege as- sidue commorandi absolvisse dicitur, in actis Tomus L. NSERANENS1S. iijtf reformationis postea factæ a Pontio episoepo apostolica au oritate fulto, ex quibus habemus hunc episcopum vixisse anno 1355. Sed jam sedebat anno 1354. quo fundavit in Lumbariensi S. Annæ sacello quatuor capellanos. Jacet in ecclesia Lumbariensi, mortuus an. 1358. calendis Decembris. XXXVI. JoHANNEs I. De Johanne hoc unum dumtaxat scimus, ipsum, cum esset episcopus Consoranensis, transtatum fuisse ad ledem sancti Pontii To- meriarum, ab Innocentio VI. pontisicatusejus anno 9. Iv. calendas Februarii, hoc est anno Christi 1360. XXXV 11. BERENGAR1US II. Berengarius exstinctus est anno 1362. xvi. calendas NovembriS, ut prodit vetus codex Conseranensu ecclesiæ. lta fratres Sammarthani. XXXVIII. Po NTIUS. Pontius de Villamuro, abbas SS. Petri & Pauli de Lesato, cum in regimine hujus monasterii consenuisset ( illud enim administrasse legitur ab anno 1316. ad 1361. aut 62.) assumitur invitus ad episcopatum Consoranensem die 10. Decembris anni 1362. ut notatur in Gallia Christiana Fratrum Satnmarthanorum. Multum vero laboravit ad ecclesiasticam di- sciplinam resarciendam, & contra laxamenta morumque corruptelas muniendam, auctorita- te ad ia Fretus apostolica. Anno 1368. adfuit per procuratorem concilio Vaurensi trium provinciarum habito in festo Pentecostes ; quo anno archidiaconatum contulit. In suo Lesatensi coenobio, mortis memor.se- pulturæ locum sibi paravit in sacello S. Benedicti, ubi etiam nunc exstat insigne lepulcrum in fornice intra murum facta, ubi viutur ejua effigies quasi jacentis cum vestimentis pontificalibus, capite mitra cooperto, manibusque junctis. Legiturque insculpta lapidi hæc inferi- ptio : AnnoDom. 1368. dominus Fotsrivsepi- Jcopus Conferanensts » prafuit isti monasterio Lesuti xLv. annis, fecit fieri istam sepulturam. ut ipsum intuentes orent pro anima ipstus episcopi. Cujus anima requiescat in pace. Amen. De tempore quo vita cesiit, nihil certi habemus. XXXIX. Amb £ 1US. Amelius de Lautreco canonicus Regularis ordinis sancti Augustini, doctor decretorum, canonicus & cancellarius Tolosanus, successor datus est Pontio anno 1371. mense Januario, ex Vaticani scriniis. Testimonium de ejus episcopatu suppeditant quoque tabulæ anni 1374. Deinde Amelius factus est Convenarum episcopus & cardinalis, obiit vero 7. Julii anni I3PO. XL ARNALDUS III. Huic episcopo in catalogo asiignatur annus 1381. & quidem juxta documenta publica, si Sammarthanis nostris fides adhibenda sit. C ccc
