„j, ECCLESIA quapropter vos teelesta nostra doloribus compacta— i mini, onus ejus alleviantes per concessionem pastoris, ut ecclesta moeror & lamentatio in exaltationem & gaudium convertatur. Gcrvasius concedit Adurensibns abbatem Ca- sæ-Dei.ut probat hæc ejusdem epistola, postulatum in episcopum. Firw venerabilibus & in Christo dilectis decano & capitulo Adurenst frater Gervastus Dei patientia Pramonstract dictus abbas, sulutcm & orationes in Domino salutares. Receptis litteris universt- tatis vestra nobis cum multa devotione porrectis, potuimus non moveri pietate, visuprima fa— j cie litterarum, pro eo quod scilicet pralatus vester qui in vita sua virsuit profecto providus ac honestate probatus, viam universacarnis, stcut Domino placuit, sts ingressus, & quod ecclesta Adu- rensts tanto stt viduata pastore, qua, ut verbis vestris utamur, procellis maris hinc indefluctuantibus periclitari compellitur, nist mors ejusdem pralati successoris beneficio stt redempta. Verum cum esc voluntate Domini, non ex meritis personarum apud vos vigeat ordo noster, ut ex ipso vobis assumere velitis pastorem venerabilem in Christo dilectum fratrem abbatem Casu Dei quem vobis unanimiter postulastis, amicabilitcr concedimus > & benigne rogantes ut serenitas vestra & devotio quam erga ordinem memoratum cognofcimus vos habere.in posterum non tepescat. Supplicamus actam vobis quatenus ecclesiam Casu-Dei, cum fit pauper in rebus, foveatis in quantum vestra di- fcreiio permiserit honestatis. Gervasius abbas Praemonstrati suo præsuit ordini, ab anno 1209. ad annum 1220. ut dicemus in episcopis Sagiensibus. ltaque Casæ- Dei abbas ab eo concessus, ut sieret Adurensis episcopus, debuit sedere inter annum 1209. & 1 1220. ls non fuit Viralis, qui monachus fuerat, non abbas ordinis Prarmonstratensis. Neque hoc de Gauterio potest intelligi, quem constat fuisse monachum Cisterciensem. Itaque verisimile est Johannem I. fuisse illum abbatem Casæ-Dei, de quo in epistolis præ- miffis agitur ; nisi fortasse hic episcopus sederit inter Martinum I. & Vitalem 11. XVII. GAUTERIUS. Gauterius episcopus innotescit ex ejus epitaphio quod hactenus ejus sepulcro iissculptum legitur in diruta navi ecclesiæ Bonarum-vallium, hoc modo : 111 cal. Augusti obctt domnus Gauterius Clarevallensts monachus episcopus Aiuren- sts. Annus ipsius obitus non notatur > sed character accedit ad annos circiter 500. XVIII. Ak NAL Dus. Arnaldi episcopi Adurensis nomen designa- tum per primum nominis characterem A. re- peritur in veteri registro connestabulariæ, ut aiunt, Burdigalensis, ad annum 1221. Testis autem fuit in profeffione fidei clientelaris Guillelmi de Monte-Catano vicecomitis Bear- nensis, quam de terra sua VasConiæ exhibuit die 22. Februarii, Henrico regis Angliæ se- nescallo, præsentibus Raimundo Garsia de Tornus 1. A D U R E N S I S. I ! 0 Navailles, R. Arnaldo de Coarrasa*, & aliis proceribtiS. Nominatur & in bulla unionis ab- batiæ S. Quiteriæ de Manso, cum episcoparu Adurensi a Greg. IX. summo pontifice anno’ 1227. al. 1228. De illo hæc leguntur in S. Severi veteribus 1 chartis : A. (Amanevus) Auxitanus episcopus, H. (Hugo) Bigorrensts &R. Olorensts episcopi, pacem inter A. ( Arnaldum) Adurensem episcopum, & priorem ac conventum S. Severi de consensu A. episcopi Lascurensts ejusdem monasterii provisuris, auctoritate Gregorii papa JX. renovant, confervas a monachis ubicumque intra Adurensts epijcopatus limites existant, omnimoda ab tps- Jcopi jurisdictione exemctone. Actum mensu Decembri an. Verbi incarnati MCCxxxI. lta tabu- læ S. Severi. XIX. Augemus. Eodem tempore quo Arnaldus ecclesiam Adurensem moderabatur, occurrit in codice Burdigalensi Augerius episcopi Adurensis ecclesiæ titulum gerens, inter Benearnii proceres, qui adfuerunt sacramento fidelitatis, quod Guillelmus de Moncade vicecomes Bearn. senesoallo Henrici regis Angliæ præstitit pro terrarum suarum dominio quas in Aquitania obtinebat. Idem Augerius anno 1227. nomina* tur abbas S. Quiteriæ in bulla unionis hujus abbatiæ cum epiTcopatu, tempore Gregorii IX. De eodem in martyrologio seu necrologio Sanseveriano : vnn.cxZ. Augusti depostcto domp- ni Augerii episcopi Adurensts ecclesta bona memoria, anno MCCXXXVII. Non minus nos torquet quod legimus in libro rubro, de synodalibus Constitutionibus promulgatis in ecclesia S. Hippolyti ( de Viile- ( ncuve de Marsan) die 6. Octobris anni 1229. per M.episcopum Adurensem ; utrum enim hic sit idem ac Augerius, vel Arnaldus, cujus nomen amanuensis volens per priorem litteram A. significare, incaute scnpserit M. aut alius prorius sit ab illis episcepis, ignoramus. XX. Raimundus II. Ad Raimundum de S. Martino exstant lit- teræ decani S. Andreæ Burdigalensis, sanctæ Sedis mandato adversos GastonemBenearnen- sem vicecomitem, ac foederatos hujus regionis nobiles, seriptæ anno 1253. ex chartul.Bur- digal. Occa fio adversus illos proceres scribendi sutt, quod Henricum Angliæ regem, in procinctu profectionis maritimæ ad bellum sacrum, incursione facta per Aquitaniam vexassem. Anno 1264. sabbato post festum sancti Michaelis litteras testimoniales dedit de miraculis quæ fiebant in ecclesia Carmelita- rum Tolosanorum, quibus in litteris legitur episcopus Adurensis, & S. Quiteriæ, ob unitam episcopatui Adurensi S Quiteriæ abbatiam, uti jam superius dictum. Raimundum deposito pastorali onere, it> gressum esse monasterium S. Johannis de Castella, an. 1266. ibique institutum Præmon- strarensium suscepifle, docent Fr. Sammar- thani. Sed contra id pugnat necrologium sancti Severi in capite Vasconiæ, ubi Raimtrn* Dddd ij
