Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/628

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

» 77 ECCLESIA Obiit anno 1142. nonis Septembris juxta nc-j crologium. X. R. Sancius anno 1141. quo inter Bonum* hominem episcopum Adurentem, & ipsum fuit controversia pro ecclesia Montis — Marciani, de qua locuti sumus in hoc episeopo. Legendus ea de re Petrus de Marea 1. IX. hilt Bearn. c. S. obiisse legitur anno 1148.septimo cal. A- prilis. Huic abbati aliqui præmittunt quemdam Raimundum qui uno tantum anno sederit. Sed perperam > cum R. Sancius fuerit Arnaldo lubrogatus. Alii R. Sancio successorem dant Raimundum ab anno 1143. sed verisimile est eum a R. id est Raimundo Sancio non esse distinguendum. For sitan quoque ipse est Raimun- dus abbas qui anno 1154. cum episcopis & proceribus elegit in dominum & rectorem Benear- nii Raimundum comitem Barchinonensem Ar- ragonum principem. Vide histor. Bearn. 1. v. can. 34. XI. Bernardus I. cognomento de Born ex fragmento chartularii, ubi legitur quod ejus tempore an. 1175. Centullus vicecomes Mar- cianensis & comes Bigoritanus.siiius fundatoris urbis Montis-Marciani, consirmarit donationes omnes a patre factas. XII. Garsias-Arnulsus de Navaliis, de quo nihil novimus nisi quod docet necrologium his verbis : IV. idus Februarii dcfojitio domnt Garsta- Arn. de Navaliis abbatis ijlius monasurii anno Domini MCLXXXVI. XIII. Arsms abbas dccimus-quintus numeratur anno circiter 1200. Itaque duo abbates omifli sunt, qu ; fo.-sitan simt : Fortius in veteri necrologio commemoratus 17. vel 18. calend. Augusti, & in parvo chartulario SiJvæ-maio- ris : necnon Artaldus, seu Arnaldus Auricula,

? ui quadam acquisivisse legitur, juxta castrum alestron, quo vero tempore sederit ignoratur. Arsius fuit etiam epikopus Lascurrensis, ut docet V. C. P. de Marea 1. vi. c. 19. Obiit HI. nonas Augusti an. 1213. ex S. Severi monumentis. XIV. Arnaldus IIT. electus dicitur an. 1213. quo anno XI1. cal. Maii Innocentius III. re- lcripto munivit libertatem & immunitatem monasterii, quam tamen paulo post impugnatam videbimus. Idem credjtur esse A. episcopus Lascurrensis, de quo in episcopis hujus sedis ad annum 1231. Certe constat hunc prassulem simul fuisse abbatem sancti Severi. Hoc abbate Pedente anno 1231.sopita est altercatio inter t pi- Icopum Adurensem & ipsum de jurisdictione epilcopali, a qua judices quos Gregorius IX. delegaverat monasterium absolverunt & exemerunt ; quorum judicium aiunt Clementem IV. anno 1266. confirmasse, deinde concilium Basileense anno 1437. Unde in collectorum pontificiorum litteris, quæ de pecunia ip- sis persuluta per abbatem & monachos sancti Severi testimonium exhibent, istud monasterium ubique dicitur ad Romanam sedem nullo med)o pertinens. X V. A rnaldus IV. sive idem sive alius repe- ritur abbas uique ad annum 1260. XVI. Garsias Arnaldi de Navaluis an. 1262. ADURENSIS. 1178 confensic ædisicari a civibus domum communem urbis, Hotel-de-ville. At cum eosdem plerumque expeiiretur disciplinæ impatientes, ne totam amitteret potestatem, ejus partem cessit regi Angliæ, instrumento publico, quod olim pariagtum appellabant 1 sicque sibi Eduardum regem devinxit, qui an. 1273. curiam majorem habuit in monasterio. Vocandi autem ad hunc conventum provinciam dedit huic abbati, cui hoc munus tanquam vicario curiæ debebatur, ut probat P. de Marea l.vn. c. 18. & 19. Tempore Garsiæ Alienora Eduardi regis Angliæ uxor dicitur patribus Prædicatoribus ord. S. Dominici siedes procurasse apud S. Severi fanum, an. circiter 1285. cum consenPu tamen abbatis & monachorum, quibus etiamnum quemdam persolvunt cerssum. Postea cum lites ortæ essent de sepulturis, quas sui juris esse contendebant monachi, compositione facta, fratribus Prædicatoribus permiserunt sepelire in siaa ecclesia, modo tertia pars cereorum & oblationum si]æ reservaretur ecclesiæ. Nunc hæc portio redacta est ad quartam panem. Notatur mors Garsiæ ad 111. idus Febr. an. 1288. XVII. Arnaldus V. dicitur ejus sirccessor, qui per biennium sederit, sed de illo nihil certi habetur. XVIII. Guillelmus I. memoratur in quadam charta de jure pedagii data die Mercurii ante Pascha scu seria IV. ntbdomadæ pœnosie an. 1302. Forsitande ipsi> debemus interpretari quod legitur in necrologio : vii. eal. Maii obiit D. Guilltlmui abbas ifitus monasterii anno 1307. XIX. Gaillardus genere, doctrina, virtutum* que laude clarisiimus, Clementi V. carissimus, a quo jus utendi pontisicalibus insigniis obtinuit bulla data Pictavis calendis Aprilis anno 1307. appellatur capellanus domini papæ in

? [uibusdam instrumentis pro unione prioratuum ancti Petri de Monte, & Iancti Genesii de V al- 7 libus cum prioratu simctæ Mariæ-Magdalenæ Montis Martiani, an. 1308. Mortuus legitur IX. cal. Martii ejusdem anni, Ied perperam : nam testis fuit (aeramenti præstiti Clementi papæ V. a nuntiis & procuratoribus Henrici imperatoris an. IJ09. VidcOdoricum-Rainal- dum & Baluz. in notis ad vitas pap. Avenion. col. 274. XX. Guillelmus II. per paucos menses abbaS fuit ; unde omittitur a nostro Cl. Estiennot, qui post Gaillardum locum dat Rogerio de Aspe- ro-monte, sed de hoc nihil certi habemus. XXI. Raimundus I. factus est cardinalis a

Clemente V. in tertia quam fecit promotione, exContelorio, & srancisco Quercetano, ac obiit anno 1317. tempore Johannis papæ XXII. De eo lege V. C. Steph. Baluzium in nocis ad vitaspap. Aven. Vide quæ a nobis observata sunt in Petro Raimundi episcopo vigesimo secundo Oleronensi. XXII. Bernardus 11. memoratur in chartis, ad annum 1315. XXI11. Guillelmus III. de Podio-Altino, scu Artino ( Puy Artin) ex familia olim in Vasconia præfulgente, ad sedem vacantem eligitur anno circiter 1317. Anno 1324. die 25.