Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/630

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

nSt ECCLESIA chiepiscopus Taurihensis, bullas pro abbatia 1 tenenda obtinuit an. 1565. * a Pio V— post nominationem regiam. An. 1569. hæretici Cal- vinianæ sectæ, expugnata urbe monasterium ipsumque ecclesiam expilarunt, sacras reliquia ; conculcarunt & vasii sacra conflarunt, occisis

? uibusdam monachis & eorum prabendariis. lieronymus cum nihil pene lucri haberet ex possesiione hujus abbatiæ, eam resignavit sequenti. XLIII. Fernandus Thision bullas RomanaS accepit an. 1580. Obiit an. 1585. XLlV. Lælius-Philibertus Solerii, cui Fernandus resignarat, accedente etiam regis no— j minatione factus abbas, , ceffit locum sequenti. XLV. Nicolaiis Ssondratus episcopus Cre- monensis S. R. E. cardinalis, fit abbas 30.1588. aut 1590. paulo post creatur papa, & obit anno 1591. Eo mortuo Lælius-Philibertus provisio- nes obtinuit, sisd nullo pene emolumento, nam hærcticis in illa provincia & urbe grassanti- bus, vix quidquam percipere poterat ex monasterii proventibus. Eo mortuo Henricus IV. rex Francorum anno circiter 1607. abbatiam dedit Jolianni de la Serre viro bæretico, qui bona monasterii vendidit & dilapidavit. XLVI. Petrus de Pontac ex perillustri genere in Aquitania, abbatiam numerata pecu— £ nia ex prædonis manibus eripuit, obtenta a summo pontifice licentia. Hic cœpit monasterii damna tantisuer resarcire. Anno 1620. Capucini de consensu monachorum in urbrm siint admisse Petrus de Pontac obiit an. circiter 1625. quo XLVII. Jacobus de Pontac ei successor datus, an. 1633. ceffit sequenti. XLVIII. Renatus de Pontac, aulpicatus est præfecturam an. circiter 1634. & per annos 50. retinuit. Hic abbas alter fuit monasterii parens, præsertim promovendo ejus unionem cum congregatione S. Mauri, quæ admissa est in ejus possemonem die 6.Maii an.1645. Hujus abbatis tempore monialessub titulo. Ursiilæ, receptæ siint intra urbem. Obiit Burdigalæ die a. Septembris anni 1684. XLIX. Johannes-Ludovicus de Fromentie- res episcopus Adurensis, fuit designatus abbas sancti Severi, cum antea esset abbas de Jardo, sied paulo post obiit nondum adeptus posseffio- nem, aut etiam bullas. L. Ludovicus— Claudius de la Chastre regi ab eleemosynis abbatia fuit donatus anno 1685. ineunte ; possessionem iniit per vicarium 10. Septembris ejusilem anni. Obiit an. 1699. die 24. Maii ab equis rhedæ conculcatus. LI. Antonius Anselme baccalaureus theologus, concionator regius, nominatus est abbas sancti Severi an. 1699. die 7. Junii, & die 21. Septembris ad possesiionem est admissus per procuratorem. AbbATIa GRATIæ-DEI, seu S.Johannis de Castella, sive de la Castera. HOc monasterium ord. Præm. ad Aturim fluvium positum.olim fuisseord. S. Benedicti censet vir Cl. Petrus de Marea hist.Bearn. A D U R E N S I S. nSi l.Iv.C.7. Sane exstabat hac abbatia anno 1073. ex chartario sancti Severi, ubi legitur Gaufre- dum ducem & comitem Pjctaviensem confirmasse hoc anno donationes S. Severo factas, regnante Francorum rege Philippo anno M lxxi II,… in monastcrio Castella, in quopra- fatus dux innumerabili exercituum potitus copia, triumphabat super inimicis infigni victoria. Qua ratione cœnobium hoc transierit ad ordinem Præmonstratensem.nondum expisca- ri potuimus. Id factum aiunt anno 1155. ejus- que fundatores in novo illo statu fuisse Petrum Bigoritanum comitem, Martiani vicecomiiem, ejulque uxorem Beatricem Centulli Benearnii vicecomitis filiam, qui suis illud bonis dotarunt, uti legitur in charta compositionis inter Constantiam Bigorræ, &c. comitisiam, & San- ctium cœnobii hujus abbatem. Hic pius princeps cum æquæ pietatis uxore vetus monasterium restauravit, quod viris religiosis ex coenobio Casæ— Dei accersitis tradidit ; unde Gratia-Dei filia Casæ-Dei legitur. Anno 1568. hujus Pacri loci cultores a Calvini sectariis incendio traditi sunt, ante fores monasterii. ad ulmum annosam consumti. Alter ex illis comprehensiis cum libris & archivis, il- lico vivus concrematus est. Alius item in terram ad caput usque defossus, sclopetis confectus est. Imo alter grangiarii officio non longe a Cadurco fungens, ab iisdem crudelissime, quos ad mensam suam humaniter quotidie adhibebat, trucidatus est. Abbates desiimsimuS partim ex necrologio descripto an. 1557. ex monasterii monumentis, partim ex vicinarum aut aliarum ecclesiarum chartis. ABBATUM SERIES. I. Guillelmus primus abbas obiit an. 1175. Forte is est qui in necrologio Artonæ lignatur die S. Decemb. • II. Arnaldus-Guillelmus 1194. III. Martinus abbas Castellæ & episcopus Adurentis hoc circiter tempore. IV. Petrus 1.1208. V. Odo 1.1210. In necrologio Artonæ Odo notatur 17.Aprilis &26. Octob. ubi forsan Odo qui sequitur est intelligendus. VI. Odo II. 1250. VII. Bernardus abbas Gratiæ-Dei ordinis Præmonstr. diœcesis Adurensis an. 1269. ex chartul. Campaniae ; quo etiam anno Alsonsus filius regis Franciæ, comes Pictaviæ & Tolofe . confirmavit & ratas habuit omnes acquisitio- nes pro monasterio factas in episcopatu Agin- nensi. Vide inter instrumenta. VIII. Sanctius an. 1288. composuit cum Constantia comitista Bigorræ, quorum pacta vide inter probationes. IX. Vitalis, 1346. X. Sancenerius, 1562. XI. Petrus II. 1373. XII. Petrus III. factus est episcopus Aquen- sis, annoque 1410. siidebat. XIII. Guillelmus Arnalius, 1430. XIV. Lubatus, 1431. XV. Ramundus,