Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/636

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

H„ ECCLESIA V Lxxvn. indictione N Ego Gumbaldus epi— i fcopus Vasconia, & frater meus’^IIillelmus Sancti dux Vafeonum… decrevimus quoddam mona- sterium nostri juris, in honorem S. Petri principis Apostolorum dicatum ad pristinum reducere statum. Cumque compertum fuisset, ante Normaturorum irruptionem hoc monasterium Flo- riacensium coenobio fuisse subditum, miserunt Gumbaldus & Frater ejus ad Richardum abbatem Fioriace Issem, qui eum rogaret, ut ipse ad prafatum locum defcenderet, vel saltem, quos vellet e siiis mitteret monachiS, qui amissa reciperent, destructa a fundamentis resarctrent, & aliquod lucrum animarum ibidem acquirerent.. Hoc itaque consilio Gumbaldus & dux eju$ frater donant Floriaco in perpetuum cum sui testamenti auctoritate monasterium suum vocabulo Squirs, fundatum w » partibus Vasconia, in pago Aliardensisuper ripam Garonafluminis, cum omnibus ad se pertinentibus, hoc est ecclefiis, villis, manfis, &c. in subscriptionibus legitur : Signum Gumbaldi epi[copi & totius provincia ducis : Integrum hoc instrumentum edidit V.C. Petrus de Marea, HilL Beneamii, 1.111. c. 5. Quo tempore obierit Gumbaldus difficile est statuere. Jam e vita migraverat quando fundatum est ab ejm fratre w illelmo Sancii sancti Severi monasterium ; hujus enim fundationis ( chartæ, si vixisset, subscribere debuisset tan- 3uam episcopus & dux Vasconiæ. Porro fun- ationem hanc factam sub annum 982. supra ostendimuS. Addit illustrisiimus æque ac do- ctisiimus P. de Marea > episcopos Aginncnfem, Vasatensiim, Tarbensiim, Lactorensem, & Vasconum adfuisse Willelmo duci de hoc monasterio fundando deliberanti, proindecue jam mortuus erat Gumbaldus, qui fere omnes illos episcopatus poflidebat. Exstant in chartulario S. Petri de Regula statuta pro bono regimine Villæ Reguleniis faris ampla, quæ ab hoc episcopo dicuntur condita. Et sane qui ea scripsit meminit venerabilis ducis fratris sui, fere in 2 ipsb exordio. IV. H U g o I. Post Gumbaldi mortem, Agennenfls eeclefia, necnon Bajatensis fingulos prasules acceperunt} ceteras, quicumque pravaluit usurpavtt, inquit Fcriptor histonæ abbatiæ Condomiensis. Itaque Hugo non immediate Gumbaldo suffectus est in sede Vasatensi. Gumbaldus, Antequam episcopatus cathedra sublimareturasxorem duxerat nobilibus ortam natalibus, ex qua filium nomine Hugonem sustulit t ■ inquit supra laudatus fcriptor. Hic congruo tempore educatus, & litterali studio eruditus, videbatur in adolescentia tunc maturis moribus adornari, & justitia operam dare. Quod movit patrem ut illi Condomiensem qua potiebatur, abbatiam conferret ; eumque abbatem clericorum esse pracepit. Ceterum ae cedendo ipsi aliquo ex episcopatibus quos obtinebat non cogitavit Gumbaldus, ob immaturam filii ætatem. Illis vero qui Vasatensem & Aginnensem obtinuerant obeuntibus, utrarumque fediumpatrio more accepit pontificatum. Alios episcopatuS sub ASAT ENSIS. TI94 titulo prasulatus Vasconia tenebat Arsinus, vel Arsius Racha, quem scriptor historiæ Condomiensis dicit pro miræ sanctitatis & continentiæ viro fuisse haoitum. Hugo pontifex ordinatus religiolæ vitæ continentiam sectabatur, inquit iam siæpe laudatus Condomiensis historiographus. Attamen in hoc vituperandus erat, quod duabus episcopali- bus præesset sedibus.Sed Romam orationis cau- sia profectus, tempore Benedicti octavi, jussus est unam dimittere, rræterea summus pontifex ei injunxit ut monasterium construeret. Iraque Roma reversiiS Basatensem episcopatum cuidam viro fideli concessit, sibi vero Agennensem retinuit. Tandem in ecclesia Condomiensi celebre monasterium instituit, cui multa attribuit præ- dia, præsertim omnem portionem heretLiviS siuæ in pago Leommaniæ. Charta fundatsoni$ hujus monasterii data est anno 1011. nec multo post Hugo vita decedit, & in eodem loco sepulturam accepit, in introitu ecciesiæ ad lævam partem. V. ARNALDUS I. Quem Hugo sibi elegit in siede Vasiatensi siuc- cesto rem, vocatum Arnaldum quidam aiunt. In charta Fundationis Condomiensis monasterii Hugo testatur in hoc monasterio dotando, usium le consilio provincialium episcoporum, abbatum & principum terræ ; id est A maldi episcopi, Arnaldi vicecomitis, &c. per Arnaldum vero episcopum volunt eum signisicari antistitem, cui Hugo infulas cessit. Huic senten- tiæ maxime patrocinari videtur, quod Arnaldus in veteri episcoporum Vasatensium catalogo notetur ad annum 1032. at mendi surpicio gravis est in hac temporis nota s pene etenim certum est Raimundum de quo mox agemiiS, jam tum sedem Vasatensem invasisse ; quam retinuit usijuead annum circiter 1059. Hinc- que nullus locus relinquitur Bertrando, quem anno 1040. & Garsiæ, quem anno 1059. docti viri introducunt ; quo videlicet anno Raimun- dus junior succcffit seniori. VL RAIMUNDUS I. Raimundus dictus vetulus, de quo siiperiuS egimus in Adurensibus episcopis, Vasiitensem & plurimos alios episcopatus habuit, successit- que Arsivo Racna in pontisicatu Vasiconiæ. Porro A rsivus vix potuit attingere annum Christi 1030. siquidem aliquot annis ante fundatum in ecclesia Condomiensi monachorum coenobium, quod Pactum est anno 1011. Arsivus ob violatum sacrum quemdam loculum, percussus est cœcitate, ^* numquam postea languore caruit, quoadusque diem ultimum claufit, inquit scriptor historiæ Condomiensis. Quis autem credat nunc episcopum ab hoc tempore, id est ab anno circiter 1009. ultra annum 1030. languidam vitam produxisse’Hic Raimundus suMcripsit concilio Tososano anni 1056. assumto (olo episcopi Vasatensis titulo. Cetera de eo in episcopis Adurensibus requirenda.