Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/673

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

U67 ecclesia de pxniteniia consultatione vigilantius pertracte— i tur : nempe saliæ illic poenitentiæ consuetudo inoleverat, ut absque cessatione peccandi pro peccato crederent fatis facere se posse. AmatuS anno 1080. præfuit concilio Sauto- nensi. Anno 1081. indict. IV. mense Januario m. idus comprobavit cum Hugonc Dieosi episcopo, suæ legationis collega, donum quod Clu- niacensibus eorumque abbati Hugoni fecerat dc Santoncnsi S. Eutropii ecclesia Willelmus comes Pictav. & totius dux Aquitaniæ, ex chart. Cluniacensi. Eodem anno, in synodo Exoldunensi confirmavit sua subscriptione do— j nationem ecclesiæ fancti Martini de Campis, prope muros civitatis Bituricensis, quam Richardus archiepiscopus Bituricensis ceilit majori monasterio. Anno Io88.aseendit cathedram Burdegalcnsem, ex qua ut ex editiore loco virtutes ejus & dotes splendere magis ac magis vi> sx siint. VIII. ODO. Odo ex abbate sitncti Petri Generensis, cujus abbatiæ titulum retinuisse creditur, factus est episcopus Olorensis. Anno 109$. convenit ad synodum Placentinam, in qua privilegio Ur- Eani papæ 11. pro S. Ægidio subicripsit. Anno’■ sequenti ecclesiam Generenicm consecrari sategit magna pompa mense Octobri ; adfuerunt enim & sacris operam dedere Willelmus Au- sciensis metropolitanus, Bernardus Bigorrensis • episcopus., Saucius LascurensiS, Bernardus A- quenns. Convenerunt etiam Beatrix Bigorræ comItissa, Gasto Bencarnensis vicecomes, Asta- • nova comes Fidentiacensis *, Augerius viceco- mes de Miro-monte, & alii quam plurimi nobiles. Interfuit concilio Burdegalensi sub Amato archicpsscopo & sanctæ sedis legato.Memoratur in charta Sancii Lascariensis episcopi, data anno 1101. ubi agitur de canonicorum Olero- nensis capituli reformatione. Chartam hanc 1 edidit P. de Marea lib. v. cap. 9. hist. Benearn. IX. RogERIUs I. Rogerius de Sentes, Raimundi Aquensis, & Stephani Vasatensis episcoporum, ut nonnulli volunt, frater, legitur Odonis successor in char* ta Aquensu Testis fuit donationis a Gastone vicecomite Benearnensi, annuentibus Talcsa f— uxore & Centullo filio, factæ cuidam xenodo- chio ; si : d notæ temporis siint corruptæ, ut probat Petrus de Marea. Controversiam habuit pro dominio pagi Solensis & aliis cum episcopo Aquensi. Præsul enim Aquensis causabatur Amatum episcopum Olorensem, potestate legati fretum, multa loca ad Aquensem ecclesiam pertinentia pervasisse. Aquensis tunc episcopus erat Raimundus de Sentes, qui dicitur frater nostri Rogerii. At vix mihi persuadeo inter duos fratres vehementiorem hanc motam esse controversiam ; unde facile adducor ut credam Raimundum & Rogerium ad summum fuisse consanguineos. Prætermitti non debet Rogerium curasse fieri quandam arcam ligneam, vestitam laminis aYgenteis fabrefactis, ad recondendum Domini Tomus I. OLORENSIS. nostri corpu$. In circuitu arculæ hi versus leguntur. Res superimpofitas commutat Spiritus almus. Fit de pane caro, sanguis substantia vini. Sumta valent anima pro corporis atque sulute. Dantur in hac mensa sanguis, caro, potus & esca, &c. Hæc nos docet V. Cl. P. de Marea qui & vidit & legit. X. ARNALDUS I. De Arnaldi episcopatu certos nos facit char- ta monasterii Lucenus seu S. Vincentii de Luco, quæ exhibet compositionem factam inter abbatem & monachos, ac Raimundum Segui- num cui Gasto vicecomes favebat. Ut enim finis imponeretur litibus, rixis & contentionibus, ad hoc ventum est, consiliis bonorum virorum, ut darent abbas & seniores eidem Raimundo CCC. solidos de Morlaas, & LXVI.Iolidosad vi- cecomitem, & decem vaccas prægnantes.E<f<7* est hac charta anno ab tncarnatione Christi M. c. XIV. existente eodem principe Gasto, episcopo Arnaldo insede Oloronenji, episcopo Guidone tu Lascur- renst. Memoratur idem episcopus in alia com- positione sacta x v 1. calendas FebruariaS, luna v. æra m. c. LxvI.præfide Centullo in Bearno Iub patre Gastone, Lascurri præsule Guidone, Oloroni Arnaldo pontifice, anno Domini m. c. XXVII1, V.C. Petrus de Marea 1. v. hist. Bearn. c. 29. profert chartam cujutdam donationis sactæ in manu Raimundi Lascurrensis episcopi, & Arnaldi episcopi Olorensis, anno, ut censet vir doctisstmuS, 1147. in qua putamus agi de Arnaldo I. non de fecundo ; ubi enim de hoc agitur, simul dicitur prior Morlanensis » & episcopus Olorensis. XI. ARNALDUS II. Alter hic Arnaldus Oloronensis episcopus, * antea Sorduensis abbas, ut quidam volunt, fuerat, simulque prior sanctæ Fidis Morlanensis ordinis Cluniacensis. Ejus nomen cum titulo episcopi non occurrit nobis ante annum 1150. quo legitur in charta fundationis prioratus de Or- duos, facta anno præsato mense Maio seria VI. luna XI. epacta XIV. concurrente 111. indictione vn. regnante Ludovicorege Francorum, Guillelmo comite Pictavensi duce Vasconiæ, Willelmo Auiciensi archiepiscopo, Arnaldo- Guillelmi Aquensium, Arnaldo Oloronensi episcopo. Testes fuerunt A. Bunio abbas Sor- auensis, &c. Anno 1154. primum locum obtinuit in fre- E quenti cœtu coacto ad electionem Raimundi comitis Barcinonensis in dominum, ut nos docet publicum instrumentum de hac electione

? uod ex tabulario Barcinonensi eruit vir illustr. . de Marea, dignum sane quod hoc loco referamus : Anno ab incarnatione Domini M. c. LIv. mortua vicecomitissa Bearnenst nomine Guascar- aa, in mense Aprilis, convenere in unum apud Campum-franchum omnes illius terra proceres, videlicet episcopi venerabiles Olorensts & Lascurren- ststCum abbate fancti Severi de Gaschonia, & For- tancrius dlEfchot, Raimundus de Dumi, Raimun’ Llll ij