Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/674

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

jitjp ECCLESIA < dus-Garsias de Gavasto, Raimundus-Arnaldus de j Gerdcres, Gaiardus de Morlana, Arnaldus d’A- lafchuncummagna multitudineBearnensiumsci- licet, ac Morlanensium, & Aspensium, atque Orsa- lenjium, ante prasuntiam inclyts Raimundi comitii Barcinonensis, Aragonensium principis, qui omnes tam perse, quam per illos qui deerant, ditioni & dominio comitis jam dictisu supponentes, fecere ei hominium, sacramenta, & fidelitates, eligentes eum sibi in dominum & rectorem, salva fidelitate filiorum Petri vicecomitis Bearnensis olim defuncti. Facta fuit hac charta apud Campum-suanchum.in prasentia Petri comitis Bigorra, & multorum nobilium inibi pariter assistentium, in mensu Aprilis, in era millefima cenitfima nonagefima fecunda-, in primis Arnaldus episcopus Olorensis, Raimundus episcopus Lascurrensis. Raimundus abbas sancti Severi de Gaschonia, &c. Eodem anno 1154. Arnaldus cum consilio Raimundi Lascurrensis episcopi, consensuque Guiscardæ vicecomitisiæ, conceffit fieri sacellum in domo hospitali Morlanensi, rogante nobili femina Juliana, qua se ibi devoverat pauperibus & peregrinis, dum viveret, servituram. In si)is ea de re litteris, quas damus, se dicit epistropum Olorensem, priorem Morlanensem » & monachum Cluniacensem. XII. P. In concilio Vaurensi a trium provinciarum episcopis & metropolitanis celebrato, an. 1168. in festo Pentecostes recensetur P. episcopus O- loronensis. Cetera vero de illo nos latent ; ut etiam genuinum ejus nomen ignoremus. XIII. BERNARDUS I. Bernardus quem noster D. CL Estiennot, abbatem suisse sancti Petri Generensis, anno 1170. docet, cognominatumque de Sadiraco, paulo post provectus est ad episcopatum. Ejus meminit Surita in historia Arragon. unquam testis hominii quod Maria vicecomitissa praestitit Ildefonso Arragonum regi. Id autem factum est anno 1180. seu æra 1218. Bernardus etiam eidem regi exhibuit hominium « . Idem legimus factum a Mariæ marito Guillelmo de Monte-catano, ( Moncade) nobili viro, e primaria gente principatus Cataloniæ ; cui Maria Ioror Gastonis vicecomitis Bearnensis & heres (obierat enim sine liberis) invitis proceribus nupserat. Quod indigne ferentes optimates & æli ; maxime quia Hispano Ildesonsi regis ito nubens, Bearnium simul imperio regis subjecerat, præstito de siIo vicecomitatu homi- nio, ejus jugum excusserunt. Rem narrat V. C. Petrus de Marea, 1. VI. cap. 6. cui immorari diutius nostri instituti non en. Bernardus adsuit anno 1179. concilio Late- ranensi, & anno sequenti dedicationi ecclesiæ . MoifliaCensis. Anno 1181. Gastoni de Monte- catano, vicecomiti Benearnensi filio Guillelmi, & Mariæ de quibus jam diximus, assidebat, * &rma hominii a Bernardo praestiti facile probatur cum tunc fuiflc simul abbatem sanfti Petri Generensis, nam fide data & (aeramento confirmata, ratione fui episcopatus, excipit abbatiam Gcnerensom, & quæ ad ipsam pertinent, quod non cffcc in Olorensi cpiscopatu. L O R ENSIS. 1170 quando confirmavit omnia quæ a majoribus luis concessa fuerant Silvæ-majori, & prioratui de Gavarreto (Gavardan) in quibus legitur Caldaria judiciaria cum marmore ■, ita quod in toto archidiaconatu non habeatur nifi ibi tantummodo. Diplomatis dati anno 1181. testes sunt Arnaldus-Guillelmi de Marsiano, Odo de Ca* dalon, Garsias* Arnaud de Navailhas, AmalduS de Codarasa, &c. Occurrit in charta Silvæ- latæ anni 1190. & in conventione Gastonis vicecomitis Bearnensis anni 1205. cum Rai- mundo-Garsia filio G. Arnaldi castri de Na- valhas toparchæ, ex tabulario Lasicurrensi. XIV. BERNARDUS II. Præfuit hic episcopus difficillimis temporibuS, Gastone Benearnii vicecomire, qui defecerat ad partes comitis Tolosani & næreticorum Albigensium, multa ecclesiæ Oloronensi damna inferente. Attamen initio episcopatus Bernardi, beneficum fefe huic exhibuerat ecclesiæ, ut probat ejusdem diploma, cujus hic tenor « st : Ego Gasto vicecomes Bearnii & comes Bigorra dedi Deo & ecclefia Olorensi, quod quicumque meorum hominumænilitum vel rusticorum, in eodem episcopatu confistentium, aliqua ad jus ecclefiasticum pertinentia, ut decimas & hujus- modi dare voluerit Oloronensi ecclefia, dandi liberam habeat facultatem, meo dominio non obstant et idem a meis subeo posteris observafi. Hoc autem factum est, quia quidam hereditario sure eccle- fiam de Aren meo freti auxilio usurpabant, & constaret illam fore propriam Olorensi ecclefia, prius acceptam in pignore ab Arn. Garsia de Aren, dein.^ de adquifitam titulo donationis. Pro qua tamen dederant episcopus & canonici eidem Arnaldo- Garfia & filiabus ejus, ducentos & decem solid. Morlan. & jam possederant ecclesiam 68. annis, quando litigiumhoc inccepit, &c. Actum publice apud Ortefium, prasentibus episcopo Lascurrensi » Æ. (7. de Nouatlles, yff. Od. dlAndonhs, R. dc Coarrasa, verbi incarnati anno 1209. tertio nonas Junii, B. de Morlane regente ecclesiam Olorensem. Sed postea Gasto inita cum fidei hostibus societate multa ecclesiis damna intulit ; pro quibus pœnas dedit, siiis pulsus ditionibus. De illarum restitutione Gastoni facienda Petrus Arragonum rex scrjpserat ad Vaurensie concilium celebratum anno 1213. circa festum Dominicæ Apparitionis, inquit Petrus Vallis-Sarnensis, hoc est Epiphaniæ ; ad quam ita responsum ex parte concilii : Postulatis insuper & rogatis pro Gastone deBearnojut restitueretur ad terram suam, & ad fidelitatem vassallorum suorum s super quo vobis taliter respondemus.’Ut alia multa, immo potius infinita, qua in ipsum Gastonem dicuntur, ad prasens filent io transuamus, confaderatus tamen hareticis, & receptatoribus seu desensoribus eorum contra ecclesiam & Signatos ( cruce) est ecclefiarum & ecclefiasticarum personarum manifestissimus persecutor. Venit in auxilium Tolosano- rum ad obsidionem Castri-novi. Interfectorem Fr. P. de Castro-novo apostolica sedis legati habet sucum. Ruptarios diu tenuit atque tenet. In anno praterito ruptarios in cathedralern ecclesiam Olc-