Haec pagina emendata est
9
ECCLESIÆ ALBIENSIS.
Aquia frater noſter carnalis, per vos & per conſiliarios veſtros, fuit juxta nos captus, verberatus, & viliter pertractatus, & in magnum vituperium noſtrum & epiſcopalis dignitatis, feceritis portas villæ Caſtrenſis claudi ne nos ſive noſtri exire poſſemus, & per unam noctem quaſi captos tenuiſtis incluſos ; noluerimus cavere, nec etiam litigare coram vobis, offerentes nos & cives noſtros paratos cavere, ſed ſtando juri & cognitioni domini regis Franciæ, quod vos minime acceptaſtis : immo venientes contra nos, & civitatem noſtram, cum magna multitudine armatorum, ceperitis, ſeu capi feceritis, indebite & injuſte homines noſtros, & civitatis noſtræ, de beſtiale, & alia bona multa hominum noſtrorum, de decimas clericorum noſtrorum, & redditus noſtros banniveritis, & etiam bladum decimarum eccleſiarum de Pozols & de PozlanihB noſtræ dioceſis, de ipſa Eccleſia de Pollanih de nocte extrahi feceritis ; comminantes inſuper nobis de aliis multis infinitis gravaminibus inferendis, & ſpecialiter quod tolleretis & deſtrueretis omnia bona per civitatem noſtram conſtituta. Demum, cum nos magnum damnum nobis & hominibus noſtris timeremus inferri, compulſi & coacti nos & cives noſtri caverimus coram vobis de ſtando juri & cognitioni ſuper præmiſſis, curiæ Carcaſſ. ſalvo tamen jure noſtro in omnibus, & domni archiepiſcopi Bituricenſis, & proteſtato quod non intendebamus in vos tanquam in judicem conſentire, ſalvis nobis omnibus definitionibus & exceptionibus noſtris, & ſalva appellatione noſtra, quam nos & procurator univerſitatis Albienſis, propter multa gravamina quæ nobis & univerſitatiC prædictæ intenderatis ; a vobis ad dominum regem feceramus. Et vos poſt cautionem a nobis & civibus noſtris interpoſitam ; pignora noſtra, & hominum noſtrorum reddere, vel etiam recredere nolueritis, & decimas, ſive redditus noſtros, & clericorum noſtrorum, nec credere nec disbannire volueritis, quod eſt contra juſtitiam, & ſtatutum domini regis Franciæ ; & inſuper volueritis nos amplius aggravari, citaveritis nos perſonaliter apud Carcaſſonam, de quoſdam cives noſtros, de nobis etiam injunxeritis, quod nobiſcum coram vobis ibidem adduceremus quoſdam homines, qui non ſunt de juriſdictione noſtra, ſeu diſtrictu ; volentes nos de homines noſtros graviter afficere laboribus & expenſis, ut coacti compellamur cedere juri noſtro, quod eſt contra jus & ſtatutumD domini regis : cum potius in civitate Albienſi, ubi dominus rex curiam habet ordinariam, audiri debuerimus ; & quia compuliſti nos aſſecurare clericos, & alios homines noſtros, & in civitatem noſtram recipere ; qui contra nos de civitatem noſtram arma tulerant, & inſidias plures nobis poſuerant, & grave bellum nobis de hominibus civitatis nostræ in territorio & feudo noſtro influxerant, in quo quidam de civibus noſtris interfecti fuerunt, & plures graviter vulnerati ; quod quidem in grave periculum noſtri corporis & noſtrorum, videlicet qui tales inter nos maneant & morentur, ab iis gravaminibus, quæ nobis de civibus & valitoribus noſtris intuliſtis, & ab aliis quæ nobis a vobis timemus inferri, pro nobis & civibus, & omnibus valitoribus noſtris, ad dominum regemE Franciæ in ſcriptis appellamus ; & apoſtolos petimus & inſtanter petimus ; quos ſi nobis denegaveritis, iterato ad eundem dominum regem appellamus, ponentes nos & cives, valitores & alios homines noſtros, & omnia bona noſtra, & omnium prædictorum, in protectione Dei, & domini regis Franciæ.
|
XIX. Compoſitio ſuper hæreſibus & faidimentis civitatis Albienſis, inter regem Franciæ & epiſcopum Albienſem.Ex tab. regio. * S. Ludovicus. LUdovicus * Dei gratia Francorum rex, notam facimus univerſis tam præſentibus quam futuris, quod cum orta eſſet materia quæſtionis inter nos ex una parte, & dilectum noſtrum Bernardum epiſcopum Albienſem ex altera, ſuper jure & juriſdictione civitatis Albienſis, vel parte ejuſdem, & ſpecialiter ſuper eo, quod pro parte noſtra proponebatur, quod ratione juriſdictionis quam nos habemus in civitate Albienſi, incurrimenra hæreſeos, & faidimentorum pertinebant ad nos : epiſcopo Albienſi in contrarium aſſerente, & dicente, dicta incurrimenta ad ſe, & Albienſem eccleſiam pertinere, ratione juriſdictionis quam habet in civitate Albienſi ; nec non ſuper quibuſdam aliis, occaſione contentionis hujuſmodi ſuſcitatis, & quibuſdam aliis. Tandem ſuper dicta quæſtione ad amicabilem compoſitionem devenimus, prout inferius continetur. Videlicet quod nos pro nobis & ſucceſſoribus noſtris regibus Francorum, volumus, concedimus & aſſentimus quod epiſcopus Albienſis & ſucceſſores ipſius, habeant & poſſideant, vel quaſi pacifice & quiete tanquam ſua, majorem juſtitiam civitatis Albienſis, videlicet de civibus, ſanguinis effuſione, furtis & adulteriis, & fidelitatem hominum ejuſdem civitatis, & cuſtodiam clavium portarum dictæ civitatis, & incurrimenra ſive commiſſa hominum prædictorum, & præconizare facere in civitate prædicta. Nobis vero & epiſcopo Albienſi, communis remanet in dicta civitate juſtitia minoris clamoris. Quæ fuit communis epiſcopi Albienſis, erit communis nobis & ſucceſſoribus noſtris, & dicto epiſcopo Albienſi & ſucceſſoribus ſuis. Ita quod ille cognoſcet de minoribus clamoribus, ad quem primo ibunt ſuper hoc litigantes. Nam ſi primo ibunt ad epiſcopum Albienſem, vel bajulum ſuum ; epiſcopus Albienſis cognoſcet tantum, vel bajulus ſuus ; & e converſo, ſi primo ad nos vel bajulum noſtrum ; nos tantum cognoſcemus, vel bajulus noſter : ſi vero ſimul ibunt ad epiſcopum Albienſem, vel ejus bajulum, & ad nos vel noſtrum bajulum ; ſimul cognoſcemus, exceptis clamoribus quorumdam hominum qui tantum ad epiſcopum Albienſem dicuntur pertinere, de quibus epiſcopus Albienſis, ſeu officialis ſuus tantum cognoſcet : de quibus inquiretur qui ſint illi, ut ſuper hoc certitudo aliqua habeatur. De qua juſtitia minorum clamorum, nos vel ſucceſſores noſtri reges Franciæ, non tenebimur aliquam recognitionem facere epiſcopo Albienſi, & ſucceſſoribus ſuis, quandiu ad manum noſtram nos vel ſucceſſores noſtri reges Franciæ, tenebimus eandem. Sed ſi contigerit nos vel ſucceſſores noſtros reges Franciæ, prædicta jura quæ fuerunt incurrimentorum in civitate Albienſi, ponere extra manum noſtram, vel ſucceſſorum noſtrorum regum Franciæ ; ille, vel illi qui dicta jura poſſideret, vel poſſiderent ; ea teneret vel tenerent ab epiſcopo Albienſi & ſucceſſoribus ſuis, & teneatur vel teneantur ſibi facere homagium pro iiſdem. Præterea interim bajulus noſter & ſucceſſorum noſtrorum, qui pro tempore erit in civitate Albienſi, pro nobis & ſucceſſoribus noſtris, veniens coram epiſcopo Albienſi, vel mandato ſuo, apud Albiam jurabitr præſente epiſcopo Albienſi, vel mandato ſuo, quod jura epiſcopi de eccleſiæ Albienſis non uſurpabit nec diminuet contra juſtitiam, nec per ullos de familia ſua diminui ſuſtinebit, ſalvo etiam dicto epiſcopo Albienſi de ſucceſſoribus ſuis, quod nos vel ſucceſſores noſtri non poſſimus recipere compenſationem aliquam pro jure exercitus civitatis Albienſis, vel ipſo exercitu per quem oneraretur civitas, vel homines Albienſes in aliquibus redditibus perſolvendis, niſi de voluntate Albienſis epiſcopi, vel |
Tomus I.
B
